Moreas Jean 1856-1910
Moreas Jean
Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του ποιητή Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου (Αθήνα, 1956 - Παρίσι, 1910). Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά στο Μόναχο. Το 1878 τύπωσε στα ελληνικά την πρώτη του συλλογή, "Τρυγόνες και έχιδνες". Δύο χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και το 1883 άρχισε να γράφει ποίηση στα γαλλικά. Το 1886 δημοσίευσε το "μανιφέστο του συμβολισμού" και εξέδωσε το περιοδικό "Le Symboliste". Το 1891 εγκατέλειψε τον συμβολισμό και δημιούργησε καινούργια λογοτεχνική σχολή, την Ecole Romane. Το 1897 ήρθε στην Ελλάδα για να πολεμήσει εναντίον των Τούρκων. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Syrtes", 1884, "Les cantilenes", 1886, "Le pelerin passione", 1891, "Enone au claire visage", 1893, "Eriphyle", 1894, "Sylves", 1896, "Stances", 1899-1901, κ.ά. Ελληνικές μεταφράσεις: "Στροφές" (Μιλτιάδης Μαλακάσης, 1920), "Εκλογή από το ποιητικό του έργο" (Τέλλος 'Αγρας, 1926), κ.ά.
Ανθολογία γαλλικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (2009)
Ανθολογούνται: Γκυγιώμ Απολλιναίρ, Λουί Αραγκόν, Αντονέν Αρτώ, Πωλ Βαλερύ, Πωλ Βερλαίν, Μπορίς Βιάν, Ντομινίκ Γκραμόν, Ευγένιος Γκυγεβίκ, Πωλ Ελυάρ, Πιερ Εμμανυέλ, Μαξ Ζακόμπ, Φρανσίς Ζαμ, Πιερ Ζαν Ζουβ, Ζαν Καιρόλ, Ραϋμόν Κενώ, Πωλ Κλωντέλ, Ροζέ Κοβαλσκί, Τριστάν Κορμπιέρ, Βαλερύ Λαρμπώ, Ζυλ Λαφόργκ, Μισέλ Λεϊρίς, Ζαν-Πιερ Λεμαίρ, κόμης ντε Λωτρεαμόν, Στεφάν Μαλλαρμέ, Λοΰς Μασσόν, Ανρί Μισώ, Ζαν Μορεάς, Μαρί-Κλαιρ Μπανκάρ, Ζωρζ Μπατάιγ, Υβ Μπερζερέ, Υβ Μπονφουά, Αντρέ ντυ Μπουσέ, Αντρέ Μπρετόν, Σαρλ Μπωντλαίρ, Άννα ντε Νοάιγ, Μπερνάρ Νοέλ, Πιερ Νταινώ, Μισέλ Ντεγκύ, Ρομπέρ...
Ανθολόγιο γαλλικής λυρικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Ίαμβος (2011)
Περιλαμβάνονται τα ποιήματα: - Charles - Augustin Sainte - Beuve, "Ημουνα δέντρο ανθηρό..." - Guillaume Apollinaire, "Η τσιγγάνα", "Φεγγαράδα" - Charles Baudelaire, "Τα λύτρα", "Στον αναγνώστη", "Σε μια Μαντόνα", "Οι αναμνήσεις πιο πολλές...", "Η πονόψυχη υπηρέτρια", "Η ομορφιά", "Οι τυφλοί" - Alphonse de Lamartine, "Τα πανιά", "Η λίμνη" - Francois - Marie Arouet de Voltaire, "Η αγάπη και η φιλία" - Sully Prudhomme, "Τα μάτια" - Jean Moreas (Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος), "Τούτο το ρόδο διάλεξα...", "Ένας ανάριος ουρανός...", ", Μην πείτε ξέφρενη γιορτή...", "Εσύ πο...
Ανταποκρίσεις από την Ελλάδα 1879-1897
Reinach Joseph
Ολκός (1993)
Τρεις ανταποκρίσεις από την Ελλάδα στο τέλος του 19ου αιώνα, δημοσιολογικά κείμενα από σημαντικές προσωπικότητες της γαλλικής διανόησης της εποχής και συγχρόνως αναλύσεις της νέας ελληνικής κοινωνίας και των αντιδράσεων της, συλλογικών ή ατομικών, μπροστά σε καίρια ζητήματα που σημάδεψαν τον νεότερο ελληνικό βίο: Οι εθνικές διεκδικήσεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά το Συνέδριο του Βερολίνου, η λαμπρή προβολή του τόπου τη στιγμή όπου η Ελλάδα αποκτούσε τη "σκιά ενός ρόλου", με τη διεξαγωγή των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα του 1896 και η καταστροφή με τον ελληνοτουρκ...
Ανταποκρίσεις από την Ελλάδα 1879-1897
Συλλογικό έργο
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2010)
Τρεις ανταποκρίσεις από την Ελλάδα στο τέλος του 19ου αιώνα, δημοσιολογικά κείμενα από σημαντικές προσωπικότητες της γαλλικής διανόησης της εποχής και συγχρόνως αναλύσεις της νέας ελληνικής κοινωνίας και των αντιδράσεων της, συλλογικών ή ατομικών, μπροστά σε καίρια ζητήματα που σημάδεψαν τον νεότερο ελληνικό βίο: Οι εθνικές διεκδικήσεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά το Συνέδριο του Βερολίνου, η λαμπρή προβολή του τόπου τη στιγμή όπου η Ελλάδα αποκτούσε τη "σκιά ενός ρόλου", με τη διεξαγωγή των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα του 1896 και η καταστροφή με τον ελληνοτουρκ...
Κ. Γ. Καρυωτάκης: πεζά και μεταφράσεις
Συλλογικό έργο
Αλεξάνδρεια (2008)
"Ποιοι ήταν οι λόγοι που ώθησαν τον Κ.Γ. Καρυωτάκη, τον τελευταίο χρόνο της ζωής του, στην πεζογραφία; [...] Τι ήταν αυτό που τον έκανε να υπερβεί το φράγμα του στίχου και να αναζητήσει άλλα, πιο ευρύχωρα πεδία, στα οποία πίστεψε, προς στιγμή, ότι θα είχε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων; [...] Τα γραμμένα τον τελευταίο χρόνο της ζωής του ποιητή (1927-1928) εννέα πεζά προαναγγέλλουν ένα τέλος. Στοιχειοθετούν το σκληρό κέλυφος μιας σιωπής που, προσώρας, είναι διάχυτη, σαν αίσθηση απειλής, με ευδιάκριτη την τάση να συρρικνωθεί και να συγκεκριμενοποιηθεί. Αποτελούν τους "πικ...
Μήτσος Παπανικολάου: Μεταφράσεις
Συλλογικό έργο
Πρόσπερος (1987)
Ο Μήτσος Παπανικολάου, παράλληλα με το πρωτότυπο έργο του -ποιητικό και κριτικό- που συγκεντρώθηκε και εκδόθηκε από τον Τάσο Κόρφη, ασχολήθηκε και με τη μετάφραση με μιαν αφοσίωση και συνέπεια που είχαν σαν αποτέλεσμα, τις περισσότερες φορές, όχι μόνον μιαν αριστοτεχνική ανάπλαση ξένων κειμένων στη γλώσσα μας, αλλά και μια προσωπική δημιουργία, καθώς ο ποιητής αγωνίστηκε να εκφράσει μέσα από τα ξένα κείμενα τον ίδιο του τον εαυτό. Από αυτή την αφοσίωση και συνέπεια δεν πηγάζει μόνο η, δυστυχώς, ανεκπλήρωτη επιθυμία του να εκδώσει τα "Πορτραίτα ξένων ποιητών", τις μεταφρά...
Οι μεταφράσεις του Κ. Γ. Καρυωτάκη
Συλλογικό έργο
Το Ροδακιό (1994)
Είχα κάποτε γράψει πως με τις καλύτερες ελληνικές μεταφράσεις ποιημάτων έχομε παρέμβαση (θετική παρέμβαση) του μεταφραστή, δεν έχομε προσάρτηση, όπως συμβαίνει -μοναδική περίπτωση- με τον Καρυωτάκη. Όσα ποιήματα εκείνος μετάφρασε τα προσάρτησε στην ποίησή του, που σημαίνει πως τα προσάρτησε στην ποίηση την ελληνική. Τα ποιήματα που θα διαβάσετε στο βιβλίο τούτο με τις μεταφράσεις του Καρυωτάκη είναι ποιήματα ελληνικά. Είναι όλα ποιήματα περασμένα μέσα στη δίνη της γλώσσας μας. Την απόδειξη για αυτό που σας λέω θα τη βρείτε στην αριστερή σελίδα με τα γαλλικά, τις περισσότερε...