Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα τελευταία χρόνια τα τοπικά παραδοσιακά τρόφιμα βρίσκονται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης για την ποιότητα και ασφάλεια των διατροφικών προϊόντων, τις ορθές γεωργικές πρακτικές, την ανάδειξη των ιδιαίτερων γνωρισμάτων του τόπου παραγωγής, την ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών σε μια αειφόρο προοπτική. Παράλληλα αναζητούνται τρόποι αποκατάστασης του χαμένου δεσμού μεταξύ γεωργών και αγροτικού χώρου, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα με τον αγροτικό κόσμο, τα προϊόντα και τις αξίες του. Η ταυτότητα των προϊόντων γεωγραφικής ένδειξης αντικατοπτρίζει τη μοναδική σύνδε...

Δύο υπήρξαν κατά κύριο λόγο οι αφορμές που οδήγησαν στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση των μετά χείρας τόμων: αφενός, η συνειδητοποίηση ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική λαογραφία έχει πραγματοποιήσει αλματώδεις προόδους, όχι μόνο επειδή διδάσκεται σε μεγάλο αριθμό τμημάτων και σχολών των ελληνικών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά κυρίως, επειδή έχει ανανεωθεί θεματικά, θεωρητικά και μεθοδολογικά· αφετέρου, η έλλειψη από την ελληνική λαογραφική βιβλιογραφία ενός συλλογικού θεωρητικού έργου-εγχειριδίου για την εισαγωγή στη σπουδή της λαογραφικής επιστήμης στην Ελλάδα,...

Η Σχολή του Σικάγου είναι μια από τις σημαντικότερες συλλογικές διανοητικές εκφράσεις της Κοινωνιολογίας στη μακρόχρονη ιστορία της. Σε συνάρτηση του Πανεπιστημίου της ομώνυμης πόλης με τα κοινωνικά προβλήματα (μετανάστευση, παραβατικότητα, αστεακός χώρος, εθνοτικές σχέσεις, κλπ) στοιχειοθέτησε μια πλούσια ερευνητική παράδοση η οποία, από τις αρχές του εικοστού αιώνα μέχρι σήμερα, παραμένει πηγή στοχαστικής δημιουργίας. Το πρωτότυπο και πρωτοποριακό corpus ιδεών των κύριων εκπροσώπων της, από τους Mead, Park, Veblen και Thomas ως τους Blumer και Hughes, κι αργότερα τους Gof...

Ο εξωαστικός κόσμος που κωδικοποιούμε στις λέξεις "ύπαιθρος", "εξοχή" ή απλώς "φύση" είναι για τον σημερινό κάτοικο της ελληνικής πόλης μια χαμένη πατρίδα. Ίσως να μην είναι υπερβολή να πούμε ότι και σε αυτήν την περίπτωση την απώλεια ακολούθησε μια Μεγάλη Ιδέα ανακατάληψης του χαμένου εδάφους. Η ύπαιθρος εμφανίζεται πλέον στον ψυχικό μας ορίζοντα ως μια επικράτεια υπό αέναη διεκδίκηση. Ως έκφραση της συνθήκης αυτής μπορεί να θεωρηθεί η ευρωστία της σύγχρονης παραθεριστικής ουτοπίας, η παροξυσμική έξοδος από τις πόλεις σε τριήμερα αργιών και η ακαταμάχητη έλξη του "εξοχ...

Πολλές από τις μορφές κρίσης που αναδύονται σε διάφορους κοινωνικούς χώρους τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας (κρίση της γλώσσας, α-πολιτικοποίηση, κρίση της οικογένειας, κρίση εθνικής ταυτότητας, κρίση του σχολείου κτλ.) δεν είναι συχνά τίποτα περισσότερο παρά συλλογικές οδύνες θέσης. Οι οδύνες αυτές, οι οποίες αποτελούν παραγνωρισμένες εκφάνσεις μιας αίσθησης προσβολής που βιώνουν σήμερα μια σειρά άνθρωποι που είτε κατέχουν κυριαρχούμενες, δευτεραγωνιστικές, άσημες και αφανείς θέσεις στην εσωτερική ιεραρχία μιας ομάδας, είτε εκτιμούν πως κατέχουν μια αναντίστοιχη με τις πρ...

Με κάποια σημαντική καθυστέρηση, αλλά με ιδιαίτερη χαρά, παραδίδουμε στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό τα πρακτικά του Επιστημονικού Συμποσίου για το Αγροτικό Τοπίο που πραγματοποιήθηκε στο Κτήμα Μερκούρη στις 19 Ιουλίου 2003. Ήταν μια καρποφόρα συνάντηση πάνω σε ένα ζωτικής σημασίας θέμα -αν και όχι επαρκώς ακόμη διερευνημένο- οι πτυχές του οποίου αγγίζουν και επηρεάζουν καίρια τη σύγχρονη φυσιογνωμία και λειτουργία του αγροτικού χώρου. Ζούμε σε μια εποχή με έντονες αναδιατάξεις του κοινωνικού ιστού, τον θεσμών, των παραγωγικών σχέσεων και των ισορροπιών της υπαίθρου....

Στην κοινωνική αυτή μελέτη παρουσιάζονται αποτελέσματα ερευνών που αναφέρονται σε θέματα "Κοινωνικού αποκλεισμού". Στο δίτομο αυτό έργο, πέρα από την παρουσίαση της υπάρχουσας κατάσταστης, όπως αυτή διαμορφώνεται σε σχέση με τις διάφορες ομάδες κινδύνου (άνεργοι, παλιννοστούντες μετανάστες, παράνομο ξένο εργατικό δυναμικό, πολιτικοί πρόσφυγες, άτομα με ειδικές ανάγκες, τοξικομανείς, αποφυλακισμένοι, τσιγγάνοι κ.λ.π.) και εκτός των προτάσεων που οι συγγραφείς καταθέτουν για τον περιορισμό του αποκλεισμού, αναδεικνύονται με συστηματικό τρόπο οι υπάρχουσες ελλείψεις στον τομέ...

Αποτελεί παράδοξο πώς καταφέραμε να αποξηράνουμε το 65% των επιφανειών των λιμναίων υδάτων της χώρας μας. Παράδοξο επίσης πώς αυτές οι αποξηράνσεις επενδύθηκαν ιδεολογικά με ένα λόγο που ήθελε το λιμναίο νερό ζημιογόνο, επιστρατεύοντας προς τούτο μέρος της ηράκλειας μυθολογίας, ενώ άφηνε, την ίδια στιγμή, στη λήθη τη συμβολική εμπειρία της διαφύλαξης των επιφανειακών αυτών πηγών. Αντικείμενο της παρούσης εργασίας είναι η αποξήρανση των λιμνών Κάρλας και Αγουλινίτσας και οι ποικίλες συνέπειες της εξαφάνισης των πλούσιων εκεί οικοσυστημάτων. Οι παλαιές προστάτιδες των λιμνώ...