Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο πέρασμα των αιώνων, η επικίνδυνη σαγήνη της Αντιγόνης επιμένει. Η Αντιγόνη 2 του Γιάγκου Ανδρεάδη προτείνει μία νέα εισαγωγή και μετάφραση του κειμένου αυτού που βρίσκεται στο προσκήνιο των παγκόσμιων ψυχαναλυτικών και πολιτικών συζητήσεων, μαζί με το αρχαίο κείμενο και ένα χρονικό των παραστάσεων του έργου στην Ελλάδα.

Με εργαλεία της θεατρολογίας και της ανθρωπολογίας του θεάτρου και σε συνεχή διάλογο με τον Φρόυντ, ο Γιάγκος Ανδρεάδης πραγματοποιεί μια διαδρομή όπου το χτες και το σήμερα συνυπάρχουν κάθε στιγμή, αφού το θέατρο ζωντανεύει χάρη στους ίσκιους που γίνονται ρόλοι για να φωτίσουν παρελθόν, παρόν και μέλλον. Από τον Αισχύλο στον Μπρεχτ. Μια διαδρομή που ξεκίνησε από τον αρχαίο Θέσπη, τον πρώτο ηθοποιό, και συνεχίζεται ακόμη, χωρίς κανείς να μας εγγυάται το πώς και το για πόσο. Το βιβλίο στα δύο του μέρη παρακολουθεί αυτή τη συναρπαστική διαδρομή μέσα από: - Τον Αισχύλο,...

Το "Εγχειρίδιο εγκληματολογίας" είναι ένα στοίχημα σύνθεσης της θεωρίας και της πράξης της γραφής. Αντλεί από τα σκοτεινά βάθη του εγκλήματος, του τρόμου και της παράνοιας, στη ζωή μας, στη γραφή του Μπαλζάκ, του Πόε, του Ντοστογιέφσκι και των μαιτρ του αστυνομικού για να ερευνήσει τα μονοπάτια της δημιουργίας και την ιδιαιτερότητα της γυναικείας παρουσίας και γραφής.

Το βιβλίο "Επιστροφή στα παιδιά της Αντιγόνης" θέτει και πάλι μια σειρά από ερωτήματα που αφορούν στο παρελθόν αλλά περισσότερο στο παρόν μας: Ποια είναι η θέση της αρχαίας κληρονομιάς στην παιδεία των Ελλήνων και της ανθρωπότητας; Υπάρχει δρόμος γυρισμού από την λησμονιά που σκεπάζει τους "άχρηστους" κλασικούς και την μονόπλευρη στροφή στο "χρήσιμο"; Τα πεδία που το απασχολούν είναι το θέατρο, η αρχαιογνωσία και ιδιαίτερα ο μύθος και η τελετουργία, καθώς και η νεότερη ελληνική πεζογραφία και ποίηση. Αναφέρεται σε ξένους και Έλληνες, από τον Έλιοτ και τον Φρόυντ μέχρι τον...

Μια περιπλάνηση στα κείμενα, στα μνημεία και στους πραγματικούς τόπους, των μεγάλων πολιτισμών της ανθρωπότητας. Οι καθηγητές Πέπη Ρηγοπούλου και ο Γιάγκος Ανδρεάδης εξετάζουν σφαιρικά τον κάθε πολιτισμό, από την Ελληνική Αρχαιότητα, το Βυζάντιο και τον Μεσαίωνα στον ευρωπαϊκό χώρο, από το Ισλάμ, την Ινδία, την Αναγέννηση και τους Νεώτερους χρόνους μέχρι την εποχή μας. Στόχος τους είναι να συλλάβουν την πορεία των διαφορετικών πολιτισμών έξω από τα παραπλανητικά δίπολα όπως ακμή-παρακμή, πολιτισμός-βαρβαρότητα. Για τον λόγο αυτό επιμένουν στο να φωτίσουν παρεξηγημέν...

Η Αντίσταση της Μνήμης είναι ένα πολιτικό δοκίμιο αφιερωμένο πρώτα από όλα στη λογοκριμένη και πλαστογραφημένη ιστορία της αντιδικτατορικής Αντίστασης, κινήματος, το οποίο, κατά τον συγγραφέα, συνέχιζε τους μαζικούς αγώνες της προδικτατορικής περιόδου και συνδύαζε την ανεξαρτησία από τις κομματικές ηγεσίες, τη μαχητικότητα και ταυτόχρονα το υψηλό αγωνιστικό και ανθρωπιστικό ήθος, που φάνηκε τόσο μέσα από τη δράση των οργανώσεων όσο και από τις παραδειγματικές απολογίες των μελών τους στα δικαστήρια. Η εικόνα αυτή της Αντίστασης γίνεται το μέτρο για να κριθούν, τόσο η θολή μ...

[...] Το έργο είναι τόσο δύσκολο όσο και προκλητικό. Από τον "Ομηρικό Ύμνο" στον Ερμή ξέρουμε ότι ο Ερμής, που έγινε στη συνέχεια θεός των κλεφτών και των εμπόρων, μαντατοφόρος των θεών, οδηγός των ψυχών στον Άδη και τρισμέγιστος μάγος, επέστρεψε τα βόδια στον αδελφό του. Όχι μόνον αυτό. Του χάρισε και ένα νέο όργανο που είχε εφεύρει, όταν ακόμα ήταν νεογέννητος στα σπάργανα: τη λύρα, της οποίας το ηχείο είναι φτιαγμένο από το καύκαλο μιας χελώνας, που το τρομερό παιδί την ξέσκισε με τα χεράκια του. Οι ευρέσεις των οργάνων, είτε πρόκειται για την λύρα είτε για τον αυλό, συν...

[...] Το έργο είναι τόσο δύσκολο όσο και προκλητικό. Από τον "Ομηρικό Ύμνο" στον Ερμή ξέρουμε ότι ο Ερμής, που έγινε στη συνέχεια θεός των κλεφτών και των εμπόρων, μαντατοφόρος των θεών, οδηγός των ψυχών στον Άδη και τρισμέγιστος μάγος, επέστρεψε τα βόδια στον αδελφό του. Όχι μόνον αυτό. Του χάρισε και ένα νέο όργανο που είχε εφεύρει, όταν ακόμα ήταν νεογέννητος στα σπάργανα: τη λύρα, της οποίας το ηχείο είναι φτιαγμένο από το καύκαλο μιας χελώνας, που το τρομερό παιδί την ξέσκισε με τα χεράκια του. Οι ευρέσεις των οργάνων, είτε πρόκειται για την λύρα είτε για τον αυλό, συν...

Λαθρέμποροι, φυλακισμένοι, τζογαδόροι, χαφιέδες, πατροκτόνοι, παιδιά συζυγοκτόνων, φονικές μάνες, ηττημένοι αντάρτες. Κι ακόμα: ένας Ιάπωνας συγγραφέας που αυτοκτονεί με τον στυλογράφο του, μια απελπισμένη Ρωσίδα που διασχίζει τα σύνορα της χώρας σ' ένα βαγόνι της Μαφίας γεμάτο όπλα. Τι συνδέει όλον αυτόν τον ετερόκλητο κόσμο των "Λαθρεμπόρων"; Απάντηση: η διαφθορά ως τρόπος ζωής. Η διαφθορά ως φυσική προέκταση του Κακού. Η διαφθορά ως κινητήρια δύναμη της Ιστορίας εφόσον, στην πραγματικότητα, οι ήρωες του Ανδρεάδη δεν είναι περιθωριακοί τύποι. Απλώς βιώνουν μια περιθωρι...

Ο "Μισάνθρωπος" του Μολιέρου, μία από τις διασημότερες κωμωδίες ηθών του 17ου αιώνα, είναι ένα έργο που βασίζεται περισσότερο στην εξέλιξη των χαρακτήρων παρά στην εξέλιξη της πλοκής. Ο Άλκηστος, αν και μέλος των σαλονιών, απορρίπτει με σθένος τις κοινωνικές συμβάσεις τους και γίνεται αντιπαθής σχεδόν σε όλους με τη "βάναυση" ειλικρίνειά του. Το παράδοξο; Ενώ μισεί την κολακεία και το κουτσομπολιό, είναι σφοδρά ερωτευμένος με τη νεαρή χήρα Σελιμένη που είναι απολύτως ενταγμένη στο κοινωνικό γίγνεσθαι, φλερτάροντας αδιάκοπα ώστε να παραμένει το επίκεντρο της προσοχής όλων....

Ο Τραγικός Καθρέφτης είναι μια έκφραση που χρησιμοποίησαν σε θεατρικά έργα τους οι κορυφαίοι ελισαβετιανοί δημιουργοί Σαίξπηρ και Μάρλοου, για να δηλώσουν ότι το θέατρο, στις κορυφαίες του στιγμές, δεν αντιγράφει παθητικά την ζωή, αλλά την ερμηνεύει και την αλλάζει. Αναφερόμενη στο αρχαίο ελληνικό δράμα, και ιδιαίτερα στην τραγωδία η ίδια έννοια θέτει μια σειρά από κεντρικά ερωτήματα: Πώς και πόσο μπορεί το θέατρο των Ελλήνων και κάθε σημαντικό θέατρο να ζήσουν και να εμπνεύσουν σε μια ώρα δεινής όχι μόνον οικονομικής, αλλά και πολιτισμικής γενικότερα κρίσης, που πλήττει μ...

Γιάγκου Ανδρεάδη, "ΟΜ" τα ποιήματα. ΟΜ: Χαιρετισμός προς τον θεό που αναχώρησε. Λέξη ινδική, γιατί στα ποιήματα που παρουσιάζονται με τον τίτλο αυτό, ο Γιάγκος Ανδρεάδης μιλά για το μακρινό, για να κρύψει την αγάπη του για το τυραννισμένο χώμα που θέλουν να μας κλέψουν κάτω από τα πόδια μας. Ποιήματα που γράφτηκαν πολύ παλιά, είτε εντελώς πρόσφατα, που δουλεύτηκαν και ξαναδουλεύτηκαν, δοκιμάστηκαν με αναγνώσεις σε απαιτητικούς νέους ανθρώπους και με τις φωνές αγαπημένων ηθοποιών. Η σχέση με τους ηθοποιούς είναι κεντρική, γιατί τα ποιήματα αυτά ως προς την φόρμα τους εί...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Ιωάννης Μεταξάς, "Διατρέχοντας το είδος" - Γιάγκος Ανδρεάδης, "Φιλαvθρωπία/απαvθρωπία" - Θεόδωρος Ζιάκας, "Ληστές και θύματα. Ήτοι λόγος περί φιλανθρωπίας" - Μάριος Μπέγζος, "Κράτος: η βυζαντινή "φιλανθρωπία"" - Ιωάννα Τσιβάκου, "Η οργάνωση της φιλανθρωπίας ή η φιλανθρωπία της οργάνωσης" - Αντώνης Παπαδημητρίου, "Φιλανθρωπίας γένη και είδη" - Γιάνης Βαρουφάκης, "Κατά της φιλαvθρωπίας" - Βάσω Κιντή, "Φιλανθρωπία και ανθρωπισμός" - Στέφανος Πεσμαζόγλου, "Εικόνα και η ρητορική του ανθρωπισμού" - Βασίλης Καραποστόλης, "Αρωγή χωρίς εγγυήσ...

Η Πολιτική Επικοινωνία έρχεται, κατά λογική σειρά, μετά την Πολιτική Ψυχολογία, ενώ, σε κάποια έκταση, αυτή η τελευταία δείχνει να την προκαθορίζει. Πρόκειται για τον κλάδο της Πολιτικής Επιστήμης, ο οποίος πραγματολογικά καταγράφει και κριτικά αναλύει, το κάθε φαινόμενο έκφρασης το οποίο σχετίζεται τόσο με την παραγωγή επιρροών και κατεξουσιάσεων στο πολιτικό πεδίο, όσο και με τους τρόπους με τους οποίους αυτές οι επιρροές και κατεξουσιάσεις επιδιώκονται.

Δέκα χρόνια μετά το Α' Διεθνές Συνέδριο που έγινε στη Σκιάθο το 1991, η Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών οργάνωσε με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία το Β' Διεθνές Συνέδριο για τον Παπαδιαμάντη στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών από 1-5 Νοεμβρίου 2001. Ένα χρόνο μετά το Συνέδριο παραδίδουμε στο επιστημονικό κοινό και στους αναγνώστες του Παπαδιαμάντη τον ογκώδη τόμο των "Πρακτικών", του οποίου η έκταση και η ποιότητα των εργασιών αποδεικνύουν για άλλη μια φορά την επιτυχία του Συνεδρίου. [...] Ο Παπαδιαμάντης διαρκώς ανέρχεται και ανατέλλει, και με τη νέα χιλιετία. Δεν...