Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο Χάσης", η έμμετρη ηθογραφική κωμωδία του Ζακυνθινού ποιητή Δημητρίου Γουζέλη (1774-1843), αποτελεί κατά γενική ομολογία ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα του επτανησιακού πνεύματος, σηματοδοτώντας συγχρόνως τις απαρχές του νεοελληνικού θεάτρου. Νεανικό έργο μιας ανήσυχης, πολυκύμαντης προσωπικότητας, τσουχτερή σάτιρα γραμμένη στη ζωντανή ντοπιολαλιά της εποχής, με άφθονα ιταλοβενετσιάνικα στοιχεία και επιρροές από τις ζακυνθινές "ομιλίες", άσκησε σημαντική επίδραση στο ύφος και τη γλώσσα αρκετών Ιόνιων δημιουργών. Στην παρούσα κριτική έκδοση, ο επιμελητής, αξιοποιώ...

Πράγματι ο Άγρας, με την πρόθεση να συμβουλέψει, κατ' ουσίαν εξομολογείται. Εξομολογείται, με τη γνώριμη ψυχονοοτροπία του μέσα από το "πνεύμα παρακμής" της εποχής του, όπως εύστοχα τον σκιαγράφησε ο αρμοδιότερος μελετητής του. Και εξομολογούμενος αυτοχαρακτηρίζεται: πότε αυτοψυχαναλύεται και πότε παρακάμπτει τα λεγόμενα του "συνομιλητή" του και προβάλλει τις απόψεις του. Τι συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση; Ο Ευάγγελος Ιωάννου (γεν. 1899), καθιερωμένος στη "Διάπλασι των Παίδων" ήδη από το 1911 ως Τέλλος Άγρας και απ' το 1916 (6 Αυγούστου) ως "συνεργάτης" πλέον, αλληλογ...

Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, στο πλαίσιο της πολιτιστικής τους δράσης, εμπλουτίζουν τις λογοτεχνικές τους εκδόσεις με μία ανθολογία ποιημάτων του ποιητή Ηλία Γκρή με τίτλο "Ο Ταχυδρόμος φέρνει γράμματα ποιήματα". Η ανθολογία περιλαμβάνει ποιητικά θέματα 160 ποιητών με ευθεία αναφορά ή αναγωγή στον Ταχυδρόµο, μορφή που εμπνέει διαχρονικά τους δημιουργούς. Η εν λόγω ανθολογία, ξεκινώντας από τον Διονύσιο Σολωμό, περιλαμβάνει ποιητές απ’ όλες τις περιόδους (Κ. Παλαμάς, Κ. Καβάφης, Κ. Καρυωτάκης, Γ. Σεφέρης, Ο. Ελύτης, Γ. Ρίτσος, Ν. Βρεττάκος, Α. Εμπειρίκος, Α. Αλεξάνδρου, Μ. Αν...

"Ο παπα Ιορδάνης Πασίχαρος και η ενορία του" είναι η τελευταία πεζογραφική δουλειά που πρόλαβε να σχεδιάσει και άρχισε να γράφει ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης. Μια αρχή που τη συνέχισή της την ανέκοψε, επάνω στην ακμή της ηλικίας και της δημιουργικής του ζωτικότητας, ο θάνατος. Μαρτυρείται πως το δούλευε ακούραστα, όχι με το άγχος μιας φιλόδοξης προσήλωσης, αλλά αβίαστα και φυσικά σαν αντιστάθμισμα του πνεύματος στη σκληρή δοκιμασία της αρρώστιας του (1922 - 23). [...] Τύχη αγαθή και η επίμονη αναζήτηση ενός φανατικού για γράμματα εκδότη, κέρβερου πραγματικού των θεοτοκικών κειμ...

"Ένα πρωτότυπο επιστημονικό συμπόσιο αρχίζει· η παραγωγή του βιβλίου, το βιβλίο, δεν απασχολεί συχνά την κοινωνία, ούτε και τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτήν. Πόσοι και ποιοι συμμετέχουν; Όλος ο κόσμος - θα εξηγήσω· ένα δείγμα έχετε στο "πρόγραμμα εκδηλώσεων". Είπα "όλος ο κόσμος", γιατί προσωπικά δε γνωρίζω άλλον τομέα της παραγωγής που να απαιτεί την εργασία τόσων πολλών ειδικοτήτων. Από τη βαθιά σκέψη έως τη χειρωναξία· από την τεχνική έως την τέχνη· με χαρακτηριστικά καθετοποιημένης παραγωγής με τη μεσολάβηση του εμπόρου, μικρού και μεγάλου, και με εμπλοκή της δια...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Βιβλιογραφικές συντομογραφίες - Paola Maria Minucci: "Παρουσίαση" Μέρος Πρώτο: Ο Ελύτης και η ποιητική του - Δημήτρης Ν Μαρωνίτης, "Συμβολή στην ποιητική του Οδυσσέα Ελύτη. Ανάγλυφα και ολόγλυφα ποιήματα" - Ξενοφών Α. Κοκόλης, "Ο κόσμος του καθρέφτη στο έργο του Ελύτη (σχόλια)" - Γιώργης Γιατρομανωλάκης, "Οδυσσέας Ελύτης. Η ποιητική της οικολογίας" - Μιχαήλ Λειβαδιώτης, "Ο μυστικός Ελύτης" - Μαρία Χατζηγιακουμή, "Ο κόσμος ο "δεύτερος" στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη" - Alvaro Garcia Marin, "Οδυσσέας Ελύτης. Μια ελληνική καββάλα" - Massi...

Ο Γιώργος Κοτζιούλας γεννήθηκε το 1909 στην Πλατανούσα της Ηπείρου και πέθανε το 1956 στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη του νεοελληνικού λόγου: ποίηση, πεζογραφία, κριτική, δοκίμιο, θέατρο, χρονογράφημα. Έγραψε ακόμη ιστορικές αναμνήσεις, λαογραφικά και γλωσσοφιλολογικά σημειώματα και ημερολογιακές σελίδες. Ήταν δεινός φιλόλογος και έκανε μεταφράσεις ποιητικών και πεζών κειμένων από την αρχαία ελληνική και λατινική γραμματεία και από τη νεότερη παγκόσμια λογοτεχνία. Στο αφιέρωμα αυτό εκλεκτοί πανεπιστημιακοί και ειδικοί ερευνητές, με τις επιστημονικές ανακοινώσε...

[...] Αστικές και ημιαστικές διαδρομές στην Ελλάδα - πλήν Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης - αποτυπώνονται στα πρωτότυπα κείμενα 33 σύγχρονων πεζογράφων και ποιητών που δημοσιεύτηκαν στην "Ελευθεροτυπία" σε συνέχειες ("Βιβλιοθήκη", 3.11.00 - 20.06.01). Πριν στεγαστούν στο ανά χείρας βιβλίο, δεκατρία από αυτά τα πεζά μεταφράστηκαν στα γερμανικά για το περιοδικό "Lettre International" (τ. 55, Δεκέμβριος 2001).

Η παρέλευση δεκαπενταετίας από την πτώση του τείχους του Βερολίνου παρέχει ίσως την ασφάλεια κάποιας απόστασης για μια πρώτη αποτίμηση, όπως έδειξε η πληθώρα των δημοσιευμάτων στον ελληνικό και ξένο Τύπο και οι σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, που το 2004 ήσαν πολυπληθείς και μάλιστα επεκτάθησαν αρκετά πέραν της 9ης του Νοεμβρίου εκείνου του έτους. Μέσα σε αυτό το κλίμα εγγράφηκε και το παρόν αφιέρωμα των "Αναγνώσεων", δηλαδή του ένθετου βιβλίου της "Αυγής", το οποίο διήρκεσε ενάμισι μήνα (31/10/2004 έως 12/12/2004). Όμως, αυτό το αφιέρωμα δεν προέκυψε ως μια "έξυπνη" ιδέα...

O 7ος αιώνας π.X. είναι ο αιώνας που ο λυρισμός παίρνει από τα άλλα είδη την πρωτοβουλία να εκπροσωπήσει εξ υπαρχής αυτός την ποίηση, χιλιετηρίδες χιλιετηρίδων ύστερα από την προκοινοτική κραυγή του δέους του πρωτόγονου, προς την οποία με άλλα δεδομένα μοιάζει να ανταποκρίνεται η ρήση του πολιτισμένου ατόμου του καιρού μας πως κι η ποίηση δεν είναι κατά βάση παρά η ανάπτυξη ενός επιφωνήματος. Ο λυρισμός, ως γλώσσα του αισθήματος, γίνεται στους ΜΕΛΙΚΟΥΣ, πρώτη φορά, η δεσπόζουσα της ποίησης και μέσα από την ποίηση η δεσπόζουσα της πρόσληψης του κόσμου. Ένας λυρισμός που πέφ...

O 7ος αιώνας π.X. είναι ο αιώνας που ο λυρισμός παίρνει από τα άλλα είδη την πρωτοβουλία να εκπροσωπήσει εξ υπαρχής αυτός την ποίηση, χιλιετηρίδες χιλιετηρίδων ύστερα από την προκοινοτική κραυγή του δέους του πρωτόγονου, προς την οποία με άλλα δεδομένα μοιάζει να ανταποκρίνεται η ρήση του πολιτισμένου ατόμου του καιρού μας πως κι η ποίηση δεν είναι κατά βάση παρά η ανάπτυξη ενός επιφωνήματος. Ο λυρισμός, ως γλώσσα του αισθήματος, γίνεται στους ΜΕΛΙΚΟΥΣ, πρώτη φορά, η δεσπόζουσα της ποίησης και μέσα από την ποίηση η δεσπόζουσα της πρόσληψης του κόσμου. Ένας λυρισμός που πέφ...

Η παρούσα έκδοση είναι μια σπουδή του έργου του Μανόλη Αναγνωστάκη με την επισκόπηση τριών πυρήνων μελετών, που αναφέρονται στις συνθήκες και στο κλίμα του ιδεολογικού και λογοτεχνικού του περιβάλλοντος, στην ανάπτυξη των συλλογών του αναλυτικά και στα τελευταία του ποιητικότροπα πεζά, που είναι αποστάγματα ζωής και ιστορίας. Πρόθεση του συγγραφέα υπήρξε να δοθεί από πολλές πλευρές το στίγμα της ποιητικής του Αναγνωστάκη. Και δύο λόγια για το νόημα του τίτλου: "Ποίηση και ιδεολογία" είναι, ως σχέση των δύο όρων, η συνισταμένη και η ορίζουσα του στόχου όλου του βιβλίου. Στη...

[...] Η ηθογραφία των "Κορφιάτικων ιστοριών" του Θεοτόκη λειτουργεί λοιπόν και ως προκατάθεση. Χωρίς βέβαια να χάνεται η αυτοτέλεια του είδους, που είναι και η πρωταρχική ταυτότητά τους. Σε μια εποχή που η μετάβαση από την αγροτική στην αστική ζωή και κοινωνία γίνεται και στη λογοτεχνία μας με αστάθεια ή προπέτεια, αρκετά συνειδητά ο Θεοτόκης πριν περάσει, από την πρώτη προς τη δεύτερη δεκαετία του αιώνα, στην απόδοση της ταξικής τοιχογραφίας του νησιωτικού του χωροχρόνου με τη σμίλη -ή το νυστέρι- του κοινωνικού ρεαλισμού του, με την ίδια επιμονή προηγουμένως είχε εγκαινιά...