Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια εντελώς νέα και επαναστατική προσέγγιση του εγκεφάλου και μας δείχνει πώς μπορούμε να βασιστούμε σ’ αυτό το εκπληκτικό όργανό μας σαν μια πύλη που θα μας οδηγήσει στην υγεία, στην ευτυχία και στην πνευματική ανάπτυξη. Ο διάσημος συγγραφέας και γιατρός Ντίπακ Τσόπρα και o καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ Ρούντολφ Ε. Τάνζι ένωσαν τις γνώσεις και την εξειδίκευσή τους προκειμένου να εξερευνήσουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο και το ανεκμετάλλευτο δυναμικό του. Σε αντίθεση με τον «βασικό εγκέφαλο», που πραγματοποιεί τις καθημερινές λειτουργίες, ο Τσ...

Ο Ρεστ, ένας μαλθακός εργένης, αναζητά το βαθύτερο νόημα της ζωής του σε έναν φουτουριστικό κόσμο όπου οι Μηχανές, τα απόρθητα υπόγεια κάστρα της τεχνοεπιστήμης, κυριαρχούν κάτω από τη ζούγκλα της Αμηχανίας. Με συντροφιά έναν χαδιάρη γατούνελο κι έναν ευφυή υπολογιστή, αναλαμβάνει να φέρει στο φως το έργο του Σάμιουελ Μπάτλερ, προφήτη της εξέλιξης του ανθρώπου σε μηχάνθρωπο. Ένα απεγνωσμένο ιμέιλ από τη μυστηριώδη Λ-60 έρχεται για να βγάλει τον Ρεστ από την αδράνειά του. Η μοιραία γνωριμία τους και οι αλυσιδωτές αποκαλύψεις θα μεταμορφώσουν τη ζωή όλων των μηχανθρώπων που...

"Αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο είναι απαραίτητος σύμβουλος για τη νέα χιλιετία. Αμφισβητεί όλες τις παραδοχές μας για την έννοια του ανθρώπου και με πειστικά επιχειρήματα καταδεικνύει ότι οι περισσότερες από αυτές είναι αυταπάτες. Ποιοι είμαστε και γιατί είμαστε εδώ; Οι απαντήσεις του John Gray θα σας σοκάρουν." (J. G. Ballard) "Ένα αξιοσημείωτο νέο φιλοσοφικό έργο. Τα "Αχυρένια σκυλιά" είναι κάτι εξαιρετικά σπάνιο: ένα σύγχρονο φιλοσοφικό έργο που δεν είναι ακατάληπτο. Απόλυτα προσιτό, σχετίζεται βαθιά με τον ραγδαία εξελισσόμενο κόσμο στον οποίο ζούμε. Τα "Αχυρένια σ...

Στα "Αχυρένια σκυλιά" ο John Gray αντιμάχεται τις αστόχαστες πεποιθήσεις των σκεπτόμενων ανθρώπων και προσφέρει μια εξαιρετικά διεισδυτική ματιά για την ανθρώπινη κατάσταση. Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι ο άνθρωπος δεν κατέχει μια προνομιούχα θέση σε σχέση με άλλα ζώα και το φυσικό του περιβάλλον εξαπολύει μια δριμεία επίθεση στην ανθρωπιστική πεποίθηση που βλέπει τον άνθρωπο να κυριαρχεί τη Γη, να υπερβαίνει κάθε φυσικό όριο, να ελέγχει το περιβάλλον του και την ίδια του τη μοίρα. Όπως γράφει και ο ίδιος "οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως ανήκουν σε ένα είδος π...

"Δεν υπάρχει τίποτα πιο μαγικό και όμορφο από τις αράδες που σχηματίζονται πάνω στο χαρτί. Μόνο αυτό υπάρχει. Μόνο αυτό υπήρχε πάντα". Eπιστολές που ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γράφει από τη νεαρή του ηλικία το 1945 και έως το 1993, έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του, και απευθύνει σε εκδότες, επιμελητές, φίλους και συναδέλφους του συγγραφείς. Ασυμβίβαστος απέναντι στους παραλογισμούς της ζωής και της τέχνης, μιλά με ανελέητη ειλικρίνεια για τον μόχθο της γραφής. Ένα βιβλίο αιχμηρό, οδυνηρό, αλλά και συχνά ξεκαρδιστικό· ένας απολαυστικός συνδυασμός του χαρακτηριστικού κυνισμο...

"Όταν διαλύομαι, απλά κοιτάζω μία ή περισσότερες από τις γάτες μου. Έχω 9. Απλά κοιτάζω κάποια να κοιμάται ή να μισοκοιμάται κι ηρεμώ. Η γραφή είναι επίσης η γάτα μου. Η γραφή με αφήνει να αντιμετωπίζω τα πράγματα. Με χαλαρώνει". Κείμενα του Τσαρλς Μπουκόβσκι αστεία, συγκινητικά, άλλοτε σκληρά και άλλοτε τρυφερά, για τις γάτες που το διεισδυτικό τους βλέμμα τον μάγευε, που τις θαύμαζε και στην αντίληψή τους υποκλινόταν. Ποιήματα και πεζά για τις γάτες -αυτούς τους "ωραίους διαβόλους", όπως τις αποκαλούσε- τα οποία τις παρουσιάζουν στην πιο αδίστακτη και ανθεκτική πλευρά...

Σε ύφος λογοτεχνικό και ρηξικέλευθο, ο Adam Phillips εξετάζει μερικά φαινομενικώς συνηθισμένα ζητήματα με τα οποία η ψυχανάλυση δεν έχει ασχοληθεί αρκετά:το γαργάλημα, το φίλημα, την ανησυχία, την πλήξη, τον κίνδυνο, τη μοναξιά, την αταραξία, ακόμα και το πέρδεσθαι. Φωτίζοντας αυτές τις κατά τα άλλα κοινές πτυχές της καθημερινής ζωής, υποστηρίζει ότι η ψυχανάλυση ξεκίνησε ως ένας δεξιοτεχνικός αυτοσχεδιασμός εντός της ιατρικής επιστήμης, ο οποίος όμως υποχώρησε μπροστά στο όνειρο της επιστήμης που αξιώνει πως μόνο τον "εξετασμένο βίο" αξίζει να ζει κανείς. Ο Phillips δείχνε...

Ποιήματα αφοπλιστικής ειλικρίνειας και αιχμηρού χιούμορ, γραμμένα με πηγαίο πάθος και συγκινητική ευθύτητα. Ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γράφει για τον έρωτα, τη λαγνεία και την επιθυμία σε πρώτο πρόσωπο, άλλοτε με σκληρότητα και κυνισμό, άλλοτε με ευαισθησία και τρυφερότητα, και σκιαγραφεί, έτσι, τις πολλαπλές εκδοχές του ερωτευμένου ανθρώπου. Τα ποιήματά του, διασκεδαστικά ή όχι, συχνά παιγνιώδη, μιλούν για τη γοητεία του μυστηριώδους και το σεξ, την απόρριψη ή την αποδοχή από το αντικείμενο του πόθου, τον εγωισμό και τον ναρκισσισμό του ερωτευμένου υποκειμένου και, εν τέλει, γ...

"Οι σατανάδες είχαν φύγει, αλλά ο φόβος έμεινε. Ο φόβος πάντα μένει. Ένας άνθρωπος μπορεί να καταστρέψει τα πάντα μέσα του, την αγάπη και το μίσος και την πίστη, ακόμα και την αμφιβολία· όσο ζει, ωστόσο, δεν μπορεί να καταστρέψει τον φόβο: φόβο αδιόρατο, άφθαρτο και τρομερό, που διαποτίζει το είναι του, που χρωματίζει τις σκέψεις του, που παραφυλάει στην καρδιά του, που παρακολουθεί στα χείλη του τον αγώνα της τελευταίας του πνοής." Επίκαιρη και αληθινή ως προς τα βασικά χαρακτηριστικά της, η ανά χείρας νουβέλα, γραμμένη το 1896 περιγράφει την αποτυχία δύο ευρωπαίων αποι...

Ο Ουμπέρτο Έκο δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, "Το όνομα του ρόδου", το 1980, όταν ήταν κοντά στα πενήντα του. Σε αυτές τις "εξομολογήσεις", ο συγγραφέας, τώρα που πλησιάζει τα ογδόντα, ανατρέχει στη μακρά σταδιοδρομία του ως θεωρητικού καθώς και στο πιο πρόσφατο μυθοπλαστικό έργο του, και διερευνά τον γόνιμο συνδυασμό τους. Αρχίζει διερευνώντας τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και μη μυθοπλασίας - διασχίζει αυτά τα σύνορα με θαυμάσιο τρόπο, άλλοτε παιχνιδιάρικα και άλλοτε σοβαρά. Η καλή μη μυθοπλασία, όπως υποστηρίζει, κατασκευάζεται σαν μια αστυνομική ιστορία, και ένας...

Η πίστη και η απιστία είναι στάσεις που υιοθετεί ο νους μπροστά σε μια πραγματικότητα που αδυνατεί να φανταστεί. Ένας άθεος κόσμος είναι εξίσου μυστηριώδης με έναν κόσμο γεμάτο θεϊκά όντα, και η διαφορά ανάμεσα στα δύο μπορεί να είναι μικρότερη απ' όσο γενικά πιστεύεται. Ο Θεός του μονοθεϊσμού δεν πέθανε, απλώς αποχώρησε προς στιγμήν από τη σκηνή προκειμένου να επανεμφανιστεί ως ανθρωπότητα - το ανθρώπινο είδος μεταμφιεσμένο σε συλλογικό υποκείμενο που επιδιώκει την αυτοπραγμάτωσή του εντός της Ιστορίας. Το τελικό αποτέλεσμα της προσπάθειας εξάλειψης του μονοθεϊσμού...

Η Martha Nussbaum θέτει σε εφαρμογή ένα φιλόδοξο θεωρητικό σχέδιο: να δείξει γιατί η ηθική φιλοσοφία παραμένει ελλιπής όταν αρνείται τη συμβολή της λογοτεχνίας στην πραγμάτευση ζητημάτων περί του πρακτέου. Στα δεκαπέντε δοκίμια του τόμου προσπαθεί να απαντήσει στο σωκρατικό ερώτημα «Πώς πρέπει να ζει κανείς;» υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, την ανατίμηση του γνωστικού ρόλου των συναισθημάτων, της αντίληψης και της φαντασίας, καθώς και την ηθική κριτική των λογοτεχνικών έργων, η οποία δεν αμελεί τη μορφή και το ύφος της αφήγησης. Ολόκληρο τον τόμο διατρέχει το ζήτημα της ενδεχ...

Βρισκόμαστε στα 2393 και ο κόσμος είναι σχεδόν αγνώριστος. Οι προειδοποιήσεις για την κλιματική αλλαγή αγνοούνταν επί δεκαετίες, γεγονός που οδήγησε σε υψηλές θερμοκρασίες, άνοδο της στάθμης της θάλασσας, εκτεταμένη ξηρασία και, τέλος, στην καταστροφή που είναι πλέον γνωστή ως η Μεγάλη Κατάρρευση του 2093, κατά την οποία η αποσύνθεση του στρώματος πάγου της Ανταρκτικής προκάλεσε τη μαζική μετανάστευση και την πλήρη αναδιοργάνωση της παγκόσμιας τάξης. Τριακόσια χρόνια μετά την κατάρρευση, ένας ιστορικός του μέλλοντος εξιστορεί το πώς οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ των λεγ...

Οι άνθρωποι ζουν σε ένα υπόγειο σύστημα ανώτερης τεχνητής νοημοσύνης, τη Μηχανή. Συμβιώνουν αρμονικά μαζί της, διάγουν έναν αυτοματοποιημένο και προσομοιωμένο βίο και αντλούν όλα τα νοήματα από αυτήν. Οι προηγούμενοι πολιτισμοί έχουν, κατά τα φαινόμενα, εκλείψει. Μοναδικός πολιτισμός, μοναδική θρησκεία, μοναδική αλήθεια είναι πλέον η Μηχανή και όσα εμπεριέχει το Βιβλίο της. Οι κάτοικοι της Μηχανής έχουν εξασφαλισμένα τα πάντα: είναι άτρωτοι από τους εξωτερικούς κινδύνους, τους παρέχεται σχεδόν ό,τι επιθυμούν, ζουν σε μια αταξική κοινωνία όντας ίσοι, δεν πονούν και, όταν πον...

Στις παραστατικές περιγραφές της Νέας Ουτοπίας του Jerome K. Jerome -από τα οικοδομικά τετράγωνα με τα πανομοιότυπα κτίρια και το κάψιμο των βιβλίων, μέχρι τη στρατιωτικού τύπου ένδυση και την αριθμοποίηση των ανθρώπων- είναι μάλλον αδύνατο να παραβλέψει κανείς μια εύστοχη προεικόνιση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του 20ού αιώνα, θαρρείς και οι δικτάτορες του υπαρκτού σοσιαλισμού και εθνικοσοσιαλισμού μελέτησαν τη νουβέλα και ξεσήκωσαν ιδέες και πρακτικές.

Σε αυτό το βιβλίο ο Τζον Γκρέι, με ένα νέο είδος γραφής, συνεχίζει τον στοχασμό που ξεκίνησε στο "Αχυρένια σκυλιά". Παραθέτοντας αποσπάσματα από απομνημονεύματα, ποιήματα, μυθιστορήματα και φιλοσοφικά έργα, από συγγραφείς όπως ο Μπόρχες, ο Όργουελ, ο Κέστλερ, ο Μπάλαρντ, ο Μαλαπάρτε και ο Κόνραντ και αντλώντας παραδείγματα από ετερόκλητα ιστορικά γεγονότα και μαρτυρίες, ο Γκρέι συνθέτει σπάνια τοπία πνευματικής ανάτασης, τα οποία μας ωθούν να στοχαστούμε εκ νέου τη θέση μας στον κόσμο. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο πραγματεύεται τα πολιτικά, κοινωνικά και θρησκ...

Το 1947, στην Ελβετία, δύο χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τόμας Μαν δίνει την ανά χείρας περίφημη διάλεξη -που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά- με θέμα τη φιλοσοφία του Φρίντριχ Νίτσε "υπό το φως της εμπειρίας" αυτού του πολέμου. Ο νομπελίστας πεζογράφος ανατέμνει δεξιοτεχνικά το πολυδιάστατο έργο του φιλοσόφου, στο πρόσωπο του οποίου αντικρίζει αφενός έναν αγαπημένο πνευματικό ήρωα των νεανικών του χρόνων, αφετέρου έναν επικίνδυνο στοχαστή, που με τις αντιδημοκρατικές ιδέες του συνέβαλε με τον δικό του τρόπο στην τραγική πορεία της Ευρώπη...

Ο John Gray επιτίθεται στην εμμονή του νεωτερικού κόσμου σε έναν ουτοπικό τρόπο σκέψης και τις τραγικά ελπιδοφόρες ψευδαισθήσεις της αλαζονικής εποχής μας. Αντλώντας παραδείγματα από ένα ευρύ φάσμα λογοτεχνικών, φιλοσοφικών και άλλων πηγών (από τον Κλάιστ και τον Μπένθαμ, τον Λεοπάρντι και τον Ντικ, τον Ντεμπόρ και τον Μπόρχες μέχρι τους Αζτέκους και την κυβοργική οικονομία), συνθέτει ένα ποιητικό επιχείρημα για την ανθρώπινη ελευθερία. Αποφεύγοντας τη συνηθισμένη άποψη, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος δεν έχει ελεύθερη βούληση επειδή είναι μια μαριονέτα που δεν αντιλαμβάνε...