Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη χώρα μου τα σύμπαντα ορθώνονται σαν γερανοί, διάσπαρτα εδώ κι εκεί Δεν κατορθώνεις να τα δεις ποτέ συγκεντρωμένα, γιατί τα σύμπαντα είναι δυνάμεις ετερώνυμες, ξέρουν μονάχα τη φυγόκεντρη μανία Αν κάποιος κάποτε θα πει πως ζει σ' όλα τα σύμπαντα, ή τον ξερνάνε έξω αυτά, μες στον κενό αιθέρα, ή πάει να πει πως σύμπαν έγινε κι αυτός, στην ερημιά του κρύου Μικρός, νόμιζα πως θα ζούσα σε ένα τέτοιο σύμπαν. Ύστερα σ' άλλο, σ' άλλο… Μα μεγαλώνοντας έμαθα να φυλάγομαι κάθε που ένα σύμπαν απειλεί να κυβερνήσει τη ζωή μου, να διηγηθεί ερήμην την αγάπη μου, ν...

"Το κρύσταλλο του κόσμου" τιτλοφορείται η νέα δισκογραφική δουλειά που καταθέτουν ο Γιάννης Ευθυμιάδης και ο Γιώργος Καγιαλίκος σε ερμηνεία της Βικτωρίας Ταγκούλη. Πρόκειται για έναν κύκλο δέκα τραγουδιών που έχουν ως θέμα τους τη γυναίκα. Δέκα γυναίκες ξεδιπλώνουν τον μύθο τους, δέκα μύθοι ξαναβρίσκουν τη φωνή τους. Γυναίκες τρυφερές και ανέγγιχτες, γυναίκες παθιασμένες ρημαγμένες γυναίκες, γυναίκες που αναμετριούνται με τον χρόνο και τη φθορά. Ο ποιητής Γιάννης Ευθυμιάδης καταδύεται στα άδυτα του γυναικείου κόσμου και ανασύρει τις πιο λεπτές, τις πιο αισθαντικές πτυχές...

Τα κείμενα αυτά απαρτίζουν μιαν "ανάγνωση", τη δική μου ανάγνωση του Μονογράμματος, η οποία ξεκίνησε από το άκουσμα του λεπτού ερωτικού συναισθήματος κι έφτασε -δεν ξέρω πόσο δικαιολογημένα- στην παρακολούθηση της ένωσης του ποιητή με την ποιητική ιδέα. Το σίγουρο είναι -κι οφείλω, πρώτα σε μένα, να το εξομολογηθώ- ότι το έργο αυτό μού άνοιξε παράθυρα προς το μέλλον μου, το ανθρώπινο και το ποιητικό. Δεν ξέρω πόσο κατάφερα να ξεκλειδώσω το, έτσι κι αλλιώς, ολάνοιχτο κείμενο του Ελύτη. Αν η ανάγνωσή μου αυτή αποτελεί μια νίκη, σίγουρα πρόκειται για νίκη όπου έχω νικηθεί....

27 ή Ο άνθρωπος που πέφτει Μετέωρα βράχια που ξερνάνε όρθια πτώματα πριν απ' την πτώση, πάνω λιγοστό γαλάζιο Να μου θυμίζει ανάταση για να συμπληρωθεί, όσο πιο απλά, πικρό το σχήμα ειρωνείας Και κάτω πλήθη να κραυγάζουν αδιάφορα τρώγοντας ό,τι απέμεινε από τους μάγους.

Φεύγεις την ώρα ακριβώς που σε σκέφτομαι. Αφήνεις πίσω το λιγοστό άρωμα της μνήμης σου και τα δεσμά του μυαλού και του πόθου μου. Φεύγεις, άρα υπάρχεις. Έρχεσαι, όταν ζητάς να με υποτάξεις, να παίξεις ανασύροντας τη φωνή μου από τα έγκατα του ασύλληπτου. Έρχεσαι, άρα σου ανήκω. Έτσι φτιάχτηκε ο κόσμος για μας. Άφηνέ με ν' αγγίζω την αύρα σου έστω, την άκρη απ' τη σκιά σου έστω, τη θέρμη στο μέρος που ακουμπούσες το χαρτί. Ύστερα κοίταζέ με να σου αφήνω λέξεις πάνω στο σεντόνι. να γίνομαι ποτάμι από σιωπές. Γερνάμε μαζί αλλά θα πεθάνω μόνο εγώ, αγάπη μου....

Ένας από τους βασικότερους σκοπούς της πολιτιστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας "Η Ελλάδα εκτός Ελλάδας-Hellenica" είναι να προβάλλει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σύγχρονου προσώπου της Ελλάδας. Πιστεύουμε ότι η ποίηση που γράφεται στην Ελλάδα στις μέρες μας από νέους ποιητές συνιστά ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό με ξεχωριστή σημασία, καθώς συνεχίζει μια μακραίωνη ελληνική παράδοση και ταυτόχρονα καταγραφεί και αποτυπώνει με τον δικό της τρόπο τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Έτσι, αποφασίσαμε τη συγκρότηση μιας δίγλωσσης ανθολογίας με έλληνες ποιητές που γεννήθη...