Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ναγάι Καφού είναι ένας απ' τους πιο εκκεντρικούς, δημοφιλείς και αναγνωρισμένους συγγραφείς του πρώτου μισού του 20ού αιώνα στην Ιαπωνία. Εξοικειωμένος με τη ζωή και τα γράμματα της Δύσης, παθιασμένος ωστόσο με τις ιαπωνικές πολιτιστικές παραδόσεις, ο «γραφιάς» Καφού -όπως του άρεσε να ονομάζεται με αυτοσαρκασμό και περιφρόνηση προς τα επίσημα πνευματικά και εκδοτικά κυκλώματα- αναζητούσε καταφύγιο, απολαύσεις και αισθητική έμπνευση στα απομεινάρια της περίφημης κουλτούρας του Έντο, στις παλιές συνοικίες του Τόκυο, με τα κακόφημα σπίτια και τις γυναίκες της νύχτας. Η...

«Δεν ήταν βέβαια παρά μονάχα ο έρωτας, αυτός ο μεγάλος φόβος. Δεν είχε και το πιο απλό χτυποκάρδι της αγάπης μέσα του κάτι το θανάσιμο; Μια ζάλη σφίγγει το μέτωπο, το κορμί παραλύει. Οι άντρες έλυναν όπως όπως αυτό το πρόβλημα με γόρδιες λύσεις. Οι γυναίκες προσπαθώντας να γίνουν οι ίδιες ο γόρδιος δεσμός, η εικόνα του αινίγματος που καλεί μαγικά για την αποκρυπτογράφησή του... Πονεμένα μέλη, απογοητευμένοι ιππότες, απελπισμένες πυργοδέσποινες». Ο Δημήτρης, ένας νεαρός Αθηναίος, ακούει το κάλεσμα του έρωτα από την Άλλη Πόλη, τη Θεσσαλονίκη. Η Άντα έχει φυλακίσει τον...

Το "Το εγκώμιον της σκιάς" είναι μια πολύ εύγλωττη έκθεση της αντίληψης του Τανιζάκι (1886-1965) -ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ιαπωνίας- για την ομορφιά, αυτήν της γιαπωνέζικης και κατ' επέκτασιν της ανατολίτικης αισθητικής στις τέχνες και κυρίως στην καθημερινή ζωή. Μας δηλώνει εξαρχής πως η φύση αυτής της ομορφιάς είναι αυτή των σκιών και του ομιχλώδους, πως ο όρος γέννησης και ύπαρξής της είναι το σκοτάδι και η ασάφεια, μια ομορφιά που είναι τέτοια γιατί είναι κρυμμένη, και αμυδρή, μισοϊδωμένη σαν μέσα σε όνειρο, αντίθετα με το αντικείμενο της δυτικής ομορφι...

"Όσες φορές ο Κωνσταντίνος είχε αναφερθεί στη σεξουαλική πράξη, έλεγε πάντα: "Κάναμε διάφορα". Θα χρειαστεί πολύς χρόνος και αμέτρητες επαναλήψεις για να μπορέσει, πολύ αργά, να καταλάβει ο Κωστής την κυριολεξία της έκφρασης. Ο Κωνσταντίνος έκανε διάφορα προσπαθώντας να κάνει έρωτα ή προσπαθώντας να μην κάνει, έκανε διάφορα για να δει αν πραγματικά ήταν δυνατόν να κάνει έρωτα. Τα "διάφορα" δεν ήταν συνώνυμο του έρωτα αλλά, στο τέλος, η μόνη του δυνατή ενσάρκωση". Ο Κωστής γνωρίζει μες στο σκοτάδι τον Κωνσταντίνο. Η σχέση τους θα συνεχίσει να αποφεύγει το φως, σαν ένα φι...

Σε ένα παλιό ερημικό οικοτροφείο κοριτσιών, που έχει μετατραπεί σε εργαστήριο, ο κύριος Ντεσιμάρου, ταριχευτής των αναμνήσεων, ετοιμάζει και ελέγχει τα "δείγματα", καθώς η αφηγήτρια αυτής της ιστορίας, βοηθός του και γραμματέας, υποδέχεται τους πελάτες που έρχονται να εμπιστευθούν στον μυστηριώση ειδικό αλλόκοτα ψιχία της ιστορίας τους: κοκαλάκια πουλιών, μικροσκοπικούς μύκητες, μία μελωδία, μία ουλή... Ο κύριος Ντεσιμάρου τα παίρνει, τα αναλύει και κλείνει για πάντα τις πληγές και τις αναμνήσεις αυτών που επιθυμούν να απαλλαγούν από τη μνήμη τους. Με ακρωτηριασμένο έ...

Ένας ηλικιωμένος άντρας, που διακατέχεται από σεξουαλικές εμμονές, φλέγεται από πάθος για τη νύφη του, παλιά χορεύτρια του μιούζικ χολ και μάλλον ελαστική σε θέματα ερωτικής ηθικής. Εκείνη, με πολλή μαεστρία, εκμεταλλεύεται το πάθος του και του αποσπά χρηματικά ποσά, προσφέροντάς του μόνο κάποιες υποτυπώδεις σεξουαλικές εκδουλεύσεις και οδηγώντας τον σιγά σιγά στην τρέλα. Τα θέματα της νιότης και του γήρατος, του έρωτα και του θανάτου, του παλιού και του καινούργιου συνθέτουν ένα αριστούργημα, το τελευταίο που έγραψε ο μεγάλος Ιάπωνας συγγραφέας.

"Η πισίνα των καταδύσεων" Οι γονείς της αφηγήτριας διευθύνουν ένα ορφανοτροφείο κι εκείνη είναι υποχρεωμένη να ζει την ίδια συλλογική και άχαρη ζωή που ζουν οι συντρόφισσές της στο ίδρυμα. Μια ζωή γκρίζα που όμως φωτίζεται από την παρουσία του Τζουν, ενός όμορφου νεαρού που της αρέσει να τον κοιτάζει στην πισίνα. Και από την παρουσία της Ρίε, μιας κοπελίτσας που η ηρωίδα τη χρησιμοποιεί σαν εξιλαστήριο θύμα και χαίρεται να τη βασανίζει. "Η πισίνα των καταδύσεων" εξερευνά με συναρπαστική αδιακρισία τις πιο σκοτεινές παρορμήσεις. Η Γυόκο Ογκάουα βρίσκει τις κατάλληλες λέξ...

Η Μαρί και η μητέρα της έχουν το ξενοδοχείο Ίρις σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη. Ταπεινό αλλά φροντισμένο, είναι συνήθως γεμάτο. Όπως κάθε βράδυ, η Μαρί κρατάει τη ρεσεψιόν. Οι πελάτες του ξενοδοχείου κοιμούνται ήσυχα. Η ηρεμία ξάφνου διακόπτεται από κραυγές. Μια γυναίκα βγαίνει απ' το δωμάτιό της βρίζοντας σκαιότατα τον άντρα που τη συνοδεύει. Η Μαρί εντυπωσιάζεται από τη σκηνή, και ασυνείδητα ευαισθητοποιείται από την κομψότητα και τη διακριτικότητα αυτού του ηλικιωμένου άντρα που τον κατηγορούν δημόσια για τις χειρότερες σεξουαλικές παρεκκλίσεις. Λίγες μέρες αργότερα τον σ...

"Όταν συνειδητοποίησα αυτήν την πραγματικότητα αισθάνθηκα για πρώτη φορά ότι αυτό που είχα δει στον Xόσεν δεν ήταν το ξετύλιγμα μιας ζωής που ήταν προορισμένη από τη γέννησή της να είναι μια πορεία σκοτεινή και θολή, αλλά η τραγωδία ενός μέτριου ανθρώπου, που είχε συνθλιβεί, σφυροκοπημένος από την επαφή με το βάρος της ιδιοφυΐας του ίδιου του του φίλου. H σκοτεινή μοιρολατρική αίσθηση που ένιωθα μέχρι εκείνη τη στιγμή για τη ζωή αυτού του πλαστογράφου σβήστηκε, και ο άνθρωπος που ήταν ο Xόσεν Xάρα αναδύθηκε μπροστά μου βαφτισμένος περισσότερο στα χρώματα μιας ανθρώπινης τρα...

Με το θάνατο του συντρόφου της, η Ρυόκο συνειδητοποιεί ότι δεν ήξερε τίποτε γι' αυτόν. Ο νεαρός άντρας, ονόματι Χιρογιούκι, αρωματοποιός το επάγγελμα, αυτοκτόνησε στο εργαστήριό του, όπου παρασκεύαζε εξαίσια αρώματα χρησιμοποιώντας τόσο την απαράμιλλη μνήμη του όσο και τις επιστημονικές του γνώσεις. Επιστρέφοντας στον τόπο του δράματος, η Ρυόκο ελπίζει ότι θα καταλάβει τα αίτια της απεγνωσμένης αυτής πράξης, ωστόσο το μόνο που βρίσκει είναι μερικές αινιγματικές φράσεις γραμμένες σε μια δισκέτα. Ανίκανη να πενθήσει τον αινιγματικό αυτόν άντρα, η Ρυόκο ανασυνθέτει με αργού...

Το μυθιστόρημα "Ομορφιά και θλίψη" είναι το τελευταίο μεγάλο έργο του Καουαμπάτα και κατέχει από πολλές απόψεις θέση κατακλείδας της σπουδαίας καριέρας του νομπελίστα συγγραφέα. Είναι η ιστορία ενός μεσήλικα συγγραφέα, του Όκι, που μετά από περίπου ένα τέταρτο του αιώνα πηγαίνει στο Κιότο για να ξαναβρεί τον μεγάλο του έρωτα, την Οτόκο, που έχει γίνει στο μεταξύ γνωστή ζωγράφος. Εκεί θα γνωρίσει και το τρίτο πρόσωπο του έργου, την Κέικο, μαθήτρια της Οτόκο και κατά κάποιον τρόπο ιδανικό συμπλήρωμά της. Μαζί οι δύο γυναίκες δίνουν το πορτρέτο της ιδανικής γυναίκας που όμως ε...

Τα 24 κείμενα που περιλαμβάνονται σ' αυτήν την ανθολογία είναι συνάμα αντιπροσωπευτικά και εξαιρετικά όσον αφορά το σύνολο της κριτικής του αστυνομικού μυθιστορήματος. Από τις ρήσεις των δεξιοτεχνών του παραδόξου και της λογοτεχνικής ιεροσυλίας, δηλαδή του Chesterton που ανοίγει τη συλλογή και του Borges που την κλείνει· από τις τυπολογικές αναλύσεις του Todorov και του Auden, που διαβεβαιώνει ότι είναι εθισμένος στο είδος, και τον Maugham που το προτιμά έναντι του αποκαλούμενου "σοβαρού" μυθιστορήματος, ως τον McLuhan και τον Wilson που φαίνεται ότι το απεχθάνονται· από τ...

Αυτός είναι ένας λαμπρός εξηντάχρονος καθηγητής μαθηματικών που, ύστερα από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ζει με μια βραχεία μνήμη μόλις ογδόντα λεπτών. Αυτή είναι μια ευαίσθητη και πανέξυπνη οικονόμος που αφοσιώνεται στη φροντίδα του. Κάθε πρωί, όταν ο καθηγητής και η οικονόμος συστήνονται εκ νέου ο ένας στον άλλον, ανθίζει μια παράξενη, όμορφη σχέση μεταξύ τους. Ο καθηγητής μπορεί να μη θυμάται τι έφαγε για πρωινό, άλλα στο μυαλό του είναι ακόμα ζωντανές οι κομψές εξισώσεις από το παρελθόν. Μετά από δική του προτροπή, η οικονόμος του γνωρίζει τον δεκάχρονο γιό της. Έτσι...

Κάπου στη μέση αυτής της ταινίας, μετά από ένα μεγάλο μονόλογο-αποκάλυψη, ξετυλιγμένο με τα μάτια χαμηλωμένα πάνω από ένα πιάτο γαριδάκια, έναν μονόλογο φτιαγμένο δηλαδή με μια δόση τραγωδία κι άλλη μια δόση σαπουνόπερα, κάπου εκεί λοιπόν, στη μέση της ταινίας, τη στιγμή της αποκάλυψης ενός μυστικού τρομερού, οι θεατές καλούνται να συνειδητοποιήσουν τι έχουν ήδη δει μπροστά στα μάτια τους σε δυο διαφορετικές, απόλυτα ερωτικές, σκηνές, λίγη ώρα νωρίτερα. Σε αυτό το σημείο η ταινία "Στρέλλα" του Πάνου Κούτρα, που, όπως και οι ήρωές της, έχει αυτοσυστηθεί με την αφέλεια μικρ...

Διαβάζοντας τη "Ζωή του Μαρκήσιου ντε Σαντ" του Τατσούχικο Σιμπουσάουα, σαν συγγραφέας κεντρίστηκα από το αίνιγμα της συμπεριφοράς της Μαρκησίας ντε Σαντ, η οποία, αφού κατά τη διάρκεια της πολύχρονης φυλάκισης του συζύγου της επέδειξε μια απόλυτη πίστη στον άντρα της, τον εγκαταλείπει τελικά τη στιγμή που εκείνος είναι επιτέλους ελεύθερος. Αυτό το αίνιγμα χρησίμευσε σαν αφετηρία του έργου μου, το όποιο είναι μία απόπειρα κάποιας λογικής εξήγησης. Ήμουν σίγουρος ότι κάτι εντελώς ακατανόητο αλλά την ίδια στιγμή πολύ αληθινό για την ανθρώπινη φύση βρισκόταν πίσω από αυτό τ...

[...] Πόσο ουδέτερος ή πόσο αθώος είναι ο φακός; Και πόσο αντικειμενικός ο θεατής-αναγνώστης ενός βιβλίου με φωτογραφίες από λεηλατημένα τοπία-κορμιά; Καταγράφω πληγές. Τις πληγές ποιανού; Ενός μοντέλου που δέχτηκε να γυμνώσει το δράμα του για μια στιγμή; Τις πληγές ενός προσφιλούς ή μη προσφιλούς προσώπου, ή μήπως τελικά τις πληγές που είναι σαν δικές μου ή απλώς δικές μου; Και τι είναι αυτό που γυρεύει να κάνει το μάτι του θεατή, του αναγνώστη, του σχολιαστή που προλογίζει ένα βιβλίο με φωτογραφημένα τοπία ανθρώπινων πληγών. Μόνο μέσα από μια πληγή μας μιλάμε για την πληγ...