Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Το Σάββατο 10 Ιουνίου 1944 τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής, εφαρμόζοντας εμπράκτως τις αρχές του πολιτισμού του υπερανθρώπου και τις αξίες της αρείας φυλής, έγραψαν ακόμη μία αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το Δίστομο της Βοιωτίας γνώρισε την απερίγραπτη σφαγή και τον όλεθρο. Η σφαγή του Διστόμου έδειξε σε τι έσχατη θηριωδία οδηγεί τον άνθρωπο ο φασισμός και ο πόλεμος. Τ' αχνάρια από το αίμα των θυμάτων δείχνουν το πέρασμα της βαρβαρότητας. Το Δίστομο μένει στην Ιστορία για να θυμίζει τη φασιστική αγριότητα και να σηματοδοτεί το μέγεθος της χρεοκ...

Ο "Φάκελλος Πυθαγόρα" άρχισε στη Σάμο στην περίοδο περίπου της πεντηκοστής Ολυμπιάδας, στα 580-576 π.Χ., που τοποθετούν τη γέννηση του. Ο "Φάκελλος Πυθαγόρα" όμως δεν έκλεισε ποτέ, ούτε στο συμβατικό χρόνο του τέλους του, το 479 π.Χ. στο Μεταπόντιο... Και δεν πρόκειται να κλείσει όσο υπάρχει το Μυστήριο της ζωής και του θανάτου, που ο ίδιος το έχει προσεγγίσει και το έχει οριστικά ξεδιαλύνει. Γι' αυτό, άλλωστε, όσοι από τους μαθητές του έφτασαν στο βαθμό της τέλειας μύησης δεν πίστεψαν ποτέ ότι ο Πυθαγόρας πέθανε αφού είχε κατορθώσει να ξεπεράσει το θάνατο. Το Μεταπόντιο...

Ο Διογένης ο εκ Σινώπης ξεκινά πάντα με το ραβδί και το δισάκι του και έρχεται να μας προϋπαντήσει. Προχωρεί ακόμα πιο μακριά, ακόμα πιο πέρα: Στους μελλούμενους καιρούς. Και είναι πιο πρωτοπόρος από δαύτους. Πιο λέφτερος. Κουβεντιάζει με το νέο άνθρωπο που κινά απ' το Αύριο και τον κερδίζει με τις ιδέες του. Ευλογημένα τα νιάτα σου, ασυμβίβαστε σκύλε απ' τη Σινώπη! Μπορεί σ' ολάκερο το βίο σου να πείνασες και να δίψασες και να δοκιμάστηκες. Μα νίκησες τον πιο αδυσώπητο εχθρό που καραδοκεί πίσω από ιδέες κι ανθρώπους: Το Χρόνο. Κι όλο περισσότερο τον νικάς! Προχωρείς ακο...

Δώδεκα συν ένα ή 12+1 συνθέτουν ένα κύκλο αναζήτησης στα πικρά χρόνια της φωτιάς, στα χρόνια που ο άνθρωπος αγωνιζόταν να βρει τα βήματα του. Δώδεκα συν ένα η περιπλάνηση στο μυστικό κόσμο του ανθρώπου. Εκεί που παραμονεύουν τ' αναπάντητα "γιατί", το ίδιο τυραννικά όπως "τότε". Δώδεκα συν ένα εκφράζουν δώδεκα βιβλία -έργο ζωής- στο δύσκολο δρόμο της αυτογνωσίας. Γράφτηκαν επί τέσσερις δεκαετίες με διαφορετικές συνθήκες αλλά πάντα με τα ίδια ερωτηματικά και τις ίδιες αμφιβολίες. Δώδεκα συν ένα -το ένα, το δέκατο τρίτο σχεδιάζει πέρα από τη σύμβαση του χρόνου μια "Στ...

Με τη συμπλήρωση είκοσι πέντε χρόνων από το θάνατο του αείμνηστου συμπατριώτη μας ζωγράφου και καθηγητή στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, Ανδρέα Γεωργιάδη, η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων σε συνεργασία με το Φιλολογικό Σύλλογο "Ο Χρυσόστομος" τιμούν σήμερα τη μνήμη του, με τη διοργάνωση στην πόλη μας μεγάλης αναδρομικής έκθεσης των έργων του. Η εκδήλωση αυτή, δεν αποτελεί μόνο την απόδοση της οφειλόμενης τιμής εκ μέρους της πόλης μας προς ένα άξιο τέκνο της, αλλά προσφέρει παράλληλα και τη δυνατότητα στο φιλότεχνο κοινό των Χανιών και της Κρήτης ευρύτερα, να γνωρίσ...

Ευλογημένα τα παραμύθια που ζεσταίνουν τη ζωή μας με το ψέμα τους. Ευλογημένα τα όνειρα που απαλαίνουν τις οδύνες μας. Ευλογημένη η φαντασία που μας ανοίγει ένα ξάγναντο στον ουρανό. Κι ευλογημένοι οι σοφοί τρελλοί που κουρνιάζουν στο παραμύθι, που δένονται στ' όνειρο και ζουν στη φαντασία...

Περιπλανιέμαι συχνά σ' αυτόν τον τόπο τον Ασύρματο, που δεν είναι πια ούτε Παράδεισος ούτε Κόλαση... Όμως κάποια σούρουπα του χειμώνα όταν η νύχτα βιάζεται να απλωθεί, από εκείνο το χώρο της εφηβικής αναπόλησης, ακούγεται ο απόηχος του ντεφιού της Βαρβάρας και το σεκλέτικο τραγούδι του Βαγγέλη... Ακούγονται κι άλλες φωνές, κι άλλοι ήχοι για όσους μπορούν να τους ακούσουν. Και τότε ξαναζωντανεύει ο συνοικισμός και μαζί οι άνθρωποι που έζησαν σ' αυτόν, και πέρα από τους Κλειστούς Ουρανούς είδαν τα δικά τους ξέφωτα. "Οι "Κλειστοί ουρανοί" είναι ένα βιβλίο δυνατό, πρωτότυπο,...

Ένα αληθινό παραμύθι που το πλάθουν με αγάπη και ειρήνη οι πιο αγαπημένοι ήρωες των παραμυθιών. Το άλλο "Διάστημα", μέσα από έναν ονειρικό κόσμο, όπου δεν απουσιάζει όμως η δράση και η περιπέτεια. Ο Κοντορεβιθούλης, η Χιονάτη, ο Πινόκιο... όλες αυτές οι μορφές των παραμυθιών που αγαπήσαμε και... μας αγάπησαν ξεκινούν για μια αναμέτρηση με τη δύναμη του κακού. Στόχος τους η πανανθρώπινη ειρήνη. Θα τα καταφέρουν σε αυτό τον άνισο αγώνα; Θα σας απαντήσει ο αστρονόμος Πικτόκ και η σοφή κουκουβάγια που είναι κοντά του, η κυρα-Αθηνά.

Ένα ημερολόγιο κατοχής... Μια εκ βαθέων κραυγή... Η εξομολόγηση ενός παιδιού που πίστευε στο "Μικρό Πρίγκηπα" και μιλούσε μαζί του... Ως τη στιγμή που τον πατέρα του και τους δικούς του τους οδήγησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκεί που οι άνθρωποι γίνονται απρόσωποι αριθμοί στους θαλάμους αερίων... Λοιπόν, ένα ημερολόγιο... Κι ο "θάνατος" ενός παιδιού που κρύβονταν με τ' αδέλφια του σ' ένα σκοτεινό υπόγειο στα Εξάρχεια... Ο Πόλεμος, η Κατοχή, η Απελευθέρωση μέσα από τα μάτια του παιδιού "που πέθανε αύριο". Το τελευταίο παραμύθι μιας χαμένης εφηβείας που τη σφράγισε ανε...

- Τούτες τις μαρτυρίες, που έζησες φιλαράκο, δε μπορείς πια να τις κρατήσεις για σένα. Δεν έχεις το δικαίωμα. Γέμισε η καρδιά μου απ' την ευθύνη... Γέμισε η σκέψη μου απ' το χρέος. Το Παιδί της Κατοχής είχε πάρει το δρόμο του. Τώρα ήταν η σειρά του Παιδιού του εφιαλτικού εμφυλίου. Κι ας μη το χωρούσαν οι λέξεις. Κι ας θυμόνταν ακατάπαυστα τα λόγια του Πρίγκιπα Μίσκιν από τον "Ηλίθιο" του δαιμονισμένου - Αγίου Ντοστογιέφσκι: "Η γλώσσα μου δε μπορεί ν' ανταποκριθεί και να εκφράσει τις σκέψεις μου. Αυτό με μαραίνει". Η σκέψη μας μένει πάντα προδομένη, όσο κι αν αγωνιζόμαστε...

Η ζωγραφική του είναι μια αδιάκοπη αναζήτηση όχι για τις φόρμες ή τη σύνθεση των χρωμάτων αλλά για τις μορφές του Απόλυτου. Η ζωγραφική του Βικέντιου -θα μπορούσα να προσθέσω,- είναι η εσωτερική του βιογραφία: Από την απόγνωση των Πατατοφάγων ως την εκθαμβωτική γιορτή των ηλιοτρόπιων. Μέσα από αυτή την "άλλη" βιογραφία που είναι η αρχή της δικής μου προσέγγισης, ο Βικέντιος Βαν Γκογκ, λειτουργός του Υψίστου και καρμπονάρος, ιδιοφυής και τρελός ζει στους νέους καιρούς κι ανάμεσα στους νέους ανθρώπους, όπου το αποκαλυπτικό Φως συνθλίβει το πυκνό γύρω και μέσα μας σκοτάδι. Ζωγ...

-Σίγκμουντ Φρόυντ σχεδίασα αυτή την αναζήτηση μελετώντας την εσωτερική έκφραση των ματιών αμέτρητων ανθρώπων. Εκεί, στο βάθος τους πέρα από την περιστασιακή έκφραση, βρίσκονταν οι απωθημένες παρορμήσεις, οι νευρώσεις, οι φοβίες, ο ψυχαναγκασμός, η παράνοια, η libido... Αυτή ίσως πριν απ' όλα, που συχνά γίνεται η βασική αιτία για όλα. ...Η ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 1939 ήταν το Τέλος και παράλληλα η Αρχή. Στη Γερμανία του Χίτλερ ο Φρόυντ δεν είχε καμιά θέση. Ο ολοκληρωτισμός είναι απόλυτος, μετενσαρκώνει τους ανθρώπους σε ξενοκίνητες μηχανές... Οι ψυχικές παρορμήσεις αλλά...

Ο τόμος αυτός είναι μία επιλογή από τις ανακοινώσεις του διεθνούς συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στους Δελφούς το 1997, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών για την επέτειο των εβδομήντα χρόνων από τις Πρώτες Δελφικές Εορτές του Αγγέλου και της Εύας Σικελιανού. Η επιλογή των κειμένων και η επιμέλεια του τόμου έγινε από το διακεκριμένο ελληνιστή καθηγητή John Anton Οι Δελφικές Εορτές του 1927 ήταν για τον Άγγελο και την Εύα Σικελιανού το σημείο εκκίνησης και η πρώτη προσπάθεια για εφαρμογή στην πράξη της Δελφικής Ιδέας που οραμα...

H άλλη αλήθεια για τον Σωκράτη... H άλλη αλήθεια για κάθε συνειδητά ελεύθερο άνθρωπο... Mια προσέγγιση μέσα από κείμενα και μαρτυρίες αλλά κι από την εκούσια σιωπή εκείνων που δεν ήθελαν να ξέρουν τον ασυμβίβαστο φιλόσοφο... Tο "Χειρόγραφο της Aθήνας": H εξομολόγηση μιας ζωής κι ενός αγώνα, "δια χειρός Σωκράτους".

[...] Κατά την ανθολόγηση καταβλήθηκε προσπάθεια, ώστε να καλυφθεί σφαιρικά η καθημερινή, η λατρευτική ζωή, το περιβάλλον, οι συνήθειες, τα "άνθη" που βλάστησαν στην αθωνική Έρημο. Επιχειρήθηκε γλωσσική ενοποίηση και συγχρονισμός με τη σύγχρονη γλωσσική αντίληψη, διατηρήθηκαν όμως οι ιδιοτυπίες που εκφράζουν και το ύφος των συγγραφέων, όπως π.χ. του Νίκου Καζαντζάκη (μάχονταν αντί μαχόταν στο τρίτο πρόσωπο του ενικού στον Παρατατικό χρόνο και μαχόντουσαν στο τρίτο του πληθυντικού). Διορθώθηκαν σιωπηρά αβλεπτήματα ή λάθη οφειλόμενων σε άγνοια των αγιορείτικων δεδομένων. Σ...

...Πόσα θα μπορούσε ακόμη να πεί για το βίο και το έργο του και πόσα να κραυγάσει ο κυρ-Αλέξανδρος! Μα τώρα ήταν αργά πια. Από μακρυά ακούγονταν κιόλας η μπουρού του καϊκιού που θα τον έπαιρνε για τον Άγιον Όρος. Τον περίμεναν εκεί οι εν Θεώ αδελφοί, αυτοί που τους είχε γνωρίσει στα πρώτα του νιάτα, όταν για μια περίοδο πίστευε πως ο μοναχικός βίος ήταν ο μόνος τρόπος για να πλησιάσει το Θεό. Αργότερα κατάλαβε πως η δοκιμασία της πολιτείας και της "εν τω κόσμω τούτω ζωής", είναι το άλλο κλειδί του Παραδείσου, που περνά από τα πλοκάμια του πολυπρόσωπου δαίμονα και τις φωτιές...

Μια άλλη προσέγγιση του κυρ-Δομήνικου του Κρητικού μέσα από τις πύρινες σφραγίδες της Αποκάλυψης. Πέρα από τη στεγνή γνώση και την παγωμένη αρχειακή έρευνα. Ο "Έλληνας" ιστορημένος από το Έργο και τα Έργα του. Από το μυστικό λόγο του και τη μυστική σιωπή του. Από την αγωνία, την αναζήτηση και την Επανάστασή του. Αντιμέτωπος πάντα με την Ιερά Εξέταση. Του καιρού του και των μελλούμενων καιρών. Και πάντα όρθιος. Γενναίος. Ασυμβίβαστος. Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ο Κρης εποίει. Το Συναξάρι του μια κραυγή. Ή μια άσβεστη φλόγα. Να φωτίζει τα γύρω και τα μέσα μας σκοτάδια.