Τσούντας Κωνσταντίνος Σ.
Tsoúntas Konstantínos S.
Ο Κωνσταντίνος Τσούντας γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Rene Descartes - Παρίσι 5 και Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργαστεί στο Υπουργείο Εσωτερικών, στο Υπουργείο Παιδείας και στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Κυριότερα συγγράμματά του είναι: "Σύστημα εποπτείας επί των ο.τ.α.: Ελληνικό παράδειγμα" (εκδ. Σ. Σάκκουλα, 1993), "Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και το εκπαιδευτικό προσωπικό της" (εκδ. Μεταίχμιο, 1995), με συγγραφέα την Μαρία Χρονοπούλου, "Κωδικοποιημένη συλλογή νομοθεσίας για την κατάσταση του μόνιμου προσωπικού των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης" (εκδ. ΠΟΕΟΤΑ, 1996), με συγγραφέα τον Ανδρέα Μεντζέλο, "Οργάνωση και Λειτουργία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης" (εκδ. Μεταίχμιο, 1996), με συγγραφέα την Μαρία Χρονοπούλου. "Διακρατική και Υπερεθνική Συνεργασία" (εκδ. Παπαζήση, 2002), με συγγραφείς τους Β. Πανάγο και Κ. Τσούντα. "Εισαγωγή στο ελληνικό σύστημα δικαίου" (εκδ. Παπαζήση 2003). "Παγκοσμιοποίηση, ολοκλήρωση και συνεργασία στη σύγχρονη διεθνή κοινωνία" (εκδ. Εμμανουηλίδης, 2004). Μελέτες και άρθρα του για θέματα δημοσίου δικαίου έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά.
Η οργάνωση και οι λειτουργίες της κεντρικής διοίκησης & της τοπικής αυτοδιοίκησης
Τσούντας Κωνσταντίνος Σ.
Εκδόσεις Παπαζήση (2010)
Στο βιβλίο αυτό, επιχειρείται μία αναλυτική προσέγγιση των λειτουργιών που επιτελεί η κεντρική διοίκηση και η τοπική αυτοδιοίκηση, στο συνταγματικό και νομοθετικό πλαίσιο της οργάνωσης του κράτους. Το κράτος, αποτελεί το αδιαμφισβήτητο ανώτατο μέσο ρύθμισης των σχέσεων στο εσωτερικό της οργανωμένης κοινωνίας. Η κατανομή της εξουσίας, κατά το Σύνταγμα σε τρεις λειτουργίες (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική) και η ανάθεση των λειτουργιών σε διακριτά όργανα, αποτελεί πάντα το βασικό κριτήριο για το χαρακτηρισμό του πολιτεύματος και το διοικητικό σύστημα κάθε κράτους....
Το πολιτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Quermonne Jean - Louis
Εκδόσεις Παπαζήση (2005)
Πενήντα χρόνια ευρωπαϊκής οικοδόμησης σφυρηλάτησαν ένα πολιτικό σύστημα. Εγγεγραμμένο μεταξύ της στρατηγικής της ολοκλήρωσης και της συνεργασίας, χαρακτηρίζεται συγχρόνως από την κοινοτική μέθοδο και από τη συνεργασία των Κρατών. Προκύπτουν ένα κοινοτικό δίκαιο και κοινές πολιτικές απ' όπου αναδύεται ένας νέος δημόσιος χώρος. Από την ΕΚΑΧ στη Συνθήκη της Νίκαιας, περνώντας από τις Συνθήκες της Ρώμης, από την Ενιαία Πράξη και από τις Συνθήκες του Μάαστριχτ και του Άμστερνταμ, το ισχύον σύστημα δεν γέννησε τις "Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης", όπως προεξοφλούσαν οι "πατέρες...