Orsenna Eric
Orsenna Eric
Ο Eric Orsenna, του οποίου το πραγματικό όνομα είναι Erik Arnoult, είναι Γάλλος μυθιστοριογράφος και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 22 Μαρτίου 1947. Αφού σπούδασε φιλοσοφία, πολιτικές επιστήμες και κυρίως οικονομία, έγινε ερευνητής και καθηγητής στον τομέα των διεθνών χρηματιστηριακών και της αναπτυξιακής οικονομίας. Το 1981 έγινε σύμβουλος στο υπουργείο Συντονισμού και ασχολήθηκε με τις πρώτες ύλες και τις πολυμερείς διαπραγματεύσεις. Μετά τη θητεία του, από το 1983 έως το 1984, ως συμβούλου σε θέματα πολιτισμού του F. Mitterand, το 1985 διορίστηκε πάρεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και, εν συνεχεία, το 2000, σύμβουλος Επικρατείας. Είναι μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Γαλλοφωνίας. Για τα έργα του έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Το 1977 έλαβε το βραβείο Roger-Nimier για το βιβλίο "La vie comme a Lausanne" και το 1988 έλαβε το βραβείο Goncourt για το έργο του "L'exposition colonial". Εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1998. Από τον Οκτώβριο του 2007 είναι επίτιμο μέλος του διοικητικού Συμβουλίου της Ecole Normale Superieure.
Η επιχείρηση των Ινδιών
Orsenna Eric
Σύγχρονοι Ορίζοντες (2013)
"Τα πλοία σαλπάρουν απ' τα λιμάνια, με τον άνεμο του ονείρου στα πανιά τους. Πολλοί ιστορικοί έχουν γράψει και θα γράψουν κι άλλα για την Ανακάλυψη του Χριστόφορου, φιλονικώντας για τις συνέπειές της. Εγώ ο Μπαρτολομέο, ο αδελφός του, είμαι ο μόνος που τον ξέρει απ' τα γεννοφάσκια του· είμαι ο μόνος που είδα την ιδέα του να γεννιέται και το πάθος του να φουντώνει. Αυτήν ακριβώς τη γέννηση, αυτήν ακριβώς την τρέλα θέλω να εξιστορήσω. Θα σου υπαγορεύσω, λοιπόν, τη δική μου αλήθεια, αγαπημένε μου μικρέ γραφέα Ιερώνυμε, κι εσύ θα την καταγράψεις με απόλυτη πιστότητα μέχρι τη...
Ταξίδι στις χώρες του βαμβακιού
Orsenna Eric
Άγρα (2008)
Ετούτη η ιστορία αρχίζει στα βάθη του χρόνου. Ένας περαστικός παρατηρεί ένα δενδρύλλιο, που τα κλαδιά του καταλήγουν σε λευκές νιφάδες. Μπορούμε να τον φανταστούμε να απλώνει το χέρι. Το ανθρώπινο είδος μόλις γνώρισε την απαλότητα του βαμβακιού. Εδώ και χρόνια, ήθελα να κάνω αυτό το μεγάλο ταξίδι. Κάτι μου έλεγε πως, ακολουθώντας τα μονοπάτια του βαμβακιού, από τη γεωργία έως την υφαντουργία και τη χημική επεξεργασία, από την Κουτιάλα (Μάλι) έως το Ντατόνγκ (Κίνα), περνώντας από το Λάμποκ (Τέξας), την Κουιαμπά (Μάτο Γκρόσο), την Αλεξάνδρεια, την Τασκένδη και την κοιλάδα τ...
