Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συνοδευτικός κατάλογος της ομότιτλης έκθεσης του Γιώργου Λαζόγκα. Οι "Σειρήνες" φιλοτεχνήθηκαν ειδικά για την έκθεση, που παρουσιάστηκε στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2009). Η δουλειά αυτή, τρίτο μέρος του εικαστικού ταξιδιού του καλλιτέχνη μετά τα "Πανιά του Οδυσσέα" και την "Τεχνητή Αναπνοή", έχει ως θέμα την "Τιμωρία των Σειρήνων". Στον κατάλογο παρουσιάζεται το εικαστικό εγχείρημα, δοκίμιο-αναφοράς στο μεταφορικό ταξίδι της ζωής και τις προκλήσεις του, που αφυπνίζει στο μαζικό υποσυνείδητο το κάλεσμα, την πρόκληση, τη σαγήνη...

The "Τοροi" exhibition presents a selection of artworks by both Greek and international artists from the collection of the Thessalonica Macedonian Museum of Contemporary Art, in a series of units-topoi. Such topoi emerge so as to reorganize in multiple and diverse ways the different ensembles and donations which have formed the museum, providing a wide conceptual dimension and a reading of the museum and its collection as a unified entity. In Athens, starting from the New Benaki Museum on Piraeus Street and the Central one in Κοumbai, to the Zappeion, the Alex Mylona museum...

[...] "Ποιος είναι εδώ"; είναι η διπλή και πολλαπλή έκφραση αυτού του διλήμματος και αυτού του γεγονότος που στο τέλος τόσο το ένα όσο και το άλλο, δεν καθαιρούν κι αλλοτριώνουν έναν έναντι ενός άλλου, αλλά τον καθένα έναντι καθενός. Χωρίς να υποκαθίσταται κανείς, τίποτα δεν είναι ανταλλάξιμο ή αντικαταστήσιμο, τίποτα δεν είναι το ίδιο όπως τίποτα δεν είναι διαφορετικό. Η τέχνη διασκορπίζoντας υλικά, κάθε έννοια μιας ενιαίας ή συνεχούς προοπτικής αχρηστεύει τις αγορεύσεις και κλείνει το θέαμα για ν' ανοίξει τα μάτια και να κοιτάξει άφοβα το τρομερό παρόν, να συσπειρώσει...

An eclipse of narratives is perceived by many. The reason usually given has to do with this age, a "relativist" or "administrative" age, in which great narratives might appear commonplace, false, or -what is worse- obsolete. And it is true that the fields of public discourse -politics, science, philosophy- largely appear to renounce them. We live in a world where, apparently, the great, the dark, the nebulous issues of existence are to an ever increasing degree objects of theoretical investigation. In that sense, contemporary art is a privileged field. Although it often se...

"Εγκώμιο απαισιοδοξίας" Θα πω δυο λόγια για τη δουλειά, χωρίς ιδεολογικές απαιτήσεις. Ήθελα να κάνω το εγκώμιο του πεσιμισμού, της απαισιοδοξίας, γιατί όλοι οι άλλοι που είναι νεότεροι από εμένα, που ζούνε σήμερα σε αρμονία μ' αυτόν τον κόσμο, χαίρονται με την αισιοδοξία της στιγμής. Εγώ, για τον λόγο αυτό σκέφτομαι μάλλον πως έχω μια άλλη πολιτική ιδέα για την πολιτική. Πιο ποιητική ίσως. Μια ιδέα που βγαίνει όμως μέσα από χασίματα, μέσα από αυτό που έχασα. Που βγαίνει από τις υποθέσεις μιας απώλειας. Και η δουλειά μου γεννιέται απ' αυτή την απώλεια. Αλλά, ακόμα, βγαίνε...

Η έκθεση υπό τον τίτλο "Διαπολιτισμοί", με την οποία το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης συμμετέχει στην Πολιτιστική Ολυμπιάδα 2001-2004, έχει ευθύς εξ αρχής συλληφθεί και ως συλλεκτικό σχέδιο. Η ιδέα ήταν να απευθυνθούμε σε ευάριθμους διεθνείς καλλιτέχνες προερχόμενους εξίσου από μητροπολιτικά κέντρα και περιφέρειες, και μέσα από παραγγελίες έργων ειδικά για την έκθεση να εμπλουτίσουμε τις μόνιμες συλλογές του νεοσύστατου μουσείου. Ως δημιουργικό ερέθισμα διατυπώθηκε η θέση ότι η διατομή των πολιτισμών αποτελεί την αναγκαία συνθήκη στην εποχή της παγκοσμιοποίησης τόσο για...

Υπό τον γενικό τίτλο "Σύνοψις" το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ξεκίνησε από την ίδρυσή του έναν κύκλο εκθέσεων με στόχο ν' αναδείξει περιληπτικά ουσιώδεις όψεις και δυναμικές τάσεις της σύγχρονης τέχνης, παρουσιάζοντας ευάριθμα κάθε φορά αλλά αντιπροσωπευτικά έργα της πρόσφατης καλλιτεχνικές παραγωγής ή κατά παραγγελία. Με την ένδειξη "Θεολογίες", η δεύτερη "Σύνοψις" ανιχνεύει σχέσεις της σύγχρονης τέχνης με τη θρησκευτικότητα ως ιδιαίτερο βίωμα, δόγμα, λατρεία και εξουσία. Πρόδηλες ή υπαινικτικές αναφορές σε θρησκευτικές παραδόσεις, σε ιερά κείμενα και τόπους, σε λατρε...

[...] Στόχος της τρίτης "Σύνοψης", ενός εκθεσιακού κύκλου με ανοιχτό διερευνητικό χαρακτήρα ως προς τις βασικές τάσεις και τους προβληματισμούς της σύγχρονης τέχνης, είναι ακριβώς πέραν της χαρτογράφησης με ευσύνοπτο τρόπο αντιπροσωπευτικών πολιτικών και κοινωνικών μαρτυριών, να ανιχνεύσει τον κριτικό πυρήνα των έργων, να αναδείξει τα ερωτήματα που θέτουν ή το διάλογο που προκαλούν και να εξετάσει "ποιητικούς", με την αρχική σημασία της λέξης, τρόπους προσέγγισης και αποδομητικές πρακτικές πραγματικών γεγονότων και των θεσμικών τους αναπαραστάσεων. [...] (από την εισαγω...

Μέσα από μια νέα σκηνοθεσία, ο καλλιτέχνης επέλεξε να στήσει μια έκθεση όπου συναντώνται και αντιπαρατίθενται παλαιά με νέα έργα, έγχρωμες εικόνες με ασπρόμαυρες, αλλά και διαφορετικές θεματικές: "η πανταχού παρούσα θεματική του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου, η θεματική των τοπίων τα οποία υποδηλώνουν συχνά την ανθρώπινη επέμβαση, τον ορθολογισμό και την κυριαρχία. Η θεματική του κόσμου των πραγμάτων και των μηχανών, των τεχνολογικών αυτοματισμών και της αποστασιοποιημένης θεώρησης των καθημερινών πράξεων, του ελέγχου και της επιτήρησης, η θεματική της οθόνης -μεταφορ...

Στο πλαίσιο της σειράς εκθέσεων "Έργα"παρουσιάστηκε με παραγγελία του Μουσείου το νέο έργο του Ζάφου Ξαγοράρη με τίτλο "Τρεις Καμπάνες". Πρόκειται για μια ηχητική εγκατάσταση, που πραγματοποιήθηκε σε τρία διαφορετικά σημεία της πόλης, στο ΕΜΣΤ, στο λοφίσκο του Αστεροσκοπείου Αθηνών και δίπλα στη θάλασσα, στην προβλήτα του Αγίου Κοσμά. Ο καλλιτέχνης εγκιβωτίζει σε ειδικά κατασκευασμένα ή σε ήδη υπάρχοντα περίκλειστα και μη επισκέψιμα κτίσματα τρεις καμπάνες, οι οποίες σημαίνουν ταυτόχρονα σε τακτά χρονικά διαστήματα. Και το εννοιολογικό αυτό έργο του Ζάφου Ξαγοράρη κατανοε...

Στην έκθεση αυτή, με την οποία το Μουσείο εγκαινίασε τη σειρά των αρχιτεκτονικών εκθέσεων, παρουσιάστηκαν ψηφιακές προτάσεις και κτίρια υπό κατασκευή, που ανιχνεύουν και εξετάζουν τους τρόπους με τους οποίους η σύγχρονη αρχιτεκτονική ενθαρρύνει, επιτρέπει, οργανώνει ή αντίθετα παρεμποδίζει και απαγορεύει την παρακολούθηση μέσα στο χώρο.

Χαρακτηριστικό στοιχείο και συνδετικός κρίκος των έργων που παρουσιάζονται στην έκθεση, είναι η υποδήλωση της κίνησης, του ρυθμού και μεταφορικά του υγρού στοιχείου. Το πρώτο έργο Χωρίς Τίτλο, 2002, Χωρίς είναι μια κατασκευή από πλεξιγκλάς και μεταλλικά στοιχεία, που χωρίζεται στη μέση από μεταλλικούς νεροχύτες. Στο επάνω μέρος έχει τοποθετηθεί μέταλλο σε σπειροειδή διάταξη, έτσι ώστε να δίνει την εντύπωση ενός "εγκλωβισμένου" κύματος, που με τον έντονο στροβιλισμό του τείνει να σπάσει τα τοιχώματα που το συγκρατούν. Η ελαφρότητα του συρματοπλέγματος που χρησιμοποιείται στ...

Μεταφορές ευανάγνωστες αλλά και οικουμενικές, άσχετα από την ανατολίτικη ή δυτική προέλευσή τους, όπως η κλίνη, οι καρέκλες, τα όργανα του σώματος, τα δοχεία νυκτός και άλλα αντικείμενα καθαρμού, επιλέγονται από τον κινέζο καλλιτέχνη Τσεν Ζεν για να σημάνουν το ανθρώπινο σώμα, που μολονότι αφανές, κυριαρχεί στις εγκαταστάσεις του με τρόπο έμμεσο και αινιγματικό, και για το λόγο αυτό άκρως ποιητικό. Ο επισκέπτης της έκθεσης, και χωρίς να είναι βαθύς γνώστης του Ταοϊσμού ή του βουδιστικού ζεν, μαγικο-μυστικιστικών και θρησκευτικών ρευμάτων που αναπτύχθηκαν στην Κίνα και υπόκε...