Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια γυναίκα. Ένας στίχος. Ένα ταξίδι. Η διπλή ιστορία ενός στίχου που μοιάζει να ανήκει στο χαμένο έργο κορυφαίου Έλληνα ποιητή του 19ου αιώνα και μιας γυναίκας που η μοίρα τη συνδέει, κατά τρόπο περίεργο, με την τύχη του στίχου. Όλα ξεκινούν από τη στιγμή που στα χέρια μιας φιλήσυχης και φιλόπονης επιμελήτριας κειμένων πέφτει εντελώς τυχαία ένα ανυπόγραφο χειρόγραφο. Γοητευμένη από την άγνωστη γραφή, η μοναχική φιλόλογος αναπτύσσει μια ιδιότυπη σχέση με το υποκρυπτόμενο πρόσωπο και αποφασίζει, με πρόσχημα το φιλολογικό ενδιαφέρον για το κείμενο, να αναζητήσει την ταυτότητ...

"Ονομάζομαι Χουανίτα Μοντέζ". Άπλωσε το λεπτό της χέρι στον Ορφέα κι εκείνος παρατήρησε πως στο μεσαίο της δάχτυλο φορούσε ένα χρυσό δαχτυλίδι με αναπαράσταση ελισσόμενου φιδιού. "Ορφέας Ζαφειρίου. Χάρηκα πολύ", είπε αμήχανα και καθώς έκλεινε το χέρι της μέσα στο δικό του, ένα ρίγος τον διαπέρασε και είχε για μια στιγμή την αίσθηση πως ένα σύννεφο πυκνό έκρυψε τον ήλιο κι όλα γύρω σκοτείνιασαν και ψίθυροι αντήχησαν στ΄ αυτιά του. Ένα παγερό μέταλλο σύρθηκε στην πλάτη του. Τράβηξε το χέρι του απότομα και η περίεργη αίσθηση χάθηκε. Κοίταξε πίσω του ξαφνιασμένος, αλλά δεν υπήρ...

Όπως υπάρχουν "καταραμένοι" ποιητές, έτσι υπάρχουν και "καταραμένα" γράμματα. Επιστολές που για διάφορους λόγους δεν θα διαβαστούν από τους παραλήπτες τους και -το πιο τραγικό- δεν πρόκειται ποτέ να επιστραφούν στα χέρια εκείνων που τις έγραψαν. Όμως, προτού καταστραφούν ως "άχρηστο υλικό" από την επίσημη υπηρεσία των ταχυδρομείων -εν αγνοία, φυσικά, των αποστολέων-, θα γίνουν κρυφό "κτήμα" του αναγνώστη. Δέκα επιστολές των οποίων η μοίρα είναι ίδια με τους ήχους που τους ταξιδεύει ο άνεμος στην έρημο, δίχως κανέναν προορισμό και χωρίς καμιά απόκριση. Μόνο που εδώ άνεμος ε...

Όνειρα, άσχημα ή όμορφα. Ταξίδια που έγιναν ή δεν έγιναν ποτέ. Τηλεφωνικές συνομιλίες. Ένας άντρας, ο Αλέκος, στην Ελλάδα σήμερα. Μία γυναίκα, η Εσθήρ, σύντροφος, πρωταγωνίστρια και ουραγός. Αδέξιες, άτσαλες, βίαιες συνευρέσεις. Αθήνα -επαρχία- Ελλάδα. Υποκρισία στην κρίσιμη στιγμή και ενοχές οδηγούν τους ήρωες στο τέλος. Η Εσθήρ, η δική του Εσθήρ, βρίσκεται ως την ύστατη ώρα δίπλα του. Βρίσκεται στο πλευρό του για να ζήσει, ως την τελευταία στιγμή, το μισέρωτα. Ξεδιπλώνει στα πόδια του την ψυχή της προκειμένου να χαραχτεί επάνω της, ανεξίτηλα, η στερνή του ανάσα.

Η ιστορία της ερωτικής μύησης ενός εφήβου, κάπου στην Αθήνα, στα τέλη της δεκαετίας του '50. Ή, πώς αυτός ο έφηβος, μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα ωμού ή υφέρποντος ερωτισμού, συναρμολογώντας εικόνες ενός ανομολόγητου έρωτα, όπου η χυδαιότητα και ο εξαγνισμός εναλλάσσονται ακατάπαυστα, ανακαλύπτει το σώμα του και τον κόσμο που τον περιβάλλει.

Μια πόλη πνιγμένη στο μίσος. Κάπου στα Βαλκάνια, αρχές του ΄90. Άνθρωποι κάνουν πόλεμο. Πολεμάνε από πόρτα σε πόρτα, από γρίλια σε γρίλια, από μπουρδέλο σε μπουρδέλο. Και σκοτώνονται. Ο ένας τον άλλο, μικροί μεγάλοι, σκοτώνονται και τα βράδια. Ο Ιωσήφ βγαίνει από τη φυλακή. Σε εφτά μέρες θα κλείσει τα σαράντα έξι, έχει ξεπληρώσει το χρέος του μέχρι λεπτό -είκοσι χρόνια. Βγαίνει και ψάχνει στην πόλη (πόρτα την πόρτα, γρίλια τη γρίλια...), ψάχνει να βρει την Κορίνα. Την αγαπούσε. Δυο παιδιά (ο Μίλαν και η Τζίλντα), δυο πρόσφυγες (ο Νέστορας και η Μαργαρίτα), ο Μέλχιορ, ο Μάρε...

Μια σφαίρα έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και ψάχνει να βρει το δρόμο της. Είναι καταδικασμένη, γι' αυτό ουρλιάζει. Αυτός που την περιμένει είναι ήρεμος, γιατί ξέρει. Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται τελικά. Μόνο την τελευταία στιγμή μπορείς να καταλάβεις. Την ώρα του οργασμού ή του θανάτου. Το παιχνίδι δεν έχει σειρά. Οι στιγμές κυλάνε παράλληλα και τίποτα δεν έρχεται εκεί που το περιμένεις. Ο χρόνος δε σταματάει ποτέ. Αλλιώς θα ήταν ιστορία.

Η ζωή και το έργο του Γκόρκι συνθέτουν έναν από τους πλέον εντυπωσιακούς θρύλους του 20ού αιώνα. Οι σύγχρονοί του γοητεύτηκαν από τους άθλους του: πώς ένα ορφανό, βασανισμένο αγόρι που τα παιδικά του χρόνια πέρασαν "στα ξένα χέρια", γίνεται, και μάλιστα από πολύ νέος, προσωπικότητα με παγκόσμια εμβέλεια· πώς, ενώ έβγαλε μόνο δύο τάξεις του σχολείου, γίνεται ένας από τους πιο μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του και από τους πιο διάσημους συγγραφείς της. Σε αυτά προστίθεται και η συμμετοχή του στα ιστορικά δρώμενα της πατρίδας του, στο επαναστατικό κίνημα, στις πνευματικές ζ...

Μα δεν είναι ιεροσυλία; Μπορεί το πόδι ενός ανθρώπου να είναι το πόδι του Θεού; Ποιο πάθος μπορεί να κρύβει η κραυγή ενός τυμπανιστή που ουρλιάζει κάθε φορά που ο Κόμης σηκώνεται ψηλά στον ουρανό και δίνει ένα φιλί στην μπάλα, για να γίνει εκείνη ένα χαρούμενο κορίτσι που νομίζει ότι τα δίχτυα είναι νυφικό πέπλο; Το ποδόσφαιρο, σ' αυτό το μυθιστόρημα, περνάει σε δεύτερη μοίρα. Γίνεται μόνο η αφορμή, ένα παιχνίδι που παίζει ένα παιδί που δεν μεγαλώνει ποτέ. Ένα παιχνίδι με τη Μοίρα, τον Έρωτα, το Χρόνο, την Προδοσία, τη Μοναξιά, τη Ζωή. Γιατί ο Χρήστος Αργυρίου, ο Κόμης, εί...

Η σκληρή πραγματικότητα της εποχής μας έχει πράσινο χρώμα -χρώμα της ελπίδας κάποτε, σήμερα γκαζόν σε λευκά σανατόρια πλουσίων- και λειτουργεί ως φόντο μιας παρέλασης προσώπων που δε θυμίζει γιορτή. Είναι οι τυμπανοκρουσίες που εγκαινιάζουν το ΝΕΟ, το καινούργιο, την αναίμακτη σφαγή την οποία αποκαλούν ανάπτυξη αυτοί που κρατούν τα ηνία της ζωής μας. Όλοι συμμετέχουν σ' αυτό τον τρελό χορό της πολτοποίησης της ύπαρξης σ' αυτό το βουβό μακελειό των ανθρώπινων ψυχών που συγκαλύπτει η νομιμότητα και η ευπρέπεια. Παγκοσμιοποίηση, "ανάπτυξη", "πρόοδος" ή οριστική ένταξη στον κόσ...

...Ωπωσδήποτε, διαβάζοντας το περίεργο αυτό κείμενο, ακούς μια φωνή που περνάει από βαθιά υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας, ξεχασμένα και αδρανή. Είναι η Βίβλος γενέσεως ενός ορεινού χωριού και η γενεαλογία των κατοίκων του. Αυτά τα υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας βγάζουν ακριβώς βιώματα του ελληνισμού, που μετατοπίζονται σταθερά στο απωθημένο της κυρίαρχης ιδεολογίας και κουλτούρας. Π.χ. στο ρόλο που έπαιξε η πατριαρχία, η βία, η εθνική μας Πενία στη διαμόρφωση της κοινωνικής μας πραγματικότητας, το χρώμα και τη γεύση του αίματος που έχουν ήθη, δοξασίες, προλήψεις και προπα...

Την ημέρα που ξεκίνησαν όλα η Άλκηστη Παπαζήση είχε ραντεβού με την οδοντογιατρό της. Αντί γι΄ αυτήν, ωστόσο, βρήκε ένα ματωμένο σημάδι στον τοίχο κι έναν άγνωστο που την εμπόδισε να φύγει... Λίγο καιρό μετά την εξαφάνιση της γιατρού, ένας θάνατος συγκλονίζει την Άλκηστη. Η σκιά αυτού του θανάτου βαραίνει πάνω της μέχρι που αποφασίζει να υπερβεί τους δισταγμούς της για το πολύωρο ταξίδι και να περάσει το καλοκαίρι στο αιγαιοπελαγίτικο νησί της καταγωγής της για πρώτη φορά. Τα πρόσωπα και τα γεγονότα όμως της μέρας της εξαφάνισης της οδοντογιατρού την περιμένουν εκεί για να...

Οι περισσότερες ιστορίες που θα διαβάσετε σε αυτό το βιβλίο είναι αληθινές, όσο και αν σας φανεί απίστευτο. Περιστατικά και γεγονότα που συγκράτησε η μνήμη. Αν τα βάλεις το ένα δίπλα στο άλλο, ή το ένα πίσω από το άλλο, έχεις μια επαρκέστατη κάτοψη της εποχής, των τελευταίων πενήντα μεταπολεμικών χρόνων δηλαδή. Γνώριμα πρόσωπα της ζωής μας παρελαύνουν - τα φαντάσματα των γονιών μας, η παιδική μας ηλικία, οι πρώτες μας αγάπες, οι παλιοί φίλοι, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, όλοι αυτοί που πάνω τους στηρίξαμε και στηρίζουμε τη ζωή μας. Ένα τεράστιο παζλ, ένα οικουμενικό χαλ...

Ποτέ πριν το αμερικάνικο όνειρο δεν είχε κατακτήσει σε τέτοια έκταση τη μορφή οικουμενικής, καθολικής ανθρώπινης αξίας. Ποτέ πριν το κέρδος δεν υπήρξε πειστικότερος σύμμαχος στην ανοχή και συναίνεση του πολίτη. Ποτέ πριν η συνείδηση του πολίτη δεν βίωνε τόση μοναξιά στον άγριο συναγωνισμό του κέρδους. Κι ωστόσο: αρκεί μια στιγμή ανυπακοής σε αυτά τα Δεδομένα της Ζωής μας για να αλλάξει ο κόσμος... Η πιθανότητα "να λάβουνε κάποτε τα όνειρα εκδίκηση" αποτελεί το στοίχημα των ηρώων αυτού του βιβλίου οι οποίοι βιώνουν λάθρα: ανάμεσα στη βαρβαρότητα του υπαρκτού κόσμου και στα ό...

Της υπερβατικής πραγματικότητας γίνονταν, συνήθως, μέτοχοι οι οραματιστές και οι ποιητές. Γιατί ήσαν κοινωνοί των μυστηρίων του θανάτου και της ζωής, της λογικής και του υπέρλογου, του συντριπτικού γέλιου και της δημιουργικής φαντασίας, του έρωτα και του τρόμου, του παρελθόντος που έρχεται απ' το μέλλον. Τα δεκατέσσερα διηγήματα τραβούν υπερρεαλιστικά την κουρτίνα, με τη μελωδία του κλασικού, για να αποκαλύψουν ότι ο φόβος και η τρέλα δεν έχουν πατρότητα. Μπορεί να τους γέννησαν "οι μύγες με τα σιδερένια φτερά", όταν έλαμπε η "πανσέληνος διπλής εκπυρσοκρότησης" σε κάποιο "π...

Κυκλοφορεί ελεύθερος στις στοές, πάνω στα σύννεφα ή μες στην ομίχλη, όμως ανά πάσα στιγμή οι Αρχές έχουν το δικαίωμα να τον συλλάβουν και να τον εκτελέσουν. Νομίμως!.. Ο ανακριτής γίνεται η σκιά του. Για κάθε φόνο, ληστεία ή βιασμό θεωρείται εκ των προτέρων ένοχος και τον καλούν σε απολογία. Εντούτοις, στο τέλος, ξεγλιστράει. Ξεγελάει ακόμη και τον Αρχιεπίσκοπο, που αποδεδειγμένα είναι ο πιο επαγγελματίας δολοφόνος μέσα στην πόλη. Στο μεταξύ, ο ήρωας παθαίνει σοκ όταν διαπιστώνει ότι η Παλόμα είναι ο Ορέστης, ο πεθαμένος φίλος του, εγκέφαλος κάποτε της ομάδας που σκόπευε, λ...

... μέσα σε μια σπηλιά του Ταΰγετου, ο Λυκούργος, ο νεαρός παράτολμος Σπαρτιάτης, ορκίζεται μαζί με τους φίλους του να δολοφονήσουν τον Περικλή. ... στο εργαστήριο του Κεραμεικού, ο Καλλίας, ο αγγειοπλάστης από τις Αχαρνές, προβληματίζεται ανάμεσα στην Ανεμώνη, την αυλητρίδα σκλάβα από τη Θράκη, τον κρυφό έρωτά του, και την Αθηναία Διόνασσα. ... στο πορνείο στον Πειραιά, ο Θεόδωρος, το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο από την Αιανή της Μακεδονίας, ονειρεύεται τη μεγάλη στιγμή της ζωής, όταν θα γυρίζει στην πατρίδα στεφανωμένος Ολυμπιονίκης. Στην Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα συναντιούν...

Ο αφηγητής δε χρειάστηκε τόσο να επινοήσει μυθιστορηματικά πρόσωπα και καταστάσεις, έγιναν κι αυτά, κυρίως όμως φρόντιζε να σηκώνει από χάμω ό,τι έβρισκε σκάβοντας, να τα καθαρίζει με το βουρτσάκι και να προσπαθεί να βρει τι με ποιο πάει ώστε να προκύπτει κάτι το αναγνωρίσιμο, ο ίδιος λέει: "Να συναρμολογώ μια κολόνα και να τη στένω κάπου, να σωθεί έτσι το υλικό - κυρίως αυτό". Με τη μεγαλύτερη δυνατή συντομία τα ευρήματα, καθώς έχουν τώρα εκμηδενίσει τελείως την απόσταση κι είναι δίπλα δίπλα, δείχνουν πού πήγαν, πού περπάτησαν, τι είδαν κι έπαθαν οι άνθρωποι αυτής εδώ τη...