Μπελιές Ερρίκος Γ. 1950-2016
Beliés Erríkos G.
Ο φιλόλογος, ποιητής και μεταφραστής Eρρίκος Μπελιές (1950-2016) γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς γαλλικής καταγωγής. Σπούδασε αγγλική φιλολογία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διακρίθηκε κυρίως ως εργώδης μεταφραστής θεατρικών έργων, βάζοντας την υπογραφή του στη μετάφραση και των τριάντα επτά θεατρικών έργων του Σαίξπηρ από τις εκδόσεις Κέδρος, έργο το οποίο ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄80 και ολοκλήρωσε το 2004. Εκτός των έργων του Σαίξπηρ, μετέφρασε επίσης Γκολντόνι, Γκόγκολ, Τσέχωφ, Ίμπσεν, Στρίντμπεργκ, Ο. Γουάιλντ, Λ. Πιραντέλο, Μαγιακόφσκι, Ιονέσκο, Τέννεσι Ουίλλιαμς, Ευγένιο Ο' Νηλ, Χάρολντ Πίντερ, Έντουαρντ Άλμπυ, κ.ά. Ως ποιητής εξέδωσε τις συλλογές "Πόλεως" (1989), "Φαινόμενον ως να έπλεε και μένον ακίνητον" (1996), "Το διακεκριμένο σώμα" (1996) και "Τα εισόδια του φόβου" (1997). Έφυγε από τη ζωή στις 19 Απριλίου 2016 στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, μετά από πολύμηνη ασθένεια.
Δωδεκάτη νύχτα
Shakespeare William 1564-1616
Κέδρος (1997)
Η "Δωδέκατη νύχτα" γράφτηκε το 1599-1600 ακριβώς μετά τη μελαγχολική κωμωδία του "Με το ίδιο μέτρο" και πριν από τη μεγάλη τραγωδία του "Άμλετ". Γι' αυτό παρατηρούμε ότι, παρ' όλη τη λάμψη και τη χαρούμενη διάθεση του έργου, υπάρχει κατά βάθος ένας τόνος πικρίας.
Έξω από τον κόσμο αυτό
Swift Graham 1949-
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1997)
Το "Έξω από τον κόσμο αυτό" -που η κριτική το χαρακτήρισε, όταν εκδόθηκε, ως "το πιο φιλόδοξο μυθιστόρημα του Σουίφτ" (D. Profumo, "The Sunday Times"), ή "έντονο σαν θρίλερ, δυνατό και συναρπαστικό" (Ph. Howard, "The Times")- αγκαλιάζει την ιστορία ολόκληρου του 20ού αιώνα. Μέσα από τις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις των μελών της οικογένειας Mπητς, αποκαλύπτονται σταδιακά το παρελθόν του καθενός τους και οι οδυνηρές τους προσπάθειες να ξεφύγουν από τη βαριά κληρονομιά του. Ο Γκράχαμ Σουίφτ, που θεωρείται ο σημαντικότερος Βρετανός συγγραφέας της νεότερης γενιάς, κατορθώνει να μετα...
Μαθήματα κολύμβησης
Swift Graham 1949-
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1998)
O Σουίφτ εδώ στήνει έντεκα μικρά αριστουργήματα, με κυρίαρχα χαρακτηριστικά -όσο και στην εν γένει πεζογραφία του- τις απρόσμενες ανατροπές, τις υπόγειες καταιγιστικές εξελίξεις, την διακωμώδηση των κοινών τόπων, την απομάκρυνση από οποιοδήποτε λογοτεχνικό στερεότυπο και, βεβαίως, τη μοναδική ικανότητά του να ψυχογραφεί τους ανθρώπους, να περιγράφει τους τόπους, να συλλαμβάνει το πέρασμα του χρόνου. O Σουίφτ σε αυτά τα διηγήματα μάς περιφέρει με μαεστρία στα απέραντα τοπία των λέξεων.
Υδάτινη χώρα
Swift Graham 1949-
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1999)
Ζούσαμε στο σπιτάκι του φύλακα στο φράγμα δίπλα στον ποταμό Λημ, που διαρρέει το Νόρφολκ και χύνεται στον Μεγάλο Ουζ. Και δεν χρειάζεται να πούμε, ότι η γη σ' όλην αυτήν την περιοχή είναι ίσια. Επίπεδη, με μια τέτοια μονοτονία, αρκετή να δημιουργήσει ανησυχία και αϋπνία σε κάποιον... Κι όμως, αυτός ο τόπος, ο τόσο κανονικός, τόσο εκμηδενισμένος, τόσο εξημερωμένος και καλλιεργημένος, έπαιρνε μέσα στο παιδικό μυαλό μου τον πέντε-έξι χρόνων το σχήμα μιας άδειας ερημιάς. Εκείνες τις νύχτες που η μητέρα μου αναγκαζόταν να μου λέει ιστορίες, μου φαινόταν πως, ζώντας στο σπιτάκ...