Πράντζιος Πασχάλης
Ο Πασχάλης Πράντζιος γεννήθηκε στην Ανάβρα Καρδίτσας το 1971 και εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 2006. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., εργάζεται ως φιλόλογος καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση, ενώ παράλληλα συνεχίζει τις σπουδές του στο μεταπτυχιακό τμήμα της Σχολής Θεάτρου του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας (Α.Π.ΚΥ.), με ειδίκευση στην Επιβίωση του Αρχαίου Δράματος. Παράλληλα με τη μυθιστοριογραφία ασχολείται με τη θεωρία λογοτεχνίας και θεάτρου, δημοσιεύοντας άρθρα και μελέτες του σε περιοδικά λογοτεχνικού ενδιαφέροντος.
Τριάντα έξι ώρες βροχής
Πράντζιος Πασχάλης
Κλειδάριθμος (2019)
Σιγοβρέχει. - Ξημερώνει... - Σ’ αγαπώ. - Σςςςςςςςς. - Εσύ δεν μ’ αγαπάς; - Θα σ’ αγαπώ κάθε που το χώμα θα μυρίζει βροχή. Ξεκίνησε βροχή. Έβρεχε ασταμάτητα. Τριάντα έξι ώρες βροχής. Αλλιώτικης βροχής. Όχι σαν εκείνη που είχε ενώσει κάποτε τη Φαίδρα με τον Θησέα. Ήταν άλλη βροχή αυτή. Τριάντα έξι ώρες βροχής, τριάντα έξι ώρες ενοχής. Στις εκδοχές του μύθου της Φαίδρας και του Ιππόλυτου, όπως αυτές παρουσιάστηκαν από τους δημιουργούς της τέχνης, ο έρωτας παρουσιάστηκε μιαρός, ενοχικός, χωρίς ηθική. Έχει όμως ο έρωτας ηθική; Άραγε, έχει φτάσει ο καιρός να δικαιωθε...
Ξανάγινε τρεις...
Πράντζιος Πασχάλης
Ωκεανίδα (2016)
Αν είχατε τη δυνατότητα για μία ώρα να κάνατε κάτι, το οτιδήποτε, και να μην μπορεί κανείς να αποδείξει ότι στον τάδε χρόνο το κάνατε, ποιο θα ήταν αυτό; Τι θα επιλέγατε; Όταν κάθε χρόνο αλλάζει η ώρα το φθινόπωρο και από τέσσερις το πρωί ξαναπάει τρεις, ο καθείς από μας μπορεί να κάνει κάτι μεταξύ τρεις και τέσσερις και να ’ναι σαν να μην το έκανε ποτέ. Έπρεπε να μεγαλώσω πολύ για να καταλάβω πως ό,τι ζούμε είναι ένα ψέμα, πως η ζωή είναι ο χρόνος που φεύγει κι ο χρόνος αυτός δεν ορίζεται παρά μονάχα ως σύνολο στιγμών και τυχαίων γεγονότων. Άραγε, πόσο ελεύθερος είναι κ...
Η πόλη έχει ρεπό
Πράντζιος Πασχάλης
Ωκεανίδα (2014)
Ένα email που δημιουργεί παρανόηση στον παραλήπτη γίνεται αφορμή να γράψει ο αφηγητής μια παρωδία αστυνομικού μυθιστορήματος. "Η πόλη έχει ρεπό", μια πραγματικά ξεκαρδιστική ιστορία, όπου η μυθοπλασία μπλέκεται με την πραγματικότητα και οι λογοτεχνικοί ήρωες παίρνουν στα χέρια τους τη ζωή του συγγραφέα. Ο τελευταίος κλείνει το μάτι στον αναγνώστη, παίζει μαζί του χαμογελώντας και κρύβει τα μυστικά του, για να φωνάξει στο τέλος: Σας την έσκασα! Ένα βιβλίο "άλλο" απ' αυτό που δείχνει. Γιατί, όταν η πόλη έχει ρεπό, όλα γίνονται!...
Ιστορίες από ένα παγκάκι
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Σαΐτα (2013)
Συναντούμε αμέτρητα παγκάκια στην καθημερινότητά μας τα οποία άλλοτε προσπερνάμε κι άλλοτε τα επιλέγουμε για μια στάση ανάσας και ανάκτησης των δυνάμεών μας από τη μάχη που διεξάγεται στους δρόμους και στα πεζοδρόμια. Για άλλους απλά περιττά, γεμάτα βρωμιές και συνθήματα. Για άλλους εικόνες μιας ξεχασμένης εποχής, λησμονημένης. Άλλοι πάλι τα βλέπουν σαν εμπόδια στον αγώνα δρόμου που διεξάγουν καθημερινά με σταθερούς φίλους το άγχος, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα. Πόσες ιστορίες αλήθεια έχει να μας διηγηθεί ένα από αυτά; 11 συγγραφείς απαντούν στο ερώτημα γράφοντα...
Λιωμένο μολύβι
Πράντζιος Πασχάλης
Ωκεανίδα (2012)
"Ένα άδειο κραγιόν, σπασμένα γυαλιά κολλημένα σαν σε καθρέφτη κι ένα λιωμένο μολύβι. Αυτά βρέθηκαν στα χαλάσματα της γκρεμισμένης παράγκας, όπου έζησε η Θεώνη τα τελευταία της χρόνια. Μόνο που στα χαλάσματα το λιωμένο μολύβι δεν ήταν ένα. Αμέτρητα λιωμένα μολύβια ξεφτισμένα απ' τη χρήση, μολύβια που λιώσανε μαζί με τη ζωή. Κι ένα χαρτάκι τυλιγμένο σαν σπίρτο, καλά κρυμμένο μέσα στο άδειο κραγιόν, με τρεις ημερομηνίες ξεθωριασμένες: Σάββατο 13 Αυγούστου 1938, Πέμπτη 13 Αυγούστου 1964, Παρασκευή 13 Αυγούστου 1982. Εκεί μέσα ήταν η Θεώνη". Ποια ήταν όμως η Θεώνη; Ποιο τρομ...
Περί ανέμων και γάτων
Πράντζιος Πασχάλης
Ωκεανίδα (2009)
Σκεφτήκατε ποτέ πως και η πιο ακραία φαντασία αδυνατεί να συλλάβει την τρέλα που κουβαλά ο κόσμος γύρω μας, πως οι άνθρωποι δρουν συχνά όπως τα ζώα, γεμάτοι πάθη, ένστικτα και άνομες ορμές... πως θέλουν τη γυναίκα του γείτονα, τον άντρα της φίλης ή το κακό του διπλανού τους, και τις περισσότερες φορές ποθούν όσα δεν "πρέπει"; Αν σας συνέβη, τότε σίγουρα δεν θα παραξενευτείτε που ένας παπάς κατακυριεύεται εφ' όρου ζωής από το καταστροφικό πάθος του για μια γυναίκα... που η κυρα-Χρυσούλα -κατά κόσμον Τσιαμπάρδω- ανατρέπει τις ζωές των πάντων όσο εύκολα μαθαίνει τα πάντα γ...
Και πάντα με χείλη κόκκινα...
Πράντζιος Πασχάλης
Ωκεανίδα (2006)
"Mεγάλη λέρα ο Διαμαντής. Πουτάνας γιος. Γέννημα θρέμμα. Η μάνα του, λέγανε, είχε κι άλλα μπαστάρδικα, μα τον Διαμαντή είχε αποφασίσει να τον μεγαλώσει η ίδια. Μεγάλη καψούρα με τον πατέρα του, Διαμαντής κι αυτός, κι όταν γκαστρώθηκε ένιωσε ταραχή και λαχτάρα γι’ αυτό που επρόκειτο να συμβεί". Ο Διαμαντής... Ο γιος της Κούλας και το παιδί της Φανάρας. Η Φανάρα η Σμυρνιά... η αφέντρα των "οίκων της απωλείας". Κι η φιλενάδα της η Μερόπη, που αλώνισαν μαζί σχεδόν ολόκληρο τον προηγούμενο αιώνα. Ο Φόρυς ο Ρίχτερ με τα αγαπητηλίκια του κι ο Λεό ο Τζερεμπράν που έβρισκε τις νό...