Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πολύ συχνά οι χαρακτήρες των θεατρικών έργων του Τεννεσσή Ουίλλιαμς είναι προεκτάσεις ατόμων της ίδιας του της οικογένειας, και χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι τα πρόσωπα του Γυάλινου κόσμου. Η μητέρα Αμάντα, με τη δήθεν τελειομανία και τη φλυαρία της, ταιριάζει αρκετά με τη μητέρα του συγγραφέα, Εντουίνα. Η κόρη Λώρα, εκ γενετής χωλή, ενδοστρεφής και μόνιμα θλιμμένη, είναι αντίγραφο της αδελφής του Ουίλλιαμς, Ρόουζ, η οποία παρουσίασε από νωρίς σχιζοφρένεια και αργότερα υπεβλήθη σε μετωπιαία λοβοτομή. Ο γιος Τομ, υπάλληλος σε αποθήκη υποδημάτων, με κρυφή νυχτερινή ζωή...

Ο Τζο΄Ορτον παρουσιάστηκε ως συγγραφέας το 1964 με το έργο " Τα γούστα του κυρίου Σλόαν" ("Entairtaining Mr Sloane"), πολλοί κριτικοί θεώρησαν, ενώ άλλοι κριτικοί αντέδρασαν εντελώς αρνητικά, χαρακτηρίζοντάς το. Ο Όρτον χάρηκε όχι τόσο για τις καλές κριτικές όσο για την κατακραυγή, φτάνοντας στο σημείο να γράφει ο ίδιος γράμματα διαμαρτυρίας σ' εφημερίδες και περιοδικά με διάφορα ψευδώνυμα.

Ο Αυγούστος Στρίντμπεργκ κατά πάσα πιθανότητα, χρησιμοποιεί σαν καμβά για το έργο του τη ζωή του ζεύγου Φιλπς. Η αδελφή του Άννα είχε παντρευτεί τον καθηγητή Ούγκο Φιλπς, και ο Στρίντμπεργκ διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τους δύο έως το 1900, οπότε μαλώνει μαζί τους, μάλλον διότι ο Ούγκο Φιλπς υποστηρίζει μερικούς συγγραφείς που ο Στρίντπεργκ αντιπαθεί.Τον Οκτώβριο του 1900 οι Φιλπς γιορτάζουν την εικοστή πέμπτη επέτειο του γάμου τους (στοιχείο που κυριαρχεί στο Πρώτο Μέρος του Χορού του Θανάτου) και ο Στρίντμπεργκ αρνείται να παραστεί στην γιορτή. Στο έργο η Άλις είναι ηθ...

Ο Ντέηβιντ Χέαρ έγραψε την "Ανάσα ζωής" το 2001, που ανέβηκε πρώτη φορά στο Λονδίνο (Θέατρο Ρόγιαλ Χέυμαρκετ) σε σκηνοθεσία Χάουαρντ Ντέηβις, με τη Μάγκι Σμιθ στον ρόλο της Μαντλήν και την Τζούντι Ντεντς στον ρόλο της Φράνσες. Ο συγγραφέας κατέφυγε στον ποιητικό ρεαλισμό για να σκιαγραφήσει την πρώτη συνάντηση δύο γυναικών μεταιχμιακής ηλικίας, που είχαν ένα κοινό σημείο: τον Μάρτιν. Άντρας της Φράνσες αρχικά, την εγκαταλείπει για τη Μαντλήν. Όμως αργότερα θα εγκαταλείψει και τη Μαντλήν και θα φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου θα συζήσει με μια πολύ νεότερή του κοπέλα.

Η ιστορία μεταξύ ενός straight ζευγαριού και ενός gay, όπουν υπάρχουν υπόνοιες πως η γυναίκα του πρώτου ζευγαριού είχε μια εφήμερη ερωτική περιπέτεια με τον νεώτερο του δεύτερου ζευγαριού.

Μια ερωτική ιστορία μεταξύ μιας γυναίκας, ενός άντρα που γίνεται σύζυγός της και του φίλου του, με τον οποίο η γυναίκα συνάπτει ερωτική σχέση. Το πρωτότυπο του έργου είναι ότι ξεκινάει από το τέλος όταν οι τρεις έχουν πάρει πια διαφορετικούς δρόμους και πηγαίνει προς την αρχή όταν οι τρεις πρωτογνωρίζονται.

Στο σχολείο γυναικών βάζει ως πυρήνα του έργου του τον απλοϊκό μεσήλικο Αρνόλφο, που έχει πάρει από τεσσάρων χρόνων παιδούλα την Αγνή, και την ανατρέφει για να την κάνει γυναίκα του. Η κοπέλα μεγαλώνει υπό την επιτήρηση δύο άξεστων υπηρετών και αποκομμένη από τον κόσμο για να παραμείνει αφελής και αγράμματη, στοιχεία που ο Αρνόλφος θεωρεί απαραίτητα σε μια καλή και υπάκουη σύζυγο. Όμως η τύχη φέρνει στην πόλη τον νεαρό Οράτιο, που ερωτεύεται την Αγνή και καταφέρνει να της κλέψει την καρδιά. Μετά από μια σειρά κωμικών παρεξηγήσεων, όπου ο Αρνόλφος προσπαθεί ανεπιτυχώς να απο...

"Οι σοφολογιότατες" είναι μια σπουδή και ταυτόχρονα καταγγελία των νεόκοπων του πνεύματος, που έχουν στο κεφάλι τους έναν πολτό από κακοχωνεμένες γνώσεις, συλλεγμένες ένας Θεός ξέρει από πού, τις οποίες προβάλλουν με λάθος τρόπο σε λάθος χρόνο. Στο τέλος του έργου επέρχεται συμβιβασμός μεταξύ των δύο στρατοπέδων, όμως ο Μολιέρος δεν δείχνει ότι οι τρεις σοφολογιότατες μετανοούν ή, τουλάχιστον, συνετίζονται. Η ιστορία που άρχισε αιώνες πριν από τον μεγάλο γάλλο δημιουργό συνεχίζεται ως τις μέρες μας, αφού πάντα υπάρχουν άνθρωποι που πασαλείβουν γνώσεις, τις καταπίνουν αμάσητ...

Ο "Μαξιλαρένιος" είναι, ίσως, το πιο άγριο έργο του ΜακΝτόνα. Εκτυλίσσεται σε ένα φανταστικό απολυταρχικό καθεστώς και θέμα του είναι η ωμότερη μορφή βίας: οι βασανιμοί και οι δολοφονίες παιδιών. Ο Κατούριαν, συγγραφέας μικρών ιστοριών με θέμα τη βία σε παιδιά, συλλαμβάνεται από δύο αστυνομικούς, τον Άριελ και τον Τουπόλσκι, γιατί μερικές από τις ιστορίες του έμοιαζαν με τους πρόσφατος φόνους παιδιών στην πόλη. Όταν ακούει πως ο αδελφός του Μίσαλ ομολόγησε τους φόνους, λέγοντας ότι διάβαζε τις ιστορίες και δολοφονούσε, ο Κατούριαν δέχεται να εκτελεστεί, υπό τον όρο να διασω...

Ο παρών τόμος δεν απευθύνεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που επιλέγει ένα βιβλίο για να το απολαύσει στις ώρες της ραστώνης του. Είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης, στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για τη μελέτη του κάθε ρόλου. Και, αφού τα περισσότερα κείμενα είναι τυπωμένα σε βιβλία, το επόμενο βήμα κάθε ενδιαφερόμενου πρέπει να είναι η προσεκτική ανάγνωση όλου...

Ο παρών τόμος δεν απευθύνεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που επιλέγει ένα βιβλίο για να το απολαύσει στις ώρες της ραστώνης του. Είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης, στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για τη μελέτη του κάθε ρόλου. Και, αφού τα περισσότερα κείμενα είναι τυπωμένα σε βιβλία, το επόμενο βήμα κάθε ενδιαφερόμενου πρέπει να είναι η προσεκτική ανάγνωση όλου...

Ο νεαρός Ρος και ο υπέργηρος κύριος Γκρην είναι δύο άτομα που βιώνουν τη μοναξιά τους στη σημερινή Νέα Υόρκη. Ο Ρος, επιτυχημένο στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας, έχει αναγκαστεί ν' ακολουθήσει τον δρόμο όπου πάντα οδηγεί η ιδιαιτερότητα: τον δρόμο της επιλεκτικής συναναστροφής και της αγωνιώδους προσπάθειάς του να επικοινωνήσει. Από την άλλη, ο κύριος Γκρην, ο γηραιός συντηρητικός, που γνωρίζει πως η ζωή του δεν θ' απασχολήσει ποτέ -λόγω χαρακτήρα ή και προσόντων- το κοινωνικό σύνολο, έχει περιτειχιστεί στο μικρόκοσμό του, στο ρημαγμένο του διαμέρισμα, από τότε που ο θάνατος...

Η Βεντάλια της λαίδης Γουίντερμηρ είναι χαρακτηριστική περίπτωση αισθηματικής κωμωδίας που, αν της έλειπε το βιτριολικό χιούμορ, θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως μπουλβάρ, δηλαδή ένα είδος θεάτρου που μέσα από πνευματώδη επίκαιρη σάτιρα σχολιάζει ανάλαφρα τα ερωτικά και σεξουαλικά ήθη. Το μέγα προσόν του είναι ότι, με αφορμή τη συζυγική πίστη και την πουριτανική ηθική του δέκατου ένατου αιώνα, ο Ουάιλντ τεχνουργεί ένα καμβά της καλής κοινωνίας, όπου διάφοροι τιτλούχοι κυκλοφορούν σε σαλόνια ανταλλάσοντας αφειδώς ευφυολογήματα.

Το παραδοσιακό χαμάμ -και όχι σάουνα ή ινστιτούτο- σε μια αμερικανική πόλη έχει γίνει τόπος συνάντησης γυναικών διαφορετικών χαρακτήρων, ηλικιών και βιωμάτων. Με το πρόσχημα της χαλάρωσης, συναντιούνται συχνά και εκμυστηρεύονται πράγματα που δεν θα τολμούσαν σε ανθρώπους του αμέσου περιβάλλοντός τους. Βαθιά ανθρώπινο το έργο της Νελ Νταν, δείχνει μέσα από πανέξυπνους αλλά και τρυφερούς διάλογους τη μοναξιά που βιώνει ο άνθρωπος στις σύγχρονες πόλεις.

Σε μια κωμόπολη του αμερικανικού Νότου, το κομμωτήριο έχει γίνει στέκι για έξι γυναίκες. Εκεί μοιράζονται τις χαρές και λύπες τους, λένε τα μυστικά τους και ανταλλάσσουν συμβουλές. Όταν μία από αυτές παρουσιάζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, οι υπόλοιπες πέντε της συμπαρίστανται με τον πιο τρυφερό τρόπο. Το έργο του Ρόμπερτ Χάρλινγκ, που διαπνέεται από πανέξυπνο χιούμορ, θίγει το θέμα της ανθρωπιάς που όλο και περισσότερο σπανίζει στις μέρες μας.

Ο Στρίντμπεργκ καταγράφει μια αναντίρρητη αλήθεια της ζωής, ότι δύο ισχυρές προσωπικότητες είναι αδύνατον να συμβιώσουν στον ίδιο χώρο. Κάποια στιγμή θα ξεσπάσει ο πόλεμος, που θα κρατήσει μέχρι ν' αποδειχτεί ποιος είναι ο πιο δυνατός, και τότε ο ηττημένος θα πρέπει να παραδεχτεί την υπεροχή του αντιπάλου του. Η σύγκρουση μεταξύ των δύο φύλων δεν είναι άλλη από την πανάρχαιη αντιπαλότητα ανάμεσα στη λογική του άντρα και το δυσμάχητο ένστικτο της γυναίκας. Σκοπός και των δύο είναι η εξουσία, που τη διεκδικούν οχυρωμένος ο καθένας στον δικό του κόσμο.

Ο κλεισμένος στον εαυτό του χειρουργός Ροντιόν Νικολάγιεβιτς, διοικητικός υπεύθυνος ενός "ησυχαστηρίου" σε παραλία κοντά στη Ρίγα, καλεί στο γραφείο του τη Λύντια Βασίλιεβνα, μια κυρία μεταιχμιακής ηλικίας, για να της συστήσει ευγενικά την τήρηση του κανονισμού λειτουργίας του ιδρύματος, τον οποίο αυτή παραβαίνει κατ' εξακολούθηση. Η φαινομενική αφέλεια -άλλη μορφή τρυφερότητας- η ειλικρίνεια και η ευρηματικότητα της Λύντια αποκαλύπτονται σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια στις επόμενες συναντήσεις της με τον Ροντιόν και ανάμεσά τους αναπτύσσεται αυτό που σε νεότερες ηλικίες θα ο...

"Το γέλιο του Ιονέσκο -που κι ο ίδιος το ζητάει απ' τους θεατές του- στάθηκε το αποτελεσματικότερο ίσως όπλο στην όλη παράλογη επανάσταση της εικοσαετίας '50-'60. Μα ο δραματουργός δεν ξεχωρίζει κωμωδία και δράμα. "Η Κωμωδία -γράφει στις Σημειώσεις κι αντισημειώσεις- είναι για μένα η έμφυτη αίσθηση της ασυναρτησίας, που δημιουργεί μεγαλύτερη απόγνωση απ' ό,τι η Τραγωδία, επειδή οδηγεί στο αδιέξοδο." Αλέξης Σολωμός, "Θεατρικό Λεξικό", Εκδόσεις Κέδρος

"Έχω ύψος εξήντα έξι εκατοστά, σώμα συμμετρικό, τα μαλλιά μου είναι κόκκινα και σκληρά, τα φρύδια μου σμίγουν· το πρόσωπό μου είναι αγένειο αλλά κατά τ' άλλα σαν των άλλων ανθρώπων. Δεν είμαι γελωτοποιός. Εγώ είμαι νάνος και μόνο νάνος· αλλά έχω και φαρμακερή γλώσσα που μπορεί πότε πότε να προσφέρει τέρψη στους γύρω. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαι και γελωτοποιός τους. Τ' αφεντικά μου, ιδίως ο Πρίγκιπας, μου φέρονται πολύ καλά. Κι εγώ τους υπηρετώ όσο μπορώ καλύτερα. Άλλωστε, μόνο εγώ ξέρω όλα τα μυστικά τους. Έχω πάει και στον πόλεμο. Έχω κι εγώ μπήξει το σπαθί μου στη σάρκα τ...