Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα μοναδικό ταξιδιωτικό αφήγημα στα άγνωστα μέρη της γειτονιάς μας... στην Τυνησία, την πύλη της ερήμου. Η ελκυστική Σαχάρα, η απέραντη έρημος, μερικές σκηνές πέρα μακρυά, οι οάσεις, οι ενοχλητικές ανεμοθύελλες που γεμίζουν και τους μικρότερους ακόμα πόρους με σκονισμένη άμμο που μετακινείται συνεχόμενα, οι αμέτρητοι φοίνικες, οι περήφανες και σκληροτράχηλες καμήλες, οι τρωγλοδύτες με τον ιδιόρρυθμο τρόπο ζωής τους, η αραβική πλευρά της χώρας, η ανατολίτικη με τις γνωστές ιδιαιτερότητες, με την έμφυτη ανοχή και αντοχή του πληθυσμού στις κακουχίες της παντοτινής ζέστης, οι...

"'Το τριπλό αλγεινό ταξίδι των Αφροαμερικανών", δεν είναι τίποτα άλλο παρά η μακραίωνη ταλαιπωρία των κατοίκων της δυτικής Αφρικής, οι οποίοι εκόντες άκοντες, συνελήφθησαν στα χώματά τους από αδίστακτους Ευρωπαίους δουλεμπόρους χωρίς να μπορούν να διανοηθούν στο παραμικρό τι θα ακολουθούσε, απήχθησαν βιαίως από τις πατρογονικές τους εκείνες εστίες, και στη συνέχεια με τα γνωστά σαπιοκάραβα της εποχής, και διαμέσου του επικίνδυνου, για την εποχή εκείνη, Ατλαντικού Ωκεανού, μεταφέρθηκαν σε κακή κατάσταση στην αντίπερα όχθη του, στο Νέο Κόσμο ο οποίος, σημειωτέον, σιγά-σιγά...

Η Μάργκαρετ Γουώκερ (1915-1998), είναι σημαντική συγγραφέας γιατί, πέρα απ' όσα αναφέρθηκαν, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μιας νοητής γραμμής, ενδιάμεσος κρίκος μιας αλυσίδας που συνδέει την πρώτη αφροαμερικανή γυναίκα συγγραφέα, την Φίλις Ουάιτλϊ (PhyllisWheatley, Δυτική Αφρική, 1753-Βοστώνη, 1784), με τις νεότερες γενιές των αφροαμερικανών γυναικών συγγραφέων, όπως είναι η Τόνι Μόρρισον (1931- ), η Νίκι Τζιοβάννι (1943- ), και η Άλις Γουώκερ (1944- ). Όμως, η Μάργκαρετ Γουώκερ, μαζί με τις λογοτεχνικές της επιδόσεις, δεν παύει σε καμιά χρονική περίοδο να είναι παράλληλ...

Από τις πιο εμπεριστατωμένες περιηγήσεις στον κόσμο του Αμερικάνικου Νότου. Ο αναγνώστης κερδίζει σε τόσες πληροφορίες που τον βοηθούν να συμπληρώσει τις ψηφίδες στο ποιητικό μωσαϊκό τού "Λεωφορείου ο Πόθος". Ρατσισμός, βία, ναρκωτικά κι εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα χαρμολύπης που μετουσιώνεται φιλειρηνικά σε τέχνη υψηλή, μουσική, απογειωμένη. Και δεν χρειάζονταν οι μεγάλοι αυτοί καλλιτέχνες παραισθησιογόνα ή τη βοήθεια της χημείας για να βγάλουν από μέσα τους την αρχετυπική ανθρώπινη κραυγή που εκλιπαρεί για ευτυχία, όταν οι κοινωνικέ...

Ίσως να μην υπάρχει παρεμφερής οργάνωση στην Αμερική που να προκαλεί ισχυρότερη συναισθηματική αντίδραση σε μεγάλη μερίδα πληθυσμού από την Κου Κλουξ Κλαν. Στα τελευταία εκατόν πενήντα χρόνια, η Κλαν έχει δημιουργήσει μια συνεχή φήμη πλούσια σε εκφοβισμό, ενώ βρίσκεται βυθισμένη σε ένα πέπλο περίεργης μυστικότητας που σχετικά λιγοστοί είναι οι άνθρωποι που έχουν καταφέρει να διαπεράσουν. Έτσι η φήμη της Κλαν, ακόμα και στον δεύτερο αιώνα της παρουσίας της, είναι ισχυρότερη απ’ ότι τα αριθμητικά της μεγέθη. Σιγά-σιγά εξελίχτηκε σε μια από τις πλέον ισχυρές και αιματοβαμμένες...

Στη ''Σιωπηρή Ζωροαστρική πόλη της Γιαζντ'', ο συγγραφέας παρουσιάζει τα βασικά γεωγραφικά και ιστορικά στοιχεία μιας άγνωστης εν πολλοίς πόλης του Ιράν, ενώ παράλληλα αναδεικνύει τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά μιας, ουσιαστικά ξεχασμένης από τους περισσότερους, θρησκείας του Ζωροαστρισμού η οποία ακόμη και στις μέρες μας ελκύει πλήθος πιστών, που δεν μπορούν να υπολογισθούν αριθμητικά, από την Ινδία έως και κάποιες περιοχές του Ιράν.

Το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί μια λίγο γνωστή σε εμάς χώρα, συνδεδεμένη μάλλον με τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και με συνειρμούς για τα παράλια της Κασπίας. Το παρόν βιβλίο ξεδιπλώνει σχεδόν υπνωτιστικά τη γεωγραφία, την ιστορία και τον πολιτισμό του Αζερμπαϊτζάν, αλλά και τους παράδρομους μεγάλων και μικρότερων πόλεων, με τους ανθρώπους τους και τις ζωές τους. Από τις καταιγίδες, τα χιόνια και τους ασταμάτητους ανέμους περνάμε στην όπερα, τη μουσική κωμωδία, τον κινηματογράφο και τη τζαζ, στην ποίηση των Αζέρων αλλά και σε πληροφορίες όπως εκείνη των αδελφών Νομπέλ και...

... Βγαίνω κουρασμένος από τις απανωτά συγκεντρωμένες πληροφορίες, παραστάσεις και εντυπώσεις από το μαυσωλείο του τρομερού Ταμερλάνου. Η μέρα είναι καλή και σήμερα, το πλήθος συνεχίζει να συσσωρεύεται ακάθεκτο παράλληλα με τους όχι απαιτητικούς ζητιάνους στις γωνιές και τις εισόδους των θρησκευτικών δομών, κι ο σκληρότερος ανατολίτης πολεμιστής αναπαύεται μακάριος στον πραγματικό του πια τάφο. Προσπαθώ απεγνωσμένα να καταγράψω κι εδώ εντυπώσεις μαυσωλείων, τζαμιών και μεντρεσέδων, κι ονόματα εν πρώτοις ιστορικά, και κατά δεύτερο λόγο μυθιστορηματικά από όποια γωνία ορώμενα...

Στο ηλεκτρονικό αυτό βιβλίο περιέχονται και δημοσιεύονται κάποια ενδιαφέροντα κείμενα του συγγραφέα τα οποία δημοσιεύτηκαν σε διάφορες έντυπες εφημερίδες και περιοδικά, καθώς και ηλεκτρονικά μέσα, τον τελευταίο καιρό. Τα κείμενα αναφέρονται βασικά στην ιατρική και την ιστορία της, σε ταξιδιωτικές εμπειρίες, σε γιατρούς κατά κύριο λόγο λογοτέχνες και τέλος σε επιλεγμένη αρθρογραφία πάνω σε πρόσφατα κοινωνικά θέματα και σύγχρονους προβληματισμούς.

"... κανείς δεν μπορεί να μας πει πως θα ζήσουμε. Και τώρα οι άνθρωποι ζουν με διάφορους τρόπους, ζουν με τους δικούς τους κανόνες και πρότυπα χωρίς να ζητούν την άδεια από κανένα. Κι εμείς μπορούμε να ψάξουμε τους δικούς μας κανόνες. Εννοώ... Έντουαρντ... δεν χρειάζεται να είμαστε σαν τους άλλους... κανείς δεν θα ξέρει τι κάνουμε και τι δεν κάνουμε, θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί, να ζούμε μαζί κι αν ήθελες, αν ήθελες πραγματικά, δηλαδή, όποτε συνέβαινε και φυσικά θα συνέβαινε, εγώ θα το καταλάβαινα, όχι μόνο αυτό, θα το ήθελα, θα το ήθελα, ...γιατί θέλω να είσαι ευτυχισμέν...

Πλησιάζοντας... κοντύτερα, διαβάζουμε στο ''Δούναβη'' του Κλάουντιο Μάγκρις, για τα απρόβλεπτα δρομολόγια του ταξιδιού, τη διαπλοκή των μονοπατιών, το δήθεν τυχαίο των στάσεων, την αβεβαιότητα του δειλινού, την ασυμμετρία κάθε διαδρομής, κι ακόμα για τη ζωηρή διαμάχη κάποιων μικρών πόλεων για τις πηγές του Δούναβη, πέρα από το γεγονός ότι αναφέρεται και μια τολμηρή υπόθεση διαπρεπούς ιστορικού, ότι ο Δούναβης γεννιέται ουσιαστικά από μια υδρορροή! Η διαδρομή για τους ποταμούς των εποχών μας, όμως, είναι ακόμα αχαρτογράφητη. Ρυάκια, παραπόταμοι, διακλαδώσεις, ποιότητ...

Η ξενάγηση αρχίζει από την Εσθονία των κάστρων, των πύργων και των παραμυθιών, όπου αριστοτεχνικά συνδέει τα μνημεία και τα ιστορικά και επιστημονικά γεγονότα γεφυρώνοντας το παρελθόν με το παρόν. Στη συνέχεια μεταφερόμαστε στη Λετονία, την αιχμή του δόρατος της οικονομικής ανάπτυξης της Βαλτικής, με τα μουσεία, τις ιστορικές παρακαταθήκες και τα κάστρα της. Τέλος, ανακαλύπτουμε τη Λιθουανία των δασών, των βάλτων και των λιβαδιών, με την πλούσια λογοτεχνική κληρονομιά και την αναμφισβήτητη συμμετοχή της στην εξέλιξη της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι ένα πρωτότυπο οδοιπο...

Χίβα, Μπουχάρα, Σαμαρκάνδη! Βαρύγδουπα ονόματα, μυθικές πολιτείες της ελκυστικής Ανατολής. Δεν ήταν μόνο εμπορικοί, αλλά και πολιτισμικοί σταθμοί πάνω στον περιώνυμο Δρόμο του Μεταξιού, κοιτίδες λαμπρών πολιτισμών. Ήταν τότε που βαρυφορτωμένα καραβάνια με σκληροτράχηλους οδηγούς, σκονισμένους και ιδρωμένους ταξιδιώτες και ευσεβείς προσκυνητές, να περνούν τις όμορφες πύλες τους, που πολλές σώζονται ακόμα σήμερα σε αυτά τα μαργαριτάρια. Ιστορικές προσωπικότητες, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Τζένγκις Χαν, ο Ταμερλάνος και τόσοι άλλοι, έδρασαν εδώ με βίαιο και αποφασιστικό τρόπο...

Η ανάπτυξη πάντως του δοκιμίου και της κριτικής, και η ανάπτυξη μιας ιδέας και ενός κειμένου γύρω από ένα βιβλίο επηρεάζεται τα μέγιστα από προσωπικές απόψεις, το ύφος του συγγραφέα, τα συναισθήματα, τα όποια βιώματα, τις γνώσεις και την έμπνευση. Αποτελεί βύθιση στο συγκεκριμένο έργο κάποιου άγνωστου στις περισσότερες των περιπτώσεων, η οποία στη συνέχεια προσφέρει μια δοκιμή λόγου, ή έστω φιλότιμη προσπάθεια ανάδυσης ιδεών. Οι αποκλίσεις από την συνήθη χρήση του λόγου, η μεταφορά των εικόνων και η πρωτοτυπία στη χρήση της λέξεων και φράσεων στη διάρθρωση του όλου κειμένου...

Φαντάζει ομολογουμένως αδιανόητη η αποχή από την καθημερινότητα, από τους εν εξελίξει αγώνες, όλων αυτών! Είναι τόσο μεγάλη η συνεχιζόμενη αδιαφορία των πνευματικών που ερεθίζει. Από πού όμως, θα μπορούσε φυσικά ένας αφελής αλλά και ένας υποψιασμένος παρατηρητής να ρωτήσει, πήραν άραγε οι πνευματικοί ταγοί τα δημιουργικά ερεθίσματά τους και έφτασαν εκεί που έφτασαν και τώρα σωπαίνουν προκλητικά; Η άρνησή τους να εμβαπτισθούν στα νάματα της καθημερινότητας, να πρωτοστατήσουν στους κοινωνικούς αγώνες, να βοηθήσουν όσο και όπως μπορούν, στη δίκαιη και ομαλή εξέλιξη των καθημερ...

Η Ανατομική φαίνεται να είναι η παλαιότερη ιατρική επιστήμη· διαθέτουμε σπηλαιογραφικές εικόνες ήδη από τη Λίθινη εποχή, οι οποίες δείχνουν ότι 30.000 χρόνια πριν οι άνθρωποι είχαν γνώση της ανατομίας των ζώων, έστω υποτυπώδη. Στην εκπαίδευση των ιατρών η ανατομία κατείχε και εξακολουθεί να κατέχει κεντρικό ρόλο. Οι δημόσιες ανατομίες του Μεσαίωνα συνίσταντο κυρίως σε ασκήσεις πάνω σε πτώματα, πρακτική που ακολουθείται και σήμερα στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των ιατρικών σχολών. Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια εύγλωττη και εμπεριστατωμένη εισαγωγή στην ιστορία της Ανατομικής,...