Ξανθόπουλος Λευτέρης 1945-2020
Xanthópoulos Leftéris
Ο Λευτέρης Ξανθόπουλος (1945-2020) γεννήθηκε στην Αθήνα στις 18.2.1945. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, χωρίς να δώσει πτυχιακές εξετάσεις, και κινηματογράφο στο Λονδίνο. Δημοσίευσε τις ποιητικές συλλογές "Αντίψυχα" (1972, β' έκδ. Ανδρομέδα 1982, γ' έκδ. Μετρονόμος 2017), "Περιπέτειες πλανόδιου σωματοφύλακα ονείρων" (Νεφέλη, 1981), "Το κόκκινο δωμάτιο" (Παρασκήνιο, 1988), "Σήκωσε το κεφάλι σου πατέρα" (Δελφίνι, 1995), "Η ορμή του νερού και των υδάτων" (Στιγμή, 1998), "Γιατί οι γυναίκες δεν αγαπούν τη βροχή" (Κέδρος, 2002), "Η έβδομη βροχή" (Γαβριηλίδης, 2010), "Οι εχθροί και οι φίλοι μου" (Γαβριηλίδης, 2014), "Κάτι τρέχει" (Γαβριηλίδης, 2015), "Άνθρωπος μηδενικών αποχρώσεων" (Γαβριηλίδης, 2018), το αφήγημα "Άγγελος των πρώτων ημερών" (Λιβάνης, 1999, β' έκδ. Γαβριηλίδης, 2016), καθώς και τη συλλογή διηγημάτων "Γάτες αλλού" (Γαβριηλίδης, 2011). Σκηνοθέτησε τις ταινίες μεγάλου μήκους "Καλή Πατρίδα Σύντροφε (Beloiannisz)", δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, 1986· "Ο δραπέτης", μυθοπλασία, 1991, τις τηλεταινίες "Ο γάμος", 1994· "Χωρίς άλλοθι", 1993, και τα ντοκιμαντέρ "Ελληνική Κοινότητα Χαϊδελβέργης", 1978, "Ο Γιώργος από τα Σωτηριάνικα", 1979, "Στα Τουρκοβούνια", 1982, "Επί Κολωνώ", 1983, "Διαδρομές (Παύλος Ζάννας)", 1988, "Η μεγάλη πομπή (Αλέξης Πανσέληνος)", 1988, "Παραδοσιακή τυπογραφία (Αιμίλιος Καλλιακάτσος)", 1989, "Ποιος είναι ο τρελός λαγός (Μίλτος Σαχτούρης)", 1992, "Σκοτεινός συνωμότης (Μιχάλης Κατσαρός)", 1998, "Κληρονόμος πουλιών (Μίλτος Σαχτούρης)", 2004, "Ο κήπος με τ' αμέτρητα παράθυρα (Νίκος Εγγονόπουλος)", 2005, "Ευλογημένα χέρια (Χρήστος Καπράλος)", 2006, "Σπίτι δίπλα στη θάλασσα (Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλος)", 2007, "Η μουσική των Κενταύρων (Ο μουσουργός Αλέκος Ξένος)", 2009, "Η πικρή ιστορία του Αντρέι Γκορένκο", 2010, "Μαρία Κεχαγιόγλου - Μαρία Σκουλά", 2011, "Πάρε τα δώρα... Κική Δημουλά και Τίτος Πατρίκιος", 2011, "Οι συλλέκτες", 2011, κ.ά. Έλαβε μέρος με κείμενά του σε συλλογικές εκδόσεις, όπως τα βιβλία "Οι τέσσερις εποχές του Νίκου Κούνδουρου" (με τον Λάκη Παπαστάθη και τον Δημήτρη Φύσσα, εκδ. Γαβριηλίδης, 2014) και "Καμύ: Η ευτυχία και το παράλογο αχώριστα παιδιά της ίδιας γης" (με τον Νίκο Μπακουνάκη και τη Φωτεινή Τσαλίκογλου, εκδ. Καστανιώτη, 2014). Κριτικές του για θέματα λογοτεχνίας δημοσιεύτηκαν στα "Νέα", στο "Εντευκτήριο" και στο ηλεκτρονικό περιοδικό www.oanagnostis.gr. Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 19 Ιουνίου 2020, κατά τη διάρκεια επέμβασης για την αντιμετώπιση καρδιολογικού προβλήματος.
Φώτα, ήχος, πάμε
Συλλογικό έργο
Μαΐστρος (2003)
Ένα βιβλίο στο οποίο να μιλάνε οι άνθρωποι που κάνουν τον κινηματογράφο είναι πάντα αναγκαίο [...]. Αν μάλιστα διαβάσει κανείς με προσοχή τις συνεντεύξεις με τους έλληνες σκηνοθέτες στο βιβλίο αυτό, θα καταλάβει τη συνέχεια που υπάρχει ανάμεσα στον ελληνικό κινηματογράφο των δεκαετιών του '50 και '60 και εκείνον που άρχισε να αναπτύσσεται στις αρχές της δεκαετίας του '70 κι ύστερα. (Ν. Φ. Μικελίδης). Οι δέκα σκηνοθέτες που παρουσιάζουμε προέρχονται από το όλο σώμα του κινηματογράφου μας, παλιού και Νέου. Αντίθετα σε όλες τις αντιξοότητες που πάντα παρουσιάζονται κατά τη...
Πραγματικότητα και μύθος στο καλλιτεχνικό έργο του Λευτέρη Ξανθόπουλου
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Παπαζήση (2003)
Η συλλογή κειμένων αυτή αποτελεί το δεύτερο τόμο της σειράς "Η μαρτυρία της κινηματογραφικής εικόνας", η οποία συγκρατεί τη μνήμη γύρω από όσα αναφέρονται και συζητούνται στις καθιερωμένες ετήσιες επιστημονικές συναντήσεις που οργανώνει το Κινηματογραφικό Αρχείο της Υπηρεσίας Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών. Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Ξανθόπουλος είναι ένας από τους βασικούς εκπροσώπους του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, με μια αναγνωρισμένη ποιότητα του κινηματογραφικού του έργου που υπερβαίνει τα ελληνικά δεδομένα. Ποιητής, πεζογράφος και δοκιμι...
Άγγελος των πρώτων ημερών
Ξανθόπουλος Λευτέρης
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (1999)
Αφήνω στο συρτάρι τις φωτογραφίες, γλιστράω κάτω από το τραπέζι, ξαπλώνω και σηκώνω το βλέμμα προς τα πάνω. Στο κενό διάστημα ανάμεσα στις διαγώνιες τραβέρσες και την ξύλινη επιφάνεια του τραπεζιού, ξεχωρίζει η άκρη ενός περιοδικού. Απλώνω το χέρι και τραβάω το έγχρωμο έντυπο. Γυρνάω μπρούμυτα στο πάτωμα και το ξεφυλλίζω. Μπροστά μου, στο εξώφυλλο, μια γυναίκα με κοιτάει στα μάτια με έναν τρόπο που δε με έχει κοιτάξει καμιά γυναίκα ως τώρα. Φοράει ένα ριγέ μπικίνι που αποκαλύπτει περισσότερα από όσα κρύβει. Χαμογελάει και τα δόντια της είναι κάτασπρα. Ανοίγει τα χέρια σα...
Φρίντα Λιάππα
Συλλογικό έργο
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1995)
Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με αφορμή το αφιέρωμα στη Φρίντα Λιάππα που οργάνωσε το 36ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (3-12 Νοεμβρίου 1995). Περιέχονται τα κείμενα: - Εργοβιογραφία της Φρίντας Λιάππα - Γιώργος Μπράμος, "Το νήμα της ζωής" - Αχιλλέας Κυριακίδης, "Η ποιότητα των ονείρων" Φιλμογραφία: - "Μετά σαράντα μέρες" (ζενερίκ) - Χρήστος Βακαλόπουλος, "Προς τη μυθοπλασία: ''Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις"" (από κείμενο στον "Σύγχρονο Κινηματογράφο", τ. 17/18, 1978, απόσπασμα) - Λευτέρης Ξανθόπουλος, "Επιλογές από τις ταινίες μικρού μήκους: "Απεταξάμην"" (από κ...
Παύλος Ζάννας
Συλλογικό έργο
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1993)
Το όνομα του Παύλου Ζάννα είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ίδρυση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Διανοούμενος με όραμα και επιμονή, συνέλαβε την ιδέα του φεστιβάλ και την έφερε εις πέρας μέσα από δυσκολίες και αντιδράσεις. Η δράση του ξεκινά στη Θεσσαλονίκη των μέσων της δεκαετίας του '50 όπου εγκαθίσταται με τη σύντροφο της ζωής του Μίνα Ζάννα. [...] Η παρουσία του ήταν έντονη ως κριτικού, μελετητή, συγγραφέα, εκδότη, κοινωνιολόγου. Και ήταν από τους λίγους που συνδύαζε την ικανότητα για οργάνωση, με την ευχέρεια για ιεράρχηση των προβλημάτων του πολιτισμού και τη συμμετρική...
Παύλος Ζάννας
Συλλογικό έργο
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1993)
Το όνομα του Παύλου Ζάννα είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ίδρυση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Διανοούμενος με όραμα και επιμονή, συνέλαβε την ιδέα του φεστιβάλ και την έφερε εις πέρας μέσα από δυσκολίες και αντιδράσεις. Η δράση του ξεκινά στη Θεσσαλονίκη των μέσων της δεκαετίας του '50 όπου εγκαθίσταται με τη σύντροφο της ζωής του Μίνα Ζάννα. [...] Η παρουσία του ήταν έντονη ως κριτικού, μελετητή, συγγραφέα, εκδότη, κοινωνιολόγου. Και ήταν από τους λίγους που συνδύαζε την ικανότητα για οργάνωση, με την ευχέρεια για ιεράρχηση των προβλημάτων του πολιτισμού και τη συμμετρική...
Θόδωρος Αγγελόπουλος
Συλλογικό έργο
Ηράκλειτος (1985)
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος είναι πλέον ένας ζωντανός μύθος, λόγω της ιδιαίτερης κινηματογραφικής του ματιάς και του ασυνήθιστου χαρακτήρα της πνευματικής του βιογραφίας. Ψάχνοντας ανάμεσα στα υπολείμματα του αποστεωμένου παρελθόντος, μπορούμε να ξαναβρούμε αμυδρά ίχνη εκείνης της αρχικής έννοιας που η αστική κουλτούρα έκανε τα πάντα για να αποκρύψει και να θάψει...