Φαινομενολογία της αντίληψης
Merleau - Ponty Maurice 1908-1961
Νήσος (2016)
"Το αισθάνεσθαι είναι αυτή η ζωτική επικοινωνία με τον κόσμο, η οποία μας τον καθιστά παρόντα ως οικείο τόπο της ζωής μας". "Μάλλον με το έργο τέχνης μπορεί να συγκριθεί το σώμα παρά με το αντικείμενο φυσικής τάξης". "Ο κόσμος δεν είναι εκείνο που σκέφτομαι αλλά εκείνο που ζω, είμαι ανοιχτός στον κόσμο, επικοινωνώ αναμφίβολα μαζί του, αλλά δεν τον κατέχω, είναι ανεξάντλητος". "Το αισθάνεσθαι είναι αυτή η ζωτική επικοινωνία με τον κόσμο, η οποία μας τον καθιστά παρόντα ως οικείο τόπο της ζωής μας. Σ’ εκείνο οφείλουν την πυκνότητά τους το αντιληπτό αντικείμενο και το αντιλ...
Τα όρια του σώματος
Συλλογικό έργο
Νήσος (2004)
Το σώμα βρίσκεται στο επίκεντρο ποικίλων διαφορετικών και αντιφατικών μεταξύ τους θεωρήσεων. Τα κείμενα του τόμου επιχειρούν να αναδείξουν την ασαφή και αβέβαιη διάσταση του σώματος, την ιστορική, την κοινωνική και πολιτισμική του σημασιοδότηση, την κοινωνική του τοποθέτηση, αξιολόγηση και ιεράρχηση, την πειθάρχησή του σε μηχανισμούς ρύθμισης αλλά και την εναντίωσή του στις κοινωνικές επιταγές.
Σεξ και ψέματα
Slimani Leila
Νήσος (2018)
Παρθένα ή σύζυγος, ετεροφυλόφιλος/-η: όποια και όποιος βγει έξω από αυτό το πλαίσιο κινδυνεύει. Θα τιμωρηθεί με πρόστιμο, φυλάκιση, κοινωνικό αποκλεισμό, διασυρμό, βιασμό, λιντσάρισμα, θάνατο. Ιδίως αν αποκαλυφθεί δημόσια. Στο "Σεξ και ψέματα" παντρεμένες, χωρισμένες και ανύπαντρες γυναίκες διαφόρων ηλικιών και κοινωνικών τάξεων, εργαζόμενες και νοικοκυρές, πόρνες και κοινωνικά μαχόμενες, δίνουν στη Λέιλα Σλιμάνι τις συγκλονιστικές τους μαρτυρίες μιλώντας για τη σεξουαλική τους ζωή με ειλικρίνεια και οδύνη, με αγανάκτηση και σκεπτικισμό, με αποφασιστικότητα και πισωγυρίσ...
Προς υπεράσπιση του διαφωτισμού
Todorov Tzvetan 1939-2017
Θύραθεν (2011)
Χρειαζόμαστε μια αναθεμελίωση του Διαφωτισμού, που να διαφυλάσσει την κληρονομιά του, υποβάλλοντάς την ταυτόχρονα σε κριτικό έλεγχο, και αποτιμώντας την στο φως των επιθυμητών και ανεπιθύμητων συνεπειών της. Δεν κινδυνεύουμε να προδώσουμε τον Διαφωτισμό, το αντίθετο μάλιστα: ακριβώς μέσω της κριτικής μας παραμένουμε πιστοί στο πνεύμα του και εφαρμόζουμε τη διδασκαλία του. Τσβετάν Τοντόροφ
Περί θανάτου
Συλλογικό έργο
Νήσος (2008)
Τα κείμενα αυτού του τόμου επιχειρούν να μελετήσουν το θάνατο, τη θνητότητα και τη διαχείρισή τους με κοινωνικούς και πολιτικούς όρους. Στέκονται κριτικά στις τάσεις φυσικοποίησης των αιτίων και των συνθηκών θανάτου, στις κυρίαρχες αφηγήσεις και διαδικασίες που νομιμοποιούν πρακτικές εξόντωσης των επικίνδυνων Άλλων και διερευνούν τις πολιτικές προϋποθέσεις και ιεραρχίες με βάση τις οποίες οι έννοιες της ανθρώπινης ζωής και του ανθρώπινου θανάτου επιδέχονται διαφορετικές αξιολογήσεις. Ακόμη επιχειρούν να φέρουν στο προσκήνιο την ανατρεπτική δυναμική του απειλούμενου ή νεκρού...
Μικρές ιστορίες με γάτες
Συλλογικό έργο
Καρδαμίτσα (2019)
Μια καταπληκτική συλλογή από μικρές ιστορίες με πρωταγωνίστριες αξιαγάπητες γάτες. Η συλλογή ξεκινά με έναν πολύ μικρό μύθο του Αισώπου και συνεχίζεται με γνωστές και άγνωστες στο ευρύ κοινό ιστορίες διάσημων ξένων λογοτεχνών, όπως ο Edgar Allan Poe, o Charles Baudelaire, o Rudyard Kipling, η Patricia Highsmith, οι αδελφοί Grimm, o Emile Zola. Η πολύ προσεγμένη μετάφραση της Κικής Καψαμπέλη και της Μαίρης Κιτσικοπούλου αλλά και η επιμέλεια της Μίνας Καρδαμίτσα - Ψυχογιού καθιστούν την έκδοση αυτή ακόμη πιο ελκυστική.
Κοινωνιολογία του ελεύθερου χρόνου
Νήσος (1996)
Κινηματογράφος ΙΙ
Deleuze Gilles 1925-1995
Νήσος (2010)
Με τον δεύτερο τόμο "Κινηματογράφος ΙΙ: Η χρονοεικόνα", ολοκληρώνεται η επαναξιολόγηση του κινηματογράφου από τον Ντελέζ, η οποία ξεκίνησε με τον πρώτο τόμο "Κινηματογράφος Ι: Η εικόνα-κίνηση". Αντλώντας από τη φιλοσοφία του Ανρί Μπερξόν, το έργο αυτό προσφέρει μια συναρπαστική ανάλυση για την αναπαράσταση του χρόνου στο φιλμ και την κινηματογραφική αντιμετώπιση της μνήμης, της σκέψης και του λόγου. Ο Ντελέζ χρησιμοποιεί παραδείγματα από σπουδαίους δημιουργούς όπως οι: Ρομπέρ Μπρεσόν, Σεργκέι Αϊζενστάιν, Φεντερίκο Φελίνι, Ζαν-Λικ Γκοντάρ, Άλφρεντ Χίτσκοκ, Μπάστερ Κίτον, Ακί...
Κινηματογράφος Ι
Deleuze Gilles 1925-1995
Νήσος (2009)
Το έργο του Ντελέζ δεν είναι μόνο μια φιλοσοφική μελέτη για τον κινηματογράφο, αλλά, κατά κάποιον τρόπο, και μια κινηματογραφικής ματιάς σπουδή στη φιλοσοφία. Η καινοτομία του ως φιλοσοφικού έργου συνίσταται στην αντίληψη του Ντελέζ ότι η φιλοσοφία δεν είναι μια αντανάκλαση κάποιου πράγματος, αλλά παραγωγή εννοιών-εικόνων που μπορούν να κατανοηθούν με τους δικούς τους όρους. Ως μελέτη του κινηματογράφου, η δουλειά του Ντελέζ χαρακτηρίζεται από τη φιλοσοφική και κριτική εξέταση των εννοιών και των εικόνων που από την πλευρά του παράγει το κινηματογραφικό φιλμ. Ο κινηματογ...
Ιστορίες για γάτες
Καρδαμίτσα (2000)
Η συμβολική ανταλλαγή και ο θάνατος
Baudrillard Jean 1929-2007
Νήσος (2020)
Δεν υπάρχει πια συμβολική ανταλλαγή στις νεωτερικές κοινωνίες, τουλάχιστον όχι ως μορφή που τις οργανώνει. Βέβαια, το συμβολικό δεν παύει να τις στοιχειώνει σαν τον θάνατό τους. Eίναι το σχήμα μιας κοινωνικής σχέσης θεμελιωμένης στην εξολόθρευση της αξίας, που το μοντέλο της παραπέμπει μεν για μας στα πρωτόγονα μορφώματα, όμως η ριζική της ουτοπία αρχίζει να εκρήγνυται σιγά σιγά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας μας, μέσα στον ίλιγγο μιας εξέγερσης που δεν σχετίζεται πια καθόλου ούτε με την επανάσταση ούτε με τον νόμο της ιστορίας ούτε καν με την «απελευθέρωση» μιας "επιθυμία...
Η σκιά της σκιάς
Taibo II Paco Ignacio
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2011)
Μεξικό, 1922: Τέσσερις τυχοδιώκτες φίλοι συνατιούνται τα βράδια στο μπαρ του ξενοδοχείου "Ματζέστικ", για να παίξουν ντόμινο. Αλλά ένας ρομπονίστας που θα δολοφονηθεί, ένας συνταγματάρχης που θα εκπαραθυρωθεί, και μια μυστηριώδης γυναίκα θα τους παρασύρουν μακριά από το αγαπημένο τους παιχνίδι... Στη "Σκιά της σκιάς' -που θεωρείται από τα καλύτερα βιβλία του θεμελιωτή του νοτιοαμερικανικού νεο-αστυνομικού, Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ-, καθώς εκτυλίσσεται η υπόθεση, το αστυνομικό μυθιστόρημα μετατρέπεται σε μια ιστορία διεθνούς συνωμοσίας. Και το βιβλίο ανασυστήνει γλαφυρά μια...
Η πολιτική κυριαρχία
Montlibert Christian de
Καρδαμίτσα (2006)
Όλα δείχνουν ότι είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς την «ουσία» της πολιτικής. Κι αυτό διότι η πολιτική έχει καταλήξει να είναι μια αυτόνομη κοινωνική πρακτική με τα ενδιαφέροντα της, τον τρόπο λειτουργίας της, τη δικής της επαγγελματοποίηση. Οριακά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως δεν διαθέτει κανένα, κι έτσι μπορεί να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να επιβάλει την κυριαρχία της σε όλες τις άλλες μορφές κυριαρχίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όλοι οι παράγοντες του πολιτικού πεδίου συγκαλύπτουν την κυριαρχία που ασκούν τόσο πιο καλά όσο...