Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φαντάστηκε το σώμα του να διαχωρίζεται από το μυαλό του και μπήκε στον πειρασμό να διαλέξει αν θα πήγαινε με το σώμα του ή με το μυαλό του. Η επιλογή τού φάνηκε ανυπέρβλητα δύσκολη και την εγκατέλειψε, αφού στο βάθος δεν του επέβαλλε κανείς να διαλέξει σώνει και καλά. Τελικά, όλες οι επιλογές είναι δύσκολες και είναι περίεργο που έχουν περάσει στη γλώσσα σαν κάτι ευχάριστο. "Διάλεξε ό,τι θες". "Ε, λοιπόν, τα διαλέγω όλα", φώναξε μέσα του ο Ζ. Όμως στο δίπολο Ζωή-Θάνατος κώλωσε. Όχι κι όλα. Ο γνωστός σκηνοθέτης, στην πρώτη του απόπειρα να σχεδιάσει ένα "σενάριο" μυθιστο...

"Η μνήμη είναι επιλεκτική. Συγκρατεί αυτά που θέλει να συγκρατήσει, ανεξάρτητα από τη θέλησή µας. Δεν ξέρω αν σ’ αυτή τη λειψή, την κολοβή και άτυπη βιογραφία λέγονται εκείνα που θα άξιζε να αποσιωπηθούν και αποσιωπούνται εκείνα που θα έπρεπε να ειπωθούν. Έχω την υποψία ότι κάπως έτσι συμβαίνει, γενικώς, µε τους ανθρώπους που αφηγούνται κάτι από τη ζωή τους. Όπως γίνεται και στον κινηματογράφο. Ο κινηματογράφος δεν αντιγράφει τη ζωή, τη σκηνοθετεί. Όμως, όσο καλά και να κρυφτεί κανείς, από τις παραλείψεις και τις ένοχες σιωπές, ανάμεσα από τις γραμμές, πίσω από τη σελίδα κα...

Οι εκδόσεις "Μίλητος" παρουσιάζουν τη "Σκόνη του χρόνου" του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρατίθεται το σενάριο της ταινίας. Το δεύτερο μέρος περιέχει την εκδήλωση που έγινε στο "Τριανόν" για την ταινία. Όλα τα κείμενα ως θέμα τους την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Η σκόνη του χρόνου". Όλα τους είναι μικρά κείμενα για τον κινηματογράφο και, βέβαια, κείμενα για το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλο. Εκτός από τα τρία πρώτα, του Αντρέα Παγουλάτου, ποιητή-θεωρητικού του κινηματογράφου, του Μάκη Τρικούκη δικηγόρου-συγγραφέα και της Αιμιλίας Καραλή φιλο...

Αν μένουν κάποιες αξεπέραστες αξίες από τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο είναι η προσοχή, ο σεβασμός, η προστασία, η ανάδειξη, η σκέψη, στοιχεία με τα οποία κατοχύρωσε την πολυμορφία και τη διαφορετικότητα των δημιουργών του. Ο Κώστας Σφήκας είναι ένας σκηνοθέτης που δοκίμασε, θα έλεγε κανείς στα άκρα, τις ανοχές και τις αντοχές της κινηματογραφικής δημιουργικότητας, στοχάστηκε και μόχθησε για μια άλλη, εντελώς ριζοσπαστική και αποκλίνουσα από το συνήθη αφηγηματικό σινεμά, προσέγγιση του κινηματογραφικού πολιτισμού. Σε άλλες εποχές και σε άλλες συνθήκες θα ήταν ένας απόκληρος...

Προς τα μέσα της δεκαετίας του '70, ο ελληνικός κινηματογράφος ευτύχησε να έχει τρεις σκηνοθέτες, όχι μόνο διεθνούς βεληνεκούς, αλλά και με αυτόνομη, νεωτερική και ξεχωριστή γραφή. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Παντελής Βούλγαρης και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος δεν συνδέονται ως προς την ομοιογένεια και την επικοινωνία των αισθητικών επιλογών, ενώ ξεχωρίζουν από την διαφορετικότητα των δημιουργικών κινηματογραφικών τους προτάσεων. Το μόνο κοινό, ενοποιητικό στοιχείο τους είναι η γενναία, ρηξικέλευθη και αποτελεσματική αναθεώρηση των θεματικών και αισθητικών επιλογών του παλιού εμπο...

Ο κινηματογράφος διανύει ήδη τον δεύτερο αιώνα της προσφοράς του στην ανθρωπότητα. Όταν βρισκόταν ακόμα στα πρώτα του βήματα, τότε που κανένας δεν τον λογάριαζε σαν τέχνη, ο Μελιές, έκπληκτος, είδε να μεταμορφώνεται μια παρισινή άμαξα σε νεκροφόρα. Ένα σκάλωμα της μηχανής λήψης τού γέννησε την ιδέα των κινηματογραφικών τρικ. Αυτό ήταν και η αρχή του μοντάζ, έννοια άγνωστη, τότε. Η φιλμική δράση δεν ταυτίζεται με τον φυσικό χρόνο. Δύο δεκαετίες αργότερα θα έρθει η δαιμόνια παρέα των Κουλέσοφ, Αϊζενστάιν, Βερτόφ, να ανακαλύψει ξανά τον κινηματογράφο· ως τέχνη αυτή τη φορά. Ω...

Η έκδοση αυτή έγινε με την ευκαιρία του αφιερώματος στο Χρήστο Βακαλόπουλο στην Αθήνα, στις 11 Φεβρουαρίου 2000, στον κινηματογράφο "Παλλάς". Το αφιέρωμα περιελέμβανε την προβολή των τεσσάρων ταινιών του σκηνοθέτη και έκθεση των βιβλίων που εξέδωσε. Περιέχονται τα κείμενα: - Κωστής Παπαγιώργης, "Γεια σου Ασημάκη" - Ηλίας Κανέλλης, "Όχι κριτικές, μόνο ψίθυροι" - Ευγένιος Αρανίτσης, "Δυο λόγια για τον Χρήστο, εν θερμώ - Μανώλης Σαββίδης, "Ωσάν να μη συμβαίνει τίποτε" - Μιχάλης Δημόπουλος, "Τα μάτια δεν θέλουν πάντα να κλείνουν" - Αντώνης Κιούκας, "Στιγμιότυπα" - Νίκ...

"Μέσα στη λέξη 'ερασιτέχνης' υπάρχει η λέξη 'εραστής' και η λέξη 'τέχνη'. Μέσα στη λέξη 'επαγγελματίας', δεν υπάρχει τίποτα." (από συνέντευξη στο περιοδικό "Γυναίκα", 1973) "Δεν μ' ενδιαφέρει η επαγγελματική πλευρά του κινηματογράφου... Ίσως με φοβίζει αυτή η πλευρά... Ίσως στο βάθος να ήθελα να είμαι ένας πολύ καλός επαγγελματίας και ξέρω ότι δεν μπορώ... Ίσως γι' αυτό δηλώνω ερασιτέχνης και... καθαρίζω!" (από συνέντευξη στο περιοδικό "Ταχυδρόμος", 1988)