Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ έναν όρμο μπροστά μικρή ομάς παραθεριστών δέκα δεκαπέντε άνθρωποι με ελαφρά αισθήματα καλοκαιρινά κοιτάζουν στ' ανοιχτά του πελάγους ένα πλοίο να στέκει... Το μέρος σπουδαίο δεν είναι, το κύμα δεν είναι μεγάλο. Τρεις ποδηλάτες χαιρετούν δυό ψάθινα καπέλα που κολυμπάνε στο νερό. Ένα ελαφρύ αεράκι σπρώχνει τα κρανία των ναυαγών στις ξύλινες καρίνες των πλοίων νταπ ντουπ... νταπ ντουπ.. νταπ... ντουπ... Η μάνα μου με πέταξε στη θάλασσα. Όλες οι μάνες έτσι έκαναν τότε.

Ποίος ήτο ο φονεύς του Ταρκαζίκη; Ήτανε μπαλαρίνος πρώτης ο Ματσαβίδας, για χόρευε κουτσά στραβά; Είπε ο Γκρούβελος τον Βάιο "κουφάλα"; Και το Άσπρο πού είναι; Η νήσος Άσπρος πού κείται, ξέρει κανείς; Ο έρως ήτο κεραυνοβόλος, όταν είδα για πρώτη φορά τις σκιτσογραφίες του Θανάση Δήμου. Ήσαν φτιαγμένες αριστοτεχνικώς. Από τον καλλιτέχνη ζήτησα να γίνουν ήρωες σε διηγήματά μου. Και ξαφνικά άρχισαν να εμφανίζονται ο Μελκερέντζος, ο Γκολίτος, ο Κελεβρέμης, ο Χαλβαδιάν και οι ιστορίες τους: η Ορντινάντσα του στρατηγού Ταρκαζίκη, τα Λίμπερτι και η φοβερή απάτη των τριών...

Ποίος ήτο ο φονεύς του Ταρκαζίκη; Ήτανε μπαλαρίνος πρώτης ο Ματσαβίδας, για χόρευε κουτσά στραβά; Είπε ο Γκρούβελος τον Βάιο "κουφάλα"; Και το Άσπρο πού είναι; Η νήσος Άσπρος πού κείται, ξέρει κανείς; Ο έρως ήτο κεραυνοβόλος, όταν είδα για πρώτη φορά τις σκιτσογραφίες του Θανάση Δήμου. Ήσαν φτιαγμένες αριστοτεχνικώς. Από τον καλλιτέχνη ζήτησα να γίνουν ήρωες σε διηγήματά μου. Και ξαφνικά άρχισαν να εμφανίζονται ο Μελκερέντζος, ο Γκολίτος, ο Κελεβρέμης, ο Χαλβαδιάν και οι ιστορίες τους: η Ορντινάντσα του στρατηγού Ταρκαζίκη, τα Λίμπερτι και η φοβερή απάτη των τριών...

Δεκαπέντε μικρές ιστορίες αιφνιδίων θανάτων, μια επιστροφή και μια ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα φτιάχνουν το βιβλίο αυτό με το απρόσμενο εξώφυλλο που κρατάει την εικόνα μπροστά και τον τίτλο για το πίσω μέρος. Η φωτογραφία του Κωνσταντίνου Μάνου στο εξώφυλλο εικονίζει μια παραλία της Πελοποννήσου από τη γνωστή συλλογή "The Greek Portfolio" όπου η φύση και οι άνθρωποι μοιάζουν να σιγούν για να ακουστεί πάνω απ' τα βότσαλα και το φλοίσβο η ρυθμικότητα του προφορικού λόγου μέσα στον γραπτό.