Κωνσταντίνος

Μυθιστόρημα

"Όσες φορές ο Κωνσταντίνος είχε αναφερθεί στη σεξουαλική πράξη, έλεγε πάντα: "Κάναμε διάφορα". Θα χρειαστεί πολύς χρόνος και αμέτρητες επαναλήψεις για να μπορέσει, πολύ αργά, να καταλάβει ο Κωστής την κυριολεξία της έκφρασης. Ο Κωνσταντίνος έκανε διάφορα προσπαθώντας να κάνει έρωτα ή προσπαθώντας να μην κάνει, έκανε διάφορα για να δει αν πραγματικά ήταν δυνατόν να κάνει έρωτα. Τα "διάφορα" δεν ήταν συνώνυμο του έρωτα αλλά, στο τέλος, η μόνη του δυνατή ενσάρκωση". Ο Κωστής γνωρίζει μες στο σκοτάδι τον Κωνσταντίνο. Η σχέση τους θα συνεχίσει να αποφεύγει το φως, σαν ένα φιλμ που δεν πρέπει να εκτεθεί πρόωρα για να μην καεί. Όταν ο Κωνσταντίνος σιγά σιγά θα χαθεί, αφού έχει ξυπνήσει μέσα στον Κωστή την πηγή μιας θλίψης που είναι συστατικό του από παιδί, ο μικρός -αυτός που τελικά θέλησαν πάντα να είναι ο μικρότερος, χωρίς να είναι- θα ψάξει να βρει την αλήθεια, ο μόνος τρόπος να μάθει για το δικό του πόθο, τα δικά του ψέματα, τις δικές του αναπηρίες. Θα την ψάξει στις διηγήσεις φίλων, σε παλιές κασέτες και φωτογραφίες, δίπλα σε κυπαρίσσια και μάρμαρα, υπνωτισμένος από τα λόγια κάποιου λαϊκού Τειρεσία. Μέχρι να μπει σ' ένα ταξί και κει, για πρώτη φορά, να σκεφτεί να κάνει κάτι που δεν του είχε ποτέ περάσει απ' το μυαλό να κάνει με τον Κωνσταντίνο.