Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν είχα καμια δουλειά μ'εκείνο τον γίγαντα. Ούτε τότε, ούτε αργότερα, και πολύ περισσότερο, τότε. Εκείνος έψαχνε το κορίτσι του, την όμορφη Μπιούλα, κι εγώ τον Έλληνα κουρέα, τον Αλείδη, που η γυναίκα του μου είχε αναθέσει να της τον φέρω σπίτι. Σε λιγότερο από δυο ώρες, βρέθηκα να ψάχνω εγώ για την Μπιούλα, ξεχνώντας τον Αλείδη. Είχα βάλει στοίχημα με τον υπαστυνόμο Χάινυ ότι εγώ θα έβρισκα το κορίτσι, πριν απ' αυτόν, μόνο και μόνο για να του δείξω γιατί εδώ και μια εικοσαετία είχε κολλήσει στη θέση του υπαστυνόμου. Το διήγημα "Αναζητώντας το κορίτσι" ("Try the Girl...

Τα 24 κείμενα που περιλαμβάνονται σ' αυτήν την ανθολογία είναι συνάμα αντιπροσωπευτικά και εξαιρετικά όσον αφορά το σύνολο της κριτικής του αστυνομικού μυθιστορήματος. Από τις ρήσεις των δεξιοτεχνών του παραδόξου και της λογοτεχνικής ιεροσυλίας, δηλαδή του Chesterton που ανοίγει τη συλλογή και του Borges που την κλείνει· από τις τυπολογικές αναλύσεις του Todorov και του Auden, που διαβεβαιώνει ότι είναι εθισμένος στο είδος, και τον Maugham που το προτιμά έναντι του αποκαλούμενου "σοβαρού" μυθιστορήματος, ως τον McLuhan και τον Wilson που φαίνεται ότι το απεχθάνονται· από τ...

Μπήκε στο μπαρ γυρεύοντας τη Βέλμα. Κανείς δεν ήξερε πού βρισκόταν. Κάποιος δοκίμασε να του κάνει το σκληρό κι ο τύπος τον ξάπλωσε κάτω φαρδύ πλατύ... και νεκρό. Ο ντετέκτιβ Μάρλοου τα παρακολούθησε όλα, μόνο που δεν μπορούσε να επέμβει. Ο τύπος μετά το έγκλημα εξαφανίστηκε κι ο Μάρλοου άρχισε να τον αναζητά. Αναζητά και τη Βέλμα ελπίζοντας πως θα μπορούσε ίσως να τον βοηθήσει. Στην πορεία των ερευνών του ο ντετέκτιβ θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια σειρά από δολοφονίες. Όλα φαίνονται να οδηγούν σε αδιέξοδο αλλά ο Μάρλοου δεν ανήκει σ' αυτούς που υποχωρούν...

Ο γιγαντόσωμος άντρας έψαχνε για τη Βίλμα, το ίδιο και ο Φίλιπ Μάρλοου, μόνο που δεν το ήξερε. Ωστόσο, ο δρόμος για την αναζήτηση της Βίλμας ήταν κοινός και θα χρειαζόταν πολύς καιρός -και κινδύνους- για να βρεθεί. Το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στο σινεμά δύο φορές: το 1942, στην ταινία "The Falcon Takes Over" του Irving Reis, με πρωταγωνιστές τους Τζορτζ Σάντερς (ντετέκτιβ Falcon, το "Γεράκι"), Λιν Μπάρι και Τζέιμς Γκλίσον, και το 1975, στην -πιστότερη μεταφορά- "Farewell, my Lovely" του Dick Richards, με τους Ρόμπερτ Μίτσαμ (Φίλιπ Μάρλοου), Σαρλότ Ράμπλινγκ (Έλεν Γκρέιλ),...

Το σούρουπο προχωρούσε. Προσπαθούσα να σκεφτώ. Οι σκέψεις όμως χοροπηδούσαν ακατάστατα στο μυαλό μου, λες και κάποιο σαδιστικό βλέμμα παρενέβαινε για να τις αποδιοργανώσει. Σκέφτηκα τα μάτια ενός νεκρού που κοιτάνε τον ουρανό μια νύχτα δίχως φεγγάρι και το ξεραμένο αίμα στις άκρες του στόματός του. Σκέφτηκα το πρόσωπο μιας άσχημης γριάς, με τσακισμένο κεφάλι στα κάγκελα του κρεβατιού της. Έναν άντρα με λαμπερά ξανθά μαλλιά, που φοβόταν χωρίς κι ο ίδιος να ξέρει ακριβώς το γιατί. [...] Σκέφτηκα Ινδιάνους, ψυχοθεραπευτές, γιατρούς και ναρκωτικά. Το "Αντίο, γλυκιά μου" είνα...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται τρεις από τις πιο δημοφιλείς ιστορίες του Ραίημοντ Τσάντλερ, του συγγραφέα που πλούτισε το αστυνομικό αφήγημα με μια συναρπαστική αίσθηση σκληρής τρυφερότητας και σκοτεινού ρομαντισμού. Ένα από τα ενδιαφέροντα κοινά σημεία των ιστοριών αυτών, που δημοσιεύθηκαν στο περίφημο περιοδικό "Black Mask", είναι ότι αποτελούν προοίμια αλλά όχι πρωτόλεια κάποιων μεταγενέστερων βιβλίων του Τσάντλερ. Η βία, η αγωνία, το έγκλημα και η τραγωδία ρίχνουν τη σκιά τους μες στη νύχτα της μεγαλούπολης και αποτελούν τα κυρίαρχα μοτίβα της συγγραφής του Ραίημοντ Τσά...

Τέσσερις αστυνομικές ιστορίες του μεγάλου συγγραφέα του είδους, γεμάτες δράση, μυστήριο και δολοφονίες όπως μόνο ο Ραίημοντ Τσάντλερ ξέρει να συνθέτει, γεμίζουν τις σελίδες του τόμου αυτού. Τις τέσσερις ιστορίες συμπληρώνει ένα κείμενο της Πατρίτσια Χάισμιθ με τίτλο "Τσάντλερ για πάντα" και μια πλήρης εργοβιογραφία του συγγραφέα γραμμένη από τον Φρανσίς Λακασέν. Περιέχονται τα διηγήματα: "Ερασιτέχνης δολοφόνος", "Νεβάδα Γκας", "Ψώνισμα στη Νουν Στρητ" και "Σπανιόλικο αίμα".

Είδε την κοπέλα ξαπλωμένη μισή μέσα και μισή έξω από την ανοιχτή πόρτα του 914. Ήταν πεσμένη στο πλάι, φορώντας γυαλιστερές ασημόγκριζες μεταξωτές πιζάμες, το μάγουλό της ακουμπούσε στο χαλί του διαδρόμου, το κεφάλι της ήταν μια μάζα από πυκνά κατάξανθα μαλλιά, απαλά και κατσαρωμένα τέλεια. Ούτε μια τρίχα δεν ξέφευγε από τη θέση της. Η κοπέλα ήταν νέα, πολύ όμορφη, και δε φαινόταν νεκρή. Ο Κάρμαντι γονάτισε δίπλα της και την ακούμπησε στο μάγουλο. Ήταν ζεστό. Παραμέρισε απαλά τα μαλλιά της και είδε τη μελανιά. "Η απλή τέχνη του φόνου" περιέχει το ομότιτλο δοκίμιο του...

Η αστυνομική ιστορία μας λέει τις περιπέτειες ενός ανθρώπου που ψάχνει να βρει κάποια κρυμμένη αλήθεια, και είναι περιπέτειες γιατί συμβαίνουν σ' έναν άνθρωπο που οι περιπέτειες του ταιριάζουν. Η οξυδέρκειά του μας ξαφνιάζει μα του ανήκει δικαιωματικά, επειδή ακριβώς ανήκει στον κόσμο όπου ζει. Αν υπήρχαν πολλοί όπως αυτός, νομίζω πως ο κόσμος μας θα ήταν ένας χώρος ιδιαίτερα ασφαλής, ελπίζω όμως όχι και τόσο πληκτικός ώστε να αξίζει να τον ζούμε. Raymond Chandler

Όταν η Κρύσταλ Γκρέης Κίγκσλεϋ θα εγκατέλειπε τη "συζυγική παστάδα", φεύγοντας στο Πούμα Πόιντ όπου είχαν την εξοχική τους κατοικία, ο μίστερ Ντηράις, πολύ βολικός σύζυγος, θα αδιαφορούσε για τις αταξίες της, πολύ περισσότερο που δεν ήταν η πρώτη φορά. Όταν όμως, λίγο καιρό αργότερα, θα τον ειδοποιούσαν από το "Πρέσκοτ Οτέλ" του Σαν Μπερναντίνο ότι η Πακάρ της συμβίας του βρισκόταν εγκαταλειμένη στο γκαράζ του ξενοδοχείου, ο μίστερ Ντηράις θα έδειχνε να ανησυχεί, καθώς μάλιστα το κρυφό βίτσιο της γυναίκας του θα μπορούσε να την μπλέξει σε ιστορίες που ενδεχόμενα θα αναφέρον...

"Τα μαύρα της μαλλιά, σε χωρίστρα, έπεφταν ελεύθερα σε προμελετημένους όμως σχηματισμούς. Το δέρμα της ήταν απαλό φίλντισι, ενώ τα μεγάλα μαύρα μάτια της με τα μάλλον αυστηρά φρύδια έμοιαζαν να ξέρουν πότε μπορούσαν να σε κοιτάξουν φιλικά στο σωστό χρόνο και στον σωστό τόπο. Ακούμπησα στο γραφείο της την απλή κάρτα μου χωρίς το σκίτσο του τόμιγκαν στην αρχή και ζήτησα να δω τον κύριο Ντήρεϊς Κίνγκσλεϋ. Κοίταξε την κάρτα και είπε: "Έχετε ραντεβού;"" Έτσι ο Φίλιπ Μάρλοου αναλαμβάνει να βρει την εξαφανισμένη γυναίκα του Ντήρεϊς Κίνγκσλεϋ και ξαφνικά βρίσκεται στην καρδιά μ...

Η Όφαμεϊ Κουέστ, μια μικροκαμωμένη, σεμνότυφη κοπέλα από το Κάνσας, απευθύνεται στον Φίλιπ Μάρλοου προκειμένου να βρει τον μεγάλο της αδερφό Όριν, που έχει μήνες να δώσει σημεία ζωής. Εκείνος ξεκινά από την κακόφημη πανσιόν όπου κατοικούσε ο νεαρός μέχρι που εξαφανίστηκε. Συναντά κάποιον που τον γνώριζε, αλλά, προτού προλάβει να του μιλήσει, ο τύπος βρίσκεται δολοφονημένος με παγοκόφτη. Κι αυτή θα 'ναι μόνο η αρχή...

Δύο έργα, ένα διήγημα και μία νουβέλα, του καλύτερου εκπροσώπου της λεγόμενης "αμερικανικής σχολής του '30". Ο δημιουργός του πασίγνωστου Φίλιπ Μάρλοου δείχνει ότι το αστυνομικό αφήγημα δεν είναι μόνο φόνοι, καθάρματα, γόητες ντετέκτιβ και άμυαλες κούκλες· μπορεί να μιλήσει και γι' ανθρώπους σαν όλους εμάς! Η σκληράδα δεν βρίσκεται στο ξεκαθάρισμα των λογαριασμών, βρίσκεται στην ανθρωπιά. Δύο πεζά, μια καινούργια -επιτέλους- αντίληψη για την αστυνομική λογοτεχνία!

Υπόθεση Όστριαν. Συνέβη σε μια απ' αυτές τις μικρές πόλεις κάτω στην παραλία, στο Μπέυ Σίτυ. Δηλητηρίαση με μονοξείδιο. Νεκρή μια ξανθιά γκόμενα, σύζυγος του γιατρού Όστριαν. Αυτή είναι η επίσημη άποψη. Η γυναίκα αποτεφρώνεται και η υπόθεση κλείνει. Προσωρινά, γιατί ο Μέιτσον, που βρήκε την κυρία μπροστά από την εξάτμιση του αυτοκινήτου, αρχίζει να δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα, κι εγκαταλείπει την πόλη. Τηλεφωνεί στον Τζον Ντάλμας, τον ακαταπόνητο ντετέκτιβ, γιατί ίσως είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να αναλάβει αυτή την περίεργη υπόθεση. Η νουβέλα "Μπέι Σίτυ μπ...

Ο Ρόι ένιωθε μια πρωτόγονη ανυπομονησία να βγει έξω απ το Σιπ -αυτή τη στιγμή ένιωθε μια παράλογη αντιπάθεια προς το μέρος αυτό, αλλά, καθώς του άνοιξαν την εξώπορτα, είδε πως χιόνιζε έξω· μεγάλες φτερωτές νιφάδες έπεφταν προς το έδαφος με το πάσο τους στο φως πέρα από τη μαρκίζα. Αμέσως γέμισε με μια διαπεραστική αίσθηση μοναξιάς και παραλίγο ν αλλάξει γνώμη και να μην πάει σπίτι, να μην πάει σ' εκείνους τους τέσσερις μελαγχολικούς, γνώριμους τοίχους...

Όταν ο Ρέιμοντ Τσάντλερ άρχισε να γράφει σε ηλικία σαράντα πέντε ετών, δημοσίευσε τις πρώτες του νουάρ ιστορίες σε περιοδικά όπως το φημισμένο "Black Mask". Στις ιστορίες αυτές καλλιέργησε το μοναδικό του αφηγηματικό στιλ και έπλασε εκείνο τον υπόγειο κόσμο που πρωταγωνιστεί και στα μυθιστορήματά του: μοναχικοί ντετέκτιβ που προοικονομούν τον Φίλιπ Μάρλοου, καλοί και κακοί αστυνομικοί, πληροφοριοδότες και εκτελεστές, διεφθαρμένοι πολιτικοί, μοιραίες ξανθιές και κοκκινομάλλες, ατμόσφαιρα νουάρ, έγκλημα, σεξ, τζόγος και αλκοόλ σε μεγάλες δόσεις. Η πρώτη συλλογή με τις μικρ...