Boucheron Patrick
Ο Πατρίκ Μπουσ(ε)ρόν γεννήθηκε στο Παρίσι το 1965. Απόφοιτος της Ecole normale superieure, agrege και διδάκτωρ της ιστορίας, καθηγητής της μεσαιωνικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Paris I (Pantheon-Sorbonne), εξελέγη το 2015 καθηγητής στο College de France. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την ιστορία της μεσαιωνικής Ιταλίας, αλλά και με την ιστοριογραφία. Πρόσφατα δημοσιεύθηκε υπό την εποπτεία του ο συλλογικός τόμος "Histoire mondiale de la France", που σημείωσε μεγάλη εκδοτική επιτυχία, και με τον οποίο αμφισβητείται έντονα η εθνοκεντρική γαλλική ιστοριογραφία. Έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: "Le pouvoir de batir: urbanisme et politique edilitaire a Milan (XIVe-XVe siecles)" "Les villes d’Italie (vers 1150-vers 1340)" "Leonard et Machiavel" "Faire profession d’historien" "Conjurer la peur: Sienne, 1338: essai sur la force politique des images" "De l’eloquence architecturale. Milan, Mantoue, Urbino (1450-1520)" "Comment se revolter"
Λεονάρντο και Μακιαβέλι
Boucheron Patrick
Πόλις (2019)
Η σκηνή εκτυλίσσεται στο Ουρμπίνο, στο δουκικό ανάκτορο, στα τέλη Ιουνίου του 1502. Τρεις είναι οι βασικοί χαρακτήρες που συναντιούνται και ανακαλύπτει ο ένας τον άλλο. Ο πρώτος είναι είκοσι επτά χρονών και έχει μόλις εγκατασταθεί στο παλάτι, με τέτοια τόλμη και τόσο θράσος που ο πάταγος της φήμης του αντηχεί ήδη σε όλη την Ιταλία. Ο Καίσαρας Βοργίας είναι ο ισχυρός άνδρας, ο νέος ηγεμόνας στην Κεντρική Ιταλία - ορισμένοι μάλιστα τον αποκαλούν ηγεμόνα της νέας εποχής. Ο δεύτερος πρωταγωνιστής της σκηνής βρίσκεται εδώ ως παρατηρητής, απεσταλμένος της Σινιορίας (Signoria) της...
Τι μπορεί να κάνει η ιστορία
Boucheron Patrick
Πόλις (2017)
Έχουμε ανάγκη την ιστορία, γιατί μας χρειάζεται η ανάπαυλα. Μια παύση για να καταλαγιάσει η συνείδησή μας, για να διατηρήσουμε τη δυνατότητα να έχουμε συνείδηση - ως έδρα όχι μόνο της σκέψης, αλλά και ενός πρακτικού λόγου που θα μας δίνει κάθε ελευθερία δράσης. Σε αυτό το έργο αφοσιώνονται με απόλυτη συνέπεια οι ποιητές: να διασώσουν το παρελθόν, να διασώσουν τον χρόνο από τους φρενήρεις ρυθμούς του παρόντος. Για να το πετύχουμε, λοιπόν, πρέπει να εργαστούμε ώστε να ατονήσει, να αδρανήσει, να εξουδετερωθεί ο κίνδυνος που απειλεί τη χρονικότητα και ο οποίος λεηλατεί την εμπε...