Μερκούρης Σπύρος 1930-2018
O Σπύρος Μερκούρης (1930-2018) γεννήθηκε στην Αθήνα, μέλος γνωστής πολιτικής οικογένειας (εγγονός του Δημάρχου Αθηναίων Σπυρίδωνος Μερκούρη, 1856-1939, γιος του αξιωματικού, βουλευτή και υπουργού Σταμάτη Μερκούρη, 1895-1967 και αδελφός της ηθοποιού και υπουργού πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, 1920-1994). Διετέλεσε μέλος της νεολαίας της ΕΠΕΚ, μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας κατά τη δικτατορία και, στη συνέχεια, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Κατά τη διάρκεια του αντιδικτατορικού αγώνα οργάνωσε περιοδεία της Μελίνας Μερκούρη σε 14 χώρες της Ευρώπης (Μάρτιος-Απρίλιος 1968). Διετέλεσε Σύμβουλος του Υπουργείου Πολιτισμού (1981-1989), συντονιστής του θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης (που εγκαινιάστηκε στην Αθήνα, το 1985), και, στη συνέχεια, μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για τις Πολιτιστικές Πρωτεύουσες ή "Πόλεις Πολιτισμού" της Ευρώπης (ECoC). Συμμετείχε ο ίδιος στην παραγωγή ταινιών όπως "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και "Ποτέ την Κυριακή" (σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν). Επίσης, επιμελήθηκε τις τηλεοπτικές ταινίες"Οι ποιητές τραγουδούν την Ελλάδα", "Ταξιδεύοντας στον μύθο και στον χρόνο", "Η πολιτιστική κληρονομιά του Ωνάση", καθώς και σειρά ταινιών για το Βυζάντιο. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα την Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018, σε ηλικία 88 ετών, μετά από επιπλοκές της υγείας του.
Δημοκρατία και η μάχη του Μαραθώνα
Μερκούρης Σπύρος
Καπόν (2010)
Το 2010 συμπληρώνονται 2.500 χρόνια από την ιστορική μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. Στην πεδιάδα του Μαραθώνα, στην Αττική, ήρθαν αντιμέτωποι οι Πέρσες με τους Αθηναίους και τους Πλαταιείς, η Ανατολή με τη Δύση, η απολυταρχία με τη δημοκρατία. Ο Κύρος Β’, ο επονομαζόμενος Μέγας, ανακηρύχθηκε βασιλιάς των Περσών το 559 π.Χ. και κατέκτησε το ισχυρό και μεγάλο βασίλειο των Μήδων, που πολιτιστικά, πολιτικά και φυλετικά ήταν ταυτόσημο με αυτό των Περσών. Οι Μήδοι ευγενείς συμμετείχαν ισότιμα με τους Πέρσες στη διοίκηση της αυτοκρατορίας, που είχε εξαπλωθεί στην Ανατολή μέχρι το...
Μελίνα: ένας κόσμος
Συλλογικό έργο
Εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" (2009)
Το γέλιο της, το ανάστημά της, η φωνή της, η φωτεινότητα του προσώπου της, η γοητεία της, η υψωμένη της γροθιά... Στο σινεμά, στο θέατρο, στα τραγούδια, στους δρόμους των μεγαλουπόλεων όπου διαδήλωνε... [...] Στις 6 Μαρτίου 1994 μια λαοθάλασσα θαυμαστών και φίλων αποχαιρέτησαν τη φλογερή Ελληνίδα. Με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων από εκείνο το ύστατο "χαίρε", ο Ε.Τ. ξεδιπλώνει το λεύκωμα της ζωής της. Πλούσιο φωτογραφικό υλικό και μαρτυρίες ανθρώπων που τη γνώρισαν από κοντά συνθέτουν τη μεγάλη διαδρομή και την πολύπλευρη προσωπικότητα της Μελίνας. Για τη γυναίκα Μελ...
Μελίνα Μερκούρη (1920 - 1994)
Συλλογικό έργο
Ελευθεροτυπία (2009)
Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Οι μεγάλες στιγμές, με τα μάτια του αδελφού της (ο Σπύρος Μερκούρης θυμάται)" "Ιέρεια του πολιτισμού": - Μαρία Μαραγκού, "Εσαεί παρούσα" - Γιάννης Τζεδάκις, "Το όραμα της Μελίνας" - Δημήτρης Γκιώνης, "Αντίσταση και πολιτική" - Πλάτων Μαυρομούστακος, "Παντρεμένη με το θέατρο: 36 χρόνια στο θεατρικό σανίδι" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Στη μεγάλη οθόνη"
Μια σκηνή για τον Διόνυσο
Συλλογικό έργο
Καπόν (2009)
Περιεχόμενα: - Σπύρος Μερκούρης, "Το αρχαίο δράμα και η επιρροή του" - Filippo Amoroso, "Το αρχαίο δράμα στο σύγχρονο ιταλικό θέατρο" - Jos? Monleon, "Το αρχαίο δράμα στο σύγχρονο ισπανικό θέατρο" - Cleo Protochristova, "Η αττική τραγωδία στη Βουλγαρία: Συναντήσεις και ενοράσεις." - Βάσος Καραγιώργης, "Τα θέατρα της αρχαίας Κύπρου" - Αναστάσιος Πορτελάνος, "Η αρχιτεκτονική του αρχαίου θεάτρου" - Ιορδάνης Ε. Δημακόπουλος, "Κλασική αρχαιότητα και αναγεννησιακό θέατρο: Αρχιτεκτονική θεάτρων και σκηνογραφία στην αναγεννησιακή Ιταλία και την Κρήτη." - Κωνσταντίνος Μπο...
Πανόραμα ελλήνων ηθοποιών και σημαντικών παραστάσεων του 20ου αιώνα
Συλλογικό έργο
Καπόν (2006)
[...] Η τέχνη του ηθοποιού είναι να δημιουργεί μια ψευδαίσθηση, μια φαντασίωση με το σώμα του, τις κινήσεις του, τη φωνή του, το πνεύμα του, την έκφραση και ερμηνεία του να μεταφέρει στο κοινό ένα χαρακτήρα, μια δραματική δημιουργία. Με την αποδοχή του κοινού κατά τη διάρκεια της παράστασης, η φαντασίωση γίνεται πραγματικότητα και ο χαρακτήρας που υποδύεται ο ηθοποιός γίνεται αληθινός. Κατά τον Στανισλάφκι, ο ηθοποιός ταυτίζεται με το ρόλο του και μετά την παράσταση η ερμηνεία του η ερμηνεία του χαράζεται στη μνήμη του κοινού. Κατά τον Μπρέχτ, ο ηθοποιός πρέπει να κρατά α...
Miti greci e dramma antico alla Scala
Συλλογικό έργο
Καπόν (2005)
[...] For us Greeks, and I believe for the whole world La Scala is the Parthenon of Opera and the Museo Teatrale alla Scala is a magnificent and prestigious museum. Their collections of paintings, ceramics, musical instruments, antiques, gramophones, photographs and an exceptional collection of costumes and theatrical accessories belonging to world famous performers like Maria Callas and other divas are tremendously impressive. [...] Our aim is with this exhibition to show the relationship between tragedy and opera. Aeschylus, Sophocles and Euripides, used as their sources...