Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ανήκει στους κλασικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μοναδικό επίτευγμα για έλληνα ποιητή της παλαιάς, μεταιχμιακής διασποράς, εκείνης που γνώρισε μεγάλη ακμή από τον 18ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα, και μετά κατέρρευσε, για να την διαδεχθεί η μετεμφυλιακή μετανάστευση. Για τον "κλασικό" Καβάφη αποφάσισε ανέκκλητα η Ιστορία. Ο Καβάφης όμως δεν είναι μόνο κλασικός, είναι και μοντέρνος. Για την ακρίβεια, ένας κλασικός του μοντερνισμού. Υπήρξε καινοτόμος, καθιερώνοντας τη δική του αποκλειστική ταυτότητα. Στην ποιητική αναζήτησε και κατέκτησε έναν ιδιογ...

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ανήκει στους κλασικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μοναδικό επίτευγμα για έλληνα ποιητή της παλαιάς, μεταιχμιακής διασποράς, εκείνης που γνώρισε μεγάλη ακμή από τον 18ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα, και μετά κατέρρευσε, για να την διαδεχθεί η μετεμφυλιακή μετανάστευση. Για τον "κλασικό" Καβάφη αποφάσισε ανέκκλητα η Ιστορία. Ο Καβάφης όμως δεν είναι μόνο κλασικός, είναι και μοντέρνος. Για την ακρίβεια, ένας κλασικός του μοντερνισμού. Υπήρξε καινοτόμος, καθιερώνοντας τη δική του αποκλειστική ταυτότητα. Στην ποιητική αναζήτησε και κατέκτησε έναν ιδιογ...

Ο τόμος των Πρακτικών του Τριακοστού Πρώτου Συμποσίου Ποίησης, "Ποίηση και Κρίση", ξεκινάει με μια σύντομη αναφορά στο έργο του κριτικού και δοκιμιογράφου Ανδρέα Μπελεζίνη και του ποιητή Δημήτρη Κατσαγάνη, μελών της Οργανωτικής Επιτροπής στους οποίους ήταν αφιερωμένες και οι εργασίες του. Στον τόμο προτάσσεται ακόμα μια εισήγηση για το Νίκο Γκάτσο και την Αμοργό, το κατεξοχήν ποίημα της κρίσης, επ' ευκαιρία της επετείου των εκατό χρόνων από τη γέννηση του ποιητή. Το θέμα του Συμποσίου αναπτύσσουν επιπλέον δεκαοκτώ μελετητές, επιστήμονες, δημιουργοί και ποιητές που δι...

Τα κείμενα που δημοσιεύονται εδώ φιλοδοξούν να ξαναδιαβάσουν την εθνεγερσία του 1821, μέσα από την τρέχουσα, τραγική συγκυρία του 2012, δηλαδή τη συγκυρία της χρεωκοπίας και των μνημονίων. Όμως, δεν ανιχνεύουν καθησυχαστικές αντιστοιχίες, ανάμεσα στο 1821 και το 2012, γιατί αυτό και μόνο θα παραχάρασσε τόσο τη σημερινή όσο και την τότε επαναστατική συγκυρία· αλλά και δεν ομνύουν στην κυρίαρχη εθνική αφήγηση, γιατί αυτό και μόνο θα συνιστούσε μια βαθιά καθεστωτική επιλογή, δηλαδή μια απόλυτα παρασιτική διαδικασία. Τα κείμενα αυτά διακινδυνεύουν, αξιοποιώντας τα πρόσφατα επισ...

Το παρόν βιβλίο περιέχει μια ορισμένη μεθοδική έκθεση μιας πολύ συγκεκριμένης και εξειδικευμένης επιστημονικής έρευνας από την περιοχή της ιστορίας της εκπαίδευσης στην Ελλάδα την περίοδο του λεγόμενου "Μεσοπολέμου". Με βάση αυτή την έκθεση στοιχειοθετείται αναλυτικά τόσο μια πραγματολογική ανασκευή όσο και μια εξήγηση των θεωρητικο-ιδεολογικών προκείμενων δύο συναφών εκδοχών για το ίδιο θέμα: Πρόκειται για το θέμα της ιστορικής ανασυγκρότησης της βιογραφίας της Ρόζας Ιμβριώτη (1898-1977) και ειδικότερα για το επιμέρους ερώτημα του χρόνου σπουδών της στο Βερολίνο, σε...

Άνθη ποικίλα, της λόγου τέχνης, δεν φύονται εδώ. Ευφαντάστων περιπετειών διηγήσεις, ιδεών ανεξίτηλες περιπτύξεις, αλληγορικές και σοφές θεωρήσεις, αινίγματα ευφυή, ρήματα φλεγματώδη, τεκμήρια μαχητά, περιπλοκές ελικώδεις, ανατροπές ρηξικέλευθες, γνώμες αδιάρρηκτες, ιντερμεδίων εγκεντρισμοί, αντιθέσεων αιφνιδιασμοί, επωδών διχοστασίες, ως και κάλλος ευεπείας και ευφραδής περιγραφή και εκτάσεως πρόνοια, όλα τα προς απάτην τετεχνασμένα, εκ φύσεως αρτιτελή και διά πείσματος αρραγούς επί πολύ διαλάμψαντα, αποπαύουν. Ο χαλκευτός ατέρμων κοχλίας, αρσενόπαις εργόπονος, άμα και θήλ...

[...] Το ανά χείρας βιβλίο θα το χαρακτήριζα ως ένα εγχειρίδιο, παρ’ ότι δεν συνιστά μια θεωρητική προσέγγιση της λογοτεχνίας και της πολιτισμικής θεωρίας, με βάση τη σκέψη ενός επιφανούς μαρξιστή κριτικού, απλούστατα γιατί κάτι τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ επιλογή του Τέρρυ Ήγκλετον. Αντίθετα, κατάφερε να υπονομεύσει και να καταυγάσει τις αδυναμίες κλειστών θεωρητικών συστημάτων και να διδάξει το μεθοδολογικό πλουραλισμό, με τη συγκροτημένη εργαλειοποίηση επιχειρημάτων, της ψυχαναλυτικής, της φεμινιστικής και άλλων θεωριών, υποστηρίζοντας ότι το ζητούμενο "δεν είναι η συνέπεια τ...

Ο τόμος αυτός αποθησαυρίζει μία από τις σπάνιες στιγμές των πνευματικών μας χρονικών. Αποτυπώνει μια δημόσια συζήτηση, που έλαβε χώρα στη βάση της εκρηκτικής συνύπαρξης τριών εννοιών, στη ρευστή περιοχή που ορίζουν τρία γνωστικά πεδία: Θεωρία, Λογοτεχνία, Αριστερά. Για 14 εβδομάδες, 33 πένες συναντήθηκαν στις φιλόξενες σελίδες των "Αναγνώσεων" της "Κυριακάτικης Αυγής", από τις 9 Μαρτίου μέχρι τις 29 Ιουνίου 2008. Χωρίς διαγκωνισμούς και τη γνωστή έπαρση, χωρίς υπονομεύσεις και ναρκισσιστικές νομιμοποιητικές αποφάνσεις, 33 σύγχρονοι διανοητές, από διαφορετικές τάσεις, σχ...

Ο τόμος αυτός αποθησαυρίζει μία από τις σπάνιες στιγμές των πνευματικών μας χρονικών. Αποτυπώνει μια δημόσια συζήτηση, που έλαβε χώρα στη βάση της εκρηκτικής συνύπαρξης τριών εννοιών, στη ρευστή περιοχή που ορίζουν τρία γνωστικά πεδία: Θεωρία, Λογοτεχνία, Αριστερά. Για 14 εβδομάδες, 33 πένες συναντήθηκαν στις φιλόξενες σελίδες των "Αναγνώσεων" της "Κυριακάτικης Αυγής", από τις 9 Μαρτίου μέχρι τις 29 Ιουνίου 2008. Χωρίς διαγκωνισμούς και τη γνωστή έπαρση, χωρίς υπονομεύσεις και ναρκισσιστικές νομιμοποιητικές αποφάνσεις, 33 σύγχρονοι διανοητές, από διαφορετικές τάσεις, σχ...

Ένα μυστηριώδες χειρόγραφο, από τη δεκαετία του '20, μας αφηγείται το δράμα ενός νεαρού άνδρα που βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού: Θα προσπαθήσει να ξαναβρεί τις χαμένες ψηφίδες της μνήμης του ή θα ξεκινήσει μια νέα ζωή; Θα παραμείνει στη μίζερη Ελλάδα της εποχής ή θα ανοίξει τα φτερά του, αναζητώντας την τύχη του στην Ευρώπη; Η Λάγνα πριγκηπέσα, και άλλα τέσσερα λαϊκά μυθιστορήματα, που εκδόθηκαν στην Ιταλία και τη Γαλλία, είναι δικά του έργα; Γιατί χάνονται τα ίχνη του μετά το 1930; Έρωτες, πόλεμοι, θάνατοι, όπιο, ακολασίες, αδιέξοδα, συνθέτουν ένα σκηνικό μυστηρίο...

Η παρέλευση δεκαπενταετίας από την πτώση του τείχους του Βερολίνου παρέχει ίσως την ασφάλεια κάποιας απόστασης για μια πρώτη αποτίμηση, όπως έδειξε η πληθώρα των δημοσιευμάτων στον ελληνικό και ξένο Τύπο και οι σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, που το 2004 ήσαν πολυπληθείς και μάλιστα επεκτάθησαν αρκετά πέραν της 9ης του Νοεμβρίου εκείνου του έτους. Μέσα σε αυτό το κλίμα εγγράφηκε και το παρόν αφιέρωμα των "Αναγνώσεων", δηλαδή του ένθετου βιβλίου της "Αυγής", το οποίο διήρκεσε ενάμισι μήνα (31/10/2004 έως 12/12/2004). Όμως, αυτό το αφιέρωμα δεν προέκυψε ως μια "έξυπνη" ιδέα...

Η παρέλευση δεκαπενταετίας από την πτώση του τείχους του Βερολίνου παρέχει ίσως την ασφάλεια κάποιας απόστασης για μια πρώτη αποτίμηση, όπως έδειξε η πληθώρα των δημοσιευμάτων στον ελληνικό και ξένο Τύπο και οι σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, που το 2004 ήσαν πολυπληθείς και μάλιστα επεκτάθησαν αρκετά πέραν της 9ης του Νοεμβρίου εκείνου του έτους. Μέσα σε αυτό το κλίμα εγγράφηκε και το παρόν αφιέρωμα των "Αναγνώσεων", δηλαδή του ένθετου βιβλίου της "Αυγής", το οποίο διήρκεσε ενάμισι μήνα (31/10/2004 έως 12/12/2004). Όμως, αυτό το αφιέρωμα δεν προέκυψε ως μια "έξυπνη" ιδέα...

Μάιος του 1981. Σε ένα άσημο τυπογραφείο της Θεσσαλονίκης τυπώνεται ένα βιβλίο που έμελλε να αποτελέσει μια μεγάλη τομή στην ελληνική πεζογραφία. Ο συγγραφέας του σχεδόν άγνωστος: Γιάννης Πάνου. Ο τίτλος του άβολος: "...από το στόμα της παλιάς Remington..." Είκοσι πέντε χρόνια μετά, τέσσερις νεώτεροι πεζογράφοι, με μια πρωτόγνωρη συλλογική χειρονομία, αποτίουν την οφειλόμενη τιμή, εξηγώντας γιατί, μετά από αυτό το βιβλίο, δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα όταν μιλάμε για "πεζογραφία" και "μυθιστόρημα". Μια χειρονομία με βαρύ συμβολικό φορτίο και πολλαπλές συνδηλώσεις, που θα συζη...

Μάιος του 1981. Σε ένα άσημο τυπογραφείο της Θεσσαλονίκης τυπώνεται ένα βιβλίο που έμελλε να αποτελέσει μια μεγάλη τομή στην ελληνική πεζογραφία. Ο συγγραφέας του σχεδόν άγνωστος: Γιάννης Πάνου. Ο τίτλος του άβολος: "...από το στόμα της παλιάς Remington..." Είκοσι πέντε χρόνια μετά, τέσσερις νεώτεροι πεζογράφοι, με μια πρωτόγνωρη συλλογική χειρονομία, αποτίουν την οφειλόμενη τιμή, εξηγώντας γιατί, μετά από αυτό το βιβλίο, δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα όταν μιλάμε για "πεζογραφία" και "μυθιστόρημα". Μια χειρονομία με βαρύ συμβολικό φορτίο και πολλαπλές συνδηλώσεις, που θα συζη...

Δύο ποιήματα, τρεις βιβλιοκριτικές και τρία δοκίμια αποτελούν τη συμμετοχή του ίδιου του Ηλία Λάγιου στον τόμο αυτό. Όλα κείμενα της ωριμότητάς του, πολυσχιδή και πολυσήμαντα, αποτυπώνουν ευκρινώς το ίχνος του πνευματικού ανθρώπου, δίνουν ένα ισχυρό δείγμα του ποιητικού λόγου και ένα ευκρινές στίγμα της δημόσιας παρουσίας του, του δημόσιου λόγου του. Τα υπόλοιπα κείμενα αναφέρονται στο έργο του, είναι γραμμένα από κριτικούς και ομοτέχνους του, και ως σύνολο αποτελούν το κύριο σώμα της κριτικογραφίας που αφορά την ποίησή του. Η έκδοση αυτή έχει τον χαρακτήρα της τελευταία...

Σκέφτηκα να κάνω μια ιστορική αποτύπωση αυτής της πόλης, να φτιάξω ένα λεύκωμα. Έχω αρκετές παλιές φωτογραφίες -είναι η δουλειά μου άλλωστε-, μα όλοι μου είπανε πως δεν αρκούν, αφού είθισται να περιλαμβάνονται και κείμενα. Άρχισα να ψάχνω τις πηγές, να βρω τεκμήρια, περιγραφές συμβάντων εποχής, ημερολόγια και ιστορίες της νεότητος. Πήγα σε αρχειοτάξια και βιβλιοθήκες, μα ήτανε φτωχά σε αναμνήσεις. Δεν πειράζει, θα αρκεστώ στις φωτογραφίες, κάθε καλλιτέχνης πρέπει να εμπιστεύεται το έργο του, και είμαι από τους καλύτερους στο είδος μου. Αδίκως ακούγονται για μένα κάτι μισόλ...

Η παρτίδα την οποία θα παρακολουθήσετε εδώ, σε κάθε της λεπτομέρεια, αφορά την ανάγνωση ενός βιβλίου. Το βιβλίο αυτό είναι η "Ορθοκωστά" και το έχει γράψει ο Θανάσης Βαλτινός. Η τσόχα έχει στρωθεί, τασάκια και τσιγάρα υπάρχουν αρκετά. Ο καφές βράζει. Τα κινητά κλειστά, οι παίκτες έχουν λάβει θέσεις. Αποσφραγίζεται η τράπουλα, ενώπιον όλων. Ο ένας ανακατεύει, ο δεύτερος κόβει. Είναι η σειρά μου. Ανοίγω την παρτίδα τραβώντας ένα χαρτί, δηλαδή τη σελίδα 321: "Έπαιξα μια πρέφα κύριε στρατοδίκη..." Κώστας Βούλγαρης "...παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι η "Ορθοκωστά" αποτελεί απαύγα...

Εκείνες τις μέρες ήρθαν απεσταλμένοι, απ' τον Αλή Πασά και τους Μπέηδες της Αρβανιτιάς, να ζητήσουν βοήθεια και είπαν, να πάμε έως και δέκα χιλιάδες Μωραΐτες στη Ρούμελη, να πολεμήσουμε μαζί τον Χουρσίτ Πασά και τα στρατεύματά του Σουλτάνου. Τούρκοι και Αρβανίτες και Έλληνες θα είχαμε την ίδια σημαία, με σταυρό στη μια πλευρά και μισοφέγγαρο στην άλλη. Ο Κολοκοτρώνης υποσχέθηκε τη βοήθεια μόλις πάρει την Τριπολιτσιά και τους είπε κι αυτός τα δικά του. -Να έρθουν στο Μωριά όλοι οι Μπέηδες της Αρβανιτιάς, όσοι δεν είναι αποκλεισμένοι στα Γιάννενα, να πάρουν μέρος στα πολιτικ...