Saunders George
Ο Τζορτζ Σόντερς γεννήθηκε το 1958 στο Αμαρίλλο του Τέξας και μεγάλωσε στο Σικάγο. Σπούδασε γεωφυσική μηχανική στο Colorado School of Mines του Κολοράντο και παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής (ΜΑ) του πανεπιστημίου Syracuse. Μεταξύ 1989-1997 εργάστηκε ως γεωφυσικός μηχανικός στην εταιρεία Radian International, με έδρα τη Ν. Υόρκη, και έλαβε μέρος σε έρευνες για την ανεύρεση πετρελαίου στη Σουμάτρα. Με τις πρώτες του πεζογραφικές εμφανίσεις κέρδισε τέσσερις φορές το βραβείο National Magazine Award for Fiction, με τα διηγήματά του "The 400-Pound CEO" (1994, Harper's Magazine), "Bounty" (1996, Harper's Magazine), "The Barber's Unhappiness" (The New Yorker, 2000) και "The Red Bow" (Esquire, 2004). To πρώτο βιβλίο του, η συλλογή διηγημάτων "CivilWarLand in Bad Decline" (1996), ήταν υποψήφιο για το βραβείο PEN/Hemingway Award. Ακολούθησαν επτά βιβλία πεζογραφίας και τρία βιβλία με δοκίμια, ανάμεσα στα οποία οι συλλογές διηγημάτων "Pastoralia" (2000), "In Persuasion Nation" (2006), "Tenth of December" (2013, βραβείο Folio και τελικές υποψηφιότητες για το National Book Award, ελλ. έκδ. "Δεκάτη Δεκεμβρίου", Ίκαρος 2015), οι νουβέλες φαντασίας για παιδιά "The Very Persistent Grappers of Frip" (2000) και "The Brief and Frightening Reign of Phil" (2005), που παραλληλίστηκε με τη "Φάρμα των ζώων" του Όργουελ, και το μυθιστόρημα "Lincol in the Bardo" (2017), που τιμήθηκε με το βραβείο Man Booker (ελλ. έκδ. "Λίνκολν και λήθη", μτφρ. Γ.-Ι. Μπαμπασάκης, Ίκαρος 2017). Έχει υπάρξει υπότροφος του Ιδρύματος Lannan, της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών (και μέλος της από το 2014), και του Ιδρύματος Guggenheim. Το 2006 τιμήθηκε με την Υποτροφία MacArthur. Το 2013 του απονεμήθηκε το Βραβείο PEN/Malamoud για τις εξαιρετικές επιδόσεις του στο διήγημα. Διδάσκει στο Πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής του πανεπιστημίου Syracuse.
Λήθη και Λίνκολν
Saunders George
Ίκαρος (2017)
Πώς ζούμε και πώς αγαπάμε, όταν ξέρουμε ότι όλα αυτά που μας νοιάζουν κάποια στιγμή θα πάψουν να υπάρχουν; Φεβρουάριος 1862. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος μαίνεται, ενώ ο αγαπημένος εντεκάχρονος γιος του προέδρου Λίνκολν βρίσκεται βαριά άρρωστος και, παρά τις προβλέψεις για ανάρρωση, τελικά πεθαίνει. Στις 22 Φεβρουαρίου του 1862, δύο μέρες μετά τον θάνατό του, ο Γουίλι Λίνκολν κηδεύτηκε σε μαρμάρινη κρύπτη στο κοιμητήριο της Τζόρτζταουν. Εκείνο το βράδυ, ο Αβραάμ Λίνκολν φθάνει μόνος στο νεκροταφείο, θέλοντας να περάσει χρόνο με το άψυχο σώμα του γιου του. Κατά τη διάρ...
Λήθη και Λίνκολν
Saunders George
Ίκαρος (2017)
Πώς ζούμε και πώς αγαπάμε, όταν ξέρουμε ότι όλα αυτά που μας νοιάζουν κάποια στιγμή θα πάψουν να υπάρχουν; Φεβρουάριος 1862. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος μαίνεται, ενώ ο αγαπημένος εντεκάχρονος γιος του προέδρου Λίνκολν βρίσκεται βαριά άρρωστος και, παρά τις προβλέψεις για ανάρρωση, τελικά πεθαίνει. Στις 22 Φεβρουαρίου του 1862, δύο μέρες μετά τον θάνατό του, ο Γουίλι Λίνκολν κηδεύτηκε σε μαρμάρινη κρύπτη στο κοιμητήριο της Τζόρτζταουν. Εκείνο το βράδυ, ο Αβραάμ Λίνκολν φθάνει μόνος στο νεκροταφείο, θέλοντας να περάσει χρόνο με το άψυχο σώμα του γιου του. Κατά τη διάρ...
Δεκάτη Δεκεμβρίου
Saunders George
Ίκαρος (2015)
Ο ρεαλισμός της σκληρής καθημερινότητας ανταλλάσσει χειραψίες με τη δυστοπική επιστημονική φαντασία, αλλά πάντα μες στο σκοτάδι λάμπει ένα μικρό φως, ένα κερί. Στις χαραμάδες εναποθέτει την τσαλακωμένη αισιοδοξία του ο Saunders, στα χορταριασμένα χάσματα, στα μεσοδιαστήματα όπου μπορεί να λάμψει η λεπίδα της ελπίδας. Τα διηγήματα στη "Δεκάτη Δεκεμβρίου" είναι ασπρόμαυρες φωτογραφίες, τυπωμένες σε αλουμίνιο, είναι μονοφωνικά ηχογραφήματα που δεν θέλουν τόσο να προειδοποιήσουν όσο να υπαινιχθούν ότι μείζον παραμένει η αγάπη, ότι δεν είναι ντεμοντέ και αναχρονιστική η τρυφε...
Με τα συγχαρητήριά μου
Saunders George
Ίκαρος (2015)
Τρεις μήνες μετά την εκφώνηση αυτής της ομιλίας του George Saunders στην τελετή αποφοίτησης του Πανεπιστημίου Σύρακιουζ και τη δημοσίευσή της στην ιστοσελίδα των New York Times, το κείμενο κοινοποιήθηκε και αναδημοσιεύτηκε σε όλο το Διαδικτυο πάνω από ένα εκατομμύριο φορές. Κι αυτό γιατί τα λόγια του Saunders αγγίζουν την επιθυμία που όλοι έχουμε μέσα μας για καλοσύνη και πληρότητα στη ζωή μας. Ένα κείμενο δυνατό, αστείο και σοφό, που εμπνέει μέσα από την απλότητά του.
Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε
Συλλογικό έργο
Libro (2009)
Το πολυαναμενόμενο καινούριο βιβλίο του Τζέφρι Ευγενίδη αποτελεί για τους αναγνώστες ένα ευχάριστο ξάφνιασμα! Το βιβλίο με τίτλο "Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε", σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου, είναι μια ανθολογία είκοσι τεσσάρων διηγημάτων "από τον Τσέχοφ στη Μάνρο", όπως χαρακτηριστικά επιλέγει ο ίδιος ο συγγραφέας να πει, αφιερωμένη στις ερωτικές ιστορίες. "Αν ψάχνεις για έναν τρόπο να περιορίσεις τον λογοτεχνικό σου ορίζοντα, το να επιλέξεις τον "έρωτα" ως θέμα δε βοηθάει πολύ. Ιδωμένη υπό κάποιο πρίσμα, σχεδόν κάθε ιστορία φαίνεται να είναι μια ερωτική ιστορία....
Το βιβλίο του Άλλου
Συλλογικό έργο
Τόπος (2009)
Πού ζούνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Ο Χάνγουελ ο μπαμπάς και ο Χάνγουελ ο υιός (που επιβιώνουν με τη θορυβώδη απουσία ο ένας του άλλου), ο κριτικός κιν/φου Τζάστιν Νταμιάνο (καρικατούρα του πολύ "προχωρημένου" εαυτού του), η πενηντάρα (δείχνει σαράντα) Τζούντιθ Κασλ, που αναζητά απεγνωσμένα τον έρωτα στο διαδίκτυο, ο άγνωστος ψευτάκος που τραβάει (στην κυριολεξία) τον Γολγοθά του, ο Τζόρνταν Ουέλινγκτον Λιντ, που ξαφνικά χάνει τη μαμά του και τον κόσμο, το Τέρας, που δεν καταφέρνει να διηγηθεί κάτι αξιόλογο από τη ζωή του, η πληθωρική Μάγδα Μαντέλα, που μοιράζει φτηνά την α...