Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη Φλόριντα (1956) αλλά γνώρισε τεράστια επιτυχία στη Νέα Υόρκη (1959) σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν και με πρωταγωνιστές τη Τζέραλντιν Πέητζ (Αλεξάνδρα Ντελ Λάγκο) και τον Πωλ Νιούμαν (Τσανς Γουέην). Είναι η εξιστόρηση της αδιέξοδης ερωτικής σχέσης μεταξύ μιας ώριμης σταρ του θεάτρου και ενός νεαρού που ξεκίνησε με όνειρα και κατέληξε συνοδός πλουσίων κυριών. Οι δύο καταλήγουν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στη γενέτειρα του Τσανς. Μετά από έντονους διαλόγους, που καταδεικνύουν την ψυχική παρακμή των ηρώων, οι δύο χωρίζουν και η μεν Αλεξάνδρ...

Στα περισσότερα έργα του Στρίντμπεργκ οι γυναίκες είναι οι δήμιοι, όμως η Δεσποινίς Ζυλί, η νεαρή κόρη του κόμη, γίνεται το θύμα του γοητευτικού υπηρέτη της Ζαν και το αντρικό φύλο δείχνει να παίρνει την εκδίκησή του. Η μαεστρία του σουηδού δραματουργού να εκθέτει την ανθρωποφαγική σύγκρουση των δύο φύλων βρίσκεται στο απόγειο της. Ως συμπλήρωμα, το σύντομο μονόπρακτο "Η πιο δυνατή", είναι ένας μονόλογος μιας παντρεμένης προς την αντίζηλό της κι ερωμένη του άντρα της, όπου περιγράφεται με οξυδέρκεια αυτή η αέναη πάλη του ανθρώπου, η ερωταπόκριση ανάμεσα στον εαυτό του "δικα...

Το "Δολοφόνος χωρίς ανταμοιβή" (1959) είναι ένα από τα πρώτα έργα του Ιονέσκο, όπου για πρώτη φορά εμφανίζεται ο ήρωάς του Μπερανζέ, τον οποίο θα συναντήσουμε και σε άλλα έργα ("Ρινόκερος", "Ο βασιλιάς πεθαίνει", "Πεζός στον αέρα"). Ο Μπερανζέ αποτελεί μια σχεδόν αυτοβιογραφική φιγούρα, και εκφράζει τον προβληματισμό του Ιονέσκο για την πραγματικότητα, την οποία θεωρεί παράδοξη. Ο Μπερανζέ είναι φαινομενικά κωμικός και αφελής, κερδίζοντας έτσι τη συμπάθεια του κοινού. Είναι στην ουσία ένας χαρακτήρας σαν τους γελωτοποιούς της Αναγέννησης, που μόνος αυτός λέει πράγματα πι...

Η Ροζίτα, μια νέα ορφανή κοπέλα ζει στη Γρανάδα με τους θείους της και την παραμάνα της. Ο θείος της καλλιεργεί στο θερμοκήπιό του σπάνια λουλούδια. Το πιο αγαπημένο του και το πιο σπάνιο, είναι το τριαντάφυλλο "Rosa mutabile" που σημαίνει "μεταβαλλόμενο τριαντάφυλλο". Το τριαντάφυλλο αυτό, το πρωί είναι κόκκινο, το απόγευμα γίνεται άσπρο και το βράδυ φυλλορροεί. Η Ροζίτα, ερωτευμένη και αρραβωνιασμένη με τον ξάδελφό της, αναγκάζεται να τον αποχωριστεί όταν αυτός φεύγει για την Αμερική, δίνοντας της την υπόσχεση ότι θα ξαναγυρίσει και θα την πάρει μαζί του. Το έργο...

Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται δώδεκα μονόπρακτα που ο Τεννεσσή Ουίλλιαμς είχε ολοκληρώσει αλλά δεν είχε εκδώσει ούτε δώσει άδεια να παιχτούν όσο ζούσε. Τα έντεκα παρουσιάζονται για πρώτη φορά, ενώ το "Να πούμε θλιβερές ιστορίες για θανάτους βασιλισσών" παρουσιάζεται σε αναθεωρημένη και διορθωμένη έκδοση. Περιλαμβάνονται τα μονόπρακτα: Αυτή τη σκάλα πρέπει να προσέχεις Ο κύριος Πάρανταϊς Ο Παλούκα Γιατί καπνίζεις τόσο πολύ, Λίλυ; Καλοκαίρι στη λίμνη Το μεγάλο παιχνίδι Το ροζ δωμάτιο Η γυναίκα του χοντρού Σ' ευχαριστώ, καλό πνεύμα Το Δημοτικό Σφαγείο Ο...

Η "Δωδέκατη νύχτα" γράφτηκε το 1599-1600 ακριβώς μετά τη μελαγχολική κωμωδία του "Με το ίδιο μέτρο" και πριν από τη μεγάλη τραγωδία του "Άμλετ". Γι' αυτό παρατηρούμε ότι, παρ' όλη τη λάμψη και τη χαρούμενη διάθεση του έργου, υπάρχει κατά βάθος ένας τόνος πικρίας.

Υπάρχει κοινός άξονας στα δύο έργα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό: ένα περίπου ρεαλιστικό πλαίσιο, που γρήγορα μετατρέπεται σε σχόλιο της κοινωνίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι μια συνομιλία του ονείρου με τον εφιάλτη, που σαρκάζει την ίδια την πλοκή των έργων, απογυμνώνει τους χαρακτήρες τους και με την ηθελημένη μελοδραματική έξαρσή τους μας οδηγεί σ' ένα δυσδιάκριτο μεν, αληθινό δε όριο: το σύνορο μεταξύ τραγωδίας και παρωδίας. Στον χώρο όπου διαδραματίζονται αυτά τα δύο έργα λιγοστεύει το φως και αρχίζει να κυριαρχεί το σκοτάδι, όμως κάθε τόσο οι ήρωές τους φωτίζ...

Είναι το δεύτερο έργο στην "Τριλογία του Λήνεην" του νεαρού και πολυβραβευμένου Μάρτιν ΜακΝτόνα. Γράφτηκε μετά από τη "Βασίλισσα της ομορφιάς" και πριν από τη "Μοναξιά στην άγρια Δύση" και εκτυλίσσεται κι αυτό σε μια απομονωμένη περιοχή της Ιρλανδίας, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις, οικογενειακές και κοινωνικές διέπονται από πρωτοφανή αγριότητα. Κύριο πρόσωπο του έργου ο Μικ, που εργάζεται στο κοιμητήριο του Λήνεην κάνοντας εκταφές, και μια νύχτα πρέπει να ξεθάψει τα οστά της γυναίκας του Ούνα, που οι κακές γλώσσες λένε ότι ο ίδιος δολοφόνησε. Με βοηθό του τον νεαρό Μάρτιν, ο Μ...

Η πιο προφανής εκδοχή του "ιψενικού τριγώνου". Σε μια κοινωνία που ζει μέσα στο συμβατικό ψεύδος, ο θεσμός της οικογένειας κλονίζεται κυρίως, χάρη στην ασυνεννοησία των ανθρώπων. Η Έντα, κόρη στρατηγού, που διάγει έναν ασφυκτικό έγγαμο βίο, συναντάει και πάλι τον παλιό και μόνο γνήσιο έρωτά της. Η αναμέτρησή της με τις αναμνήσεις αλλά και τις προοπτικές για το μέλλον, οδηγούν την Έντα σε πλήρες αδιέξοδο, από το οποίο βγαίνει με τον οδυνηρό τρόπο που επιλέγουν οι απελπισμένοι.

Το πιο διάσημο και ριζοσπαστικό έργο του Ιταλού συγγραφέα, γράφτηκε το 1921 και άνοιξε νέους δρόμους στο σύγχρονο ευρωπαϊκό δραματολόγιο. Σε ένα θέατρο ο θίασος ετοιμάζει παράσταση και ξαφνικά εμφανίζονται τα έξι μέλη μιας οικογένειας, δημιουργήματα κάποιου συγγραφέα που ξεκίνησε να γράφει ένα θεατρικό έργο αλλά δεν το τελείωσε ποτέ. Αυτά τα έξι πρόσωπα ζητάνε από τον θιασάρχη να ανεβάσει έργο με θέμα τη δική τους ζωή, οπότε να αποκτήσουν και πλήρη θεατρική υπόσταση. Ο Πιραντέλλο πραγματεύεται τις έννοιες "μάσκα" και "πρόσωπο", "σύμβαση" και "αλήθεια", "ύπαρξη" και "οντότη...

Το "Έξω από τον κόσμο αυτό" -που η κριτική το χαρακτήρισε, όταν εκδόθηκε, ως "το πιο φιλόδοξο μυθιστόρημα του Σουίφτ" (D. Profumo, "The Sunday Times"), ή "έντονο σαν θρίλερ, δυνατό και συναρπαστικό" (Ph. Howard, "The Times")- αγκαλιάζει την ιστορία ολόκληρου του 20ού αιώνα. Μέσα από τις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις των μελών της οικογένειας Mπητς, αποκαλύπτονται σταδιακά το παρελθόν του καθενός τους και οι οδυνηρές τους προσπάθειες να ξεφύγουν από τη βαριά κληρονομιά του. Ο Γκράχαμ Σουίφτ, που θεωρείται ο σημαντικότερος Βρετανός συγγραφέας της νεότερης γενιάς, κατορθώνει να μετα...

Η ιστορία μεταξύ ενός straight ζευγαριού και ενός gay, όπουν υπάρχουν υπόνοιες πως η γυναίκα του πρώτου ζευγαριού είχε μια εφήμερη ερωτική περιπέτεια με τον νεώτερο του δεύτερου ζευγαριού.

Ένας πλούσιος των αρχών του εικοστού αιώνα έχει ταυτιστεί με τον αυτοκράτορα Ερρίκο τον Δ΄ της Γερμανίας, ηγεμόνα του ενδέκατου αιώνα. Ο περίγυρος του επιμένει να του συντηρεί την αυταπάτη μέχρι να έρθει το απροσδόκητο φινάλε του έργου. Ο Πιραντέλλο επιτυγχάνει να διασπάσει το ανθρώπινο άτομο πριν οι επιστήμονες καταφέρουν να διασπάσουν το άτομο της ύλης. Με οξυδέρκεια και διορατικότητα εξετάζει αυτό που ο Σοπενάουερ ονομάζει "αληθινό ψέμα", το οποίο δεν είναι παρά ένα πλάσμα της φαντασίας μας, που διαψεύδεται συνεχώς από το πολυσχιδές του ανθρώπινου χαρακτήρα.