Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκδοση αυτή (που κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα) καταδεικνύει με εύγλωττο και παραστατικό τρόπο τη διαδρομή της ελληνικής θεατρικής γραφής στο φεστιβάλ "Αναλόγιο", από τα πρώτα του βήματα, το 2005, μέχρι σήμερα. Προτάσσεται το ιστορικό πλέον στίγμα του φεστιβάλ και η απήχησή του σε καλλιτεχνικό και ερευνητικό επίπεδο. Tαυτόχρονα επιχειρείται η θεωρητική προσέγγιση και αντιμετώπιση νέων κειμένων με τη μορφή σκηνοθετημένων θεατρικών αναγνώσεων, με γνώμονα το ιστορικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο εντός και εκτός συνόρων. Υπογραμμίζεται, εντέλει, η αξία και η...

Μα αυτό είναι το θέμα μ' εσένα σε έχω διαλέξει εξαντλητικά απέναντι σ' όλες. Τις κέρδισες. Δεν ξέρω αν έχασαν είμαι εδώ. Εσύ όμως λείπεις εσύ μόλις έφυγες. Στο τέρμα της ανηφόρας μπες στο φεγγάρι και πέτα.

Μα αυτό είναι το θέμα μ' εσένα σε έχω διαλέξει εξαντλητικά απέναντι σ' όλες. Τις κέρδισες. Δεν ξέρω αν έχασαν είμαι εδώ. Εσύ όμως λείπεις εσύ μόλις έφυγες. Στο τέρμα της ανηφόρας μπες στο φεγγάρι και πέτα.

Τρεις σπονδυλωτοί μονόλογοι για τα παιδικά χρόνια, τις οικογένειες, τους λαούς και τα αδιέξοδά τους. Το έργο εκτυλίσσεται στην Αυστρία, στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Αδόλφος έχει μετακομίσει στη Βιέννη για να σπουδάσει στην Καλών Τεχνών, χωρίς να πείθει ότι αυτός είναι ο δρόμος που πρόκειται να ακολουθήσει στη ζωή του.Οι δύο αδελφές του και η γυναίκα που ερωτεύτηκε στην εφηβεία του μιλούν γι' αυτόν και για την εποχή τους.

Η. Αυτό το παιδί που χρειάστηκε να γεννηθεί μόνο, με πατέρα ανίκανο μαζί του να συνδεθεί, παραλίγο εξώγαμο της μητέρας του που το θαύμασε χωρίς να είναι βέβαιη για το λόγο, πεθαίνει απόψε σε ένα λόφο, με τον πόνο του παλιού κρασιού - δηλαδή του ξιδιού- που δεν ζήτησε ποτέ να πιει καθότι δεν διψούσε εκτός για να μπορέσει να καταλάβει όσα ίσχυσαν προτού προλάβει ο ίδιος να συμβεί ως μακρόσυρτος βασιλιάς ενός λαού που αρνήθηκε να πει την αλήθεια στον εαυτό του με συνέπεια ποτέ να μην έχει οριστεί ως φυλή παρεκτός ενός Νόμου που θεωρεί παράλληλα ανθρώπους...

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΑΘΜΟ Δ. υπάρχει μια παραλία με μαύρη άμμο και πράσινα δέντρα (που δεν έπρεπε να είναι εκεί), όπου για μόνη φορά είδα την αγάπη (και τα πράσινα μάτια της γάτας): κοίταξε γλυκά, χαμογέλασε και ακούμπησε το κεφάλι στο δικό μου έβαλε τις ώρες πίσω στο ρολόι που της πέρασα στο χέρι, και της έδειξα μια καρδιά τρυπημένη σ' έναν ήλιο με μαχαίρι

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΑΘΜΟ Δ. υπάρχει μια παραλία με μαύρη άμμο και πράσινα δέντρα (που δεν έπρεπε να είναι εκεί), όπου για μόνη φορά είδα την αγάπη (και τα πράσινα μάτια της γάτας): κοίταξε γλυκά, χαμογέλασε και ακούμπησε το κεφάλι στο δικό μου έβαλε τις ώρες πίσω στο ρολόι που της πέρασα στο χέρι, και της έδειξα μια καρδιά τρυπημένη σ' έναν ήλιο με μαχαίρι

Στο λεύκωμα αυτό περιέχονται τα κείμενα των: - Γιάννης Γερόντης (Δήμαρχος Σίφνου): "Το περιστέρι του Αιγαίου". - Γιώργος Καβαλλιεράκης: "Η δική μου Σίφνος". - Σίμος Μιλτ. Συμεωνίδης: "Ιστορική διαδρομή". - Αριστομένης Προβελέγγιος: "Το λιμάνι της πατρίδας μου". - Ηλίας Βενέζης: "Στο νησί των ποιητών, τη Σίφνο". - Ι.Ν. Γρυπάρης: "Το ωραίο νησί" - Ηλίας Βενέζης: "Ο άγνωστος Γρυπάρης". - Ηλίας Βενέζης: "Χρονικά κατατρεγμών (Χαραγμένες ενθυμήσεις στη Σίφνο)". - Γιώργος Λίκος: "Νοσταλγία της Σίφνου". - Τίτος Πατρίκιος: "Η ανάμνηση και η νοσταλγία". - Ι.Ν. Γρυπάρης: "Σ...