Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκθεση του Μιχάλη Μανουσάκη "Ο χώρος του χρόνου" συνεχίζει κατά τρόπο ευκταίο το εκθεσιακό πρόγραμμα "Επέστρεφε", ως δεύτερη κατά σειρά παραγωγή, μετά την εναρκτήρια με τα θεατρικά κοστούμια και προσωπεία του Γιάννn Μετζικώφ. Σκοπός του προγράμματος είναι να παρουσιαστεί στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων το εικαστικό έργο καλλιτεχνών, ήδη καταξιωμένων αλλά και νεώτερων, με καταγωγή και βιώματα από την Κρήτη. Ως μόττο αυτής της σειράς εκθέσεων προτάσσεται ο τίτλος του γνωστού ποιήματος του Κωνσταντίνου Καβάφη ("Επέστρεφε", 1912). Σαφώς αυτή η σύνθεση του αλεξανδρινού ποιητή...

Η έκθεση του Μιχάλη Μανουσάκη "Ο χώρος του χρόνου" συνεχίζει κατά τρόπο ευκταίο το εκθεσιακό πρόγραμμα "Επέστρεφε", ως δεύτερη κατά σειρά παραγωγή, μετά την εναρκτήρια με τα θεατρικά κοστούμια και προσωπεία του Γιάννn Μετζικώφ. Σκοπός του προγράμματος είναι να παρουσιαστεί στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων το εικαστικό έργο καλλιτεχνών, ήδη καταξιωμένων αλλά και νεώτερων, με καταγωγή και βιώματα από την Κρήτη. Ως μόττο αυτής της σειράς εκθέσεων προτάσσεται ο τίτλος του γνωστού ποιήματος του Κωνσταντίνου Καβάφη ("Επέστρεφε", 1912). Σαφώς αυτή η σύνθεση του αλεξανδρινού ποιητή...

The mother was worshipped as a symbol of fertility even in the earliest human communities and has been a favourite subject for all art genres from antiquity to date. The multiplicity and diversity of images reflect the complex symbolical character of the mother figure. Above all, the motif of the mother holding her baby in her arms stands out as the most enduring in time and most emotionally charged motif. For the Greek society in particular, the figure of the mother enjoys a central position, as it epitomizes the notions of continuity, security, sacrifice, giving, unc...

Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη στους τρόπους με τους οποίους απεικονίζεται η Ελληνίδα μητέρα στη νεοελληνική τέχνη. Κατέχοντας κεντρική θέση στην ελληνική κοινωνία, η μητέρα έχει αναπτύξει ποικίλες δεξιότητες και δραστηριότητες, και έχει αναδειχθεί σε πρότυπο αφοσίωσης και αυταπάρνησης. Οι Έλληνες καλλιτέχνες, μέσα από τις καλλιτεχνικές τάσεις του 19ου και του 2ού αιώνα, έχουν δώσει έργα όπου αποτυπώνεται η σχέση μητέρας και παιδιού, αλλά και αναδεικνύεται η μητρότητα, όχι μόνο ως φυσικό γεγονός, αλλά και ως κατεξοχήν έννοια που εγγυάται τη συνέχιση της ζωής και δημιουργεί...

Διττό είναι το σκεπτικό της παρούσας έκθεσης. Πρόκειται κατ' αρχήν -στα πλαίσια του "αιώνα της εικόνας"- για μια προσπάθεια αποκατάστασης της αποδυναμωμένης από την πληθώρα των τεχνολογικών επιτευγμάτων, αισθητικής υπόστασης της εικόνας. Αποκατάσταση που επιχειρείται με έναυσμα και γνώμονα την πολλαπλά εξακριβωμένη "δυναμική" της έκφρασης των δεκατεσσάρων ση μαντικών συγχρόνων Ελλήνων δημιουργών που συμμετέχουν. Πρόκειται για τους: Αλέξη Ακριθάκη, Περικλή Γουλάκο, Μαριλένα Ζαμπούρα, Θεόδουλο [Γρηγορίου], Μάκη Θεοφυλακτόπουλο, Βασίλη Θεοχαράκη, Τίνα Καραγεώργη, Μάγδα Λεβεντά...

Το περιβάλλον και ο πολιτισμός αποτελούν έννοιες απολύτως αλληλένδετες στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν αποτυπώνουν μόνο τη διαδρομή και τη δράση του ανθρώπου στον κόσμο, αλλά καθορίζουν απόλυτα την ίδια του τη ζωή και την ποιότητά της. Η προστασία, επομένως, του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας αποτελεί την προτεραιότητά μας γιατί διαφυλάσσει την κοινωνική συνοχή και την ποιότητα ζωής όλων μας. Είναι όμως μια υπόθεση που δεν ανήκει προνομιακά σε μια μόνο μερίδα ανθρώπων, αλλά μας αφορά όλους ανεξαιρέτως. Το κοινώς λεγόμενο "σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά" φαίνεται...

[...] Μέσα από την επιλογή των έργων και την δειγματοληπτική παρουσίαση της μεγάλης αυτής συλλογής προσπαθήσαμε να επιχειρήσουμε ένα αντιπροσωπευτικό πέρασμα από σημαντικούς καλλιτέχνες, αλλά και άγνωστες πτυχές της ελληνικής, μεταπολεμικής, παραστατικής τέχνης μέχρις τις μέρες μας. Το πέρασμα αυτό, αν και όχι μόνο εξαντλητικό, είναι μια περιήγηση στην πολυμορφία της ελληνικής τέχνης, μέσα από καλά έργα. Στην περιήγηση αυτή μπορούν να παρατηρηθούν σοβαρές ελλείψεις, αδύνατες παρουσίες ή ακόμη και σημαντικές απουσίες καλλιτεχνών, οι οποίες επιβλήθηκαν από τις δυνατότητες του...

[...] "Δεν έχουν σημασία οι επέτειοι. Μ' αρέσει πάντα να φαντάζομαι αυτήν την ανορθογραφία μέσα στον άνυδρο κόσμο των φιλολόγων, αυτόν τον άνθρωπο που φωτογραφήθηκε να χαϊδεύει τη στήλη της Ηγησούς. να τον σκέφτομαι να παρατηρεί ακόμη όλο αγωνία τη Σαρκοφάγο, εκείνο το δοχείον θανάτου, που γινόταν μπρος στα μάτια του ένας ζωντανεμένος τόπος ερωτικού σμιξίματος δύο νέων. Σκεφτόταν να τους στήσει μια παγίδα: "... να ξαναζωντανέψω τη λάρνακα. Να 'ναι πάλι κλειστή και πάλι με γυμνά σώματα μέσα, που θα πετιούνταν όμως με λαχτάρα σε λίγο σα νεκραναστημένα". Αλλά τις παγίδες μάς τ...

Tο άλμπουμ που συγκεντρώνει όλα τα εξώφυλλα της A.V. Πρωτότυπα έργα, βιογραφικά και κείμενα 66 γνωστών δημιουργών που συναντήθηκαν στα εξώφυλλα της A. V. των τελευταίων 18 μηνών.

Οι υπήκοοι της Γευφυΐας έθεσαν κάποτε στο βασιλιά τους το ερώτημα: "Ποιο είναι το νόημα της ζωής;". Εκείνος άρχισε να διηγείται μια ιστορία: Όταν γεννήθηκε ένας μικρός πρίγκιπας, μια πέμπτη μοίρα, η Πεμπτουσία, του χάρισε ένα μικρό κουτάκι, ξύλινο, το οποίο περιείχε την απάντηση για το νόημα της ζωής. Όμως ο πρίγκιπας θα είχε το δικαίωμα να το ανοίξει μόνο τη στιγμή του θανάτου του, διαφορετικά οι συνέπειες θα ήταν τρομερές. Το κουτάκι και η απαγόρευσή του τον βάζουν σε μια αναζήτηση που θα κρατήσει σε όλη του τη ζωή... Ένα φιλοσοφικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους απ...

Τα βιβλιοπωλεία "Παπασωτηρίου" παρουσιάζουν με ιδιαίτερη χαρά και ευθύνη το ημερολόγιο "Ημέρες Τέχνης 2003", μέσα στις σελίδες του οποίου μπορείτε να θαυμάσετε τις δημιουργίες μερικών από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους, χαράκτες, γλύπτες και φωτογράφους. Το ημερολόγιο του 2003 είναι αφιερωμένο στη μνήμη του εξαίρετου ζωγράφου Θωμά Παπαδοπεράκη (Κρήτη 13.12.1943 - Νίκαια Γαλλίας 12.9.2002). Ο Νίκος Αλεξίου, το 1989 έγραψε γι' αυτόν: "Ο καλλιτέχνης Παπαδοπεράκης, βγαίνει από την Κρήτη. Αιωρείται ψυχικά, με ιδιαιτερότητα που βγαίνει από τη φύτρα του. Παλεύει σαν...

Η έκθεση επανεξετάζει την έννοια της ελληνικότητας μέσα από τρεις χρονικές περιόδους: ο μύθος και η ιστορία, το Βυζάντιο αλλά και η σύγχρονη καθημερινότητα και το σκωπτικό-σατιρικό πνεύμα περνούν μέσα από αντιπροσωπευτικά έργα των: Μ. Αρφαρά, Ε. Βενετσάνου, Λ. Βενιέρη, Κ. Βρούβα, Μ. Γιαννακάκη, Μ. Ζαχαριουδάκη, Κ. Κακανιά, Ρ. Καπελιάρη, Γ. Κυπρή, Μ. Μανουσάκη, Τ. Μαντζαβίνου, Γ. Μετζικώφ, Α. Μιχαηλίδη, Ν. Μιχαλιτσιάνου, Χ. Μποκόρου, Χ. Μπουρονίκου, Γ. Ξένου, Β. Ξένου, Α. Παπαδημητρίου, Λ. Παπούλα, Μ. Σπηλιόπουλου, Π. Τανιμανίδη, Ν. Τζιώτη, Κ. Τσώλη, Μ. Χάρου και Α. Χρηστίδη...