Kofman Sarah
Γεννημένη το 1934 στο Παρίσι, η πολωνοεβράίκής καταγωγής Σαρά Κοφμάν υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της γαλλικής φιλοσοφίας κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα και διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην καινοτόμο πρόσληψη και επανερμηνεία του έργου των Νίτσε και Φρόυντ. Σπούδασε φιλοσοφία και εκπόνησε τη διατριβή της για τον Νίτσε υπό την επίβλεψη των Ζ. Ιππολίτ και Ζ. Ντελέζ διαδοχικά. Το 1969 γνώρισε τον Ζ. Ντερριντά και παρακολούθησε τα σεμινάριά του στην Ecole normale superieure. Από το 1970 δίδαξε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο Paris I Pantheon-Sorbonne. Συμμετείχε στη διεύθυνση της περίφημης σειράς "La philosophie en effet" των εκδόσεων Galilee και συνεργάστηκε με τις κορυφαίες περιοδικές επιθεωρήσεις "Poetique", "Critique" και "Revue francaise de psychanalyse". Το 1994, σχεδόν αμέσως μετά τη δημοσίευση της αυτοβιογραφίας της, η Σαρά Κοφμάν τερμάτισε τη ζωή της στο Παρίσι. Στα ελληνικά κυκλοφορεί το έργο της "Το πρωτόλειο της τέχνης. Ερμηνεία της φροϋδικής αισθητικής" (Κανάκη 2009).
Αντινομίες της Αντιγόνης
Συλλογικό έργο
Εκκρεμές (2014)
Η "Αντιγόνη" βρίσκεται στο επίκεντρο ορισμένων από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις που εκτυλίσσονται τα τελευταία χρόνια στη διεθνή σκηνή της πολιτικής φιλοσοφίας. Αυτές τις θεωρητικές επεξεργασίες επιχειρεί να αποτυπώσει ο ανά χείρας τόμος. Αντιπροσωπεύει, άραγε, η Αντιγόνη αποκλειστικά και μόνο τη συγγένεια και το προπολιτικό, ενώ ο Κρέων την κυριαρχική εξουσία και το νόμο της πόλης; Αποσταθεροποιεί ή επιβεβαιώνει η Αντιγόνη τις στερεότυπες παραδοχές για τη συσχέτιση του γυναικείου φύλου με τη συγγένεια και την οικιακότητα; Θα μπορούσε να εκληφθεί η Αντιγόνη ως μια επαν...
Ο Νίτσε και η μεταφορά
Kofman Sarah
Σμίλη (2010)
Σε τι συνίσταται εκείνο το στοιχείο ξενότητας που διατρέχει τη νιτσεϊκή γραφή και την κάνει να διακρίνεται από τα άλλα φιλοσοφικά κείμενα του δυτικού κανόνα; Απεκδυόμενο κάθε ετεροβαρή χαρακτηρισμό ("ποίηση" ή "επιστήμη", "λογοτεχνία" ή "φιλοσοφία", "μύθος" ή "λόγος"), το κείμενο του Νίτσε ενσωματώνει μια πολυειδία τρόπων και σχημάτων και αίρει όλα τα διαλεκτικά αντιθετικά ζεύγματα που υφαίνουν τον μεγάλο ιστό του δυτικού λογοκεντρισμού (φυσικό/τεχνητό, είναι/φαινόμενο, νοητό/αισθητό, ιδέα/εικόνα κ.ο.κ.), επιτάσσοντας έτσι την απερίσπαστη προσήλωσή μας στο ύφος του, ή κ...
Το πρωτόλειο της τέχνης
Kofman Sarah
Κανάκη (2009)
Μια ερμηνεία της φροϋδικής αισθητικής, η οποία διέρχεται από την ανάγνωση του φροϋδικού corpus στο σύνολό του. Συμπτωμική ανάγνωση, η οποία αποκρυπτογραφεί το φροϋδικό κείμενο ως έναν συμβιβασμό που το αναγκάζει να πει περισσότερα απ' ό,τι ομολογεί στην αμιγώς θεωρητική του διάσταση. Η διάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο Φρόυντ είναι δέσμιος της παραδοσιακής θεολογικής και ναρκισσιστικής ιδεολογίας. Ο συγγραφέας όμως του έργου "Το μέλλον μιας αυταπάτης" δεν θα μπορούσε να αποκαλύπτει την ιδεολογική ψευδαίσθηση και ταυτόχρονα να συνεχίζει να αποδέχεται...