Φώκος Στέλιος
Fókos Stélios
Ο Στέλιος Φώκος γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1952. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και εργάστηκε ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Δημοσίευσε διηγήματα, ποιήματα και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Εξέδωσε τη μελέτη "Κώστας Παρορίτης: Εισαγωγή στη ζωή και το έργο του" (Τεκμήριο, 1979) και κατόπιν στις εκδόσεις Οδυσσέας, τα λογoτεχνικά έργα: "Χρονικό μιας βραδιάς" (διηγήματα, 1989), "Δε λένε ποτέ καλημέρα τη νύχτα" (μυθιστόρημα, 1995) και "Μια τίγρη που χαμογελάει" (μυθιστόρημα, 1997). Επιμελήθηκε την έκδοση κλασικών έργων της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας: "Κώστας Παρορίτης, Οι δύο δρόμοι" (Τεκμήριο, 1979), στη σειρά "Νεοελληνική Λογοτεχνία" των εκδόσεων Οδυσσέας, με εκτενείς εισαγωγές: "Κώστας Παρορίτης, Διηγήματα" (1982), "Εμμανουήλ Ροΐδης, Διηγήματα" (1988), "Παύλος Καλλιγάς, Θάνος Βλέκας" (1989) και της συλλογής του Γιώργου Κοτζιούλα, "Με τον κόμπο στο λαιμό και άλλα διηγήματα" (Δρόμων, 2018).
Για τον Θανάση Βαλτινό: Μια κριτική
Φώκος Στέλιος
Οδυσσέας (2018)
Η περίπτωση του Θανάση Βαλτινού αποτελεί ένα φαινόμενο στη λογοτεχνία μας αλλά και στα πολιτιστικά πράγματα της εποχής μας. Ο άνθρωπος που θα θελήσει να το μελετήσει, θα σκοντάψει σε τόσες κριτικές, επώνυμων και ανώνυμων, τόσες στήλες εφημερίδων, περιοδικών και ιστοσελίδες, που εκθειάζουν το έργο του, το οποίο δεν έχει σχεδόν ποτέ και πουθενά μειονεκτήματα, ώστε θα αναγκαστεί να σηκώσει ψηλά τα χέρια και να παραμείνει άφωνος. Θα σκοντάψει, έπειτα, σε τόσες συνεντεύξεις του συγγραφέα, όλα αυτά τα χρόνια, όσες δεν έχει αξιωθεί κανένας άλλος λογοτέχνης, ακόμη και οι νομπελ...
Με τον κόμπο στο λαιμό και άλλα διηγήματα
Κοτζιούλας Γιώργος 1909-1956
Δρόμων (2018)
Ο Γιώργος Κοτζιούλας είναι γεννημένος αφηγητής. Χτίζει "με πέτρα και μ’ ασβέστη", με τα πιο απλά υλικά, τις ιστορίες του, και μας καλεί να συμμετάσχουμε σ’ αυτές, ισότιμα, ήρωες κι εμείς όπως κι ο ίδιος, όπως κι οι άλλοι του ήρωες. Φτωχοί άνθρωποι του λαού, στα ηπειρώτικα Τζουμέρκα, στους λαϊκούς και προσφυγικούς συνοικισμούς της Αθήνας, στα σανατόρια και τις φτωχές παράγκες της Πάρνηθας και της Πεντέλης, αποτελούν τα αγαπημένα του πρόσωπα. Οι καημοί και τα βάσανα, οι χαρές και οι λύπες, η αθωότητα και η πονηριά, τα αστεία και τα πειράγματά τους αποτελούν τα θέματά του. Αγά...
Μια τίγρη που χαμογελάει
Φώκος Στέλιος
Οδυσσέας (1997)
Ένα περίεργο τηλεφώνημα κι ένας νεκρός που μοιάζει να επιστρέφει στη ζωή. Ένας φίλος που αναλαμβάνει ν' ανακαλύψει την αλήθεια. Δυο μυστηριώδεις γυναίκες κι έπειτα το παράξενο παιχνίδι γίνεται εφιάλτης, ένα ασθματικό κυνηγητό ανάμεσα σε ποιήματα και τραγούδια της Λιλιπούπολης, όπου κυνηγοί και θύματα μοιάζουν ν' αλλάζουν συνεχώς ρόλους, παραμένοντας σχεδόν πάντα αθέατοι. Σε μια πολύβουη πόλη που καταπίνει ανθρώπους κι αισθήματα, το κυνήγι του νεκρού γίνεται σιγά σιγά ένα παζλ υποθέσεων, επιβεβαιώσεων και διαψεύσεων, ένα ταξίδι ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, για να μεταμ...
Δε λένε ποτέ καλημέρα τη νύχτα
Φώκος Στέλιος
Οδυσσέας (1995)
Ένα μυθιστόρημα που ψάχνει το τέλος του. Μια ζωή που γυρεύει την αρχή της σε κάποιο τέλος. Πισωγύρισμα; Βάλτωμα; Ενα ζουζούνι που αρμενίζει στον κόσμο ενώ το παρασέρνουν οι άνεμοι; Η χούντα, το φοιτηταριό, η κατάληψη της Νομικής, έρωτες κι απογοητεύσεις, ο Ανέστης με τα πορτουγκέζικα και «νάδα μας». Θρυμματισμένες εικόνες της παιδικής ηλικίας, η μάνα, ο πατέρας, τ' αδέλφια κι ο μικρός «μελανοφάγος» να συνθλίβεται στις συμπληγάδες της οικογενειακής αδιαφορίας. Κι ύστερα οι γάμοι, οι χωρισμοί, δυο παιδιά τόσο απόμακρα, οι αποτυχίες κι οι πίκρες, η απεγνωσμένη προσπάθεια να σ...