Η ζωή και η ανάστασις ημών
Συλλογικό έργο
Παρρησία (2012)
Αγαλλιάσθω η ψυχή μου επί τω Κύριω ενέδυσε γαρ με ιμάτιον σωτήριον, και χιτώνα ευφροσύνης περιέβαλέ με ως νυμφίω περιέθηκέ μοι μίτραν, και ως νύμφην κατεκόσμησέ με κόσμω και ως γην αύξουσαν το άνθος αυτής, και ως κήπος τα σπέρματα αυτού εκβλαστάνει, ούτως ανατέλει Κύριος δικαιοσύνην, και αγαλλίαμα εναντίον πάντων των εθνών. (Ησ. 61:10-11)
Εις τον βίον του Μωυσέως
Γρηγόριος ο Νύσσης
Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος (2011)
Το έργο του αγίου Γρηγορίου Νύσσης "Εις τον βίον του Μωυσέως, ή περί της κατ' αρετήν τελειότητος" είναι ένα από τα σημαντικότερα ερμηνευτικά έργα του. Γραμμένο στο τέλος περίπου της ζωής του, περιέχει τους θησαυρούς της σοφίας και της εμπειρίας που απέκτησε μέσα στην Εκκλησία. Κατέχει σπουδαία θέση σ' όλη την πατερική γραμματεία της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας. Άσκησε τεράστια επίδραση στους μεταγενέστερους αιώνες για την ανάπτυξη της πνευματικής ζωής και ιδιαίτερα του μυστικισμού, ο οποίος είναι ο ωριμότερος καρπός της. [...] Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου παρου...
Θεραπείαν προσάγοντες
Συλλογικό έργο
Αρμός (2011)
Οι ραγδαίες εξελίξεις στην ιατρική επιστήμη, οι διαχρονικές μεταβολές στο περιβάλλον και στην φιλοσοφία της Υγείας, αλλά και οι αλλαγές των σημερινών κοινωνικών συνθηκών, που διαμορφώνουν το πως κατανοούμε τον άνθρωπο και τη φροντίδα του σε δύσκολες περιστάσεις, μας υποχρεώνουν να εξετάσουμε - και ίσως να αναθεωρήσουμε- την ποιμαντική μέριμνα που προσφέρουμε στον άρρωστο. Επιπλέον, η σύγρονη ιατρική καλείται να αντιμετωπίσει ιατροκοινωνικές καταστάσεις και αλλαγές που αποκαλύπτουν έντονους προβληματισμούς, πολλαπλές δυσκολίες, αλλά και αμέτρητες δυνατότητες. Ο τόμος α...
Ο Έρως στη ζωή των αρχαίων ελλήνων
Συλλογικό έργο
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Περιλαμβάνονται μεταφρασμένα και σχολιασμένα αποσπάσματα έργων της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής γραμματείας που αναφέρονται στον Έρωτα.
Ο Έρως στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων
Συλλογικό έργο
Ζήτρος (2006)
Ο τόμος περιέχει τις θέσεις των Ελλήνων φιλοσόφων περί του έρωτος. Μετά από αναφορά στη θρησκεία και τη μυθολογία, το βάρος δίνεται στις περί έρωτος διδαχές των φιλοσόφων, από τον 6ο αιώνα π.Χ. έως τον 5ο αιώνα μ.Χ. Ακολουθεί επίμετρο με τις απόψεις βυζαντινών φιλοσόφων. Ακόμη, περιλαμβάνει σελίδες για τη μνηστεία, το γάμο, την παρθενία, την παλλακεία, τη μοιχεία, την πορνεία, τον εταιρισμό και τον παιδαγωγικό έρωτα. Ο πολιτισμός των Ελλήνων, κυριότατα "ερωτικός" υπό πάσα έννοια (έρως των σωμάτων, των ψυχών, των αξιών κ.τ.λ.), "συγκρίνεται" στο τελευταίο κεφάλαιο με...
Γιατί το πένθος στη ζωή μας; Παραμυθητικός λόγος στην Πουλχερία. Λόγος επιτάφιος στη μητέρα του
Γρηγόριος ο Νύσσης
Λύχνος (2005)
Στο παρόν τεύχος περιλαμβάνονται δύο ομιλίες του αγίου Γρηγορίου Νύσσης και μία του αγίου Θεοδώρου του Στουδίτη, που έχουν σχέση με το θάνατο και το πένθος που τον συνοδεύει. Στην ομιλία "Λόγος εις τους κοιμηθέντας" (που για να γίνει ελκυστικός ο τίτλος του τεύχους αποδόθηκε με το ερώτημα "Γιατί το πένθος στη ζωή μας;"), ο ιερός Πατέρας με πειστικά επιχειρήματα αποδεικνύει ότι, σε τελευταία ανάλυση, ο θάνατος δεν είναι χωρισμός από τα καλά, αλλά μετάβαση προς το αιώνια καλό κι ότι δεν πρέπει να μας απατούν αυτά που φαίνονται και γίνονται αντιληπτά με τις αισθήσεις μας, αλλ...
Ματαιότης ματαιοτήτων
Γρηγόριος ο Νύσσης
Λύχνος (2005)
Το έργο "Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης" (και στο πρωτότυπο "Εις τον Εκκλησιαστήν") απαρτίζεται από οκτώ Ομιλίες του αγίου Γρηγορίου Νύσσης. Σ' αυτές δεν ερμηνεύεται ολόκληρος ο Εκκλησιαστής παρά μόνο τμήμα του απ' την αρχή ως το στίχο 13 του 3ου κεφαλαίου. Στο Α΄ τεύχος (Ομιλίες Α΄- Δ΄) γίνεται λόγος για τα αισθητά και τα υπεραισθητά και τη ματαιότητα των πρώτων, για το μέγα μυστήριο της σωτηρίας, το αυτεξούσιο του ανθρώπου, τη σοφία και την πίστη, την εξαγόρευση των ατόπων, την επανόρθωση των πλημμελημάτων, τον πλούτο και τις απολαύσεις του, το πάθος της υπερηφ...
Ματαιότης ματαιοτήτων
Γρηγόριος ο Νύσσης
Λύχνος (2005)
Έχει περάσει στην καθημερινή μας ζωή η φράση "ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης". Προέρχεται από το βιβλίο με τίτλο "Εκκλησιαστής", έργο του σοφού Σολομώντα. Τι σημαίνει όμως η φράση αυτή; Στην αναζήτηση της απάντησης θα μας οδηγήσει ο επίσης σοφός ιεράρχης, άγιος Γρηγόριος, επίσκοπος Νύσσης. Αν και δεν εκτείνεται σ' ολόκληρο το έργο, παρά μόνο από την αρχή ως το κεφάλαιο 3, στίχ. 13, στις οκτώ Ομιλίες του, ακολουθώντας τον αλληγορικό τρόπο ερμηνείας, εμβαθύνει στο μέγα πρόβλημα της ματαιότητας των εγκόσμιων εν σχέσει προς την αιωνιότητα του Θεού και τη σωτηρία της...
Πλούσιοι, φτωχοί και τοκογλύφοι
Γρηγόριος ο Νύσσης
Λύχνος (2004)
Το πάντοτε επίκαιρο θέμα τον πλούτου και της φτώχειας, καθώς και της τοκογλυφίας που μαστίζει ιδιαίτερα και την εποχή μας, διαπραγματεύονται δύο μεγάλοι πατέρες της Εκκλησίας μας. Στο παρόν τεύχος περιλαμβάνονται τρεις Ομιλίες τον αγίου Γρηγορίου Νύσσης και μία του Μεγάλου Βασιλείου. Η πρώτη διαπραγματεύεται το ζήτημα της ευποιΐας (αγαθοεργίας) της οποίας «ευρετής» είναι αυτός ο Θεός. Με την ομιλία αυτή στενό σύνδεσμο έχει και η άλλη που εκφωνήθηκε δύο χρόνια αργότερα (384) και διδάσκει την αγάπη προς τους φτωχούς. Ενώ και η τρίτη (κατά τοκιζόντων) σχετίζεται με τις προηγο...
Πάτερ ημών
Γρηγόριος ο Νύσσης
Λύχνος (2004)
Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός στην επί του Όρους Ομιλία του μας δίδαξε την αναγκαιότητα και τη σημασία της προσευχής (Ματθ. 6, 5-13), δείχνει πόσα χάνουν οι άνθρωποι οι οποίοι δεν ασκούνται στην προσευχή. Έτσι εξηγείται και το ότι αντί να πηγαίνουν επί το ευκτήριον τρέχουν επί το πρατήριον, δηλαδή στις καθημερινές μέριμνες του βίου. Εσείς έτσι να προσεύχεσθε είπε ο Κύριος και δίδαξε το ανυπέρβλητο υπόδειγμα της προσευχής, της γνωστής ως "Πάτερ ημών". Αυτήν την κατεξοχήν Προσευχή ερμηνεύει ο άγιος Γρηγόριος, επίσκοπος Νύσσης, σε πέντε λόγους. Ο πρώτος είναι εισαγω...
Από την ανάσταση του Λαζάρου στην ανάσταση του Χριστού
Συλλογικό έργο
Αρμός (2001)
Με το ανά χείρας πόνημα, αδελφοί, ας χειραγωγηθούμε από τους ενχιστωμένους πατέρες μας, εις της προσκύνηση, τη δοξολογία, την ανάμνηση, το αγκάλιασμα των σεπτών παθημάτων του «φίλου» μας που λαμπροφορούν αυτές οι ημέρες. Ήτοι την προδοσία μας, την νήψη των ποδιών μας, τα ραπίσματα, τα καλαφίστματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυρά χλαίνα, τον κάλαμον, και προ πάντων τον Σταυρό και τον θάνατον ά δι ημάς εκών κατεδέξατο. Ας κατεβούμε μαζί τους στον Αδη απ όπου ο Χριστός το γένος μας κάλεσε στην Αιώναι ζωή.