Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αν έχεις έναν μεγάλο αδερφό το πιθανότερο είναι να σου κάνει τον έξυπνο. Να σου λέει δηλαδή συνέχεια: «Μην το κάνεις έτσι» ή «Δεν ξέρεις εσύ» ή «Θα σου δείξω εγώ» ή «Άστο σε μένα». Μπορεί επίσης να μη σε θέλει μαζί του, να σου επιβάλλει πράγματα, να είναι καλύτερος μαθητής από σένα, να σε κερδίζει στο μπάσκετ... Μπορεί άραγε να είναι προστατευτικός και τρυφερός; Ένα βιβλίο που μιλάει για τη δύναμη της αδερφικής αγάπης.

Ιστορίες γεμάτες νοσταλγία και αισιόδοξα μηνύματα μας ταξιδεύουν νοερά, σε μια... άγνωστη Μακεδονία.

Το τηλέφωνο στο γραφείο του κυρίου Ρηγόπουλου χτυπάει τρεις φορές. Ποιος μπορεί να τηλεφωνεί τέτοια ώρα; Ένας ελέφαντας, ένας τζίτζικας ή μήπως ο τρομερός μάγος Ραταπουρίμ; Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα παιχνίδι που παίζουν μπαμπάς και γιος. Ένα τηλεφώνημα, ένα «θεατρικό» παιχνίδι για δύο ρόλους, πολλά... ταξίδια. Ένα ανατρεπτικό παιχνίδι, ανάμεσα στον πατέρα και τον μικρό του γιο, που τους δίνει την ευκαιρία για μια σύντομη περιπλάνηση. Ο συγγραφέας με προτάσεις μεγάλης και θαυμαστής απλότητας και με όχημα τη φαντασία μιλάει ουσιαστικά για τα συναισθήματα, με κορυφαίο...

Ο Φοξ, ο μπαμπάς του και η μαμά του -μια οικογένεια σκύλων- έχουν για κατοικίδιο έναν άνθρωπο, τον μικρό Κώστα. Τον αγαπούν και τον φροντίζουν σαν παιδί τους, όταν όμως έρθει η ώρα να φύγουν για τις διακοπές τους, θα τον παρατήσουν πολύ μακριά απ’ το σπίτι... Και τότε ο Κώστας θα γίνει αδέσποτος και θα περιπλανηθεί, χαμένος και φοβισμένος, στην αφιλόξενη και σκοτεινή πόλη, αντιμέτωπος με πολλούς κινδύνους. Πρόκειται για μια πολύ περίεργη ιστορία. Ή μήπως όχι; Ένα πρωτότυπο και απολαυστικό βιβλίο με θέμα τη φιλοζωία.

Ο Φοξ, ο μπαμπάς του και η μαμά του -μια οικογένεια σκύλων- έχουν για κατοικίδιο έναν άνθρωπο, τον μικρό Κώστα. Τον αγαπούν και τον φροντίζουν σαν παιδί τους, όταν όμως έρθει η ώρα να φύγουν για τις διακοπές τους, θα τον παρατήσουν πολύ μακριά απ’ το σπίτι... Και τότε ο Κώστας θα γίνει αδέσποτος και θα περιπλανηθεί, χαμένος και φοβισμένος, στην αφιλόξενη και σκοτεινή πόλη, αντιμέτωπος με πολλούς κινδύνους. Πρόκειται για μια πολύ περίεργη ιστορία. Ή μήπως όχι; Ένα πρωτότυπο και απολαυστικό βιβλίο με θέμα τη φιλοζωία.

Το ποίημα που πήρε ο Χρήστος από τη δασκάλα του το έμαθε αμέσως, και μάλιστα απ' έξω κι ανακατωτά. Γι' αυτό και είναι ενθουσιασμένος. Δεν έχει ξαναπεί άλλη φορά ποίημα, και ιδίως μπροστά σε ξένους ανθρώπους. Το λέει ξανά και ξανά, και νιώθει λίγο και σαν ηθοποιός στο θέατρο. Έτσι, όταν έρχεται η μέρα της γιορτής του σχολείου, ανεβαίνει χαρούμενος στη σκηνή για να το απαγγείλει. Θα πάνε άραγε όλα καλά; Και ποια είναι η εξαιρετική ιδέα που έχει ο αγαπημένος του παππούς;

Το ποίημα που πήρε ο Χρήστος από τη δασκάλα του το έμαθε αμέσως, και μάλιστα απ' έξω κι ανακατωτά. Γι' αυτό και είναι ενθουσιασμένος. Δεν έχει ξαναπεί άλλη φορά ποίημα, και ιδίως μπροστά σε ξένους ανθρώπους. Το λέει ξανά και ξανά, και νιώθει λίγο και σαν ηθοποιός στο θέατρο. Έτσι, όταν έρχεται η μέρα της γιορτής του σχολείου, ανεβαίνει χαρούμενος στη σκηνή για να το απαγγείλει. Θα πάνε άραγε όλα καλά; Και ποια είναι η εξαιρετική ιδέα που έχει ο αγαπημένος του παππούς;

Ο αφηγητής της ιστορίας -ένας τυπικός αντιήρωας της εποχής μας, άνθρωπος απλός, που δεν επιθυμεί παρά να ζήσει με αξιοπρέπεια-, έχοντας βρεθεί στα πενήντα του χωρίς δουλειά και με υγεία κλονισμένη, εξιστορεί τα πάθη που υφίσταται, από την παιδική του ηλικία, στην αναμέτρησή του με τη σκληρή πραγματικότητα. Όλοι -οι γυναίκες που συναντά, οι εργοδότες του, ακόμη και η ίδια η οικογένειά του- τον προδίδουν, ενώ γύρω του διαγράφεται η εικόνα μιας κοινωνίας που, παρά την επιφανειακή ευμάρεια, βυθίζεται στην παρακμή. Μέσα από τον χειμαρρώδη μονόλογό του, παρακολουθούμε τον αγώνα τ...

Πώς θα ήταν άραγε αν οι γονείς σου αργούσαν να ξυπνήσουν και να ετοιμαστούν; Κι αν άφηναν άνω κάτω το δωμάτιό τους; Κι αν δεν έπλεναν τα χέρια τους προτού καθίσουν για φαγητό; Κι αν ο διευθυντής στη δουλειά τους σου παραπονούνταν ότι είναι αφηρημένοι, νυσταγμένοι και κάνουν συνέχεια λάθη; Κι αν λέρωναν τα ρούχα τους, το πάτωμα και τους τοίχους; Κι αν αναγκαζόσουν να τους βάλεις τιμωρία; Διάβασε αυτό το πολύ διασκεδαστικό βιβλίο και θα καταλάβεις!

Πώς θα ήταν άραγε αν οι γονείς σου αργούσαν να ξυπνήσουν και να ετοιμαστούν; Κι αν άφηναν άνω κάτω το δωμάτιό τους; Κι αν δεν έπλεναν τα χέρια τους προτού καθίσουν για φαγητό; Κι αν ο διευθυντής στη δουλειά τους σου παραπονούνταν ότι είναι αφηρημένοι, νυσταγμένοι και κάνουν συνέχεια λάθη; Κι αν λέρωναν τα ρούχα τους, το πάτωμα και τους τοίχους; Κι αν αναγκαζόσουν να τους βάλεις τιμωρία; Διάβασε αυτό το πολύ διασκεδαστικό βιβλίο και θα καταλάβεις!

Ο Αϊ-Βασίλης είναι γέρος, με παραπανίσια κιλά, δουλεύει συνέχεια και κουράζεται πολύ. Κι όμως κάθε μα κάθε χρόνο έρχεται χαμογελαστός και κεφάτος σε όλα τα σπίτια για να φέρει δώρα. Αλλά αυτό δεν το εκτιμούν πολλά παιδιά και δυστυχώς τον ταλαιπωρούν... Αν εσύ δεν είσαι ένα από αυτά τα παιδιά και θέλεις πραγματικά να διευκολύνεις τον Αϊ-Βασίλη στη δουλειά του, τότε διάβασε αυτό το ξεκαρδιστικό βιβλίο και ακολούθησε με προσοχή τις συμβουλές του.

Ο Νίκος δεν έχει φίλους αλλά έχει την αδερφή του. Μαζί της όλα είναι ωραία: το πρωινό ξύπνημα, το πλύσιμο των δοντιών, τα γεύματα, οι κουβέντες και, βέβαια, το παιχνίδι. Νόμιζε ότι θα πήγαινε και στο ίδιο σχολείο μ' εκείνη, αλλά όταν ήρθε η ώρα, βρέθηκε σ' ένα άλλο, που το λένε νηπιαγωγείο. Κι εκεί, χωρίς την αδερφή του, αισθάνθηκε πολύ μόνος. Του ήρθε να βάλει τα κλάματα, ήθελε να γυρίσει στο σπίτι. Μέχρι που...

Ο Νίκος δεν έχει φίλους αλλά έχει την αδερφή του. Μαζί της όλα είναι ωραία: το πρωινό ξύπνημα, το πλύσιμο των δοντιών, τα γεύματα, οι κουβέντες και, βέβαια, το παιχνίδι. Νόμιζε ότι θα πήγαινε και στο ίδιο σχολείο μ' εκείνη, αλλά όταν ήρθε η ώρα, βρέθηκε σ' ένα άλλο, που το λένε νηπιαγωγείο. Κι εκεί, χωρίς την αδερφή του, αισθάνθηκε πολύ μόνος. Του ήρθε να βάλει τα κλάματα, ήθελε να γυρίσει στο σπίτι. Μέχρι που...

Η Μαρία-Χριστίνα δε νυστάζει. Δε θέλει να κοιμηθεί. Η μαμά όμως της λέει να κλείσει τα ματάκια της και να μετρήσει προβατάκια! Η Μαρία-Χριστίνα σκέφτεται τα κάτασπρα, στρουμπουλά προβατάκια κι αρχίζει να τα μετράει: "Ένα, δύο, τρία, τέσσερα...". Αλλά δε βλέπει το πέμπτο.... Και ξεκινάει πάλι να μετράει και να ξαναμετράει αλλά διαρκώς κάτι συμβαίνει που την μπερδεύει. Πότε επιτέλους θα μαζευτούν όλα τα προβατάκια για να κοιμηθεί κι εκείνη ήσυχη; Μια γλυκιά ιστορία που θα βοηθήσει τις μαμάδες να κοιμίσουν τα παιδάκια τους.

Ο Αλέξης αγαπάει πολύ τη γιαγιά του. Και η γιαγιά αγαπάει πολύ τον Αλέξη. Όποτε έρχεται και τον βλέπει, περνάνε πολύ όμορφα οι δυο τους. Παίζουν με τα αυτοκινητάκια, πηγαίνουν στην παιδική χαρά και στο σινεμά. Κάποτε, όμως, η γιαγιά πρέπει να φύγει. Και ο Αλέξης δε θέλει. Γιατί φοβάται ότι η γιαγιά του δε θα ξαναγυρίσει, όπως η θεία Καίτη που ήταν πολύ μεγάλη... Μια τρυφερή ιστορία για γιαγιάδες και εγγόνια.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό, μοντέρνο και χιουμοριστικό βιβλίο με θέμα την τρυφερή σχέση πατέρα - γιου, έτσι όπως εκδηλώνεται μέσα από ένα καθαρά "αγορίστικο" παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των μικρών αναγνωστών μέχρι την τελευταία σελίδα, όπου όλα ανατρέπονται. Το τηλέφωνο χτυπάει τρεις φορές. "Ποιος είναι;" ρωτάει ο κύριος Ρηγόπουλος, και ο μικρός Πέτρος που βρίσκεται στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, απαντάει "βρες ποιος είμαι!". Οι ερωτήσεις έρχονται η μία μετά την άλλη: μήπως είσαι ένα ελεφαντάκι; Ένας πολυλογάς παπαγάλος; Ένας τεμπελά...

Ο πολυαγαπημένος συγγραφέας των παιδιών Μάκης Τσίτας επιστρέφει με το νέο του βιβλίο. Με πολλά χρώματα αλλά και πολύ κέφι, θα συστήσει στους μικρούς αναγνώστες τους φίλους του που θα τους αγαπήσουν! Το τρυφερό κείμενο συνοδεύεται από την χαριτωμένη εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια σε ένα βιβλίο που θα αγγίξει τις παιδικές καρδιές.

Ο Κοκκινούλης λατρεύει το κόκκινο χρώμα, γι' αυτό και το θέλει παντού: στα ρούχα του, στα φαγητά, στα παιχνίδια...Ακόμα και ο «κρυφός» φίλος του, ινδιανάκος είναι: το Κόκκινο Ζαρκάδι. Ένα θαυμάσιο βιβλίο για την παιδική φαντασία που χρωματίζει τη ζωή. Το κείμενο λιτό, παιγνιώδες, χιουμοριστικό. Εστιάζει σε απλά περιστατικά της καθημερινότητας που ανατρέπονται διαρκώς από την παιδική φαντασία και επιθυμία, ενώ παράλληλα η ηρεμία των περιγραφών λειτουργεί αντιστικτικά στην ένταση των εικόνων. Με την αφαίρεση, τον υπαινιγμό, την αντίστιξη, την αποφυγή διακοσμητικών στοι...

Η Χρυσούλα βλέπει πάνω στο τραπέζι ένα πιάτο με σούπα. "Ποιανού είναι;" σκέφτεται κι ύστερα αρχίζει να ρωτάει με τη σειρά: τη γιαγιά, τον παππού, τον μπαμπά, τη μαμά, την ξαδέρφη της, το φίλο της, τον ταχυδρόμο, τη γειτόνισσα, το σκύλο, τον παπαγάλο, τα παιχνίδια, τις κούκλες. Όμως κανένας δεν ξέρει "ποιανού είναι αυτή η σούπα". Ώσπου στο τέλος η μαμά...

Στο Βασίλη δεν αρέσει καθόλου μα καθόλου το γάλα. Όμως η μαμά του επιμένει κάθε πρωί να του δίνει μια τεράστια κούπα. Εκείνος άλλοτε το πίνει με κλειστή μύτη και κλειστά μάτια, άλλοτε το ρίχνει στο πιατάκι της γάτας ή στο νεροχύτη αλλά την κατσάδα δε την γλιτώνει. Το γάλα τον κυνηγάει παντού: μέχρι και στον ύπνο του. Ώσπου μια μέρα πήγε στον οδοντίατρο και τότε...