Χρυσοστομίδης Ανταίος 1952-2015
Chrysostomídis Antaíos
Ο συγγραφέας, μεταφραστής και δημοσιογράφος Ανταίος Χρυσοστομίδης (1952-2015), γιος του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς Σοφιανού Χρυσοστομίδη και της Ειρήνης, γεννήθηκε το 1952 στο Κάιρο. Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης και εργάστηκε μέχρι το 1982 ως αρχιτέκτονας. Στην Ιταλία οργανώθηκε πολιτικά στο ΚΚΕ Εσωτερικού. Υπήρξε ηγετικό στέλεχος της νεολαίας του κόμματος, "Ρήγας Φεραίος", και η δημοσιογραφική του διαδρομή ξεκίνησε από το περιοδικό της "Θούριος". Στη συνέχεια εργάστηκε σε περιοδικά μαζικής κυκλοφορίας και συνεργάστηκε με την εφημερίδα "Αυγή", όπου υπέγραφε τη λογοτεχνική σελίδα "Περιδιαβάζοντας". Το 1998 ανέλαβε τη διεύθυνση της σειράς ξένης λογοτεχνίας των εκδόσεων Καστανιώτη, όπου επιμελήθηκε την έκδοση έργων συγγραφέων απ' όλο τον κόσμο, αναδεικνύοντάς την σε πρότυπο για τα ελληνικά εκδοτικά δεδομένα. Μετέφρασε στα ελληνικά έργα του Ίταλο Καλβίνο, του Αντόνιο Ταμπούκι (όλα τα έργα του που κυκλοφορούν στα ελληνικά), του Κούρτσιο Μαλαπάρτε, του Αλμπέρτο Μοράβια, του Ντάριο Φο, του Λεονάρντο Σάσα, του Ντίνο Μπουτζάτι και άλλων σπουδαίων Ιταλών συγγραφέων. Το 1999 δημοσίευσε μαζί με τον Αντόνιο Ταμπούκι το βιβλίο "Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες" (Εκδόσεις Άγρα). Επίσης εξέδωσε τα βιβλία "Λεωνίδας Κύρκος, η δυναμική της ανανέωσης" (2011), "Οι κεραίες της εποχής μου", τόμος Α' και Β' (2012 και 2013, αντίστοιχα), και τα τρία στις εκδόσεις Καστανιώτη. Από το 2006 έως το 2013 ήταν υπεύθυνος μαζί με τη Μικέλα Χαρτουλάρη της σειράς ντοκιμαντέρ "Οι κεραίες της εποχής μας", στην ΕΡΤ, η οποία παρουσίασε στο ελληνικό κοινό σημαντικούς εν ζωή ξένους συγγραφείς στο περιβάλλον ζωής και δημιουργίας τους. Ως μεταφραστής δίδαξε μετάφραση σε μεταπτυχιακά τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας (ΕΚΕΜΕΛ). Το 2003 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ξένης Λογοτεχνικής Μετάφρασης για το μυθιστόρημα του Αντόνιο Ταμπούκι, "Είναι αργά, όλο και πιο αργά". Το 2004 το Ιταλικό Κράτος του απένειμε τον τίτλο του Ιππότη Εργασίας, τιμώντας τον για την προσφορά του στην εξάπλωση του ιταλικού πολιτισμού. Στις ευρωεκλογές του 2014 ήταν υποψήφιος με το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ). Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στην Αθήνα στις 14 Αυγούστου 2015, μετά από επιπλοκές στην υγεία του. Η πολιτική κηδεία του, σύμφωνα με την τελευταία επιθυμία του, έγινε στο Α' Νεκροταφείο.
Το δέρμα
Malaparte Curzio 1898-1957
Θεμέλιο (1990)
Όταν "Το δέρμα" πρωτοκυκλοφόρησε πριν σαράντα τόσα χρόνια στην Ιταλία, ο σάλος που προκλήθηκε, έκανε καιρό να καταλαγιάσει. Πέρα από τις πολύ σημαντικές υφολογικές του αρετές, το βιβλίο του Μαλαπάρτε έμελλε να εντυπωσιάσει για την προκλητικότητα των ιδεών του, την αμεσότητα της γραφής του και τη βαθιά συγκίνηση των συναισθημάτων του. Σήμερα "Το δέρμα" εξακολουθεί να θεωρείται ένα κλασικό βιβλίο της ιταλικής λογοτεχνίας, το καλύτερο έργο ενός συγγραφέα που υπήρξε φασίστας αλλά και λενινιστής, αριστοκράτης αλλά και ευαίσθητος στα κοινωνικά προβλήματα, χριστιανός αλλά και βαθύ...
Η έρημος των Ταρτάρων
Buzzati Dino 1906-1972
Αστάρτη (1991)
"Η έρημος των Ταρτάρων" είναι ένα έργο που έχει διαβαστεί κι αγαπηθεί πολύ σ' όλη την Ευρώπη. Μόνο στην Ιταλία, από το 1975 έχει συμπληρώσει δέκα επτά εκδόσεις. Τα θέματα της ζωής και του θανάτου, της αναμονής και της ουτοπίας, της καθημερινότητας και του ονείρου, της νιότης και των γερατειών διαπερνούν το έργο μ' ένα ύφος που ισορροπεί διαρκώς ανάμεσα στην περιγραφή των καθημερινών πραγμάτων της ζωής και την αλληγορική τους έκφραση. Ο βασικός του ήρωας, ο Τζιοβάνι Ντρόγκο, είναι ο αιώνιος άνθρωπος, είναι ο καθένας από μας και η "περιπέτειά" του, η αιώνια ανθρώπινη πε...
Λιμναία Οδύσσεια
Συλλογικό έργο
Άγρα (1991)
"Αγαπώ τις Πυραμίδες της Αιγύπτου, αγαπώ τον Caravaggio, αγαπώ τον Van Gogh, αγαπώ τον Παρθενώνα, αγαπώ τον Rembrandt, αγαπώ τον Kandinsky, αγαπώ τον Klimt, αγαπώ τον Goya, αγαπώ τη βιαιότητα της Νίκης της Σαμοθράκης, αγαπώ τις μεσαιωνικές εκκλησίες, αγαπώ το πρόσωπο της Οφηλίας, έτσι όπως την περιέγραψε ο Shakespeare, και τιμώ τους νεκρούς έχοντας στο νου μου, όσον αφορά τον εαυτό μου, πως είμαι ένας σύγχρονος καλλιτέχνης". [...] Ο παρών τόμος συγκεντρώνει τα κείμενα και τις συνεντεύξεις του Γιάννη Κουνέλλη από το 1966 ως το 1989, και συνοδεύεται από 40 σελίδες με φωτογ...
Το κάστρο των διασταυρωμένων πεπρωμένων
Calvino Italo 1923-1985
Άγρα (1994)
Μετά από ένα περιπετειώδες πέρασμα σε ένα μυστηριώδες δάσος, κάποιοι άγνωστοι μεταξύ τους ταξιδιώτες βρίσκονται να δειπνούν όλοι μαζί σε ένα παλιό κάστρο. Έχοντας, για κάποιο άγνωστο λόγο, χάσει τη λαλιά τους, οι ταξιδιώτες αρχίζουν να διηγούνται ο καθένας την ιστορία του χρησιμοποιώντας μια τράπουλα ταρό, και αυτές οι ιστορίες τους διασταυρώνονται οριζοντίως και καθέτως σε ένα περίεργο όσο και πρωτότυπο παζλ. Ένα από τα πιο γνωστά σε όλο τον κόσμο έργα του Ίταλο Καλβίνο και ίσως το πιο πρωτότυπο από όλα, το "Κάστρο των διασταυρωμένων πεπρωμένων" πρωτοκυκλοφόρησε στην Ιτ...
Κάτω απ' τον ιαγουάρο ήλιο
Calvino Italo 1923-1985
Άγρα (1994)
Λίγο πριν από τον πρόωρο θάνατό του, το 1985, ο Ίταλο Καλβίνο ετοίμαζε ένα βιβλίο με αφηγήματα που θα αφορούσαν τις πέντε αισθήσεις. Πρόφτασε και έγραψε μόνο για τις τρεις, την όσφρηση, τη γεύση και την ακοή, κείμενα που συγκεντρώνονται σ' αυτόν τον τόμο. Στο πρώτο κείμενο, με τον τίτλο "Το όνομα, η μύτη", ο αφηγητής πολλαπλασιάζεται σε διαφορετικά πρόσωπα: στον Παριζιάνο αριστοκράτη που προσπαθεί να βρει μια άγνωστη γυναίκα έχοντας ως μοναδικό όπλο του το άρωμά της, στο αρσενικό μιας πρωτόγονης αγέλης που ελκύεται από την ξεχωριστή μυρωδιά του θηλυκού και στον νεαρό ντραμ...
Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ και άλλες ιστορίες
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (1997)
Αυτό το γοητευτικό και αξέχαστο, στον αναγνώστη, βιβλίο είναι η φανταστική και ταυτόχρονα ρεαλιστική αφήγηση ενός ταξιδιού στις Αζόρες, σε αναζήτηση δύο ειδών που σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν: της φάλαινας αλλά και των διωκτών της, των παλιών, κλασικών φαλαινοθηρών. Οι θάλασσες και τα νησιά του Ταμπούκι, όχι μόνο φέρνουν στο νου τις θάλασσες και τα νησιά του Κόνραντ και του Μέλβιλ, αλλά εύκολα ενδίδουν σε μια μεταφυσική ερμηνεία: τα τοπία του αναθυμούνται και ανανεώνουν παλιούς θρύλους, οι φαλαινοθηρικές εξορμήσεις αποκτούν ως μόνιμο σκηνικό τους το μαγνητισμό και τη μυστ...
Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα
Tabucchi Antonio 1943-2012
Ψυχογιός (1997)
Σε ποιον και κάτω από ποιες συνθήκες διηγείται ο Περέιρα όσα έζησε εκείνον τον κρίσιμο και καυτό Αύγουστο του 1938; Απάντηση σ' αυτό το ερώτημα δε δίνεται στις σελίδες αυτού του θαυμάσιου μυθιστορήματος. Ο αναγνώστης καλείται να δώσει τη δική του. Ο Περέιρα είναι ένας θαυμάσιος αφηγητής που δίνει τη δική του προσωπική μαρτυρία γι' αυτή την κρίσιμη στιγμή της ευρωπαϊκής ιστορίας. Αυτός ο χοντρός, μεσόκοπος, δυστυχής και μόνος Περέιρα κατορθώνει, με τις περιγραφές του, όχι μόνο να μείνει αξέχαστος στη μνήμη του αναγνώστη αλλά και να αναπλάσει την προβληματική καθημερινότητα...
