Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Vikélas Dimítrios
Δημήτριος Βικέλας (1835-1908). Ο Δημήτριος Βικέλας γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου το 1835, καταγόμενος από μεγάλη εμπορική οικογένεια με καταβολές στη Βέροια και αρχικό όνομα Μπεκέλα ή Μπικέλα. Πατέρας του ήταν ο έμπορος Εμμανουήλ Βικέλας και μητέρα του η Σμαράγδα, κόρη του εμπόρου Γεωργίου Μελά και αδελφή του Λέοντος Μελά. Σε ηλικία τεσσάρων ετών έμεινε για ένα χρόνο στο Ναύπλιο με την οικογένειά του, η οποία ένα χρόνο μετά εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τα πρώτα γράμματα έμαθε κοντά στη μορφωμένη και φιλομαθή μητέρα του, ενώ γενικά η μόρφωσή του δεν υπήρξε συστηματική λόγω των συνεχών μετακινήσεων της οικογένειάς του. Στην Πόλη πέρασε εννιά χρόνια ως το 1849, οπότε επέστρεψε στη Σύρο μαζί με τη μητέρα του και φοίτησε στο Λύκειο του Χ.Ευαγγελίδη. Συμμαθητής του Εμμανουήλ Ροΐδη, μαζί του εξέδωσε το χειρόγραφο μαθητικό περιοδικό Λυκείου Μέλισσα. Το 1851 σε ηλικία δεκαέξι ετών μετέφρασε το έργο του Ρακίνα Εσθήρ, που ανέβηκε σε σχολική παράσταση και εκδόθηκε στην Ερμούπολη. Τη μετάφραση αυτή απέδωσε ο Βικέλας στον ελβετό Weiss, δάσκαλό του στην Οδησσό. Τον επόμενο χρόνο έφυγε για το Λονδίνο, όπου πέρασε 24 χρόνια της ζωής του, ασχολούμενος με το εμπόριο, εργαζόμενος ως υπάλληλος στο κατάστημα της εταιρείας Ανεψιοί Μαύρου και ως συνέταιρος στον οίκο των αδελφών Μελά. Παράλληλα φοίτησε στο University College, λόγω περιορισμένου χρόνου ωστόσο απέκτησε μόνο Δίπλωμα Βοτανικής. Δεν έπαψε όμως να ενδιαφέρεται για τη λογοτεχνία, μελέτησε φιλολογία και ιστορία, ενώ έγραψε στίχους και μεταφράσεις ( από τον Όμηρο, τον Θεόκριτο, τον Goethe, τον Alfieri, κ.α.). Στο Λονδίνο ο Βικέλας έδρασε και υπέρ της διατήρησης του ελληνικού χαρακτήρα της ομογένειας, προωθώντας για παράδειγμα την ίδρυση του εκεί ελληνικού σχολείου. Το 1855 επισκέφτηκε την οικογένειά του στην Kωνσταντινούπολη και πήρε μέρος για πρώτη φορά σε ποιητικό διαγωνισμό (τον Ράλλειο με το ποίημα Αναμνήσεις του Πριγκήπου). Ακολούθησαν δημοσιεύσεις ποιημάτων του, άλλοτε στην καθαρεύουσα και άλλοτε στη δημοτική στην Πανδώρα και άλλα λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ το 1862 δημοσίευσε στο Λονδίνο την ποιητική συλλογή Στίχοι. Το 1859 γνωρίστηκε με τον Αλέξανδρο Δουμά, κατά τη διάρκεια ταξιδιού του με ατμόπλοιο προς την Αγγλία. Στην Αγγλία παντρεύτηκε την Καλλιόπη Γεραλοπούλου, καταγόμενη επίσης από οικογένεια μεγαλοεμπόρων. Μαζί της ταξίδεψε στην Ευρώπη μέχρι το 1876, οπότε λόγω της πανευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης της περιόδου εκείνης διαλύθηκε η συνεργασία του με την εταιρεία των αδελφών Μελά, και το ζευγάρι επιχείρησε να εγκατασταθεί στην Αθήνα. Τον επόμενο χρόνο όμως η επιδείνωση της ήδη διαταραγμένης ψυχικής υγείας της Καλλιόπης, τους ανάγκασε να επιστρέψουν στο Παρίσι. Εκεί ο Βικέλας ασχολήθηκε ξανά με τη μετάφραση (μεταφράσεις του από έργα του Σαίξπηρ ανέβηκαν στην Αθήνα), με διαλέξεις και αρθρογραφία, ενώ έγραψε επίσης το έργο Λουκής Λάρας που τον καθιέρωσε στο χώρο της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο Λουκής Λάρας πρωτοδημοσιεύτηκε στην Εστία το 1879 και τον ίδιο χρόνο εκδόθηκε αυτοτελώς, ενώ σύντομα μεταφράστηκε σε πολλές σλαβικές και ευρωπαϊκές γλώσσες. Ως το 1897 ταξίδευε διαρκώς από το Παρίσι προς την Αθήνα και την Κωνσταντινούπολη και αντιστρόφως, ενώ η σύζυγός του ήταν έγκλειστη στο ψυχιατρείο του Ivry. Το 1886 χρονολογούνται τα διηγήματά του Φίλιππος Μάρθας, Άσχημη αδελφή, Ανάμνησις και Παππα-Νάρκισσος. Το 1893 εξέδωσε τον τόμο Διαλέξεις και Αναμνήσεις, με 23 δοκίμιά του της περιόδου 1860 - 1893, και υπήρξε ηγετικό μέλος της επιτροπής για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 1896. Από το 1897 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ως το τέλος της ζωής του προσανατολίστηκε κυρίως προς κοινωφελή έργα, με προεξέχον την ίδρυση του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, σε συνεργασία με τον Γεώργιο Δροσίνη. Στα πλαίσια του Συλλόγου εκδόθηκαν πάνω από εκατό τίτλοι βιβλίων ποικίλης θεματολογίας, ιδρύθηκε το Σχολικό Μουσείο, η Σχολική Βιβλιοθήκη, η Συλλογή πινάκων εποπτικής διδασκαλίας, ενώ το 1907 κυκλοφόρησε και το περιοδικό Μελέτη. Το 1904 με πρωτοβουλία του Βικέλα και του πολιτιστικού συλλόγου Παρνασσός συνήλθε στην Αθήνα το Α' Ελληνικό Εκπαιδευτικό Συνέδριο, με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών και ιδρυμάτων από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Την τελευταία περίοδο της ζωής του ασχολήθηκε με τη συγγραφή των απομνημονευμάτων του με τίτλο Η ζωή μου. Παιδικαί αναμνήσεις, που εκδόθηκαν το 1908, χρονιά του θανάτου του. Πέθανε από καρκίνο του ήπατος στην Κηφισιά, έχοντας προλάβει να τοποθετήσει τον θεμέλιο λίθο στη Σεβαστοπούλειο Εργατική Σχολή, το τελευταίο από τη σειρά κοινωφελών έργων που πραγματοποιήθηκαν με τη μέριμνά του. Ο Βικέλας διέθετε πλουσιότατη βιβλιοθήκη, την οποία κληροδότησε στο δήμο Ηρακλείου Κρήτης (πρόκειται για τη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη). Η λογοτεχνική παραγωγή του Δημητρίου Βικέλα είναι περιορισμένη σε σύγκριση προς το μέγεθος του συνόλου του γραπτού έργου του. Η ποιητική του παραγωγή ανέρχεται σε σαράντα ποιήματα, στην παράδοση της ρομαντικής ποίησης της Α' Αθηναϊκής Σχολής, για τα οποία ο ίδιος δε φαίνεται να έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι έμμετρες μεταφράσεις του, κυρίως εκείνες των έργων του Σαίξπηρ. Το γνωστότερο λογοτεχνικό έργο του ωστόσο είναι ο Λουκής Λάρας, ιστορικό μυθιστόρημα βασισμένο σε μαρτυρία υπαρκτού προσώπου, με θέμα τη ζωή ενός έλληνα εμπόρου στις φλόγες της ελληνικής επανάστασης του 1821 και με ιδιαίτερη έμφαση στο επεισόδιο της καταστροφής της Χίου. Η κριτική τοποθέτησε στο μεταίχμιο ανάμεσα στην ώριμη φάση της ρομαντικής πεζογραφίας της Α' Αθηναϊκής Σχολής και στις απαρχές της ηθογραφικής και ρεαλιστικής πεζογραφικής παραγωγής της γενιάς του 1880, ενώ παράλληλα επισήμανε τις επιρροές του συγγραφέα από τη σύγχρονή του ευρωπαϊκή παραγωγή. Ενδεικτικά των παραπάνω στοιχεία θεωρούνται η επιλογή ενός αντι - ήρωα για τη θέση της κεντρικής φιγούρας του έργου και η γλωσσική έκφραση του Βικέλα, που σταδιακά οδηγείται από την απλή καθαρεύουσα σε μια γλώσσα που προσεγγίζει την καθομιλουμένη της εποχής (το έργο δημοσιεύτηκε αρχικά σε δέκα συνέχειες στο περιοδικό Εστία, και αν και είχε ολοκληρωθεί πριν τη δημοσίευση της πρώτης συνέχειας, ο συγγραφέας επενέβαινε με διορθώσεις και βελτιώσεις). Πολλά έργα του βρίσκονται δημοσιευμένα στα περιοδικά Χρυσαλλίς, Πανδώρα, Κλειώ (Τεργέστης) και σε άλλα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Δημητρίου Βικέλα βλ. Δήτσα Μαριάννα, «Δημήτριος Βικέλας», Η παλαιότερη πεζογραφία μας Ε΄ · 1830-1880, σ.382-409. Αθήνα, Σοκόλης, 1996, Σπεράντζας Σ.Γ. «Βικέλας Δημήτριος», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Ζ΄. Αθήνα, Πυρσός, 1929, Τερδήμου Μαρία, Χρονολόγιο Δημητρίου Βικέλα. Ηράκλειο, 1991, Φουριώτης Άγγελος, «Βικέλας Δημήτριος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 3. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και Χατζηγεωργίου - Χασιώτη Βικτωρία, «Βικέλας Δημήτριος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 2. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1984. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Χαρμολύπη
Συλλογικό έργο
Ακρίτας (2020)
Πλήθυνε ο κόσμος μας σε πόνο, στέρηση, αφόρητη συναισθηματική συναλλαγή και εκκωφαντικά σπαταλημένη αγιότητα. Και οι άνθρωποι αλλόφρονες να τρέχουμε πίσω από μορφές αμφιλεγόμενες κοινωνικών ή θρησκευτικών αναμορφωτών ή στους χώρους άσκησης κάποιων γερόντων, σείοντας σημαίες-σήματα εγκλωβισμού σε ατελέσφορα όνειρα. Ψάχνοντας φορτικά και εναγώνια απάντηση και συμβουλή για τις μικρές λεπτομέρειες, που σηματοδοτούν την αβάστακτη καθημερινότητα της ασήμαντης ζωής μας. Και να μπροστά μας κάποια διηγήματα που οι ήρωές τους χωρίς να διεκδικούν το ρόλο του «σωτήρα», παλεύουν ανεπ...
Ο παπα-Νάρκισσος. Τα δύο αδέλφια
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Εμπειρία Εκδοτική (2017)
Η λογοτεχνική παραγωγή του Βικέλα είναι περιορισμένη σε σχέση με το συνολικό μέγεθος του γραπτού έργου του. Ήταν από τους λογοτέχνες που έμειναν πιστοί στην καθαρεύουσα, αν και κατά καιρούς φάνηκε πιο διαλλακτικός στο θέμα της γλώσσας. Ο παπα-Νάρκισσος είναι ένα βαθιά ανθρώπινο διήγημα που συγκινεί κάθε αναγνώστη. Κεντρικός ήρωας είναι ένας νεαρός παπάς σε ένα νησιώτικο χωριό, προσφάτως παντρεμένος με μια γυναίκα που τον λατρεύει. Οι νησιώτες τον αγαπούν και τον σέβονται κι η ζωή του κυλά ήρεμα και ευτυχισμένα. Ωστόσο, υπάρχει μια σκιά, μια κρυφή ανησυχία στην ψυχή του π...
Λουκής Λάρας
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Πελεκάνος (2014)
Το ιστορικό μυθιστόρημα Λουκής Λάρας αποτελεί το γνωστότερο έργο του Δημήτριου Βικέλα. Πηγή έμπνευσης του συγγραφέα για τη συγγραφή του βιβλίου στάθηκε η γνωριμία του με έναν Χίο ομογενή, τον Λουκά Τζίφο, στο Λονδίνο. Η αφήγηση του μυθιστορήματος ξεκινά το 1821 με φόντο τη Σμύρνη. Ο εικοσάχρονος τότε Λουκής Λάρας ασχολείται με το εμπόριο στο πλευρό του πατέρα του. Με το ξέσπασμα της Επανάστασης στην Ελλάδα, οι Τούρκοι αρχίζουν να τρομοκρατούν το μικρασιατικό ελληνισμό και τους Έλληνες της Πόλης. Πατέρας και γιος αποφασίζουν να καταφύγουν στη Χίο προκειμένου να γλιτώσουν. Εκ...
Λουκής Λάρας
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2011)
"Εφοβούμην τους Τούρκους! Καθώς μ' εψυλάκιααν ανεξετάστως ως κατάσκοπον, ηδύναντο επίσης και να με καταδικάσωσι. Τι ήτο δι' αυτούς ενός Χριστιανού η ζωή;" Ο "Λουκής Λάρας", το γνωστότερο λογοτεχνικό έργο του Δημητρίου Βικέλα (που πρωτοδημοσιεύθηκε στην Εστία το 1879 και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες), είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, η δράση του οποίου εκτυλίσσεται στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης του 1821. Ωστόσο, ο κεντρικός του ήρωας δεν είναι κάποιος γενναίος οπλαρχηγός, αλλά ένας νεαρός και άκαπνος γόνος εμπόρων από τη Χίο, ο οποίος -μες στο χάος του πολέμου- προσπα...
Ανθολογία ελληνικού διηγήματος του 20ού αιώνα
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (2009)
Μια ανθολογία ελληνικού διηγήματος του εικοστού αιώνα είναι, εκ των πραγμάτων, ένα εγχείρημα συνολικού χαρακτήρα. Οφείλει να αποτυπώνει μέσα από κατασταλαγμένες μορφές τόσο τις περιπέτειες της γραφής όσο και της γλώσσας αλλά και της χώρας που ανέδειξε τους επιλεγμένους διηγηματογράφους. Όσο απαραίτητοι είναι σε μια ανθολογία οι δημιουργοί-αγκωνάρια, οι δημιουργοί που σ’ αυτούς αναφερόμαστε αυθόρμητα, σχεδόν χωρίς σκέψη, άλλο τόσο ενδυναμώνουν την ανθολογία αυτή οι δημιουργοί ήσσονος σημασίας. Οι συγγραφείς δηλαδή που αποτυπώνουν «στιγμές» και «εικόνες» ταπεινές και φαινομεν...
Η ζωή μου
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Πελεκάνος (2009)
Την τελευταία περίοδο της ζωής του ο Δημήτριος Βικέλας ασχολήθηκε με τη συγγραφή των απομνημονευμάτων του με τίτλο "Η ζωή μου". Παιδικές αναμνήσεις, που εκδόθηκαν το 1908, χρονιά του θανάτου του.
Η ζωή μου
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2009)
Ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε στη Σύρο. Από την ηλικία των τεσσάρων εγκαθίσταται αρχικά στο Ναύπλιο, μετέπειτα στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας και η μητέρα του κατάγονταν από σπουδαίες εμπορικές οικογένειες. Η μητέρα του μάλιστα, Σμαράγδα, ήταν αδερφή του συγγραφέα Λέοντος Μελά. Όπως αργότερα ομολογεί, σε αυτήν οφείλει την κλίση του προς τη φιλολογία. Φοίτησε στο λύκειο του Χρήστου Ευαγγελίδη (Σύρο) και με το συμμαθητή του, Εμμανουήλ Ροΐδη εξέδιδαν χειρόγραφη εφημερίδα. Το 1852 μετέβη στο Λονδίνο και εργάστηκε στον εμπορικό οίκο των αδελφών Μελά. Έζησε επί πολλά έτη στ...
Λουκής Λάρας
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2009)
Δημήτριος Βικέλας (1835-1908) Του Εμμανουήλ και της Σμαράγδας, το γένος Μελά. Μεγαλέμπορος, λόγιος, συγγραφέας, γλωσσομαθής, πρότεινε την Αθήνα ως τόπο τελέσεως των πρώτων -μετά την αναβίωση των- Ολυμπιακών Αγώνων. Οργάνωσε και χρηματοδότησε τον "Σύλλογον προς διάδοσιν των Ωφελίμων Βιβλίων", του Οίκου Τυφλών, της Σεβαστοπουλείου Τεχνικής Σχολής. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου. Όντας τεσσάρων ετών, η οικογένειά του μετακινήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και επέστρεψε στη Σύρο το 1849. Εκεί φοίτησε στο Λύκειο Χ. Ευαγγελίδη. Εξέδωσε το χειρόγραφο περιοδικό "Μέλισσα" και με...
Λουκής Λάρας
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2008)
Ο "Λουκής Λάρας", το γνωστότερο λογοτεχνικό έργο του Δημητρίου Βικέλα (πρωτοδημοσιεύτηκε στην "Εστία" το 1879 και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες), αποτελεί μοναδικό μνημείο της νεοελληνικής λογοτεχνίας: η δράση του εκτυλίσσεται στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης του '21, κεντρικό πρόσωπο, ωστόσο, δεν είναι -παραδόξως- κάποιος γενναίος οπλαρχηγός, αλλά ένας νεαρός και άκαπνος γόνος εμπόρων από τη Χίο, που μέσα στο χάος του πολέμου προσπαθεί να επιζήσει και να ξαναχτίσει τη ζωή και την περιουσία του. Ορμώμενος από την αυτοβιογραφική μαρτυρία του Λουκά Ζίφου, ο Βικέλας δημιουργε...
Ελληνικά διηγήματα
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2004)
Η κυκλοφορία στα 1896 της συλλογής "Ελληνικά διηγήματα" αναντίρρητα αποτελούσε εκδοτικό γεγονός για τη χώρα μας, γιατί πρόκειται για την πρώτη στο είδος της συλλογή και ταυτόχρονα για μια αντιπροσωπευτική παρουσία στο χώρο του αφηγηματικού μας λόγου. Επισημαινόταν έτσι κατά τον αμεσότερο τρόπο η ύπαρξη ενός σχετικά νέου λογοτεχνικού είδους, όπως το διήγημα, για το οποίο ο εκδότης του έργου Γ. Κασδόνης δεν παρέλειψε να τονίσει ότι "η πρώτη γενναία ώθησίς" του έγινε μέσα από τις στήλες του περιοδικού "Εστία", του οποίου εκείνος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε διευθυντή...
Η ζωή μου
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Εκάτη (2003)
... Σήμερον η αύξησις του παγκοσμίου πλούτου επέφερε τον πολλαπλασιασμόν των Τραπεζών· αι Τράπεζαι συγκεντρώνουν κεφάλαια μέγιστα, τα οποία δεν συμφέρει να μένουν νεκρά· παρέχονται λοιπόν ευκόλως εις τους μη έχοντας ίδια κεφάλαια. Τοιουτοτρόπως ο κύκλος των συναλλαγών ηύξησε τεραστίως και δεν είναι εύκολος ο συναγωνισμός μεταξύ των εργαζομένων με τα ιδικά των περιωρισμένα κεφάλαια και των διαχειριζομένων ξένα χρήματα. Εξ άλλου, αι σχέσεις μεταξύ ζητήσεως και καταναλώσεως μετεβλήθησαν ένεκα των ευκολιών της συνεννοήσεως και της συγκοινωνίας, και δεν έχει όσην άλλοτε σημασίαν...
Και έμπορος ατελής και ατελής λόγος
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων (2001)
Νεοελληνικά αναγνώσματα
Συλλογικό έργο
Δίδυμοι (2000)
Ο εκδοτικός οίκος "Δίδυμοι" προσφέρει σήμερα, με συγκίνηση, στο αναγνωστικό κοινό, ένα ακόμη εκπαιδευτικό βιβλίο, του έτους 1931, σε ανατύπωση, από το οποίο οι νέοι μαθητές της εποχής, έμαθαν να αγαπούν την Ελλάδα και να σέβονται, πάνω απ' όλα, γονείς δασκάλους και πρεσβύτερους. Είναι ένα εκπαιδευτικό βιβλίο γραμμένο από μια πλειάδα κορυφαίων Ελλήνων λογοτεχνών που τα έργα τους λάμπρυναν τα ελληνικά γράμματα, στις αρχές του 20ου αιώνα. Πιστεύουμε ότι οι σύγχρονοι νέοι, διαβάζοντας τη σειρά των Αναγνωστικών της γενιάς των παππούδων ή γονιών τους, τα οποία εδώ και μερικ...
Λουκής Λάρας
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1999)
Λόγιος-έμπορος του εξωτερικού, ο Δημήτριος Βικέλας γράφει το 1878 στο Παρίσι τον Λουκή Λάρα, εκμεταλλευόμενος ως βασική πλοκή στο αφήγημά του τη γραπτή μαρτυρία του Χίου εμπόρου του Λονδίνου Λουκά Ζίφου (ή Τζίφου). Κατά πόσον το ελληνικό αναγνωστικό κοινό ήταν έτοιμο το 1879 να οικειωθεί διδάγματα και ιδεολογίες που διακονούσαν την αστική πρόοδο και τη συμμετοχή στα κοινά; Οι αλλεπάλληλες εκδόσεις και οι θετικές κρίσεις συγγραφέων της Γενιάς του 1880 μαρτυρούν τη μεγάλη επιτυχία του έργου.
Η άσχημη αδελφή
Βικέλας Δημήτριος 1835-1908
Εκδόσεις Πατάκη (1998)
Η "Άσχημη αδελφή" είναι χαρακτηριστικό δείγμα της διηγηματογραφίας του Δημητρίου Βικέλα (1835-1908). Η ιστορία εκτυλίσσεται στη γενέτειρά του Σύρο του περασμένου αιώνα και οι ήρωές του είναι τυπικά δείγματα της μεσοαστικής κοινωνίας της. Η πλοκή είναι απλή και προσδόκιμη, χωρίς ανατροπές ή εκπλήξεις. Παρά ταύτα, οι διακυμάνσεις της ψυχολογίας των χαρακτήρων σκιαγραφούνται με ευαισθησία και δεξιοτεχνία, ενώ τα κοινωνικά ήθη αποτυπώνονται με χάρη, λεπτότητα κα αδιόρατη ειρωνεία. Η γλώσσα του απλή, μετριοπαθής καθαρεύουσα χωρίς αρχαϊσμούς.
