Δάλλας Γιάννης 1924-2020
Dállas Giánnis
Ο Γιάννης Δάλλας γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα. Ποιητής, νεοελληνιστής και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου). Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση "Ποιήματα 1948-1988" (Νεφέλη, 1990) και οι τρεις επόμενες είναι οι: "Αποθέτης" (1993), "Στοιχεία ταυτότητας" (1999) και "Γεννήτριες" (2004). Επίσης σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων ("H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη" και "Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας"), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη ("Σκλάβοι πολιορκημένοι" και "Tο φως που καίει") και των έργων του A. Κάλβου ("Ωδαί", "H Ιωνιάς", "Oι Ψαλμοί του Δαβίδ"). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της ποιητικής και το θέμα του κλασικισμού του Κάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Καβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: "Καβάφης και ιστορία" και "Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική"). Αρκετά δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας ("Εποπτείες A΄", 1954, "Υπερβατική Συντεχνία", 1958, "Πλάγιος λόγος", 1989, "Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης", 1997, "Ευρυγώνια", 2000, "Μανόλης Αναγνωστάκης - Ποίηση και ιδεολογία", 2000). Tο 2002 κυκλοφόρησε στις εκδόσεις "Άγρα" το βιβλίο του "Σκαπτή ύλη - Από τα σολωμικά μεταλλεία". Είναι επίσης συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών: "Αρχαίοι λυρικοί" ("Χορικολυρικοί", "Μελικοί", "Ελεγειακοί", "Ιαμβογράφοι"), τα "Επιγράμματα" του Καλλίμαχου και "Tα δημώδη των αρχαίων" και "Αττικά συμποτικά", 2001). Τιμήθηκε με τη διάκριση του πρώτου Κρατικού Βραβείου Κριτικής και Δοκιμίου (1987) και του Μεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999).
Άγγελος Σικελιανός 50 χρόνια από το θάνατό του
Συλλογικό έργο
Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών (2002)
Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Νάνος Βαλαωρίτης, "Ο Σικελιανός όπως τον γνωρίσαμε" - Βιβέτ Τσαρλαμπά - Κακλαμάνη, "Οι ομιλίες του Άγγελου Σικελιανού: Θεματολογία, προβληματική και απήχηση" - Γιάννης Ρηγόπουλος, "Από τον Θεό ρυθμιστή Απόλλωνα της Ολυμπίας στον non finito του Ροντέν" - Γιάννης Δάλλας, "Η ρητορική ως ποιητική στο έργο του Σικελιανού" - Αγορή Γκρέκου, "Τα πρώτα νεανικά ποιήματα του Άγγελου Σικελιανού: 1902-1905" - Αθηνά Βογιατζόγλου, "Γιατί βαθιά μου δόξασα" - Κώστας Φωτεινός, "Η "αντίσταση" ως ιδεολογία και ποιητική πράξη στο Σικελιανό" - Ερατοσθένης Γ....
Τα δημώδη των αρχαίων. Αττικά συμποτικά
Γαβριηλίδης (2001)
Τα δημώδη των αρχαίων. Αττικά συμποτικά
Γαβριηλίδης (2001)
Μια πόλη, ένας συγγραφέας
Συλλογικό έργο
Μίνωας (2001)
[...] Αστικές και ημιαστικές διαδρομές στην Ελλάδα - πλήν Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης - αποτυπώνονται στα πρωτότυπα κείμενα 33 σύγχρονων πεζογράφων και ποιητών που δημοσιεύτηκαν στην "Ελευθεροτυπία" σε συνέχειες ("Βιβλιοθήκη", 3.11.00 - 20.06.01). Πριν στεγαστούν στο ανά χείρας βιβλίο, δεκατρία από αυτά τα πεζά μεταφράστηκαν στα γερμανικά για το περιοδικό "Lettre International" (τ. 55, Δεκέμβριος 2001).
Στίχοι βάρβαροι και άλλα ποιήματα
Μαρτζώκης Στέφανος
Ωκεανίδα (2000)
Στην παρούσα επιλογή ποιημάτων τού, λησμονημένου σήμερα, ιταλοελληνικής καταγωγής ποιητή Στέφανου Μαρτζώκη (1855-1913) έγινε προσπάθεια να συνδυαστεί το υποκειμενικό και αισθητικό με το αντικειμενικό και γραμματολογικό κριτήριο. Ταλαντευόμενος ο Μαρτζώκης ανάμεσα στον εκπρόθεσμο ρομαντισμό και τον ιδιόμορφο κλασικισμό του, και όντας στο περιθώριο του κυρίαρχου λογοτεχνικού κλίματος, άργησε να κρυσταλλώσει το προσωπικό ποιητικό στίγμα του - στη γνωστότερη και καλύτερη ενότητα ποιημάτων του, τους Στίχους βάρβαρους. Αλλά με την ενότητα αυτή ο Μαρτζώκης ξεπέρασε τους ρομαντικο...
Για τον Σινόπουλο
Συλλογικό έργο
Αιγαίον (2000)
Η ποίηση και η κριτική, με τις διάφορες μορφές της (από την κριτικογραφία των εφημερίδων και των λογοτεχνικών περιοδικών μέχρι τις μελέτες που εποπτεύουν τη λογοτεχνία μιας πρόσφατης χρονικής περιόδου), διαγράφουν δύο τροχιές άλλοτε παράλληλες κι άλλοτε τεμνόμενες, γενικά όμως αλληλεπιδρούσες. Η φορά της επίδρασης μετατίθεται, κατά καιρούς, από τη μια στην άλλη πλευρά. Η ιστορία της λογοτεχνίας και της κριτικής, όπως εξάλλου η ιστορική θεώρηση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, οργανώνει το ερευνητικό και κατόπιν το γνωστικό πεδίο της με τη διαχρονική αφαίρεση των σημαινουσών...
Ποιήματα μεταφρασμένα από Επτανήσιους
Foscolo Ugo
Ωκεανίδα (2000)
Η επτανησιακή ανθολογία μεταφράσεων των ποιημάτων του Ugo Foscolo (1778-1827) συγκεντρώνει τις πλέον αξιόλογες προσπάθειες να μεταφερθούν στη νεοελληνική γλώσσα οι ποιητικές ενοράσεις του μεγάλου Ζακύνθιου ποιητή. Οι μεταφραστικές δοκιμές στην ελληνική γλώσσα πάνω στα ποιήματα του Foscolo είναι σποραδικές, μολονότι οι σημαντικότεροι Ιόνιοι ποιητές της εποχής του ασκούσαν την ποιητική τους τέχνη μεταφέροντας στην ιδιότυπη γλώσσα τους τα ποιήματά του. Ποιητής της ρομαντικής γενιάς, ο Ugo Foscolo δίκαια θεωρείται ισάξιος του Keats, του Holderlin και του Goethe. Επιπλέον, πίσ...
Διονύσιος Σολωμός: κανών νεοελληνικού πνευματικού βίου;
Συλλογικό έργο
Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (1999)
Τα σονέτα
Θεοτόκης Κωνσταντίνος 1872-1923
Ωκεανίδα (1999)
'Εβδομήντα πέντε ολόκληρα χρόνια μετά το θάνατό του (1923), για πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας, συγκροτημένος σε βιβλίο, τα εξήντα εννέα σονέτα του μεγάλου μας πεζογράφου, ξανακοιταγμένα και κατά το δυνατόν αποκατεστημένα στην αυθεντική τους μορφή, με βάση τα σωζόμενα χειρόγραφα. Στην έκδοση περιλαμβάνονται επίσης, Πρόλογος, εκτενής κατατοπιστική κριτική Εισαγωγή, καθώς και αναλυτικές για τα επιμέρους ποιήματα σημειώσεις, όπου, έκτος των άλλων, καταχωρούνται και οι προγενέστερες εκδοχές. Με την έκδοση αυτή η Ωκεανίδα πιστεύει ότι συμβάλλει στην οφειλόμενη αναγνώ...
Ωδαί
Κάλβος Ανδρέας 1792-1869
Ωκεανίδα (1999)
Πρόκειται για την πιστή (μέχρι "κεραίας") μετατύπωση των αρχικών εκδόσεων των δυο συλλογών του, "Η Λύρα" (1824) και "Λυρικά" (1826) -με συνέκδοση αντικριστά των γαλλικών τους μεταφράσεων-, και τη δημοσίευση επιπλέον του Αποσπάσματος του άτιτλου ποιήματος από τη χειρόγραφη παράδοσή του. Το Γλωσσάρι που ακολουθεί σχολιάζει πολλαπλά αυτά τα κείμενα: εξηγεί τις γλωσσικές τους ιδιοτυπίες και επανορθώνει τις γραμματικές παρατυπίες τους, ερμηνεύει τις αρχαίες λέξεις και διαλευκαίνει τα δυσνόητα χωρία, δίνει τα πραγματολογικά στοιχεία (για ονόματα και γεγονότα) και προπάντων επ...