Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

η΄ Τι στέκεις σεργιανώντας τέτοια θάλασσα; Κάθε βραδιά ξερνάει αίμα ? βυθός, βάφει τις αμμουδιές και τα λιμάνια. -Γύρνα στο σπίτι τα ματωμένα σου παπούτσια να στεγνώσεις. θ΄ Το αυγουστιάτικο φεγγάρι, βγήκε σημαδεμένο, βγήκε ματωμένο. Ποιός καρτεράει πίσω από τη νύχτα, με θραύσματα πολέμων κι άδεια όνειρα, ανακατεύοντας σκοτάδι με εκατόμβες σκοτωμένων; Ποιος έσκαψε τους τάφους στο φεγγάρι;

Η παρούσα Ανθολογία είναι το αποτέλεσμα μιας σκέψης που γεννήθηκε στο μυαλό του ανθολόγου το 2012 προκειμένου να υποστηρίξει εμπράκτως και σε καθημερινή βάση την ποιητική δημιουργία και να εμπλουτίσει την ποιότητα των αναρτήσεων στο νέο μέσο κοινωνικής δικτύωσης που μπήκε ορμητικά στη ζωή μας, το facebook. Έτσι, λοιπόν, κάθε πρωί, ο ανθολόγος, φορώντας το προσωπείο του χαρτοκόπτη, αναρτά ένα ποίημα που καλύπτει την αναγνωστική του απαίτηση και προσδοκία και το συνοδεύει με μία εικόνα εξωφύλλου του βιβλίου από το οποίο προέρχεται, με φωτογραφία του ποιητή ή της ποιήτριας και...

Καρφωμένος στα σύννεφα Το μεσημέρι γυαλίζουν τα καρφωμένα σου φτερά στα σύννεφα -φεγγάρι που ξέφυγες από τις νύχτες- κι όσοι μπορούν να ορθώνουν το κεφάλι θα σε βλέπουν. Ανυπεράσπιστος στη βαρβαρότητα της πόλης, κατάληξες κι εσύ να αιωρείσαι πλάι στον Προμηθέα. Το δειλινό ματώνετε τον ουρανό. Τη νύχτα αστράφτει η κρυμμένη φωτιά απ’ τα καλάμια σας κι οι ανυποψίαστοι λένε πως έρχεται βροχή.

(Δείγμα γραφής:) Το τρύπιο ταβάνι Όποτε βρέχει στάζει η σκεπή, δε μέτρησα ποτέ τις τρύπες. Στάζει... πώς έγινε διάτρητη! Μέρα τη μέρα εξατμίζομαι κι αναστατώνονται τα έντομα και τα ποντίκια που ανασαίνουν τη ζωή μου στο τρύπιο ταβάνι.