Η αντίσταση της μνήμης

Η Αντίσταση της Μνήμης είναι ένα πολιτικό δοκίμιο αφιερωμένο πρώτα από όλα στη λογοκριμένη και πλαστογραφημένη ιστορία της αντιδικτατορικής Αντίστασης, κινήματος, το οποίο, κατά τον συγγραφέα, συνέχιζε τους μαζικούς αγώνες της προδικτατορικής περιόδου και συνδύαζε την ανεξαρτησία από τις κομματικές ηγεσίες, τη μαχητικότητα και ταυτόχρονα το υψηλό αγωνιστικό και ανθρωπιστικό ήθος, που φάνηκε τόσο μέσα από τη δράση των οργανώσεων όσο και από τις παραδειγματικές απολογίες των μελών τους στα δικαστήρια. Η εικόνα αυτή της Αντίστασης γίνεται το μέτρο για να κριθούν, τόσο η θολή μεταπολίτευση, όσο και η τρομοκρατία και η εκστρατεία τρομολαγνείας που, μετά τις συλλήψεις του καλοκαιριού του 2002, κυριάρχησαν σε μεγάλη μερίδα των Μέσων. Το βιβλίο περιέχει επίσης μια συμβολή του Θόδωρου Ανδρεάδη-Συγγελάκη για την ιταλική τρομοκρατία καθώς και άρθρα και δοκίμια αριστερών γυναικών και ανδρών, όπως ο Περικλής Κοροβέσης, η Πέπη Ρηγόπουλου, ο Βασίλης Μουλόπουλος και ο Δημήτρης Ψυχογυιός, που τόλμησαν να κρίνουν την τρομοκρατία όταν ακόμη ήταν ισχυρή και επίφοβη. Αφιερώνεται κατά πρώτο λόγο στους νέους εκείνους για τους οποίους οι λέξεις μνήμη και αντίσταση εξακολουθούν να έχουν σημασία.