Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Lambros Kamperidis's study of Peris Ieremiadis is a work of therapy for our times. Not our modern introspection, but therapeia, the attending to and healing of wounds that sever the relationships between ourselves and others. This therapy is bodily, visceral, full of colour and of darkness. The death of his friend who spent his last creative energies painting variations of dragon-slaying Saint George on his regal horse triggers in Kamperidis an exuberant litany of associations, a delicate interlace linking pagan and Christian, Germanic and Greek, spiritual heroes and evil m...

Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1680-1730), άνθρωπος με βαθιά καλλιέργεια και γνώση, ήταν ο πρώτος Έλληνας που διορίστηκε ηγεμόνας στις παραδουνάβιες ηγεμονίες της Μολδαβίας και της Βλαχίας υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος αναρρήθηκε διαδοχικά στον θρόνο και των δύο ηγεμονιών (1709-1730) και εγκαινίασε τον "αιώνα των Φαναριωτών" στις ρουμανικές χώρες. Η εποχή των Φαναριωτών χαρακτηρίστηκε από σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις φεουδαρχικές κοινωνίες των περιοχών αυτών και διαμόρφωσε το πλαίσιο μιας αξιοσημείωτης πολιτισμικής και πνευματικής εξέλιξης, που...

Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1680-1730), άνθρωπος με βαθιά καλλιέργεια και γνώση, ήταν ο πρώτος Έλληνας που διορίστηκε ηγεμόνας στις παραδουνάβιες ηγεμονίες της Μολδαβίας και της Βλαχίας υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος αναρρήθηκε διαδοχικά στον θρόνο και των δύο ηγεμονιών (1709-1730) και εγκαινίασε τον "αιώνα των Φαναριωτών" στις ρουμανικές χώρες. Η εποχή των Φαναριωτών χαρακτηρίστηκε από σημαντικές μεταρρυθμίσεις στις φεουδαρχικές κοινωνίες των περιοχών αυτών και διαμόρφωσε το πλαίσιο μιας αξιοσημείωτης πολιτισμικής και πνευματικής εξέλιξης, που...

Οι ραγδαίες εξελίξεις στην ιατρική επιστήμη, οι διαχρονικές μεταβολές στο περιβάλλον και στην φιλοσοφία της Υγείας, αλλά και οι αλλαγές των σημερινών κοινωνικών συνθηκών, που διαμορφώνουν το πως κατανοούμε τον άνθρωπο και τη φροντίδα του σε δύσκολες περιστάσεις, μας υποχρεώνουν να εξετάσουμε - και ίσως να αναθεωρήσουμε- την ποιμαντική μέριμνα που προσφέρουμε στον άρρωστο. Επιπλέον, η σύγρονη ιατρική καλείται να αντιμετωπίσει ιατροκοινωνικές καταστάσεις και αλλαγές που αποκαλύπτουν έντονους προβληματισμούς, πολλαπλές δυσκολίες, αλλά και αμέτρητες δυνατότητες. Ο τόμος α...

Μια μελέτη πάνω στην κατασκευή εικόνων του Αγ. Γεωργίου από τον Πέρη Ιερεμιάδη.

Με αφορμή τη μετάφραση του έργου του Μπράμ Στόουκερ, "Dracoula", που εκπόνησε ο Παπαδιαμάντης με τίτλο"Ο Πύργος του Δράκουλα", επιχειρείται μια περιήγηση στην ιστορία αυτού του ιδιότυπου λογοτεχνικού είδους που ονομάζεται "βαμπιρικό" -και που πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα- και επίσης μια προσέγγιση στη μεταφραστική δραστηριότητα του Παπαδιαμάντη και στους τρόπους με τους οποίους ο ίδιος επεξεργαζόταν, -μέσω της γλώσσας του και της παράδοσης του, τέτοια κείμενα. Ως προς την πρώτη περιήγηση, τη "βαμπιρική", αφ' ενός παρουσιάζεται η εξέλιξη αυτής της παράδοσης,...

Ο τόμος αυτός είναι αφιερωμένος στα 30 χρόνια, Σεπτ, Ι978 -Σεπτ. 2008, από την ίδρυση του Ακρίτα. Μ' αυτή τη συγκυρία ο Ακρίτας επέλεξε να ασχοληθεί με ένα "δυσάρεστο" θέμα που ταλανίζει τον Ελληνισμό τις τελευταίες δεκαετίες: Την ατολμία, το κλείσιμο στον εαυτό μας, τη γενικευμένη μείωση της ελπίδας, με ένα λόγο τη νοσηρή εσωστρέφεια που μας εμποδίζει να ενεργοποιήσουμε τις αρετές οι οποίες μας ανήκουν. Κοινή πλέον διαπίστωση η στάση των πολιτικών μας, που εξαγγέλουν οράματα και μειοδοτούν σε έργα· οι λόγοι των κηρύκων από άμβωνος, που καθηκόντως επαναλαμβάνουν αλήθε...

Alexandros Papadiamandis (1851-1911) lived in the midst of an uncertain age of transition for modern Greece. It was a period of post-Enlightenment turmoil that followed closely on the heels of Greece's War of Independence, when the traditional old ways were being undermined and were fast disappearing under the pressure of the indiscriminate adoption of western mores and ideas. His reflections on and observations of some of the most complex facets of Greek life in both his native island of Skiathos and in urban Athens during this time define the modern Greek experience in a...

Πολύ περισσότερο από μια κοινωνική και ιστορική μελέτη το βιβλίο αυτό αναπαριστά την εσωτερική πορεία ενός ανθρώπου καθώς βιώνει χρόνια τώρα τη φυσική του ξενιτιά. Αναπόφευκτα αποτελεί και μια ουσιαστική, ευρεία και σε βάθος προσέγγιση του ξένου μέσα στον κόσμο. Στο πρώτο μέρος της συλλογής των κειμένων του ο συγγραφέας διερευνά το ζήτημα του ξεριζωμού και του θρησκευτικού εθνικισμού και παρακολουθεί τον ξένο στην ιστορική του πορεία από τους αρχαίους χρόνους ως τις μέρες μας με επίκεντρο τον ελληνισμό. Στο δεύτερο μέρος της συλλογής αναφέρεται στη ζωντανή μνήμη τεσσάρων αν...

Η έκδοση τούτου του δοκιμίου που πρωτοδημοσιεύτηκε στον τιμητικό τόμο "Αντί Χρυσέων" τον αφιερωμένο στον Ζήσιμο Λορεντζάτο (εκδ. Δόμου και Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης, 1995), έχει το προνόμιο να περιλαμβάνει τέσσερα πρόσωπα: τον Blake, τον Pound, τον Λορεντζάτο και τον συγγραφέα του τον Καμπερίδη, χωρίς τον οποίο δεν θα είχαμε τους άλλους τρεις δουλεμένους, μελετημένους και περασμένους μέσα από τον ίδιο. [...]

Μετά την ανατύπωση δύο παλαιών αφιερωμάτων περιοδικών στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη ("Νέα Ζωή" Αλεξάντρειας, 1908 και "Χαραυγή" Μυτιλήνης 1911), το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο ολοκληρώνει με τούτο τον τόμο τη συνεισφορά του στην επέτειο των εβδομήντα χρόνων από το θάνατο του συγγραφέα της "Φόνισσας". Αν τα δύο πιο πάνω αφιερώματα καλύπτουν ανάγκες του αναγνωστικού κοινού και των μελετητών σε παλαιά και δυσεύρετα κείμενα, ο τόμος τούτος αποτελεί μια σύγχρονη θεώρηση του Παπαδιαμάντη. [...] (από τον πρόλογο του Μάνου Χαριτάτου στην πρώτη έκδοση, Δεκέμβριος 1981)

"... Η πτώση της Κωνσταντινούπολης σημείωσε όντως το τέλος μιας μακράς ιστορίας, το τέλος ενός μεγάλου πολιτισμού και λίγα μπόρεσαν να αντέξουν εκεί, εκτός από καταρρέοντα κτίρια, διαλυόμενα ψηφιδωτά, απαλειφόμενες τοιχογραφίες, και μνήμες μιας αντίληψης για τον κόσμο που δεν μπορούσε πια να διατηρηθεί... Και όμως, στη διάρκεια των τελευταίων αυτών αιώνων, μέσα στην πολιτική παρακμή και τον επιτεινόμενο ζόφο, ο πνευματικός πυρσός έφεγγε με αίγλη. Η λογιοσύνη της τελευταίας αυτής Βυζαντινής Αναγέννησης μπορεί να μη σημαίνει πολλά για μας σήμερα. Αλλά λογιοσύνη υπήρχε, γνήσια...