Παπακώστας Διονύσης
Papakóstas Dionýsis
Ο Διονύσης Παπακώστας γεννήθηκε στη Λαμία το 1952. Απόφοιτος εξαταξίου γυμνασίου, πτυχιούχος σχολής εργοδηγών χημικών "Κ. Μανωλκίδη". Παρακολούθησε μαθήματα κλασικού και σύγχρονου χορού στην Αθήνα και το Παρίσι. Πέρασε με επιτυχία στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Μαθήτευσε κοντά στη Ραλλού Μάνου και συμμετείχε στις παραστάσεις του Ελληνικού Χοροδράματος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1991 με το βιβλίο "Πέντε κείμενα" (εκδ.Ρόπτρον), ακολούθησαν "Η μνήμη της αίσθησης" (εκδ. Πλέθρον 1997) και "Αντί ζωγραφικής" (εκδ. Πλέθρον 2000). Το διάστημα αυτό συνεργάστηκε με το ζωγράφο-σκηνογράφο Νικόλα Κληρονόμο, ο οποίος δημιούργησε, αντίστοιχα με τα βιβλία, τρεις ζωγραφικές ενότητες που εκτέθηκαν στις γκαλερί "7, Ζαλοκώστα" το 1991, "Titanium" το 1997 και "Επιστροφή" το 2000. Το 2002 εκδίδει το βιβλίο "Θα μετράω ώσπου να 'ρθει" (εκδ. Πλέθρον), στο οποίο ο ζωγράφος Χρήστος Μαρκίδης φιλοτέχνησε το εξώφυλλο του βιβλίου. Επίσης με αφορμή το τελευταίο βιβλίο του "Ο πελαργός και ο Ερμής", (εκδ. Πλέθρον 2010), συνεργάστηκε με τον ζωγράφο-χαράκτη και ποιητή Γιάννη Στεφανάκι, ο οποίος δημιούργησε την ενότητα 40 ζωγραφικών έργων με τον τίτλο "Ζωγραφίζοντας τον Λόγο", τα οποία εκτέθηκαν στην γκαλερί "Έκφραση" το Δεκέμβριο του 2010. Το 2001 το λογοτεχνικό περιοδικό "οδός Πανός" (τ. 114), δημοσίευσε το αφήγημα του "Το χαλκούν γένος". Το 2009 στο λογοτεχνικό περιοδικό "Νέο Επίπεδο" τ. 33/5 δημοσίευσε το κείμενό του με τίτλο "Όνειρο", εμπνευσμένο από το ζωγραφικό έργο του ζωγράφου Θράσου Αβαριτσιώτη με τίτλο "Μμήμη" (Λάδι σε λινό 130χ100 εκ.). Ο Διονύσης Παπακώστας ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Ο πελαργός και ο Ερμής
Παπακώστας Διονύσης
Πλέθρον (2010)
Ο Παπακώστας παρατάσσει στο ράφι της μνήμης τα δικά του φιαλίδια, της δεισιδαιμονίας και της πραγματικότητας, της ψυχανάλυσης και της θρησκείας, του παραληρήματος και του συμβολικού. Φιαλίδια του αίματος, της γέννας, της περιόδου, της αιμομιξίας, του φόνου. Εκκρίσεις και υγρά που φτιάχνουν τον κόσμο μιας κόκκινης αυλαίας. Μας κάνει έτσι να δούμε τη βαθιά Ελλάδα της προκατάληψης, της μαγείας, της δεισιδαιμονίας, την προλογική Ελλάδα και ταυτόχρονα τον βαθύ ψυχισμό των αρχαϊκών συγκρούσεων σε επίπεδο βιώματος. Καταγγέλει τα ζευγάρια, την πυρηνική οικογένεια, τις σχέσεις γο...
Αντί ζωγραφικής
Παπακώστας Διονύσης
Πλέθρον (2000)
Η πόλη άρχιζε να ξυπνάει, μια πόλη άρχιζε να ξυπνάει. Πλήθος ανθρώπινες φυσιογνωμίες, φιγούρες, προχωρούσαν μ' ένα ρυθμό. Φαινόντουσαν μόνο τα πρόσωπά τους, γιατί ήταν πλήθος οι άνθρωποι, πρόσωπα που κυλούσαν, πρόσωπα που ακολουθούσαν τη ροή, πρόσωπα που τα έχανες γιατί τα κοίταζες και η ροή τα έπαιρνε κι ακολουθούσες και σύ, σε πιάνανε γέλια και τα πρόσωπα γυρνούσαν και σε κοιτούσαν και γελούσαν επειδή γελούσες και συ και τα βλέμματα διασταρώνονταν και χάνονταν μέσα στο πλήθος μιας πόλης που άρχιζε να κινείται.
Η μνήμη της αίσθησης
Παπακώστας Διονύσης
Πλέθρον (1997)
Τα πεζοδρόμια περισσότερο πατημένα ήταν κι οι άνθρωποι πάντα οι ίδιοι, φυσιογνωμίες γνωστές απαράλλακτες περνούσαν πατώντας τα πεζοδρόμια δίχωςτην υγρασία, δίχως τον ιδρώτα στα μάτια κάτω απ' τα πελώρια καφετιά κτίρια μιας απόμακρης πόλης -άνθρωποι που δεν γνώριζαν- ανάμεσα απ' τα κτίρια απ' τα στεγνά από υγρασία, ενώ οι μνήμες της αίσθησης έφερναν μια απροσδόκητη δυσφορία καθώς τα πρόσωπα κινούνταν σαν μάσκες καρναβαλιού, δίχως να φαίνεται προς τα που τραβάνε δίχως να φαίνεται προς τα που κοιτάνε, καθώς ανέβαιναν και κατέβαιναν τα πεζοδρόμια και περνούσανε τις διαβάσεις ε...
Πέντε κείμενα
Παπακώστας Διονύσης
Ρόπτρον (1991)
Τα πέντε κείμενα του Διονύση Παπακώστα αποτέλεσαν αφορμή εικαστικού σχολιασμού για τον Νικόλα Κληρονόμο. Τα έργα του ζωγράφου, που περιέχονται στο βιβλίο, εκτέθηκαν από 5 έως 14 Δεκεμβρίου στην "Γκαλερί 7", Ζαλοκώστα 7.