Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο είναι διαφορετικό από κάθε άλλη πολυφωνική έκδοση που έχει κυκλοφορήσει, είναι δε το αποτέλεσμα τόσο της προσωπικής πορείας των συγγραφέων που συμμετέχουν στην έκδοση, όσο και συλλογικής. Επί του ουσιαστικού όμως και πλέον σημαντικού, είναι μια δημιουργία "Εκ του μη Όντος". Της γραφής, στο πλαίσιο της ομάδας του "Λογοτεχνικού Καφενείου", προηγήθηκαν πολλοί μήνες προσέγγισης και μελέτης σημαντικών και πραγματικών λογοτεχνών, οι οποίοι έχουν δώσει περίβλεπτα εξομολογητικά κείμενα από τον 17ο αιώνα μέχρι και σήμερα. Η ομάδα, όσοι θέλησαν να πάρουν ενεργό μέρος σε αυ...

Στα διηγήματά της η συγγραφέας φοράει τα ρούχα των άλλων. Ντύνεται την μυρωδιά, τις σκέψεις, τις πράξεις αθέατων καθημερινών ανθρώπων του χθες και του σήμερα. Συνθέτει τις φωνές τους. Ο μικρόκοσμος του καθενός, ρεαλιστικός, φαντασιακός ή ουτοπικός, αποτυπώνει το σύμπαν του, την στάση του στην πραγματικότητα που βρέθηκε ν' ανήκει. Η συγγραφέας επιχειρεί ν' αναδείξει το παράλογο που περισφίγγει τον άνθρωπο από παντού. Την απομόνωση, την δυσκολία σύνδεσης και ταυτόχρονα την πείνα για επικοινωνία, για διεξόδους διαφυγής. Συνειδητά ακολουθεί το πιστεύω του Αντώνη Σαμαράκη για τη...

Ο Δήμος Πλαστήρα Καρδίτσας θεωρεί θεμελιώδη υποχρέωσή του προς τους νέους συγγραφείς, τη μνήμη και το έργο του Αντώνη Σαμαράκη (οι ρίζες καταγωγής του οποίου ακουμπούν στο Μορφοβούνι, έδρα του Δήμου Πλαστήρα) να συνεχίσει τη διοργάνωση λογοτεχνικών διαγωνισμών. Για το λόγο αυτό προκήρυξε τον Γ΄ Λογοτεχνικό Διαγωνισμό, ο οποίος τέθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και της ΚΕΔΚΕ. Η Οργανωτική Επιτροπή αναπροσάρμοσε τα δεδομένα εισάγοντας νέα στοιχεία στον Γ΄ Διαγωνισμό, όπως είναι τα χρηματικά βραβεία για τους τρεις πρώτους διακριθέντες, διατηρώντας όμως παράλλη...

(Δείγμα γραφής:) ΙΣΟΒΙΑ ΘΗΤΕΙΑ Ισόβια θητεία η έρημος που βρεθήκαμε. Η ξηρασία στεγνώνει τις φωνές. Το ίδιο τίποτα μαραίνει τις κινήσεις. Τις νύχτες σκάβουμε όπως-όπως τρύπες στους βράχους για κατάλυμα μα, έκθετοι ξανά τα πρωινά, διψασμένοι νομίζουμε πως η όαση της ανακούφισης σιμώνει, ενώ, ιδέα εκείνη, όλο μετατίθεται για την επόμενη παραίσθησή μας...