Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι απολύτως αναγκαίο να κατανοήσει τάχιστα η βάση της Ελληνικής αριστεράς, αποστασιοποιούμενη από τις παγκοσμιοποιητικές ηγεσίες της, ότι διεθνιστικό καθήκον δεν είναι να φέρεις τον τρίτο κόσμο στην Ελλάδα, αλλά να πας στις χώρες τους να πολεμήσεις για την ανατροπή των συνθηκών εκεί. Ταυτοχρόνως να συντρίψεις μέσα στις δυτικές χώρες, το χρηματοπιστωτικό σύστημα χρέους και εκμετάλλευσης, και να θέσεις φραγμούς στην πλανητική εξουσία των πολυεθνικών εταιριών. Αυτό μπορεί και οφείλει να πράξει η αριστερά των δυτικών μητροπόλεων: Να ελευθερώσει την Δύση και τον Τρίτο κόσμο...

Στη βάση τόσο των νέων όσο και των παλαιότερων φυσικοεπιστημονικών θεωριών για τον άνθρωπο βρίσκεται η ιδέα της ομοιογενούς ποσότητας, με τη βοήθεια της οποίας η νεκρή φύση τέθηκε στην υπηρεσία των πολιτιστικών συμφερόντων της εξουσίας. Ο τελευταίος νεωτερισμός της ποσοτικής-φυσικοεπιστημονικής σκέψης είναι η μεταφορά της ιδέας μιας ισορροπίας των (εν)τάσεων από τη φυσική στη βιολογία και η απόπειρα αναγωγής του τόνου (από το τείνειν) του νευρικού συστήματος, ο οποίος χωρίς αμφιβολία περικλείει το ολοκληρωτικό μυστικό της ζωτικότητας του οργανισμού, σε ποσοτικό μέγεθος. Παν...

Η κρίση της παγκοσμιοποίησης έδειξε στους ευρωπαϊκούς λαούς ότι η μόνη πραγματικότητα εξακολουθεί να είναι το έθνος-κράτος. Κανένας υπερεθνικός μηχανισμός δεν φάνηκε την ώρα της οικονομικής κρίσης να στηρίξει τους πολίτες που πλήττονται υπαρκτικά, εκτός από το έθνος-κράτος. Ακόμα και αριστερόστροφα ΜΜΕ των ευρωπαϊκών χωρών επανακάλυψαν όψιμα το έθνος ως «κοινότητα πεπρωμένου» ανθρώπων με κοινή ιστορική καταγωγή και πορεία. Όμως η κρίση της παγκοσμιοποίησης δεν έφερε ανάλογα αποτελέσματα στην Ελλάδα. Αντί να ενισχύσει την εθνική αρχή, η κρίση οδήγησε αντιθέτως στο αίτημα...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει δεκατέσσερις εισηγήσεις στο συνέδριο για τον Κώστα Παπαϊωάννου που διοργάνωσε η Σύγχρονη Δελφική Αμφικτυονία με τη συνδρομή του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από τις 7 ως τις 10 Δεκεμβρίου του 2006. Αντικείμενά τους τα στοιχεία που συνδέουν το έργο του Κώστα Παπαϊωάννου με τις νεωτερικές αναζητήσεις της δυτικής σκέψης, η αποτύπωση της πνευματικής του ιδιοσυστασίας και η διερεύνηση της συμβολής του στη συνάρτηση Χέγκελ - Μαρξ.

Η νέα περίοδος των "Καβαφείων" εγκαινιάστηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Οκτώβριο του 2005 με τη διοργάνωσή τους από τη Σύγχρονη Δελφική Αμφικτυονία και άλλους οργανωτικούς φορείς και με γενικό θέμα "Κ.Π. Καβάφης και Νέοι Συγγραφείς της Mεσογείου". Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται οι ελληνικές εισηγήσεις της συνάντησης. Αντικείμενά τους η λειτουργία του καβαφικού έργου στον αιώνα που ανέτειλε, η μετάφραση και η διάδοσή του, η διαμόρφωση της ποιητικής του αρχής, ερμηνευτικές ιδέες και φιλοσοφικές προσεγγίσεις του, καθώς και συμβολές στον επιμέρους θεματικό κύκλο της συνά...

... Στη βάση τόσο των νέων όσο και των παλαιότερων φυσικοεπιστημονικών θεωριών για τον άνθρωπο βρίσκεται η ιδέα της ομοιογενούς ποσότητας, με τη βοήθεια της οποίας η νεκρή φύση τέθηκε στην υπηρεσία των πολιτιστικών συμφερόντων της εξουσίας. Ο τελευταίος νεωτερισμός της ποσοτικής-φυσικοεπιστημονικής σκέψης είναι η μεταφορά της ιδέας μιας ισορροπίας των (εν)τάσεων από τη φυσική στη βιολογία και η απόπειρα αναγωγής του τόνου (από το τείνειν) του νευρικού συστήματος, ο οποίος χωρίς αμφιβολία περικλείει το ολοκληρωτικό μυστικό της ζωτικότητας του οργανισμού, σε ποσοτικό μέγεθος....

[....]Το παρόν δοκίμιο καταγράφει το οδοιπορικό της σκέψης ενός νεαρού στοχαστή στις ατραπούς του χρόνου, της αιτιοκρατίας, του Εγώ και του Μη-Εγώ, της βούλησης, του νοητικού και του σωματικού επιπέδου, σε αναζήτηση ερεισμάτων για την ανθρώπινη ελευθερία. Είναι μια επίπονη, παθιασμένη αναζήτηση του ανθρώπινου στον αιώνα του θριάμβου της μηχανιστικής κοσμοθεώρησης, με μοναδική πυξίδα την ασυμβίβαστη χρήση της λογικής.

Ο Ρωμανός στο βιβλίο αυτό διερευνά μέσα στο "ανοιχτό σύστημα" της μπερξονικής φιλοσοφίας ιδιαίτερα τις έννοιες διαίσθηση, συμπάθεια και ζωή. Προσδιορίζει τη διαίσθηση ως προηγμένη σύνθεση ενστίκτου-διάνοιας, ως το επίκεντρο μιας νέας αισθητικής ανθρωπολογίας. Περαιτέρω, διερευνά με τη βοήθεια της βιοφιλοσοφικής παράδοσης-μιας λεπτομερειακής συζήτησης των θέσεων του Bergson και του Max Scheler όπως και των Στωικών -την έννοια της συμπάθειας ως πηγής της ιδέας του ανθρωπισμού. Τέλος, φέρνει σε αντιπαράθεση -προς όφελος της έννοιας ζωή- δύο φιλοσοφικές παραδόσεις : την ορθολογ...

Η αναγωγή των κοινωνικών χαρακτηριστικών των σημερινών Τσιγγάνων σε μια υποθετική μακρινή γεωγραφική προέλευση, σε μια "οικουμενική τσιγγάνικη φύση", σε μια ιδιαίτερη βιολογική ή πολιτισμική "ουσία" που επίμονα αναπαράγει τον εαυτό της επί αιώνες, εξαφανίζει την πραγματική τους ιστορία, την κοινωνική τους ταυτότητα και την όποια δυνατότητα σύνδεσής τους με την κοινωνία στην οποία ζουν. Τους μεταμορφώνει ερήμην τους σε αλλόκοτα πλάσματα-συμπαθητικά ή αποτρόπαια κατά το δοκούν- που αιωρούνται πέραν του χρόνου, του χώρου και των άλλων ανθρώπων. Αυτή η μεταμφίεση των Τσιγγάνων,...

... ο ελληνικός λαός, που πριν από τον τρωικό πόλεμο έως τον έκτο μετά Χριστόν αιώνα κατοίκησε την Πελοπόννησο και τη χερσαία χώρα βορειότερα, δεν υπάρχει πια σήμερα. Ατυχείς περιστάσεις κάθε είδους επέφεραν την τελειωτική παρακμή του, τον περιορισμό του σε τελείως ασήμαντα υπολείμματα και την επιμιξία του με ξένους, ώστε να σβήσει ολοκληρωτικά ο αρχικός του χαρακτήρας και να εξαλειφθούν, κατά την έκφραση ενός από τους πιο ένθερμους και προικισμένους αντιπάλους μου, μέσα στο γενικό μετασχηματισμό, ακόμα και τα τελευταία ίχνη του αρχαίου ελληνικού βίου. Αυτή η διδασκαλία, πο...