Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κόκκινα παπούτσια αποτελούν την καταγραφή μιας πρωτόγνωρης εμπειρίας. Βρέθηκα στην πρώτη θέση κολλητά στο πάλκο όπου χόρευε φλαμένγκο η διάσημη χορεύτρια Eliezer Truco. Ήταν στη Μαδρίτη σε "φλαμεγκάδικο" για Ισπανούς και όχι για τουρίστες. Η Ελιέζερ κάλεσε αυθόρμητα τους δασκάλους της που βρίσκονταν εκεί, να χορέψουν. Στη σκηνή ανέβηκε αρχικά η δασκάλα, μια υπέρβαρη, πολύ παχιά κυρία που φορούσε γόβες με ψηλό τακούνι. Ξαφνιάστηκα στην εικόνα. Αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσε να χορέψει αυτή η κυρία. Δεύτερο ξάφνιασμα, όταν η κυρία αυτή μεταμορφώθηκε μέσα στην κίνηση και τ...

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Γιώργου Δουατζή. Εβδομήντα ένα ποιήματα, εβδομήντα μία καταγραφές ζωής, που αγγίζουν κάθε αναγνώστη. Η κατάθεση μιας γνωστής ποιητικής φωνής που ευαισθητοποιεί, αφυπνίζει, προκαλεί.

Η έκδοση περιλαμβάνει την τελευταία συνέντευξη του Κώστα Αξελού, εκτεταμένο βιογραφικό, πλήρη βιβλιογραφία στα ελληνικά, φωτογραφίες και χειρόγραφο του μεγάλου στοχαστή. Στην εισαγωγή του βιβλίου, ο Γιώργος Δουατζής περιπλανιέται ανάμεσα στον απόηχο του "παιχνιδιού του κόσμου" και την "ποιητικότητα", έννοιες που αποτελούν καίριες συνισταμένες της σκέψης του Κώστα Αξελού. Στο επίμετρο, καταγράφονται συνοπτικά οι φιλοσοφικές θέσεις του Κώστα Αξελού από τον καθηγητή Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας Μάριο Μπέγζο. Το βιβλίο παρουσιάζει μια πλούσια, μοναδική εικόνα των απ...

Ένα εικαστικό - ποιητικό ταξίδι προσφέρει αυτό το βιβλίο με εικόνες οι οποίες μιλούν στο νου και την ψυχή. Κάθε σελίδα του και μία έκπληξη, μία πανδαισία εικόνων και ποίησης που θέλεις να αφεθείς μέσα της. Ένας ονειρικός κόσμος, βαθιά πραγματικός. Οι φωτογραφίες δεν είναι αποτέλεσμα της δουλειάς ενός φωτογράφου, αλλά του ποιητή Γιώργου Δουατζή, του οποίου η φωτογραφική άποψη μας θυμίζει ότι η πραγματικότητα έχει πανέμορφες όψεις αρκεί να μπορέσουμε να τις δούμε. Εικόνες καθημερινότητας αποκτούν άλλη διάσταση μέσα από τη ματιά του ποιητή. Και οι στίχοι του, οι οποίοι τις συ...

Ένα εικαστικό - ποιητικό ταξίδι προσφέρει αυτό το βιβλίο με εικόνες οι οποίες μιλούν στο νου και την ψυχή. Κάθε σελίδα του και μία έκπληξη, μία πανδαισία εικόνων και ποίησης που θέλεις να αφεθείς μέσα της. Ένας ονειρικός κόσμος, βαθιά πραγματικός. Οι φωτογραφίες δεν είναι αποτέλεσμα της δουλειάς ενός φωτογράφου, αλλά του ποιητή Γιώργου Δουατζή, του οποίου η φωτογραφική άποψη μας θυμίζει ότι η πραγματικότητα έχει πανέμορφες όψεις αρκεί να μπορέσουμε να τις δούμε. Εικόνες καθημερινότητας αποκτούν άλλη διάσταση μέσα από τη ματιά του ποιητή. Και οι στίχοι του, οι οποίοι τις συ...

- Τι είναι η δημοσιογραφία; - Ποιος είναι ο δημοσιογραφικός λόγος και ποια τα συστατικά του; - Τι είναι η είδηση, το ρεπορτάζ, η έρευνα και τα λοιπά είδη δημοσιογραφικού λόγου; - Ποιος ο ρόλος του δημοσιογράφου σήμερα; - Υπάρχουν ανεξάρτητα και ελεύθερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; - Γιατί ισχυροί οικονομικοί παράγοντες επενδύουν ακόμα και σε ζημιογόνα ΜΜΕ; - Μπορεί σήμερα ο δημοσιογράφος να υπηρετήσει αλήθεια, ανθρώπινες αξίες και ιδανικά; - Επιδρά στη χειραγώγηση των μαζών η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή του Τύπου; - Είναι δυνατόν να προστατευθούν ελευθεροτυπία, δημοκρα...

Μικρό αφιέρωμα μνήμης στον Τάσο Λειβαδίτη για τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από το θάνατό του. Φίλοι και ομότεχνοι, με παλαιότερα και πιο πρόσφατα κείμενά τους, μιλούν για τον ποιητή και το έργο του. Ανάμεσά τους ο Γιάννης Ρίτσος με το ποίημα "Στον αδελφό μου Τάσο Λειβαδίτη". Τα υπόλοιπα κείμενα υπογράφουν οι: Κώστας Βρεττάκος, Γιώργος Δουατζής, Σπύρος Κατσίμης, Κώστας Κουλουφάκος, Γιώργος Μακρόπουλος, Απόστολος Μπενάτσης, Τίτος Πατρίκιος, Μανόλης Πρατικάκης και Δημήτρης Τσαλαπάτης. Η έκδοση περιλαμβάνει επίσης χειρόγραφα, αδημοσίευτες φωτογραφίες του ποιητή και μικρό απάνθισ...

Μικρό αφιέρωμα μνήμης στον Τάσο Λειβαδίτη για τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από το θάνατό του. Φίλοι και ομότεχνοι, με παλαιότερα και πιο πρόσφατα κείμενά τους, μιλούν για τον ποιητή και το έργο του. Ανάμεσά τους ο Γιάννης Ρίτσος με το ποίημα "Στον αδελφό μου Τάσο Λειβαδίτη". Τα υπόλοιπα κείμενα υπογράφουν οι: Κώστας Βρεττάκος, Γιώργος Δουατζής, Σπύρος Κατσίμης, Κώστας Κουλουφάκος, Γιώργος Μακρόπουλος, Απόστολος Μπενάτσης, Τίτος Πατρίκιος, Μανόλης Πρατικάκης και Δημήτρης Τσαλαπάτης. Η έκδοση περιλαμβάνει επίσης χειρόγραφα, αδημοσίευτες φωτογραφίες του ποιητή και μικρό απάνθισ...

Σε ποιες ατραπούς θα οδηγούσε η συνάντηση Τέρπανδρου Σακελλάρη και Μιχαήλ Ευχέτη; Γιατί, παρά τη μεγάλη δημοσιογραφική του εμπειρία, ο Τέρπανδρος Σακελλάρης έτρεμε στην ιδέα της συνάντησης με τον ποιητή Μιχαήλ Ευχέτη; Ποιες αποκαλύψεις θα ξάφνιαζαν τον Σακελλάρη; Αν η ζωή του Ευχέτη ήταν μυθιστόρημα, θα το διάβαζε ή θα το πετούσε αδιάφορα στην άκρη; Ο έρωτας, η ζωή, ο θάνατος, το πάθος, η γνώση, οι σκοτεινοί λαβύρινθοι του νου, η αναζήτηση της εσωτερικής αλήθειας, η ποίηση. Οι κατακτήσεις, οι ανατροπές, οι απώλειες, οι παραδοχές. Η πορεία στην ωριμότητα. Η επιστροφή...

Εν αρχή ήσαν... ασκήσεις επί χάρτου. Αφορμές και δικαιολογίες που έγιναν τα σχέδια αυτά ήταν κάποιες σκέψεις, κάποιοι συνειρμοί που αυτόματα έκανα μιλώντας στο τηλέφωνο, ακούγοντας μουσική, κοιτώντας αντικείμενα που υπάρχουν γύρω μου, περπατώντας στους δρόμους. Πορτραίτα ανθρώπων που δεν γνώρισα, τοπία από μέρη που δεν πήγα, εικόνες και σχήματα παράδοξα, παραστάσεις, αναμνήσεις που έρχονται και φεύγουν "ερήμην του λόγου και της λογικής"... Μικρές ζωγραφικές σημειώσεις μνήμης του χρόνου που ζω και φεύγει. Αυτή ήταν η αρχή. Ύστερα τα πήραν οι φίλοι χωρίς τίτλους για να μη...

Το βιβλίο "Προς δέκα επιστολή - Τα ανεπίδοτα", είναι ένα πολύ σημαντικό έργο. Πολύ σημαντικό ως ενέργεια, πολύ τολμηρό για την ίδια του τη φύση... ...Αξίζει καθένας να μελετήσει αυτό το βιβλίο. Πα να διαπιστώσει μία πραγματικά σημαντική συνουσία. Τη γνώμη. Το σμίγειν της ποιητικής γραφής, με την εικαστική μορφή. Τα πάθη. Την προσωπική περιπέτεια. Κώστας Γεωργουσόπουλος

Πριν τριάντα χρόνια, στη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας, σχεδίασα σε ένα κομμάτι χαρτιού μια ιστορία. Είχα βάλει ως τίτλο "Το κουμπί" και μιλούσα για έναν άνθρωπο που κατασκεύασε αναγκαία -λόγω ειδικών συνθηκών- μια δικαιολογία ύπαρξης, ένα στόχο ζωής, για να συνεχίσει να υπάρχει. Μέσα από ένα απλό, ασήμαντο κουμπί. Είχα γράψει ακόμα και το τέλος της ιστορίας. Σε δέκα αράδες. Το χαρτί αυτό, την ύπαρξη του οποίου με την πάροδο των ετών ξέχασα, είχε κρατήσει ο φίλος Γιώργος Χαϊδάς. Ο οποίος πριν τρία περίπου χρόνια με ξάφνιασε και με συγκίνησε, θυμίζοντας μου την ισ...