Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Ελένη ήταν δώδεκα χρονών, όταν σ' έναν περίπατο στο λιμάνι της Αλικαρνασσού, (Μπόντρουμ) έπεσε ξαφνικά στη θάλασσα!... Ο Μαχμούτ ένας νεαρός δεκαεπτά χρονών, αψηφώντας τον κίνδυνο, βούτηξε με τόλμη και έσωσε την Ελένη από βέβαιο πνιγμό. Με τον καιρό η Ελένη και Μαχμούτ ήρθαν πιο κοντά. Ώσπου μια βραδιά οι δυο ερωτευμένοι νέοι, απομακρύνθηκαν με μια βάρκα και έφθασαν στις Κυδωνιές (Αϊβαλί). Η Ελένη γίνεται Αλιέ και ζει ευτυχισμένη με τον άντρα της, δημιουργώντας μια όμορφη οικογένεια. Πριν ξεσπάσουν τα σύννεφα της Μικρασιατικής καταστροφής, η Ελένη έπεισε τον άντρα τ...

Αύγουστος 1922. Το βράδυ που καίγεται η Σμύρνη, η νιόπαντρη κόρη του στρατηγού Νουρεδήν πασά, η Μελέκ με τον άντρα της Κασήμ, περιμένουν στην προβλήτα της Σμύρνης το καράβι για το γαμήλιο ταξίδι τους στη Ρόδο. Το καράβι δεν έφθασε ποτέ. Όμως το ζευγάρι βρήκε τη μικρή Παρασκευή να κλαίει σε μια γωνιά, ανάμεσα στις σαπισμένες βάρκες. Ήταν κόρη μιας Ελληνικής φιλικής οικογένειας που είχε χαθεί. Το ζευγάρι την περιέθαλψε, την προστάτεψε με την ελπίδα πως κάποτε όταν θα τελείωνε ο πόλεμος να την παραδώσει στους γονείς της. Το ζευγάρι μετά από ταλαιπωρία φτάνει στην Κωνσταν...

Επτά άνθρωποι, επτά διαφορετικές πορείες στη ζωή, συναντιούνται στη Δύση της ζωής τους στο Γηροκομείο Ξάνθης "Ο Μέγας Βασίλειος). Εδώ έμελλε να οδηγηθούν, άλλοι από τα παιδιά τους, άλλοι με τη θέλησή τους και να βρουν αγάπη, φροντίδα και προστασία. Εδώ ακούμπησαν ο ένας δίπλα στον άλλον και άρχισαν να κάνουν και πάλι όνειρα για όσο διάστημα ο Θεός θα τους επέτρεπε να ζήσουν. Εδώ άρχισαν και πάλι να αισιοδοξούν, να χαμογελούν και ν' αφήνουν πίσω τους τις πικρές εμπειρίες της ζωής και ότι τους σημάδεψε και τους πόνεσε. Κάποια γεγονότα της ζωής τους μπορεί να αφορούσαν σ...

Πασχαλίτσα - Πασχαλίτσα όμορφη χαριτωμένη δε μου λες τι σου συμβαίνει και σε βλέπω λυπημένη; -Έχω κάνει πολλά λάθη στη μικρή μου τη ζωή μα το έχω μετανιώσει γι' αυτό κάνω νέα αρχή. Έτσι τώρα έχω μάθει να μαθαίνω απ' τα λάθη το σπουδαίο είναι ένα δεν θα κρίνω πια κανένα.

Στην Οικουμένη μακριά οι μαθητές σκορπίσαν για να κηρύξουν το Χριστό, που τόσο αγαπήσαν. Ο Ιησούς συνέπραττε και ήτανε κοντά τους, στη λύπη ήταν αρωγός, σύντροφος στη χαρά τους.

Δεν ξέρω αν τελικά οι γιατροί λένε την αλήθεια ή αν πρέπει να τη λένε. Η εξέλιξη για μας ήταν πολύ διαφορετική απ' ότι μας είπαν. Ίσως ήταν θέμα οργανισμού. Πάλεψε με αξιοπρέπεια. Δεν είπε ούτε μια στιγμή "γιατί σε μένα!...". Έλπιζε μέχρι το τέλος πως θα τα καταφέρει. Μαζί του έζησα μοναδικές στιγμές. Είναι τρομερό να νιώθεις πως ώρα την ώρα χάνεται ο σύντροφός σου! Αλλά είναι και μεγαλειώδες συνάμα να βλέπεις τη ματαιότητα αυτού του κόσμου... Το ταξίδι αυτό που ανοίγονταν μπροστά του, ήξερα πως θα το έκανε χωρίς εμένα. Σαράντα δύο χρόνια μαζί. Δε χωρίσαμε ποτέ. Τώρα μας...

Έτος 1922. Το βράδυ που η Σμύρνη καίγεται, μια οικογένεια Ελλήνων, ψάχνει απεγνωσμένα να βρει βάρκα, να περάσει στ' απέναντι νησιά. Τ' άλογα του Τουρκικού Στρατού προλαβαίνουν τα μέλη της. Στην προσπάθεια που κάνει η μητέρα να σωθεί, χάνει μέσα στο πανδαιμόνιο, την κόρη της, Αγγελική, που είναι μόλις τριών χρονών. Η οικογένεια καταφέρνει να περάσει στην ελεύθερη πατρίδα, μένει όμως πίσω η Αγγελική, την οποία βρίσκει συμπτωματικά, κάποιος τούρκος φίλος του πατέρα της. Η Αγγελική μεγαλώνει μέσα στην τουρκική οικογένειά του, με πολλή αγάπη. Τα χρόνια κυλούν και το μυστικό β...

"Ένας σταυρός με λούλουδα στον τάφο σου επάνω σκεφτόμουνα την Παναγιά τον πόνο να γλυκάνω!..."

"Από μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούς Με σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς Άκου, άκου Ποιος μιλεί τα νερά και ποιος κλαίει - ακούς; Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει - ακούς; Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς; Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς." Οδυσσέας Ελύτης Απόσπασμα από το ποίημα "Το μονόγραμμα"