Θεοφυλακτόπουλος Μάκης
Theofylaktópoulos Mákis
Χρονολόγιο 1939: Γεννιέται στην Αθήνα ο Μάκης (Αριστόδημος) Θεοφυλακτόπουλος. Μεγαλώνει στο Μεταξουργείο τις δεκαετίες του '40 και του '50. 1958: Παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου στο φροντιστήριο του Πάνου Σαραφιανού. 1959: Ακολουθεί ως ακροατής το προκαταρκτικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Το πρόγραμμα είναι σκληρό: το πρωί στο προκαταρκτικό, το μεσημέρι στο φροντιστήριο, το βράδυ "γυμνό νυκτός" στη Σχολή. 1961: Εισάγεται στην Α.Σ.Κ.Τ. Παρακολουθεί το εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη. Μετά από ένα επεισόδιο έντασης, παρακολουθεί για μικρό χρονικό διάστημα το εργαστήριο του Γιώργου Μαυροΐδη, αλλά επιστρέφει στον Μόραλη. Με άλλους σπουδαστές και φίλους κάνουν επισκέψεις σε ατελιέ ζωγράφων, έχουν ιδέες αριστερές, συζητούν να πάνε στη Γαλλία με τα πόδια. 1964: Παίρνει μέρος στην Γ' Πανελλαδική Έκθεση Νέων Ζωγράφων και λαμβάνει το πρώτο βραβείο. Αυτή την εποχή το κλίμα στη Σχολή είναι ταραγμένο και ανήσυχο. 1966: Κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη γκαλερί Άστορ που δίνει χώρο στη ριζοσπαστική τέχνη και τους νέους καλλιτέχνες. Ο Γιάννης Σαββίδης γράφει επαινετική κριτική στο περιοδικό Ταχυδρόμος για τα σπουδαστικά του έργα με θέμα τους μοτοσυκλετιστές? στην κριτική του, με τίτλο "Κράτος και βία στα έργα του Μάκη Θεοφυλακτόπουλου", τα συνδέει -στο κλίμα της εποχής- με την αντίσταση στην εξουσία. 1967: Αποφοίτηση από την Α.Σ.Κ.Τ. όπου συνολικά έχει παραμείνει -μαζί με τα χρόνια του προκαταρκτικού- μια οκταετία. 1968: Γνωρίζεται με την Ελβετίδα γκαλερίστα Lambert-Monet και φεύγει με πρόσκλησή της για την Ελβετία. Μένει σε ένα μοναχικό ξενοδοχείο, μέσα στα βουνά, με το συμβολικό όνομα "L' Atelier". Δουλεύει τέσσερις μήνες πυρετωδώς στο Gstaad. Στη συνέχεια διακόπτει τη συνεργασία του με την Lambert-Monet, αλλά παραμένει στη χώρα. 1969-1970: Ταξιδεύει στη Γαλλία, την Ιταλία, επιστρέφει στη Λωζάνη και κατόπιν αποφασίζει να φύγει για το Παρίσι. Ζει δύο χρόνια ενθουσιασμού και δημιουργικού έρωτα στην πόλη. 1970: Στη Νέα Γκαλερί, στην Αθήνα, εκθέτει τα έργα που έχουν δουλευτεί στα ελάχιστα τετραγωνικά της σοφίτας όπου διέμενε στο Παρίσι. 1971: Φεύγει με υποτροφία του Ιδρύματος Ford για τις ΗΠΑ. Μένει τρία χρόνια στη Νέα Υόρκη. Είναι δημιουργικά η "μακρότερη νεκρή περίοδος" στη ζωή του, αλλά η εκπαίδευση που λαμβάνει από την πόλη είναι πολύτιμη. Επισκέπτεται καθημερινά το ΜoMA (Museum of Modern Art), άλλα μουσεία, καθώς και γκαλερί. "Πολλά πράγματα να δεις εκεί και πολλά φαίνονται τελείως άλλα από αυτά που ξέρουμε", θα πει. 1974: Διαμένει πάλι στη Γαλλία για κάποιους μήνες, αλλά από την επόμενη χρονιά επιστρέφει οριστικά στην Αθήνα. 1975: Με την επιστροφή του στην Ελλάδα αρχίζει μια πολύ παραγωγική περίοδος με εντατική δουλειά και διαδοχικές εκθέσεις, ατομικές και ομαδικές. Στον κύκλο των φίλων και συνοδοιπόρων του στην τέχνη ανήκουν οι Χρόνης Μπότσογλου, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Βαγγέλης Δημητρέας, Αλέξης Ακριθάκης Παύλος, κ.ά. Με τους περισσότερους συνεκθέτει το 1982 στην έκθεση Europalia, όπου θα παρουσιαστεί, σε σημαντική στιγμή, ένα πρώτο πανόραμα της σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα. Δημιουργεί αδιάλειπτα, ζει στα όρια, ακολουθεί την αγάπη του για τις μηχανές ταχύτητας, τα γρήγορα αυτοκίνητα, τον τζόγο, τις γυναίκες. Τα χρόνια στο εξωτερικό, το πάθος με το οποίο ζει και εργάζεται και το ίδιο το έργο του φτιάχνουν γύρω από το όνομά του μια ιδιότυπη boh?me φήμη. 1988: Εκλέγεται καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης. Διατηρεί το εργαστήριό του εκεί για 17 χρόνια. 2005: Όταν ολοκληρώνεται η περίοδος της διδασκαλίας του στη Σχολή, επιστρέφει στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα. Ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος έχει κάνει τέσσερις γάμους και έχει τρία παιδιά.
Μάκης Θεοφυλακτόπουλος: Τύχες της ύλης
Συλλογικό έργο
Μουσείο Μπενάκη (2010)
Το Μουσείο Μπενάκη σε συνεργασία με το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα διοργανώνει τη μεγάλη αναδρομική έκθεση "Θεοφυλακτόπουλος. Τύχες της ύλης. Ζωγραφική 1960-2010". Η έκθεση καλύπτει ολόκληρο το φάσμα της δουλειάς του ζωγράφου, με έμφαση στους πιο σημαντικούς θεματικούς και χρονολογικούς κύκλους του έργου του. Ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς του 1970, μαθήτευσε δίπλα στον Γιάννη Μόραλη και συνδέθηκε από νωρίς με το ρεύμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Στη διάρκεια της πενηντάχρονης καλλιτεχνικής του πορείας ανέπτυξε ένα...
Στη δυναμική της εικόνας
Ηλιοπούλου - Ρογκάν Ντόρα
Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη (2009)
Διττό είναι το σκεπτικό της παρούσας έκθεσης. Πρόκειται κατ' αρχήν -στα πλαίσια του "αιώνα της εικόνας"- για μια προσπάθεια αποκατάστασης της αποδυναμωμένης από την πληθώρα των τεχνολογικών επιτευγμάτων, αισθητικής υπόστασης της εικόνας. Αποκατάσταση που επιχειρείται με έναυσμα και γνώμονα την πολλαπλά εξακριβωμένη "δυναμική" της έκφρασης των δεκατεσσάρων ση μαντικών συγχρόνων Ελλήνων δημιουργών που συμμετέχουν. Πρόκειται για τους: Αλέξη Ακριθάκη, Περικλή Γουλάκο, Μαριλένα Ζαμπούρα, Θεόδουλο [Γρηγορίου], Μάκη Θεοφυλακτόπουλο, Βασίλη Θεοχαράκη, Τίνα Καραγεώργη, Μάγδα Λεβεντά...
Μάκης Θεοφυλακτόπουλος
Cube Art Editions [ Κύβος Εκδόσεις Τέχνης ] (2007)
Dasein. Το άγραφο λευκό χαρτί συνδέει ζωγραφική και γράψιμο. Αυτό έχουν απέναντί τους. Εκεί γίνεται η κατάθεση από τον καλλιτέχνη μιας μορφής, που ανασύρει από τα βαθιά σκοτάδια του είναι του, και, μ' όλο που είναι δικό του πλάσιμο κάθε στιγμή, ωστόσο την παλεύει, την ανασυνθέτει μέχρι να αναγνωρίσει σε αυτήν κάτι που θα ευχόταν να είναι ή που να τον πείθει ότι είναι Αυτή η διαδικασία, να φτιάξεις κάτι που είναι, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την περιγραφή, με το να περιγράφεις κάτι. Έχω στο νου μου ένα παλιό πορτρέτο της φίλης του Ε.Α. όπου δεν αναγνωρίζεται φυσικά κανένα...
Ημέρες τέχνης 2003
Παπασωτηρίου (2002)
Τα βιβλιοπωλεία "Παπασωτηρίου" παρουσιάζουν με ιδιαίτερη χαρά και ευθύνη το ημερολόγιο "Ημέρες Τέχνης 2003", μέσα στις σελίδες του οποίου μπορείτε να θαυμάσετε τις δημιουργίες μερικών από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους, χαράκτες, γλύπτες και φωτογράφους. Το ημερολόγιο του 2003 είναι αφιερωμένο στη μνήμη του εξαίρετου ζωγράφου Θωμά Παπαδοπεράκη (Κρήτη 13.12.1943 - Νίκαια Γαλλίας 12.9.2002). Ο Νίκος Αλεξίου, το 1989 έγραψε γι' αυτόν: "Ο καλλιτέχνης Παπαδοπεράκης, βγαίνει από την Κρήτη. Αιωρείται ψυχικά, με ιδιαιτερότητα που βγαίνει από τη φύτρα του. Παλεύει σαν...
Εκλογές από τον Ησίοδο
Ησίοδος
Το Ροδακιό (1995)
[...] Τον Ησίοδο χρειάστηκε να τον ανακαλύψω, σάμπως να ήταν εξαρχής δυσεύρετος, σχεδόν κρυμμένος· αυτή την αίσθηση ελπίζω πως κρατούν οι μεταφράσεις· επιλογές λίγο - πολύ αυθαίρετες, εκτός κι αν ήταν από κάπου εντεταλμένες ή και δοσμένες. Γιατί μεταφράζοντας εδώ και κάποια χρόνια την Οδύσσεια, γύρευα μιαν άλλη, δεύτερη φωνή, διαφορετική σχεδόν σε όλα της, για να μπορέσω να συνεχίσω. Μου χρειάστηκε αυτή η παράξενη συναδέλφωση των δύο ποιητών, που η ελληνική αρχαιότητα την θεώρησε φυσική και την επικύρωσε νωρίς, δίχως αναστολές. Θα φέρω ένα οικειότερο και πιο κοντινό μας πα...