Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τόμος αυτός είναι μία επιλογή από τις ανακοινώσεις του διεθνούς συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στους Δελφούς το 1997, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών για την επέτειο των εβδομήντα χρόνων από τις Πρώτες Δελφικές Εορτές του Αγγέλου και της Εύας Σικελιανού. Η επιλογή των κειμένων και η επιμέλεια του τόμου έγινε από το διακεκριμένο ελληνιστή καθηγητή John Anton Οι Δελφικές Εορτές του 1927 ήταν για τον Άγγελο και την Εύα Σικελιανού το σημείο εκκίνησης και η πρώτη προσπάθεια για εφαρμογή στην πράξη της Δελφικής Ιδέας που οραμα...

...Πόσα θα μπορούσε ακόμη να πεί για το βίο και το έργο του και πόσα να κραυγάσει ο κυρ-Αλέξανδρος! Μα τώρα ήταν αργά πια. Από μακρυά ακούγονταν κιόλας η μπουρού του καϊκιού που θα τον έπαιρνε για τον Άγιον Όρος. Τον περίμεναν εκεί οι εν Θεώ αδελφοί, αυτοί που τους είχε γνωρίσει στα πρώτα του νιάτα, όταν για μια περίοδο πίστευε πως ο μοναχικός βίος ήταν ο μόνος τρόπος για να πλησιάσει το Θεό. Αργότερα κατάλαβε πως η δοκιμασία της πολιτείας και της "εν τω κόσμω τούτω ζωής", είναι το άλλο κλειδί του Παραδείσου, που περνά από τα πλοκάμια του πολυπρόσωπου δαίμονα και τις φωτιές...

Με τη συμπλήρωση είκοσι πέντε χρόνων από το θάνατο του αείμνηστου συμπατριώτη μας ζωγράφου και καθηγητή στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, Ανδρέα Γεωργιάδη, η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων σε συνεργασία με το Φιλολογικό Σύλλογο "Ο Χρυσόστομος" τιμούν σήμερα τη μνήμη του, με τη διοργάνωση στην πόλη μας μεγάλης αναδρομικής έκθεσης των έργων του. Η εκδήλωση αυτή, δεν αποτελεί μόνο την απόδοση της οφειλόμενης τιμής εκ μέρους της πόλης μας προς ένα άξιο τέκνο της, αλλά προσφέρει παράλληλα και τη δυνατότητα στο φιλότεχνο κοινό των Χανιών και της Κρήτης ευρύτερα, να γνωρίσ...

[...] Κατά την ανθολόγηση καταβλήθηκε προσπάθεια, ώστε να καλυφθεί σφαιρικά η καθημερινή, η λατρευτική ζωή, το περιβάλλον, οι συνήθειες, τα "άνθη" που βλάστησαν στην αθωνική Έρημο. Επιχειρήθηκε γλωσσική ενοποίηση και συγχρονισμός με τη σύγχρονη γλωσσική αντίληψη, διατηρήθηκαν όμως οι ιδιοτυπίες που εκφράζουν και το ύφος των συγγραφέων, όπως π.χ. του Νίκου Καζαντζάκη (μάχονταν αντί μαχόταν στο τρίτο πρόσωπο του ενικού στον Παρατατικό χρόνο και μαχόντουσαν στο τρίτο του πληθυντικού). Διορθώθηκαν σιωπηρά αβλεπτήματα ή λάθη οφειλόμενων σε άγνοια των αγιορείτικων δεδομένων. Σ...

Ένα ημερολόγιο κατοχής... Μια εκ βαθέων κραυγή... Η εξομολόγηση ενός παιδιού που πίστευε στο "Μικρό Πρίγκηπα" και μιλούσε μαζί του... Ως τη στιγμή που τον πατέρα του και τους δικούς του τους οδήγησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκεί που οι άνθρωποι γίνονται απρόσωποι αριθμοί στους θαλάμους αερίων... Λοιπόν, ένα ημερολόγιο... Κι ο "θάνατος" ενός παιδιού που κρύβονταν με τ' αδέλφια του σ' ένα σκοτεινό υπόγειο στα Εξάρχεια... Ο Πόλεμος, η Κατοχή, η Απελευθέρωση μέσα από τα μάτια του παιδιού "που πέθανε αύριο". Το τελευταίο παραμύθι μιας χαμένης εφηβείας που τη σφράγισε ανε...

Ο Διογένης ο εκ Σινώπης ξεκινά πάντα με το ραβδί και το δισάκι του και έρχεται να μας προϋπαντήσει. Προχωρεί ακόμα πιο μακριά, ακόμα πιο πέρα: Στους μελλούμενους καιρούς. Και είναι πιο πρωτοπόρος από δαύτους. Πιο λέφτερος. Κουβεντιάζει με το νέο άνθρωπο που κινά απ' το Αύριο και τον κερδίζει με τις ιδέες του. Ευλογημένα τα νιάτα σου, ασυμβίβαστε σκύλε απ' τη Σινώπη! Μπορεί σ' ολάκερο το βίο σου να πείνασες και να δίψασες και να δοκιμάστηκες. Μα νίκησες τον πιο αδυσώπητο εχθρό που καραδοκεί πίσω από ιδέες κι ανθρώπους: Το Χρόνο. Κι όλο περισσότερο τον νικάς! Προχωρείς ακο...

... Το Σάββατο 10 Ιουνίου 1944 τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής, εφαρμόζοντας εμπράκτως τις αρχές του πολιτισμού του υπερανθρώπου και τις αξίες της αρείας φυλής, έγραψαν ακόμη μία αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το Δίστομο της Βοιωτίας γνώρισε την απερίγραπτη σφαγή και τον όλεθρο. Η σφαγή του Διστόμου έδειξε σε τι έσχατη θηριωδία οδηγεί τον άνθρωπο ο φασισμός και ο πόλεμος. Τ' αχνάρια από το αίμα των θυμάτων δείχνουν το πέρασμα της βαρβαρότητας. Το Δίστομο μένει στην Ιστορία για να θυμίζει τη φασιστική αγριότητα και να σηματοδοτεί το μέγεθος της χρεοκ...

- Τούτες τις μαρτυρίες, που έζησες φιλαράκο, δε μπορείς πια να τις κρατήσεις για σένα. Δεν έχεις το δικαίωμα. Γέμισε η καρδιά μου απ' την ευθύνη... Γέμισε η σκέψη μου απ' το χρέος. Το Παιδί της Κατοχής είχε πάρει το δρόμο του. Τώρα ήταν η σειρά του Παιδιού του εφιαλτικού εμφυλίου. Κι ας μη το χωρούσαν οι λέξεις. Κι ας θυμόνταν ακατάπαυστα τα λόγια του Πρίγκιπα Μίσκιν από τον "Ηλίθιο" του δαιμονισμένου - Αγίου Ντοστογιέφσκι: "Η γλώσσα μου δε μπορεί ν' ανταποκριθεί και να εκφράσει τις σκέψεις μου. Αυτό με μαραίνει". Η σκέψη μας μένει πάντα προδομένη, όσο κι αν αγωνιζόμαστε...

-Σίγκμουντ Φρόυντ σχεδίασα αυτή την αναζήτηση μελετώντας την εσωτερική έκφραση των ματιών αμέτρητων ανθρώπων. Εκεί, στο βάθος τους πέρα από την περιστασιακή έκφραση, βρίσκονταν οι απωθημένες παρορμήσεις, οι νευρώσεις, οι φοβίες, ο ψυχαναγκασμός, η παράνοια, η libido... Αυτή ίσως πριν απ' όλα, που συχνά γίνεται η βασική αιτία για όλα. ...Η ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 1939 ήταν το Τέλος και παράλληλα η Αρχή. Στη Γερμανία του Χίτλερ ο Φρόυντ δεν είχε καμιά θέση. Ο ολοκληρωτισμός είναι απόλυτος, μετενσαρκώνει τους ανθρώπους σε ξενοκίνητες μηχανές... Οι ψυχικές παρορμήσεις αλλά...

Περιπλανιέμαι συχνά σ' αυτόν τον τόπο τον Ασύρματο, που δεν είναι πια ούτε Παράδεισος ούτε Κόλαση... Όμως κάποια σούρουπα του χειμώνα όταν η νύχτα βιάζεται να απλωθεί, από εκείνο το χώρο της εφηβικής αναπόλησης, ακούγεται ο απόηχος του ντεφιού της Βαρβάρας και το σεκλέτικο τραγούδι του Βαγγέλη... Ακούγονται κι άλλες φωνές, κι άλλοι ήχοι για όσους μπορούν να τους ακούσουν. Και τότε ξαναζωντανεύει ο συνοικισμός και μαζί οι άνθρωποι που έζησαν σ' αυτόν, και πέρα από τους Κλειστούς Ουρανούς είδαν τα δικά τους ξέφωτα. "Οι "Κλειστοί ουρανοί" είναι ένα βιβλίο δυνατό, πρωτότυπο,...

Με την απόσταση που τραγικά ανοίγει ο χρόνος όταν η ύπαρξη κρυσταλώνεται με την τελευτή της, ατενίζουμε σήμερα τον Φώτη Κόντογλου - είκοσι χρόνια μετά την κοίμησή του και ενενήντα από την γέννησή του. Τον ατενίζουμε με βαθύ σέβας και πιστή αγάπη να ψηλώνει από χρόνο και χρόνο και μέσα στην δεινή εμπλοκή του Ελληνισμού με την εποχή μας, να κερδίζει η μορφή και το έργο του ακέρια την σημασία τους. Με καθαρότερη σήμερα ματιά και με καρδιά που βρίσκει την δύναμη να τιθασεύει την αγάπη της στον ζυγό της δίκαιης κρίσης, θωρούμε τον Φώτη Κόντογλου να υψώνεται εις κεφαλήν γωνίας τ...

Εκατόν τριάντα χρόνια από την γέννησή του και εβδομήντα από την κοίμησή του, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, περνώντας μέσα από τις θύελλες της ιστορικής ζωής του Νέου Ελληνισμού, φθάνει ως εμάς, αυτό το "σκοτεινό τρυγόνι" της Ελλάδας, κρατώντας στο ράμφος του χλωρό τον καρπό του πνεύματος, που είναι της αθανασίας της τέχνης ο αμάραντος βλαστός. Ορθός, πέρα από την λατρεία και την καταφρόνεση που συναλλάσσουν άκριτα οι Νεοέλληνες, έγινε -για όσους πειστεύουν ότι η δημιουργία αλλά και η λειτουργία της τέχνης εγγράφεται μέσα στην ιστορική αγωνία των λαών- το ακρόπρωρο του Νέου...

Ένα αληθινό παραμύθι που το πλάθουν με αγάπη και ειρήνη οι πιο αγαπημένοι ήρωες των παραμυθιών. Το άλλο "Διάστημα", μέσα από έναν ονειρικό κόσμο, όπου δεν απουσιάζει όμως η δράση και η περιπέτεια. Ο Κοντορεβιθούλης, η Χιονάτη, ο Πινόκιο... όλες αυτές οι μορφές των παραμυθιών που αγαπήσαμε και... μας αγάπησαν ξεκινούν για μια αναμέτρηση με τη δύναμη του κακού. Στόχος τους η πανανθρώπινη ειρήνη. Θα τα καταφέρουν σε αυτό τον άνισο αγώνα; Θα σας απαντήσει ο αστρονόμος Πικτόκ και η σοφή κουκουβάγια που είναι κοντά του, η κυρα-Αθηνά.