Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα 24 κείμενα που περιλαμβάνονται σ' αυτήν την ανθολογία είναι συνάμα αντιπροσωπευτικά και εξαιρετικά όσον αφορά το σύνολο της κριτικής του αστυνομικού μυθιστορήματος. Από τις ρήσεις των δεξιοτεχνών του παραδόξου και της λογοτεχνικής ιεροσυλίας, δηλαδή του Chesterton που ανοίγει τη συλλογή και του Borges που την κλείνει· από τις τυπολογικές αναλύσεις του Todorov και του Auden, που διαβεβαιώνει ότι είναι εθισμένος στο είδος, και τον Maugham που το προτιμά έναντι του αποκαλούμενου "σοβαρού" μυθιστορήματος, ως τον McLuhan και τον Wilson που φαίνεται ότι το απεχθάνονται· από τ...

Και πάλι οι χρόνοι ήταν μπερδεμένοι, πότε έγινε το ένα, τι προηγήθηκε και πότε ακολούθησε το άλλο και τι. Οι βουτιές μέσα στην αδιαθεσία και το ευ ζην έγιναν ένα μωσαϊκό κι εκείνοι ζαλισμένοι προσπάθησαν να κρατάνε λογαριασμό και σειρά, ελπίζοντας ο καθένας να το κάνουν οι άλλοι καλύτερα απ’ αυτόν, ευελπιστώντας η μνήμη του φίλου να είναι καλύτερη απ’ τη δική τους, αναβάλλοντας πένθη, ορίζοντας κάθε φορά νέες προτεραιότητες, αναγνωρίζοντας μέσα από επώδυνη εμπειρία και, εκ των υστέρων, χαρακτηρισμένα βλακώδη λάθη, τι τους έβλαπτε, τι ήταν αυτό που τους ωφελούσε και πότε, πρ...

Με το θάνατο του συντρόφου της, η Ρυόκο συνειδητοποιεί ότι δεν ήξερε τίποτε γι' αυτόν. Ο νεαρός άντρας, ονόματι Χιρογιούκι, αρωματοποιός το επάγγελμα, αυτοκτόνησε στο εργαστήριό του, όπου παρασκεύαζε εξαίσια αρώματα χρησιμοποιώντας τόσο την απαράμιλλη μνήμη του όσο και τις επιστημονικές του γνώσεις. Επιστρέφοντας στον τόπο του δράματος, η Ρυόκο ελπίζει ότι θα καταλάβει τα αίτια της απεγνωσμένης αυτής πράξης, ωστόσο το μόνο που βρίσκει είναι μερικές αινιγματικές φράσεις γραμμένες σε μια δισκέτα. Ανίκανη να πενθήσει τον αινιγματικό αυτόν άντρα, η Ρυόκο ανασυνθέτει με αργού...

Καταστροφές όπως αυτή που συνέβη στις 11 Μαρτίου 2011 στη Φουκούσιμα της Ιαπωνίας μας οδηγούν ασυνείδητα στα θεμελιώδη στοιχεία της ζωής, στις αρχές που συγκροτούν την ταυτότητα του σήμερα και του αύριο. Το ιαπωνικό χρονικό της Ρυόκο Σεκιγκούτσι, ποιήτριας, συγγραφέως και μεταφράστριας, η οποία ζει στο Παρίσι από το 1997, πηγάζει από μια βαθιά εσωτερική ανατροπή. Την ημέρα της τριπλής ιαπωνικής καταστροφής -σεισμός, τσουνάμι, πυρηνικό ατύχημα-, η συγγραφέας βρίσκεται στο Παρίσι. Η περιοχή του Τόχοκου κλονίζεται και μαζί της και ο κόσμος της, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Δεν...

[...] Πόσο ουδέτερος ή πόσο αθώος είναι ο φακός; Και πόσο αντικειμενικός ο θεατής-αναγνώστης ενός βιβλίου με φωτογραφίες από λεηλατημένα τοπία-κορμιά; Καταγράφω πληγές. Τις πληγές ποιανού; Ενός μοντέλου που δέχτηκε να γυμνώσει το δράμα του για μια στιγμή; Τις πληγές ενός προσφιλούς ή μη προσφιλούς προσώπου, ή μήπως τελικά τις πληγές που είναι σαν δικές μου ή απλώς δικές μου; Και τι είναι αυτό που γυρεύει να κάνει το μάτι του θεατή, του αναγνώστη, του σχολιαστή που προλογίζει ένα βιβλίο με φωτογραφημένα τοπία ανθρώπινων πληγών. Μόνο μέσα από μια πληγή μας μιλάμε για την πληγ...

"Όταν συνειδητοποίησα αυτήν την πραγματικότητα αισθάνθηκα για πρώτη φορά ότι αυτό που είχα δει στον Xόσεν δεν ήταν το ξετύλιγμα μιας ζωής που ήταν προορισμένη από τη γέννησή της να είναι μια πορεία σκοτεινή και θολή, αλλά η τραγωδία ενός μέτριου ανθρώπου, που είχε συνθλιβεί, σφυροκοπημένος από την επαφή με το βάρος της ιδιοφυΐας του ίδιου του του φίλου. H σκοτεινή μοιρολατρική αίσθηση που ένιωθα μέχρι εκείνη τη στιγμή για τη ζωή αυτού του πλαστογράφου σβήστηκε, και ο άνθρωπος που ήταν ο Xόσεν Xάρα αναδύθηκε μπροστά μου βαφτισμένος περισσότερο στα χρώματα μιας ανθρώπινης τρα...

Διαβάζοντας τη "Ζωή του Μαρκήσιου ντε Σαντ" του Τατσούχικο Σιμπουσάουα, σαν συγγραφέας κεντρίστηκα από το αίνιγμα της συμπεριφοράς της Μαρκησίας ντε Σαντ, η οποία, αφού κατά τη διάρκεια της πολύχρονης φυλάκισης του συζύγου της επέδειξε μια απόλυτη πίστη στον άντρα της, τον εγκαταλείπει τελικά τη στιγμή που εκείνος είναι επιτέλους ελεύθερος. Αυτό το αίνιγμα χρησίμευσε σαν αφετηρία του έργου μου, το όποιο είναι μία απόπειρα κάποιας λογικής εξήγησης. Ήμουν σίγουρος ότι κάτι εντελώς ακατανόητο αλλά την ίδια στιγμή πολύ αληθινό για την ανθρώπινη φύση βρισκόταν πίσω από αυτό τ...

"Η πισίνα των καταδύσεων" Οι γονείς της αφηγήτριας διευθύνουν ένα ορφανοτροφείο κι εκείνη είναι υποχρεωμένη να ζει την ίδια συλλογική και άχαρη ζωή που ζουν οι συντρόφισσές της στο ίδρυμα. Μια ζωή γκρίζα που όμως φωτίζεται από την παρουσία του Τζουν, ενός όμορφου νεαρού που της αρέσει να τον κοιτάζει στην πισίνα. Και από την παρουσία της Ρίε, μιας κοπελίτσας που η ηρωίδα τη χρησιμοποιεί σαν εξιλαστήριο θύμα και χαίρεται να τη βασανίζει. "Η πισίνα των καταδύσεων" εξερευνά με συναρπαστική αδιακρισία τις πιο σκοτεινές παρορμήσεις. Η Γυόκο Ογκάουα βρίσκει τις κατάλληλες λέξ...

"Όσες φορές ο Κωνσταντίνος είχε αναφερθεί στη σεξουαλική πράξη, έλεγε πάντα: "Κάναμε διάφορα". Θα χρειαστεί πολύς χρόνος και αμέτρητες επαναλήψεις για να μπορέσει, πολύ αργά, να καταλάβει ο Κωστής την κυριολεξία της έκφρασης. Ο Κωνσταντίνος έκανε διάφορα προσπαθώντας να κάνει έρωτα ή προσπαθώντας να μην κάνει, έκανε διάφορα για να δει αν πραγματικά ήταν δυνατόν να κάνει έρωτα. Τα "διάφορα" δεν ήταν συνώνυμο του έρωτα αλλά, στο τέλος, η μόνη του δυνατή ενσάρκωση". Ο Κωστής γνωρίζει μες στο σκοτάδι τον Κωνσταντίνο. Η σχέση τους θα συνεχίσει να αποφεύγει το φως, σαν ένα φι...

Η Μαρί και η μητέρα της έχουν το ξενοδοχείο Ίρις σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη. Ταπεινό αλλά φροντισμένο, είναι συνήθως γεμάτο. Όπως κάθε βράδυ, η Μαρί κρατάει τη ρεσεψιόν. Οι πελάτες του ξενοδοχείου κοιμούνται ήσυχα. Η ηρεμία ξάφνου διακόπτεται από κραυγές. Μια γυναίκα βγαίνει απ' το δωμάτιό της βρίζοντας σκαιότατα τον άντρα που τη συνοδεύει. Η Μαρί εντυπωσιάζεται από τη σκηνή, και ασυνείδητα ευαισθητοποιείται από την κομψότητα και τη διακριτικότητα αυτού του ηλικιωμένου άντρα που τον κατηγορούν δημόσια για τις χειρότερες σεξουαλικές παρεκκλίσεις. Λίγες μέρες αργότερα τον σ...

Αυτός είναι ένας λαμπρός εξηντάχρονος καθηγητής μαθηματικών που, ύστερα από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ζει με μια βραχεία μνήμη μόλις ογδόντα λεπτών. Αυτή είναι μια ευαίσθητη και πανέξυπνη οικονόμος που αφοσιώνεται στη φροντίδα του. Κάθε πρωί, όταν ο καθηγητής και η οικονόμος συστήνονται εκ νέου ο ένας στον άλλον, ανθίζει μια παράξενη, όμορφη σχέση μεταξύ τους. Ο καθηγητής μπορεί να μη θυμάται τι έφαγε για πρωινό, άλλα στο μυαλό του είναι ακόμα ζωντανές οι κομψές εξισώσεις από το παρελθόν. Μετά από δική του προτροπή, η οικονόμος του γνωρίζει τον δεκάχρονο γιό της. Έτσι...

Σε ένα παλιό ερημικό οικοτροφείο κοριτσιών, που έχει μετατραπεί σε εργαστήριο, ο κύριος Ντεσιμάρου, ταριχευτής των αναμνήσεων, ετοιμάζει και ελέγχει τα "δείγματα", καθώς η αφηγήτρια αυτής της ιστορίας, βοηθός του και γραμματέας, υποδέχεται τους πελάτες που έρχονται να εμπιστευθούν στον μυστηριώση ειδικό αλλόκοτα ψιχία της ιστορίας τους: κοκαλάκια πουλιών, μικροσκοπικούς μύκητες, μία μελωδία, μία ουλή... Ο κύριος Ντεσιμάρου τα παίρνει, τα αναλύει και κλείνει για πάντα τις πληγές και τις αναμνήσεις αυτών που επιθυμούν να απαλλαγούν από τη μνήμη τους. Με ακρωτηριασμένο έ...

Το μυθιστόρημα "Ομορφιά και θλίψη" είναι το τελευταίο μεγάλο έργο του Καουαμπάτα και κατέχει από πολλές απόψεις θέση κατακλείδας της σπουδαίας καριέρας του νομπελίστα συγγραφέα. Είναι η ιστορία ενός μεσήλικα συγγραφέα, του Όκι, που μετά από περίπου ένα τέταρτο του αιώνα πηγαίνει στο Κιότο για να ξαναβρεί τον μεγάλο του έρωτα, την Οτόκο, που έχει γίνει στο μεταξύ γνωστή ζωγράφος. Εκεί θα γνωρίσει και το τρίτο πρόσωπο του έργου, την Κέικο, μαθήτρια της Οτόκο και κατά κάποιον τρόπο ιδανικό συμπλήρωμά της. Μαζί οι δύο γυναίκες δίνουν το πορτρέτο της ιδανικής γυναίκας που όμως ε...

Το μυθιστόρημα "Ομορφιά και θλίψη" είναι το τελευταίο μεγάλο έργο του Καουαμπάτα και κατέχει από πολλές απόψεις θέση κατακλείδας της σπουδαίας καριέρας του νομπελίστα συγγραφέα. Είναι η ιστορία ενός μεσήλικα συγγραφέα, του Όκι, που μετά από περίπου ένα τέταρτο του αιώνα πηγαίνει στο Κιότο για να ξαναβρεί τον μεγάλο του έρωτα, την Οτόκο, που έχει γίνει στο μεταξύ γνωστή ζωγράφος. Εκεί θα γνωρίσει και το τρίτο πρόσωπο του έργου, την Κέικο, μαθήτρια της Οτόκο και κατά κάποιον τρόπο ιδανικό συμπλήρωμά της. Μαζί οι δύο γυναίκες δίνουν το πορτρέτο της ιδανικής γυναίκας που όμως ε...

Ο Ναγάι Καφού είναι ένας απ' τους πιο εκκεντρικούς, δημοφιλείς και αναγνωρισμένους συγγραφείς του πρώτου μισού του 20ού αιώνα στην Ιαπωνία. Εξοικειωμένος με τη ζωή και τα γράμματα της Δύσης, παθιασμένος ωστόσο με τις ιαπωνικές πολιτιστικές παραδόσεις, ο «γραφιάς» Καφού -όπως του άρεσε να ονομάζεται με αυτοσαρκασμό και περιφρόνηση προς τα επίσημα πνευματικά και εκδοτικά κυκλώματα- αναζητούσε καταφύγιο, απολαύσεις και αισθητική έμπνευση στα απομεινάρια της περίφημης κουλτούρας του Έντο, στις παλιές συνοικίες του Τόκυο, με τα κακόφημα σπίτια και τις γυναίκες της νύχτας. Η...

Κάπου στη μέση αυτής της ταινίας, μετά από ένα μεγάλο μονόλογο-αποκάλυψη, ξετυλιγμένο με τα μάτια χαμηλωμένα πάνω από ένα πιάτο γαριδάκια, έναν μονόλογο φτιαγμένο δηλαδή με μια δόση τραγωδία κι άλλη μια δόση σαπουνόπερα, κάπου εκεί λοιπόν, στη μέση της ταινίας, τη στιγμή της αποκάλυψης ενός μυστικού τρομερού, οι θεατές καλούνται να συνειδητοποιήσουν τι έχουν ήδη δει μπροστά στα μάτια τους σε δυο διαφορετικές, απόλυτα ερωτικές, σκηνές, λίγη ώρα νωρίτερα. Σε αυτό το σημείο η ταινία "Στρέλλα" του Πάνου Κούτρα, που, όπως και οι ήρωές της, έχει αυτοσυστηθεί με την αφέλεια μικρ...