Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το τεύχος του προγράμματος περιλαμβάνει τα κείμενα (ως επί το πλείστον πρωτότυπα): - Σωκράτης Καμπουρόπουλος, "Κείμενα και εικόνες" - Μάνος Ευστρατιάδης, Χαιρετισμός - Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Μάκβεθ" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ - Τάσος Γουδέλης, "Μακμπέθ" του Όρσον Ουέλς - Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Οθέλος" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ - Ηλίας Κανέλλης, "Οθέλος" του Σεργκέι Γιούτκεβιτς - Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ - Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" του Μπαζ Λούρμαν - Χανς Σλουμ, "Τα χρόνια μαθητείας του Βίλχελμ Μάιστερ" του Γ.Β....

[...] Οι εισηγητές με τις ανακοινώσεις τους επεχείρησαν μια διεπιστημονική προσέγγιση (φιλοσοφική, ανθρωπολογική, φιλολογική, θεατρολογική, σημειωτική κ.λπ.) και πρότειναν δυνατές ερμηνείες, συμπληρωματικές και όχι αντιφατικές προς άλλες που αναφέρονται όχι μόνο στο συγκεκριμένο, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο λογοτεχνικό μύθο. Η ευρύτητα του θέματος και οι ενδιαφέρουσες διαστάσεις του, μας οδήγησαν στην απόφαση να προβούμε στη δημοσίευση των αρχικών εισηγήσεων με την προσθήκη και άλλων κειμένων σχετικών πάντα και διαφωτιστικών του αρχικού ζητουμένου. Κατ' αυτόν τον τρόπο προ...

Οι ελληνικοί μύθοι ασκούσαν πάντοτε μια ιδιαίτερη γοητεία στην παγκόσμια τέχνη, ιδιαίτερα στις αναπαραστατικές τέχνες, όπως το θέατρο και ο κινηματογράφος. Οι μύθοι αυτοί συμπυκνώνουν τις βαθύτερες αγωνίες και τα υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου για την προέλευσή του και την πορεία του μέσα στο χρόνο. Και, καθώς η μυθολογία λειτούργησε και λειτουργεί κατά τρόπο αρχετυπικό και συμβολικό, η τέχνη του κινηματογράφου δε θα μπορούσε να μη γοητευτεί από τον κόσμο των ηρώων και των θεών, των άθλων και της προσπάθειας του ανθρώπου να υποτάξει τη φύση και να ορίσει τη Μοίρα του....

Η ταυτότητα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου είναι πολύ πιο περίπλοκη και αντιφατική απ' όσο συνήθως φαίνεται. Αν θέλουμε να την κατανοήσουμε πληρέστερα, θα πρέπει να διερευνήσουμε το πλαίσιο των περιορισμών και των προταγμάτων μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε. Όψεις, λοιπόν, του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, με την έννοια αφενός των επάλληλων θεματικών του πλευρών και αφετέρου των διαφορετικών οπτικών θεώρησής του. Μια πρώτη συλλογή μελετών-αναστοχασμών για έναν κινηματογράφο που σημάδεψε τη μεταπολιτευτική καλλιτεχνική μας κουλτούρα. Ένα καλλιτεχνικό κινηματογραφικ...

Με τον τόμο αυτό ολοκληρώνεται μια τριλογία για τον ελληνικό κινηματογράφο (παλιό, νέο, σύγχρονο). Αν ο λεγόμενος Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος, όπως είδαμε στον προηγούμενο τόμο, υπήρξε σε γενικές γραμμές νεοτερικός, καλλιτεχνικός, αντισυμβατικός, πολιτικοποιημένος και "κινηματογράφος του δημιουργού", ο Σύγχρονος θα πρέπει να θεωρηθεί μάλλον ως μετανεοτερικός (κυρίως στη λαϊκή έκδοση του όρου), εμπορικότερος, καλλιτεχνικά συμβατικότερος και σίγουρα απολιτικός. Σε πολλές από τις ταινίες του τελευταίου η σοβαρότητα των θεμάτων τους εξανεμίζεται σε μια ελαφρότητα που δι...

Είναι πάντα δύσκολο να αποχαιρετάς σπουδαίους ανθρώπους, είναι, όμως, ακόμη πιο δύσκολο να λες οριστικά αντίο σε συνεργάτες και φίλους. Ο Νίκος Κολοβός υπήρξε και τα δύο: ένας εξέχοντας θεωρητικός του σινεμά, αλλά κι ένας σημαντικός συνεργάτης του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, έχοντας στο παρελθόν συνεισφέρει διεισδυτικά, ώριμα και στιβαρά κείμενα, σε μια σειρά από εκδόσεις και μονογραφίες του. Η απώλειά του είναι πλήγμα για την κριτική στην Ελλάδα, καθώς υπήρξε μια από τις πιο φωτεινές προσωπικότητές της, ένας θεωρητικός του σινεμά που όρισε με τον καλύτερο τρόπο την έννοια τη...

[...] Η διεθνής απήχηση του έργου του Μιχάλη Κακογιάννη φαίνεται και από τα κείμενα των ξένων κριτικών, που περιλάβαμε στην ενότητα "Φιλμογραφία" αυτής της έκδοσης. Κείμενα, που τα περισσότερα δημοσιεύονται για πρώτη φορά στα ελληνικά και πιστεύουμε ότι οφείλαμε να τα δώσουμε στον έλληνα αναγνώστη, έστω και αν αυτό μας ανάγκαζε να φιλοξενήσουμε λιγότερες κριτικές Ελλήνων. Έτσι, η ελληνική συμμετοχή, στη "Φιλμογραφία", περιορίζεται σε κείμενα κριτικών, που είτε δεν βρίσκονται πια ανάμεσά μας (Κ. Σταματίου, Γ.Π. Σαββίδης, Αχ. Μαμάκης, Παύλος Ζάννας, Ελένη Βλάχου), είτε δεν ασ...

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα κείμενα: - Διαγόρας Χρονόπουλος, πρόεδρος ΕΚΚ, χαιρετισμός - Μπάμπης Ακτσόγλου, υπεύθυνος προγράμματος δικτύου αιθουσών Filmcenter, "Το σινεμά της λογοτεχνίας" - Σωκράτης Καμπουρόπουλος, ειδικός σύμβουλος ΕΚΕΒΙ, "Κείμενα στην οθόνη" Κύκλος Α'. Ερωτικές γραφές - Νίκος Σαββάτης, "Λολίτα", για την ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ - Φίλιππος Φιλίππου, "Λολίτα", για το μυθιστόρημα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ - Γιάννης Ζουμπουλάκης, "Σαρκική εξάρτηση", για την ταινία του Πατρίς Σερό "Intimacy" - Λώρη Κέζα, "Οικείες απιστίες", για το μυθιστόρημα του Χ...

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου γιορτάζοντας τα 25 χρόνια από την ίδρυσή της, συγκέντρωσε μια σειρά αναλύσεων αλλά και συνεντεύξεων με επίκεντρο τον κριτικό λόγο στον κινηματογράφο, κείμενα που, πέρα από την πρωταρχική τους συμβολή στον κριτικό διάλογο, προσθέτουν στοιχεία και για την ιστορική διαδρομή της κριτικής κινηματογράφου στην Ελλάδα. Ο τόμος περιλαμβάνει συνεντεύξεις των επιμελητών με τους: Μάριο Πλωρίτη, Διαμάντη Λεβεντάκο, Μιχάλη Δημόπουλο, Θανάση Ρεντζή, Αλέξανδρο Μουμτζή, Μπάμπη Ακτσόγλου, Χρήστο Μήτση, Μάκη Μωραΐτη, Γιάννη Φραγκούλη, καθώς και τα...

Η κοινωνιολογική έρευνα μέχρι τις ημέρες μας προσέγγισε τον κινηματογράφο κατά κύριο λόγο, για να μην πούμε αποκλειστικά, ως ΜΜΕ. Σπανιότατα τον αντιμετώπισε ως τέχνη, ενώ δεν τον μελέτησε καθόλου ως τέχνη και ΜΜΕ συγχρόνως και συνδυαστικά. Οι άλλες "θεωρίες" (αισθητική, ιστορία, ψυχανάλυση, φιλοσοφία) τον απομόνωσαν στο πεδίο της τέχνης. Με αγχώδη μαχητικότητα και σύνθετα μέσα ανάλυσης υπερασπίστηκαν κατά καιρούς αυτή την ιδιότητα του κινηματογράφου. Ποτέ όμως δεν επιχείρησαν να διεισδύσουν στον λαβύρινθο ενός μοντέρνου ΜΜΕ που κατακτούσε ραγδαία την υφήλιο. Αντικείμενο α...

Ο συλλογικός τόμος περιλαμβάνει τα κείμενα: - Anthony Easthope, "Κινηματογραφημένες πόλεις της δεκαετίας του '60" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Εφιαλτικές και άλλες πόλεις του μέλλοντος" - Federico Fellini, "Βία Βένετο" - Μαρία Γαβαλά, "Ο ηρωισμός της αδυναμίας: η Βενετία στον κινηματογράφο" - Edmund White, "Παραδοξότητες του Παρισιού" - Katherine Shonfield, "Ελεύθερη κυκλοφορία=ελεύθερη συνουσία" - Κώστας Τερζής, "Εξουσία πάνω στην πόλη: αποτυπώματα στο σελυλόιντ" - Ελεονώρα Πασπαλιάρη, "Η αρχιτεκτονική στον κινηματογράφο: μια 'τέχνη καθώς γεννιέται'" - Volker Schlond...

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος δε χρειάζεται παρουσίαση. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί δύο πράγματα: - να ανεύρει τη θέση του σκηνοθέτη στον ελληνικό και στον ευρωπαϊκό κινημοτογράφο - να αναγνωρίσει και εκτιμήσει κριτικά το έργο του στο σύνολό του. Μια εκτεταμένη εισαγωγή καλύπτει τον πρώτο προβληματισμό. Η ανάλυση κάθε ταινίας χωριστά εκπληρώνει το δεύτερο μέρος του σχεδίου. Το συμπέρασμα συνοψίζεται στα παρακάτω: Γυρίζοντας τις ταινίες του ο σκηνοθέτης μαθαίνει την Ελλάδα και διδάσκει μια προσωπική του ιστορία. Όχι τις ατομικές μικρές περιπέτειες, αλλά τις μεγάλες αναζητήσεις...

Περιέχονται τα κείμενα: - Δημήτρης Εϊπίδης, "Πρόλογος" - Ειρήνη Στάθη, "Ένας κινηματογράφος της ποίησης και της Ιστορίας" Μύθος - Ιστορία - Αναπαράσταση - Μπαρτελεμί Ααμανγκάλ, "Μια ποιητική της Ιστορίας" - Σολβί Ρολέ, "Το θέατρο έναντι της εικόνας" Ταξίδι - Όρια - Εξορία - Φρέντερικ Τζέιμσον, "Το παρελθόν ως Ιστορία, το μέλλον ως φόρμα" - Μάικλ Ουίλμινγκτον, "Η δύναμις και η δόξα" - Βόλφραμ Σούτε, "Ένας τοπογράφος χρονοταξιδευτής" - Χρήστος Αθ. Τερέζης, "Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και η υπέρβαση των ορίων" Ποιητική - Γλώσσα - Εικαστικές αναζητήσεις - Κάρολαϊν...

Η "Εταιρεία Σπουδών" οργανώνει, εδώ και αρκετά χρόνια, "Επιστημονικά Συμπόσια" και εκδίδει τα αντίστοιχα Πρακτικά. Στις εκδόσεις της έχει συμπεριλάβει περιστασιακά τόμους με σειρές "Διαλέξεων", και επίσης Πρακτικά "Διημέρων", εκδηλώσεις που πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια. Στο πιο πρόσφατο εκδοτικό της πρόγραμμα παρουσίασε τα "Εγχειρίδια", που την εκπόνησή τους έχει αναθέσει σε αρμόδιους συγγραφείς· δύο από αυτά ετοιμάζονται, με θέματα την Ιστορία της Νεοελληνικής Μουσικής και την Ιστορία του Γλωσσικού Ζητήματος.

Αυτή η μελέτη δεν αποτελεί προσπάθεια υπεράσπισης των γυναικών. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι οι γυναίκες μπορούν να ανταποκριθούν μόνες τους σε μία, επίκαιρη πάντα, πάλη για την αναγνώριση της θέσης τους στην κοινωνία και τον πολιτισμό, στην ιστορία και την καλλιτεχνική παραγωγή. Έτσι αναλύει τα σημαντικότερα κείμενα και θέσεις που βρήκε στην πορεία τής έρευνάς του. Τα σχολιάζει και τα συμπληρώνει με δικές του παρατηρήσεις. Φιλοδοξία του ήταν να γράψει συνοπτική εισαγωγή στο γενικό θέμα "Γυναίκες και κινηματογράφος". Θεωρώντας τις γυναίκες ως υποκείμενα που βρίσκονται και δρου...

Ο κινηματογράφος είναι μια άλλη «πραγματικότητα». Αναπαράσταση και αναφορά στην αισθητική, την ονειρική, τη φυσική, την κοινωνική και ανθρωπολογική πραγματικότητα. Με δύο λέξεις, στην «πραγματική πραγματικότητα». Κάθε ταινία αποτελεί τεχνική και λεκτική κατασκευή μιας άλλης πραγματικότητας που η προβολή της καθίσταται δυνατή χάρη στη διαμεσολάβηση τεχνικών μέσων και τη λειτουργία πολλών οπτικών, ηχητικών και νοητικών κωδίκων. Μύθος και ντοκουμέντο στον κινηματογράφο δεν αντιγράφουν την πραγματικότητα, αλλά την ανάγουν σε φιλμική εικόνα, ήχο και λόγο, δηλαδή σε αποσπασματικό...