Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην πολύγλωσση και πλούσια εικονογραφημένη έκδοση περιλαμβάνονται τριάντα εισηγήσεις των παγκοσμίως πιο σημαντικών μελετητών του έργου του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, οι οποίες παρουσιάστηκαν στα δύο συνέδρια που πραγματοποιήθηκαν στο Ηράκλειο και στην Αθήνα, κατά το 2014, με την ευκαιρία των εκδηλώσεων για τα 400 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου κρητικού ζωγράφου. Το υλικό του τόμου διαιρείται σε δύο κύριες ενότητες ("Τα χρόνια της Κρήτης" και "Από την Κρήτη στη Βενετία, τη Ρώμη και το Τολέδο"), ενώ ειδικές μελέτες αφιερώνονται στα προβλήματα που σχετίζονται με το "Τρίπτυχο...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται 36 ανακοινώσεις που παρουσιάστηκαν στο Ε΄ Συνέδριο Ιστορίας της Τέχνης, με τίτλο "Ζητήματα ιστορίας, μεθοδολογίας, ιστοριογραφίας", το οποίο οργανώθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης το 2016 και πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη. Το βιβλίο δεν επιδιώκει μόνο να αποτυπώσει τις εργασίες του συνεδρίου, αλλά κυρίως να αποτελέσει μια βάση προβληματισμού για περαιτέρω μελέτη και έρευνα από όσους ασχολούνται με την ιστορία της τέχνης και παράλληλα ένα βιβλίο ενδιαφέρον για το ευρύτερο κοινό. Οι ιστορικές μελέτες που παρουσιάζονται κ...

40 ιστορικοί της Τέχνης παρουσιάζουν τις ερευνητικές εργασίες τους γύρω από ζητήματα ιστορίας της τέχνης που καλύπτουν ένα ευρύτατο χρονικά πεδίο από τον Μεσαίωνα μέχρι τις μέρες μας. Οι μελέτες που περιέχονται στον τόμο μπορούν να διαβαστούν ως ενδεικτικές -ενίοτε παραδειγματικές- περιπτώσεις εξέτασης ενός ειδικού αντικειμένου με ευρύτερη πάντα σημασία: άλλοτε τα συγκεκριμένα αυτά θέματα συνδέονται με τη σημασία και τον ρόλο της αρχαιότητας στην ευρωπαϊκή νεώτερη εποχή, άλλοτε με τις ιδεολογικού χαρακτήρα αναγνώσεις των εικόνων και άλλοτε πάλι με τις θεσμικές παρεμβάσεις σ...

Στις αρχές του 18ου αιώνα μεταξύ Μοριά, Επτανήσων και, πιθανότατα, Βενετίας, ο ζωγράφος και στρατιωτικός Παναγιώτης Δοξαράς (1662-1729) μετέφρασε στα ελληνικά τις πραγματείες περί ζωγραφικής του Λεονάρντο ντα Βίντσι και του φλωρεντινού ουμανιστή Λεόν Μπαττίστα Αλμπέρτι, κείμενα που συγκαταλέγονται στις σημαντικότερες πηγές της ιστορίας της ευρωπαϊκής τέχνης, καθώς και οδηγίες για την τέχνη της τοιχογραφίας του ιησουίτη ζωγράφου Αντρέα Πότσο. Συνάμα, εξελλήνισε χιλιάδες ονόματα ζωγράφων που περιλαμβάνονταν στο πρώτο καλλιτεχνικό λεξικό, όπως κυκλοφόρησε στα ιταλικά το 1719,...

Στο Παρίσι των αρχών του 18ου αιώνα, τρεις σημαίνουσες προσωπικότητες - ένας τραπεζίτης, ένας πολυπράγμων συγγραφέας και ο πλέον επιφανής ειδήμων της εποχής - συνεργάζονται σε μια έκδοση με αναπαραγωγές εικαστικών έργων. Οι φιλοδοξίες τους (καλλιτεχνικές, τεχνικές και "επιστημονικές") υπερέβαιναν κάθε ανάλογη πρωτοβουλία του παρελθόντος. Το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους, η Recueil Crozat, μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πρώτο βιβλίο τέχνης. Ο Francis Haskell, από τους σημαντικότερους ιστορικούς τέχνης του 20ού αιώνα, μας αφηγείται εδώ με τρόπο συναρπαστικό την περιπέτεια...

Στο Παρίσι των αρχών του 18ου αιώνα, τρεις σημαίνουσες προσωπικότητες - ένας τραπεζίτης, ένας πολυπράγμων συγγραφέας και ο πλέον επιφανής ειδήμων της εποχής - συνεργάζονται σε μια έκδοση με αναπαραγωγές εικαστικών έργων. Οι φιλοδοξίες τους (καλλιτεχνικές, τεχνικές και "επιστημονικές") υπερέβαιναν κάθε ανάλογη πρωτοβουλία του παρελθόντος. Το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους, η Recueil Crozat, μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πρώτο βιβλίο τέχνης. Ο Francis Haskell, από τους σημαντικότερους ιστορικούς τέχνης του 20ού αιώνα, μας αφηγείται εδώ με τρόπο συναρπαστικό την περιπέτεια...

Αντικείμενο του βιβλίου αποτελεί η ζωή και το έργο του ζωγράφου Βελισσάριου Κορένσιου (Belisario Corenzio, 1558-1646). Ο καλλιτέχνης, γεννημένος στη Νοτιοδυτική Πελοπόννησο, έδρασε στην ιταλική χερσόνησο, στη Βενετία, τη Ρώμη, κατεξοχήν στην ισπανοκρατούμενη Νάπολη, όπου και άφησε μια εξαιρετικά εκτεταμένη παραγωγή, αποτελούμενη από νωπογραφικά σύνολα, ελαιογραφίες και σχέδια. Η υποστήριξη τόσο της ισπανικής Αυλής όσο και των κυριότερων θρησκευτικών ταγμάτων της πόλης, του επέτρεψε την ανάληψη και την εκτέλεση ενός μεγάλου αριθμού παραγγελιών για ευρείς ζωγραφικούς κύκλους,...

Στο Α΄ Συνέδριο των Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, ο Νίκος Χατζηνικολάου είχε θέσει ένα ερώτημα -οντολογικού όσο και ακαδημαϊκού/θεσµικού χαρακτήρα- το οποίο είχε εύλογα συνδέσει με το πρόβλημα "ταυτότητας" των ελλήνων ιστορικών της τέχνης. Όπως ο ίδιος αναφέρει, εκ των υστέρων διεπίστωσε ότι το ερώτημα "Ποιοι είµαστε, πού βρισκόμαστε και ποια προοπτική έχουμε" αποτελούσε (όλως τυχαίως) παράφραση του γνωστού έργου του Gauguin Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πηγαίνουµε; και κατά συνέπεια η σύνθεση αυτή θα μπορούσε, τουλάχιστον εν μέρει, να προταθεί για έµβληµα του Α΄ Συνεδρίου...