Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μπορεί ο Αϊ Βασίλης να είναι άλλος από αυτόν που ξέρουμε; Κι αν ναι, ποιος μπορεί να είναι αυτός και γιατί καθυστέρησε να μοιράσει τα δώρα των παιδιών; Μια ιστορία για μια διαφορετική παραμονή Πρωτοχρονιάς και μια γιορτή μέσα σε ένα ιπτάμενο λεωφορείο με πρωταγωνιστές εκείνους που αυτή τη νύχτα μπορεί και να μην γιορτάζουν.

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μέρος των περιεχομένων ενός πολύχρονου συλλογικού έργου εκπαιδευτικής παρέμβασης με στόχο τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης του μαθητικού πληθυσμού της μειονότητας στη Θράκη. Η μεταρρυθμιστική αυτή προσπάθεια περιέχει τη δημιουργία εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού για το δημοτικό και το γυμνάσιο, που ολοκληρώθηκε έπειτα από δοκιμαστική εφαρμογή και τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών που το εφάρμοζαν, συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε βάθος χρόνου με εργαστηριακή μορφή, συνοδευόμενη από τακτές επισκέψεις των ομάδων επιμορφωτών στα σχολεία των...

Δεν ήξεραν τι άλλο μπουρούσαν πια να κάνουν με τα σκουπίδια τους οι κάτοικοι του Σκουπιδιστάν. Δρόμοι, πλατείες, αγορές, πάρκα, δάση και παραλίες, ξεχείλιζαν από σκουπίδια. Οι κάδοι δεν άδειαζαν ποτέ. Δεν προλάβαιναν να περάσουν τα απορριματοφόρα, κι ήταν πάλι γεμάτοι! Ο Φυσησοφός και τα παιδιά, όμως, θα βρουν τη λύση και το Σκουπιδιστάν θα γίνει ΟΥΤΕΝΑΣΚΟΥΠΙΔΙΣΤΑΝ!

Η ξύστρα του Τάκη δεν ήταν σαν τις άλλες. Κάθε φορά που την έβγαζε από την κασετίνα του, μοσχοβολούσε η τάξη άρωμα κέδρου. Εκτός από την μυρωδιά, όμως, η ξύστρα ξεχώριζε από την άλλη και για τον ήχο της. Όταν έβαζες το αυτί σου εκεί που μπαίνει το μολύβι, άκουγες όλους τους ήχους από το δάσος των κέδρων. Αλλά τις τελευταίες μέρες κάτι έπαθε η ξύστρα και έχασε τις ιδιαίτερες δυνατότητές της. Άραγε χάλασε ή κάτι συνέβη στο δάσος με τους κέδρους; Ευτυχώς, τα παιδιά θα δράσουν αμέσως και θα τη σώσουν.

Τα 50 κείμενα του βιβλίου αυτού, τα οποία αναφέρονται στις εκπαιδευτικές αλλαγές, την παρέμβαση του εκπαιδευτικού και του σχολείου, αποτελούν μέρος από τις εισηγήσεις που έγιναν στο 7ο ετήσιο συνέδριο με διεθνή συμμετοχή της Μονάδας Μεθοδολογίας και Προγραμμάτων Εκπαίδευσης του Τμήματος Επιστημών της Εκπαίδευσης και της Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία (ΤΕΕΑΠΗ) του Πανεπιστημίου Πατρών. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών στις 10-12 Απριλίου 2005 με τη συμμετοχή 600 περίπου συνέδρων. Με το βιβλίο αυτό γίνεται απόπειρα...

"Ποιο είναι το μυστικό της θάλασσας;" ρωτά ο Παντελής έναν έναν τους κατοίκους στο μικρό νησί του. Όλοι τού δίνουν μια απάντηση, μα ο καθένας του φανερώνει ένα διαφορετικό μυστικό. Ο Παντελής στην αρχή μπερδεύεται, αλλά δεν το βάζει κάτω. Συνεχίζει να αναζητά το αληθινό μυστικό της θάλασσας. Άραγε, στο τέλος, θα καταφέρει να το ανακαλύψει;

Ο Πέτρος πάει για ύπνο. Φοράει τις πιτζάμες του, πλένει τα δόντια του και πέφτει στο κρεβάτι. Ο ύπνος όμως δεν έρχεται. Έρχονται οι σκέψεις. "Ποιος πήρε τον ύπνο μου;" αναρωτιέται ο Πέτρος. "Μήπως τον πήρε η μαμά μου; Μήπως τον πήρε ο μπαμπάς μου; Μήπως τον πήρε η δασκάλα;" "Αφού εσύ δεν έρχεσαι, θα ψάξω εγώ να σε βρω" αποφασίζει ο Πέτρος και σηκώνεται από το κρεβάτι. Ψάχνει στα παιχνίδια του, ψάχνει στα βιβλία του, ψάχνει στις ζωγραφιές του. Θα βρει τελικά ο Πέτρος τον ύπνο του και πώς θα το καταφέρει;

"Να ανακυκλωθούν; Τι είναι πάλι αυτό, μήπως κανένας καινούργιος χορός;" ξαναρώτησαν μ' ένα στόμα Βροχή και Άνεμος. "Πες μας γρήγορα τι είναι αυτό το α-να-κυ-κλω-θούν". "Ανακυκλωθούν θα πει να ξαναγεννηθούν" εξήγησε το Φεγγάρι, σκασμένο στα γέλια, γιατί η Βροχή και ο Άνεμος ήταν γνωστά πειραχτήρια, πάντα έτοιμοι για χορούς και πανηγύρια... Μια νύχτα στη Χωματερή το Φεγγάρι, η Βροχή και ο Άνεμος μαζί με την παρέα τους αναλαμβάνουν να μάθουν στους ανθρώπους πως τα πεταμένα στα σκουπίδια χρήσιμα πράγματα, αν ανακυκλωθούν, μπορούν να ζήσουν μια δεύτερη ζωή, να ξαναγεννηθούν. Σ'...

Η ιδέα για την έκδοση αυτού του οδηγού ξεκίνησε από τη διαπίστωση ότι τα δεδομένα της καθημερινής ζωής στη σύγχρονη πόλη δεν ευνοούν τη δημιουργία βαθύτερης και "ισότιμης" σχέσης του παιδιού με το περιβάλλον του. Τα μεγέθη της πόλης είναι στα μέτρα των μεγάλων, άρα απειλητικά για τους μικρούς, οι μηχανισμοί της πολύπλοκοι, αφανείς και επομένως ακατάληπτοι για τα παιδιά, τα περιθώρια για ελεύθερη κίνηση και εξερεύνηση των χώρων ελάχιστα. [...] Επιλέξαμε ανοιχτούς χώρους, γιατί πιστεύουμε ότι είναι ακριβώς αυτοί που λείπουν από το παιδί της σύγχρονης πόλης, που μοιράζει το χ...